Apologia adversus Amathum Lusitanum, cum Censura in ejusdem enarrationes / [Pietro Andrea Mattioli]

발행: 1558년

분량: 235페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

Aduersus Amat latam Lusit.

Non tanti mihi crede Iesus mandius in Plini ab tu; memoriae lapsio . quanti eam , quam de laboribus no Iris 'thrapinam sit manda Ccfemum. Quid euim turpium impudentius, lasabiliusque,qua urtiuam gem ex aliota me se in suum trans erre horreum 'Quid deinde in humanitas, quam quem exlub auens, ' lacta conuit s adoriri optimorum , haec sunt hominum 'Grassatorum, praedonum ae sit cis nihividentur, qv0stu maxime equum γideris Q m

st ' mirum nore sit; primum Q Lusitam ul

sitis, ac deinde e Germania in Italiam reiecias iam inde etiam profugita aberra. adeo ausolum fere non inuem. bi iam tum esse posts. Pori ὀ

haec mihi de Lusiitan ili dixisse liceat non a t

γidear cum homine ignare quem n en a trimeam, neque etiam Iit odio pro Quieti aboli ,

praesertim cum nihilsu possideat, iis sim po

sea resci, rubi vicerim ; sed tantum medicae materiae indicandae, honoris iis, i si inendicauis. Potuissem uidem Amathum m c acriori, I chementiorique sermone reprehendere, Pri-

42쪽

Pet And. Matth Apologia

aliqui suo marte cudit ingruosumo ,sequentesque labatur errores . At qui quum probi ac candidi hominis non sit municis conuit s ac maledicitis, d propria Tirtute pugnare, ea tarin dicendo mo quam animi nostri oncer, iis, istum in olentia exposcere videbutur. Quod si quando que pietate summa adductum, vel calu-νDuarum insciuitate sauciatum auca quaedam a cerbiora orta se in hunc deprompserobrogiat liectiam ob ecro,ne ludis id mihi vitio ortat Scio ciuidem in res Oudendo me magnam non habere expectationem, quod nemo iam sit, tu elum legeritibi os . quin prium nouerit non modo hominis imperitiam,sed etiam temeritatem. MEO IV Ir de Amoni haec in me

Caluinni confert. . t Matthiotas Sehien si cum nos 'ero carere Amomo cire , t illum tamen habeamum , in Lusitaniam nos remittit, ibi ex India nunc datum contendit mea tamesententias litur, cum hucis lue Amomum, rum incompertum sit. Haec ille. Sed

lumniae plane a b cum plura me dixissescribat . quam

3 ι Teritas expicat. Quandi qui rem cum nunquam cis riptis a Frmarim caemomu ex Indiam L sta iam convehi, nec eὸ quemquam remisi

tertia de A

43쪽

Aduersus Amathiam Lusis.

miserim, t ille mniasse idetur , dum meus mentitur lucubratione , eas q/ ae illius es liberalitas si miserbis ampiscat Scripsit lud mme a ciuibusdam non sternendae; de medici ac cepisse iamprimum ex India in Lusiitaniam afferri . momum, nec ine plura, ciliam ἈT.C; terum cum eurum sententiam nec probauerim, nec damnauerim, cri hac in re me adeo e cet,

con cere quidem non possum nise si

in eam malevolum animum haec rei crat. Quθd autem de perperam meam acceperit mentem,id argumento esse potest,quὸ in commentar sin0 sim larin sermone editas, nihil huiusce abula, meλmnerim. . CD CALAMUM umnia, odoratum emamus ubi ille rautores ι momui A ut ipse putat, in me admouet machinas quae '' , idcirc non magnosane ne utima nobi s amo ri temur, quὸd non aliquo con sibi, non altilua, prudentia, aut ratione, sed se mores properi dixerim moria id inius moliri contendat.

44쪽

Calumnia

Pet And. Matth Apologia

doratum harundinem esse, non radicem,qui bus refragatur hic erbis. At me ententia decipitur Matthiolui, cum licet Theophr sus Plinius in Calam odorat cala

mum, non radicem laudare videantur,

libi tamen Galami odorati radicem deside rant, oe eam caetem calami partibus anteferunt, apud Plinium est legere lib. et q. cap. 1 i in quo cum Calami odorati iuvamenta

enumerat, sic inquit EJcacifima autem in omni harundine, quae proxima radicies scacissima ingenicula Per quae verba manife se percipitur, μὴ lin omni calamo, siue horundine, radix, cacior est pars. Qua de cau

sa Calami odorati radix potium , quam calamus in opus trahenda est, i merito hactenus pharmacopola hac precisa exotica

radice pro ero,ac genuino Calam Odorato Uisiunt. Quantum erὸ ad Dioscoridem attinet i quin introisticiens eum accuratius ex penderit, inueniet illum de radice potius loququim de calamo, cum radixgeniculata lici , tur calamus etsi potius nodi cinctus Hi, ne tam Holide me putat conclud Lusiit anus'

Sed audiat ipse non quam Matthiotis, qui

45쪽

Aduersus Amathum Lusit.

accuratim prius quam Acripsierit , pensitauit sidquam turpiter ipsi potius decipiatur , quippe qui

temere Plin Discoridostrauissimorum authorum abutitur testimoni,s. In primis enim teta arrumenta dissoluam, tanquam inania

ct irrita monfurem, non Tereor, ne Plinius,aut

Theophrastum Calamini rati radices adeὸ desι-derarint, ut nu quam earum feceris mentione. Nam qu)d Plinius ait, espcacissimam in omni harim dine eam esse partem, quae radici proxima, qui fuerit Plinianae lectionis , latimque se r- mori s de imperitum, i non ideat de harundine non de radicibus intellexisse Plinium.Namq;

examinaturins quae nam partes in niuerso calamo catertis praesi ent, nae non radices , t Lusitanum ua quadam mautia vel fortasi imperitia in me intorquet, dpartes radicibitis proximas caeteris prae lare inquat,quo Vacile prudens ani maduerte lector. Nec enim aliam ob causam piιta Plinium maiori vi pollere eas calami partes qua prope radices habentur , quam eaedem ibi

crasitores,a egetiores,robii lioresque in omni h rundinum genere reperiantur , quam in caetem earundem locis quos , t etiam calami ipsius

genicula sycaciora pariter ipsi existimauerit

46쪽

Pet And. Matth Apologia

Pbmus. Quippe genicula robustiora fiunt,

cra rora. Quam ob causam Calamum istu prae- tub Discorides, ciui dense sueritgeniculat s. Sed iam ipsium cluaeso intueamur locum, quem il-Je lita si iolentum ciuoddam telum in me i-brat. Ait silla in eo sit prudentia si leuium considerarius orba Dioscoridas mecum perpenderit non solum deponet hanc iracundiam sed fortasse etiam ii cci cluam magno ducatur errore. Nam juod Calami m non radices desicribat Diocorides, aperte quidem conniat, cum ait.Calamum cloratum in India nascitur, melior est

frangitur , plena araneorum I uti. Haec Lle. Quae aueten perperam Lusiitanum intelligit. Quippe calamicis in prirnis arundinem designat, non radicem. Praeterea proprium harundinisese turrius conssare eniculis su sesi angi Deinde isti abin qua lu0ddam araneae telae simile concluditur, calamo tantum debetur, non radio. olida, dura gno ab 'biciae occlusa petiatur in omni harundinum genere . Ad haec fulum color calamosane debetur , nun radi ci. Quippe quod radix in harundine perpetuo albicet. Ad id autem in proprium sit radici t

ille

47쪽

Aduersus Amathum Lusit.

i e contendit γ ipsis emculata dicatur . ca&mus e o potitus no is cinelus , Dioscurides ipsere 'bndri. Qu.rndu quidem is non modo quarundam plantarum radice eniculata facit, sed etiam caules. calamo nommyarum p.rpium reddidit reviculatos, i facile quis certior feri poterit, clui erat codiceimaelerit in Hydropipere, in alterat clamino, in Gentiana, in Panace Cpclepio in Ligustico, in Elaphobosi , in Cra

Pityusa n Ebulo,asi s ue non uillis. Sed relinquamus haec Cim amo quae legere non vacavit

Lusiitano, cibos cons utimis authores. Plinim tritici culmis genicula quaterna,sam scita sordei chira tribuit. Hinc libro de senectute Cu mo geniculato in uit Cicero. Haec js ammaduertit et Amathidis, aut a non tam ne Aio enter citanter Dio coridis codicem Gisco, tam non uissct insulses Illud tamen maxime in hoc homine ridiculum videri debet, quὸd tuum tam excellentem se haberi elit medicum, et u herbariae perit kmum , eu Ssentenrlae,quam damna , nullam soluat rationem . omnia relin qua intacta a rgumenta. Porr ego in illum tam Tecors ninero, t homi rem spotnta,quam opinio nem

48쪽

Pet And. Matth Apologia

nem parum validam nulti eritatis imagine fultam idear persequi Solum seueritis hic iudex in nos ex alto tribunal eri sententiam, damnatio

ira Tantum sibi temporis si peresse non putat, aliquidprobabilius afferat, et rationes oluat: γ non eritatem, pn0sos τι tae semper sui adici unius seed solam malevolentiam se mons ret. Nos GOpuam sane nobi es' uium ne a

cum seminamum harundum trunculum cacummi adnexum deferat sicuti cluamplurimae v suntor, quae ab ipso cacumine fila emittunt Iri- is, lusi se ac si certior eri poterit qui dili- ι V explorauerit Constat irae munis territia e radices ex L tuantae . TartariC

gumento otc i,cos pro sum allucinari, qui radices Calami librat esse utendunt,

quὸ nulla extet author quod iderim Qui scris erit

49쪽

Aduersus Amathum Lusiit.

Herit Odoratum Calamualibi prouenire, quam in Indi Syria . Quin ulla sin nostrum concedere sententiam Lusiitanum ortasse mone

bit, quod a Galen dictum es, quippe qui cripsierit Calami odorati partium essentiam esse iucaliditatis frigiditatisque coniugatione tempe ratam, minimum habere acrimonia cum tamen uvantibin patim 1st, radice hanc non ob cur esse acrem, pariter amaram, idqu0d odorato Cabim minime tribuit Galenm. Hi

si itaque satis iam comprobatum censimi siua in sententia hic hallucinari u sitanum nec tu ribus est haec nostra defendenda causi. Insequentibi tamen, rationibus, authoritatibi Ἀ- endemus , radices has legitimi esse Icori. NEC MINUS ILLI TVR, que Calam

thus ut Ruellius tectatur, recentiores, Graeci confirmant Arnism, quod a Rhodio

rum insula affertur illud ignum Aes, Rhodiorum Ucmae appellan ex quo coro

nae adfundendas precuIis Deo parantur. Nec enim Matthio , qui hoc tanquam fusum euertere contendit,audiendus est,quum re era lignum hoc, quo coronae parantur,ex ar

buscula

50쪽

Pet And. Matii, Apologia

bu cula humici crebrus iniis aculeata in siluRhodiorum, alijs Graeciae locis ceditur,non erὸ ex siuae ecie referente arbore. Vidimus enim nos apud Thomam Lucensem in f rnem apud Ferrariensis pharmacopolatu tu e ligni fru lum brachia s rasi tu indis, olidum, raue, multos interceptum nodos, i da Graecis hominibitissub nomine Aspalathi acceperat. Erat enim lignum color sit brufi, cuismile in Gil ama apud Tarac en es,et, Valentinos magna in copia reperitur. Ha- Calumnia linum ille. O faelicem di lutum, qui ibique μ' h ho, i, re pharmacopolas, a stibis sic ' situlum di cedit, pia si ab apo vidis, aut . scis lapti reuertatur oraculis. Sed enit mihi tu meutem, ne quo que muriam in faciat , quibus praeceptoribus se toties sum iactitat Verum siet ab , haec sit edoctus et ipse V eni luc excogita ueriti malo enim non a me haec agitari techmo

, iam 'am ad haec mu liranda tantumseu ira s cipi laboris esto proficio Rhodium it ad lignum multῖim disi e atho certo scio quod

esse Asp 'δ' opimum illud cortice eum rubens non fit te po

tus . bicans. Aspalathim enim Dio coria de tracto conice adeo rubet, it purpuram pene re serat.

SEARCH

MENU NAVIGATION