Anselmus Solerius cemeliensis De pileo : caeterisque capitis tegminibus tam sacris, quàm profanis

271쪽

Livius enim filum, quo Feciales usi, lanae velamen appellat. etsi ad apicem referri quoque potest, sicut hoc Virgilii: Lanigerosique apices. Non possum tacitus praeterire,. apicem pro pilleo a Cicerone uiurpatum, 1. de Legibus, cum ab aquila Tarquinio apicem impositum scribit, qui Livio pilleus est in eadem re sive miraculo . narrando. itemque quod Appianus I. Ehφυλ. de Merula Rotat, apice deposito, venas sibi incidisse, quod F laminem apica

rum mori nefas.

272쪽

SECTIO XII.

Tegmina capitis Sacrorum homihium apud Hebraeos.

ALiud apud Hebraeos fuit teg

men sacrum Pontificii capitis, aliud capitis Sacerdotum ; tametsi Lxx. & S. HieronymuS , communicidaris nomine utraque illa tegmina designant, ut notavit qui de ea voce

diligenter disserit Ribera in cap. 3.

Zachariae a num. I .Pileum Sacerdotalem; quem l

nem statuit, salvis appendicibus de quibus mox,soli Pontifici propriis θS. Hieronymus ita describit in Epi- . stola ad Fabiolam de vestitu Sacerdis. .

auartum genus est Testimenti, rotun- dum pileolum, quale pictum in Uti se iconspicimus , quasi sphera media sit dis fa, ct pars una ponatur in capite, hoc Graia re nostri τίαρον, nomulo g lerum vocant , Hebrai μα- eth: G

273쪽

as 6 AN S EL. S O LE RΙ v sNon habet acumen in summo, non totum usiue ad comam caput tegit, fidtertiam partem a fronte inopertam relinquit : atque ita in occipitio vitta constrictum est, ut non facile labatur ex ca-

pite. Est autem byssinum, ct sicfabre

opertum linteolo , ut nulla acus vestigia

appareant. Quid illud in Ulysiaeo λ, Erasimus divinavit hac in re aliquid jure a Mariano rejectum. Vera illius vocis notio est , porticus, in qua gesta Ulyssis depicta cernebantur. Ulysem autem cum pileo depingi solitum, ex Plinio habetur lib. 3s.

cap. IO. Nicomachus enim Aristodemi filius, Ulysiem pileo primus operuit. Pileolus itaque qui in Ulys.saeo, multiplici Ulysiis imagine exo nato cernebatur,similis ex parte erat pileo Summi Hebraeorum Sacerdotis, juxta Hieronymum. De eodem Hebraei Pontificis pileolo Josephus lib. 3. antiquit. cap. 8. alias II. haeci in eandem sententiam habet: Superca t gotat pii cum, vos fastigiatum, ne-

276쪽

as r

latiun cantu comprehendentem, se ρομlet plus quam medium. Hic vocatur masna emphthes. Est autem tali paratu, videatur vitta linea saepe in orbem replicata 2 consuta, quam superne alia tela integit, usque ad frontem descendens, ct per superficiem verticis

futurarum deformitatem occultans. Hic adaptatur accurate, ne inter sacria scandum delabatur . . Corrupte co

dex Iosephi, non Latinus modo sed

& Graecus, vocem Hebraeam cidaris Sacerdotalis, .ait esse Magina emphthes cum legendum siti Masnephthes, vel Mis ephthes , ut investigato the mate E quo ea vox prodit, recte ad-- vertit Ribera Zach. 3. n. I . Caeterum ut appareat, quid cida, ris Pontificia lupra Sacerdotalem

proxime ex Josepho expressam h beret, audiendus est idem Iosephus, mox de proprio Summi Sacerdotis ornatu disserens , & tegmen capiti ejus impositum,describens. Sic por-m habet Josephus. Silao quali caeteri

277쪽

Sacerdotes, utebatur : super quem e tabat alius confutilis, ex hya to variatus. Hunc aurea corona triplici' o

dine circundabat, in qua spectabantur calyculi aurei, quales videmus in herba, qua apud nos vocatur daccharus, apud Graecorum herbarios hyoscyamus . aluod si quis, aut visam aliquando non fatis animadvertit: aut nomine tenus auditam de facie non novit, huic etiam describere eam non gravabor. Herba est tres palmos saepe in altitudinem e. cedens , napo similem radicem habens ;

vix enim hac parte est alia similior; fρ-

lia vero apio. Haec e ramis emittit c

lyculum ipsis inhaerentem, vestiturque tunica quatam, quam exuit fructu aimaturitatem tendente. cIalyculus au

Nihil erat Torum diademata,= varia gentilium capita, pedumque ornamanta υidisse, msi it .m summi apud Hebraeo, Ton scis habitum tibi r praseutem M., diuid enim ist quod eonferri cum illo possit in qκν Iauctitas Domini requiescit i O qua magis aset tapi ei vestiumque ratio esse pol est , quam cuju3 author Dein, indev religia es. diuare ut integram illius v stta notitiam habeas, en integram tibi illivi formam ex Uiltalpando damiM , qualem ille scripturarum O IU-phi vestigia premens, nobis exhibuit.

279쪽

tem est, quantus articulus minimi ἀρ-ti , circumferentiam habens, crateri ita milem . auod ipsum clarius faciam propter ignorantes. Ima fui parte circa fundum, dimidiato globo est rotunditate

similis, nis v processupaulatim coarctatur donec in extremitate rursum dialatatus in labrum exeat, punici umbilico incisurissimile cui operculum orbiculare inhaeret, industria tornatum , emiuentes habens incisuras quas dixi, in punico, aculeatas, acutos mucrones dementes. Comtinet autem sub operculo fruotum per totum calyculum, herba Sideritidis f mmisim Iem. Florem Pero fert, qui papaverit videri poli. E smodi corona

occipitio circum tempora utraque procedebat: nam frontem si cali cuti non ambiebant; Sed ceu lorum quoddam latum aureum, quod Sacris Amraciteribus Dei nomen incisum habebat. Videtur Josephus coronulas solii Pontificiae cidari adscribere, cum hic cas expresserit, non item describens

280쪽

cidarim Sacerdotalem. Lyranus t men in cap. 39. Exodi , in Sace dotali quoque cidari agnoscit coronulas ; nolin quidem aureaS , qu les erant Pontificiae, sed byssinas. Quod videtur diserte habere Scriptura EXodi 39. v. a '. ubi fic mandatur: Facies ct tumcin byssinas opere textili 2 siliis ejus, ct mitras cum coronulis suis ex bysso. Quid clarius λEt ex his Sacerdotum coronesis byssinis , denominari potuere ronati. Qua ratione expedire fomlassis liceat, nodum quem Prosper. Stellartius in opere de Coronis , ha buit pro Gordio, in D. Augustini serm. Ι3. de tempo. Ait enim ibi S. Augustinus: Tunc ille Simeon f nex , famosus , annosus , probatus,

coronatus , tunc cognovit, tunc ado

ravit infantem. Haeret Stellaritus , quomodo dictus Simeon coronatus. Hoc puto de multis Simeonis meritis accipiendum consentanee ad

locum ex vita S. Epiphanti f. de phia