장음표시 사용
552쪽
R V M Q V M I N HOC libro tractantur. 'Scopus es materies libripsi. I. 2.3 .esse quentib. que ad 9.
lias venere , dc de artibus quibus Fracorum Regnum occupare conati iunt.
De morte Herici III .Regis Francorum &Poloniae. Recitatue gesta a Guilianis post Regis obitum, & oratio seb Xysti V. Romani Pontificis nomine a Guisianis &Hi panis Romet edita qua I cobi Clementis Dominicani paricidae flagitium adproba- tuin dicitur, cui respondetura pagina P .vsque ad 8 I. Criminationes Guisianorsi contra Regem Henricum III.obpactas cum Rege Nauarrae inducias & earum de sensio a pag.3 Iad a. Recitatur monitio quam Guiliani l Papa Xysto V. contra Regem Hercum III. decretam dicunt cui respo- dctur. Gesta Blesis aemo MDLXXXVIII. a Rege Henrico Id. defendunturi obiecta ad adueriariis de caede Carainalis Guiliani diluuTtura pag.82.vsque ad '
Querelae Henrici III Regis aduersus Guisianos sub illius persona proponiis
Obiecta a . Parisiensibus qui se Cardinalium cultores
dicunt refutantur.ibi. Sc rti. Regi parendum docetur P. 122 an collegio Sorboni eo a seditiosis determinata proferunturia damnatitur P.
553쪽
IrI. Din.& seq. usque ad 129. Docetur quid Herici III. Regis memoriae debeamus. p 13 o. Tum quid Henrico IIII. Regi nostro illius successori:& remedia quibus si- Iuti nostrae stibueniendum est ostenduntur p. 13r. IS 2.
Docetur primo col eclum Regem Henricum IIII. n, tum ad aeternite tem Fracici nominis Regem a Deo datum exstinctorem Hispanorum & Guisianae factionis. p.rJ IJ s. Quid ab eo sperandum ex anteacta eius vita demostratur a natali ipsius usque ad eum diem quo Rex Henticus III. eum legitimusti successorem in castris desi-M uit a p. I3s .vsque ad I I. Illum de successione Regni Francorum vivente Rege Henrico III. nunquam
suo obsequentem a P. III. adas'. Esse legitimum Regem lege S sica ad haereditatem Regni vocatum a pag. Is 9.
venendum. i Ius Henrici IIII.agnouis se Cardinalem Borbosium eius patruum: Resem esuPrincipe clementissimum. . 167.
INDEX. Fuiste erga Ioysium& ius milites humanissimum
Guisianis singulare certa men obi. isse ut patriae cinsuleret. 169.17o
Illum De , plenum pridie Idus Martias magnum opus est cisse quod aliquot ante mensibus literis ad Senatum scriptis praedixerat. I7r. Esse eius hostibus seruilia
Et pr mum quod aiunt illum unctum non esse. Et quid de unctione sentiendusit docetur p. I7 . usque ad I9 . 'Regem non esse haeretia cum qui paratus est corrigi.
dum. Henricum IIII. non esse excommunicatum, nec an themate innitatum,cum ii iusta sententia vim rei iudicatae non habebat. , ao . 8 2os .de anathemato Chrysostomo Sc aliis 2o6. 2υ .vcque ad 2I9. N. .
. Non esse a Rege deficie-dum,c una ctiam Paganis &Apostatis uetcres Christiani P3ruerim multo magis Re
554쪽
ri obediendum cum Opici concilium viaicum dissidiorum remedium a p. 2I . Vseque ad ra Regem hoc nomine Christianissimum censendum. Quae sit auctoritas Conciliorum S quid de iis veteres Galli senserint o9.Dis putationes csse necessarias. Ruthoritatem orbis maiorem urbis authoritate. 22o.
Non esse nouum in primis synodis derisas luaestiones rursum in aliis agitati. 222. Id veterum Pontificum testimoniis,& Conciliorum canonibus confirmatur .2 23.224. Ad haec exempli gratia quaedam viilia de imaginibus proseruntur. 22s. 226.
Obiecta a Gelasio qui semel definita in Concilio
rursus agitari non polle adfirmauit diluuntur authori- tate Conciliorum Constantiensis & Basiliensis p. 228.
Vniuersalem synodum s cile congregari posse. 23o. Eam ab Imp.& Principibus indicendam, & clericosa Papa Romano ex veterum Conciliorum formulis conuocandos permittentibus
Principibus in iis regionibus in quibus ivr surum Imperhillis competit. 23 I. Quae sit in Conciliis lasecotum Principum' authoritas. 2So. & 23a. Quis praeesse debeat in ter Epistopos. 23 I. Romanum Pontifice exspectandum ut si fieri potest Concilio praesit Agathonis Panar exemplo. 231. 23ὼς atenus laici in Coniacilium admittendi, sic qualem in eo setarentiam serre possint ex Cociliis Calcheia donensi, quinto uniuersalu& sexto. 233. a 3 -23s An ad solos Episcopos definiendi potestas poti- ineat. ibid. Quae stat ea Concilia quae vereres appellabam synodos Episcoporum. 23s. 36. In Concilio Tridentino etiam Abbates & magistros quos vocant generales ordinum mendicantium sediΩse. 2An ex Cardinalis Culani sententia cum laici ad Coi cilia inueniantur admissi etiam non Episcopi admitti debeant non tantum ad considendum , sed & ad simul statis endum se subscribenda modo Theologiae petiti sint & probi viri.23 7. Examinatur Cusini se .
555쪽
Tum demonstratur quis sciis. 2 8 . U.vsque deto. Principibus & quo Orduae Concilium in agregandum locus in Concilio dari de- consentWnte si fieri potest beat maxime Regi Franco- Ro. Pontifice, di si nolit eorum p.2ῖ9. inuito. Obiecta ab is quisti obiecta ab Hispanis vi mam penes Rom. Episcopia Concilium impediant refu- poteitatem esse dicunt, in
tantur. 2 o. de non esse cogendum Con-Docetur schismaticos entiamsi parati sint emendarid institui ad Concilium admittendos. ibidem. Tum Gu sands & H:Lpanos esse haereticos .ii racilium nisi volu rit arguunt, refutantur, & quid de pleis nitudine potestatis sentiendum.
Eneae Syliiij sententia recitatur de numero Episc tione cius commodi quod. porum Italiae. 26 . reinpor. de D. Augustinus Desorma c6gregandi C vocat opiniones pravas te- ciiij & ex quibus viris coni. neur: tamen si corrigi velint poni debrat. ass. in Concilium admitti debe- Id Romano Pontifici utilere iis exceptis qui RegisHu- cuius primatusConciliorumtici III caed in mandoue uti authoritate firmatus suit. Esse quoque admittendos Protestantes si in Ecclesi Catholicae A. Sc I .gremium
reuertantur. Cum iis demum non vi-26s. 267.263. Non metu edum ne rima
Si uniuersilis Synodus si uendum qui ita ilint extra ri non potest Prouincialem Ecclesiam Catholicam ut in congregandam ob necessi-ςam redire nolint. δεῖ.
. De schismaticis imbus an illis idem ius esIe de-hoat quod sortibus. Consiliu
D. Augusti id a pag. 24 . vs que ad 2 7. Non esse reiiciendam muli. titudinem, sed temporice deduio ut nψbi probatur au- morituribus,exemplis , C
Id optas Regum veterum Franciae Regum exemplo. Esse necessarium. 27 . 276.
Non cise latam Concilii Tridentini auctoritatein ut pro lege in , Francia haberi
Examinatur eius capita libertati Ecclesiae Gallicanae, eos, & sanctiopibus Poni, & Regiae authoritati contraq
556쪽
Pa. a pag.279. usque ad 319. Tum osteditur quaesit Re
Exhortatio ad Concilium, gia aut horita i ut honor Francici nomiuis Regem Francorii Dei gra- contra Hispanos & primus tia Regem esse & a Deo s locus quem Franci obtinue- Io in iis quae temporalia V rum ac praerogatula serui cantur pendere. 3 s. & 3 6.tur, & tacile esse quod op- - Obiectiones aduersariorutatur.379.ῖ2o. 32f.322.323. diluuntur. 3 6.&347. Regem in Concilio doee- De potestate Regis. In E'dum .cam non sit pertinax piscopos & cleticos in Re-32 - gno suo degentes. Eum non esse obstinatus ri Hare potestas probatur taostenditur tam ex declara- legibus quam Iurameto su rione animi sui quem habet duoru tam clericoru quam
de Rep.Christiana quam ex laicorum p. 366.367. x seq.literis ab eo ad Senatu scrip- usque ad Art. tis,& ab iis quae dixit post Ad Ecclesiasticam & R Cardinalis Caietani in Gab giam Iurisdict: onem pertialias aduentum. Principes Proceres ac nobiles Gallofrancos per F. Luxenaburgium qui Romae legatus est omnia tractare quibus ad Ecclesiae unitatem perueniri potest. Adhortatio ad Gallosian-cos,ut iura Regni S libertates Ecclesiae Gallicanae tueantur , & ut id faciant docetur non eam fuisse Cardin, nentia demonstrantur. Exempla proferunt9r.
possessiones iurisdictione einde iure morticinij. Certum pretscriptum de iii risdictione Regia in clericos
8c eorum bona,&de notione criminum. qas.
Specialia in crimine laetalis Caietani qui se legatum Maiestatis proseruntur:&de,
Romani Pontiacis dixit au- consessionis reuelatione inictoritatem, ut quidquam co- iis quae ad principis salutem,tra Regui leges statuere & ad rempubl. pertinent a Polucrit. thoritates Theologorum ac Id demonstratur ex Iurio Pontificum & exempla abiurandi quod 1 legatis Ro- Hispanis prolata a pag. 4et muni Potificis Regibus Fra- usque ad q3a . . tum praeibin est formula. De iure appellationuεια.
557쪽
& 433. quod ii Regnohabuerunt n5 De pertinentibus ad sacrae venticiase , imo eo vses fuisαdministrationem & guber- se exemplis docetur usque nationem Ecclesiae Chri- ad D. Ludovicum p. 77. '
Primo de creatione Pon- tisicis ex veteri iure Ecclesiae , & ex constitutioniluis Impi'. & Regum Francoru,& de electione p. 43 3s 636. 37. De Episcopo Roni: uo 39. De Orientalibus Episcopis Ibid. & Q.
. Nomina & cxempla Ro. Pontis. 'clectorum part in aescro & populo pa tim a populo, in Episcoporum qui in Oriente, in Gallia,& in aliis Post D. Ludovicum circa electionem in Galliis facta. De pragmatica sanctione
p. eo. De. concordatis gr. i. De Regalibus De iure nominandi,&vexulso dicitur praesentandi pro incundo Rcgis ad curonam aduentu. 48ς. Regi m in multis Ecclesiis Abbaiciti in aliis canonicum ess .
Reges F. Conciliis in Fr regionibus abImperatoribus cia auctoritate Regia regre- Exarchis , vel Regibus con- gatis iura sua defendisse. srmati sent a p. ;o.vs ille ad .A Papa ad Cocilitim pr i p. sq. uocatum a patribus p. q9o. De iure eligendi Ro.Pch- 9r. Id factum non modo alis sub Ludovico Pio Rege Francis, sed & ab Hispanis Francorum S Imp. Occide, qui se Romani primatus d iis p. s . Ibidem obiecta ab sensores iis qui Regis illius renuncia- Cositu eoru quq ageda sunt. tioncm huic iuri sactam di- -De concionatoribus scimcunt diluuntur. Aendum Edictum Rcgium; Facta in urbe Rom. circa, et I VNysto V. Romae ni electionem F piscopi R. a te, ' pcrpublicatum est p. q. pore. Ludovici Pij usque ad Admonitio ad Francos noHenricum V. Imp. breuiter. Pontificiis fulminibus te
De renunciatione iuri cli- Proferuntur exempla P :iendi &. ccnfrinandi Ponti- tifcuin Romanorum qui clacis ab Henrico V.p. a.& inter duos Christianos Prii quam vim habucrit. cipes controuersias natas vi- Reges Francorniniuri suo dere eius patier lautaui qui
558쪽
plus illis posse videbatur, & Franciae subueniatur. 1ia fiumina sortuna id aequius Adhortatio ad Francos, veiudicarui quod erat validius quod debent faciant usque
Obiecta ab aduersareis qui AdmoneturFraei qui Maiiiij
per dissidiorvin occasiones Ducis & Lotharingorum a- Ecclesiam Christianam pro- naici fuere,ut ei salutaria detpagari dicunt resutatur. O . consilia. O .3c se l. Monentur Regii Consili Exempla Regum Franco- xij, ut commentarios Regios rum quos aduersarij excom- scribi curet in quibus claro- municatos a Potificibus Ro- rum virorum nomina prae
manis fuisse dicunt profe- scribantur qui ad Dieppa&runtur, p. so8. in Euriaco praelio & alibi re Illis r spondetur & qum strenue gesserunt, & qui indam aduersariorum argu- Ecclesia,in Senatu,& in aliis menta falsa demonstratur. Iocis iusta fieri curant. Tum Et quid pro Regis nostri Guisianos&Hispanosimpios Henrici IIII. causa dici pos &infirmos,Gallosiacos plox sit docetur. a so8. ad s27. R rtes esse author demo-Uotum uer . Qualis Ponti- strat. 13s & 336. sex & quales legati A. Ro- Perotatio exhortationem manae sedis desiverandi. continens ad defendendam Repetuntiat paucis quae ex Ecclesiae Gallicanae liberta supra dictis inferri possunt, teni R Regium statum Gal- ut bonis consiliis E. Regi & Ios rancorum. r 7.