Josephi Rossii ... Carminum

발행: 1859년

분량: 125페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

uui primum pecudes Divini pavit ovilis

Scilicet hac una. Sud0S imilante Supernas, dure superbiret rurum pulcherrima R0ma Artifices video templo libi. Paulle, Sacrato, Qu0d Iurtim absumens rapidus male perdidit ignis Intenim reparando iterum, instantesque lab0ri. Jam, velut in media Seopulus jacul Amphitrile Ingens, et Summ0 pr0pe nubila vertice tangit Ecce mihi moles robuSta, aequataque coelo Cernitur hie olim gladia l0r munere laudis Arsit, et infecit gener0So Sanguine arenam Νec ii in ei densis frontem sussulta columnis Cernitur, antiquis eXStructaque rilibus audes :llic, Mi m isa, tui cinerem veneraris Apellis. Ausonia, et tumulo serventia basia libas.

Adspicio passim Pharii monumenta Can0pi,

Serm0nem inscripta ignotae lol Saecula linguae. Mirum opus artis equos Spiranti e marm0re cerno.

Frena pali ind0ciles . plantis insurgere primis Forsitan hos, qu indam pr0priis si lari videret Luminibus, caneret. lyrici qui carminis auctor Dircaeas sacro decoravit pectine Thebas. Praxiteles, Venerem; dunonem, Phidia, ci) miror;

Ast, ubi qu0d veterum memini Superesse Viarum, Romanique fori, haud oblita mente recursat, Stant animo Fabii, virtusque Severa Catonis. Atque 0lim prisco quidquid decus allulit aevi, Tunc, Auguste, tuus videor celebrasse triumphos Nimirum, et culubris candentia brachia morsae Reginae, et Nili estigiem vidisse Subaeli.

12쪽

l At male sit vobis. Arcto quicumque ruenies Ε gelida, aeternae in0lili su nera Romae lΝ0n Secus ac torrens hSbernis imbribus auctus, Objicibus ruptis, laetos per devia campos Vastat, et ann080 proSternit robore planius. Haec, et plura Simul credas me, candide amice, Volvere, dum Vesper t0llens vaga lumina Olympo Suadeat ire d0mum, et primae decedere n0cli.

13쪽

Nunc ego, dum sanam id bacchatur Sirius, aestu ut Lenio sub placida dejectus molliter umbra, Atque meos repulans exacti temp0ris annos Mente agilia primae suavissima gaudia vitae r Cum tecum A inidum sacras larinatus ad artes Tolo animo celsi pr0perarem ad culmina Pindi duapimpler, jucundi dum Sequor olia ruris, Suetus adhuc citharae percurrere pectine sita Νi renuas, d0no libi millam carmina. Amico, Queis, tu quandoquidem patria laetaris eadem dam modo Flaminium accingar celebrare Poetam. O decus egregium, Syllanae maxima et urbis Gloria, qui decimi praeclara aetate Leonis Carmine divino instaurasti Caesaris aevum ;Cum, defuncta malis, redierunt temp0ra in aurum, Tempora Saturni felix imitantia regnum Dum Veneres docti vigeant, et amica Catulli Lesbia . muneribus laticis dulcior Hyblae, Dum tuba Virgilii resonet, mirataque Spargat

14쪽

la Vern0 p0sleritas illius flore sepulchrum Sempei' laude recens per Saucula, Marce, nil inis Νam, Seu tu rapido prostratus languida morbo Membra salutiferam c0mpsellas carmine Divam. Si vo lui revehis Farnesi ad Sidera nomen, Olli deproperans mansurae praemia laudis Quis negel Λ0nias placido vidisse Camoenas Lumine tu viridi praecinctum tempora lauru'

Qualis vere novo subolem cum Thracia mater

Absumptam queritur, si fletibus indulgendodam tandem longos possit lenire dolores :Talis, lucundae miseratus su nera ut ullae. Suavitor adsiduas sudisti e corde querelas. Per te morte obita ante alias pulcherrima Hiella Fama vivit adhuc o carae Peli area dolebat Non secus interitum Laurae, quo tempore primum Ausonia Η0truscae sensit miracula linguae. At cum, deseriis Benaci suavibus oris. Pausi lipi laetus optasti visere colles. Qu0S. age, tum Vel SuS, quae servida vola ciebas. Si tibi dilhcla liceat c0nsidere terra 'Hic ubi delicias rerum natura creavit Dinnigenas, Semperque levis viget aura Favoni' lic ubi Virgilius c0mponi versus in i SaDelegit, lato ante diem surreptus acerbo ' Silva beata, mei seriur qua vatis imagia Florentes inter spectata incedere mirios, In te SuSpiro, patria tu grati0r ura Es mihi, et Elysiis te certe praesero lucis lTerra beata, mihi reliquae da munera Vil le . Ac deinde exanimum gremio c0mplectere corpus i

Sic tu dicebas, quae vero digna Tibullu

15쪽

Carmina saepe iterum atque iterum legisse recordor

Quippq tui manant Elegi dulcedine, quali

Threicii mem0rem dissusa poemata VatiS. Ergo te semper c ilui, divine p0ela, Optavique tuis haurire e sontibus undam, Atque tuum Semper gratus meditabor honorem, Dunec vita mihi morituros sulciat artus. Ast ego ii in ultra perS0lvam carmina, quando Mens avel huc illuc spatiari libera curis.

AD EUNDEM

Casoni, ante 0mnes mihi jucundissime amicos. Quicum primaevae felicia tempora vitae Exegi, Studiis sermans ac rebus honestis Mentem dum, vidui perlamus tu modo locii. Uranii rursum Sectaris caStra Hymenaei, Me quoque laetantis depr0mere gaudia cordis Et sine Musarum tibi dono munera serre :Νon oblitus enim, qu0d nostras saepe libenter Perlegere, eSSe aliquid nugaSque putare solebas Quare carmen i 23 habe, retuli quo carmine Ph0ebun Marmoreum, mihi Spectatum, qua maxima Roma

Et Grajas artes, rerum ei mira illa Sel Val.

16쪽

Quod tu membranis a prima aetate Sepullunt, Nostra conscriptum lingua, studiosus ab arte Detegis. ac meritum superas producis in auras ἰld milii cum d0n0, Zambrini candide, millis. Munera seim poli0ra auro, p0li0raque gemmiS PNam, linguae gagas depromens saepe talentre, Dilectae proprium Italiae decus addere curas Cui decori 0ssiciunt, incomm a pessima Saecli, Qui tumido pleni fastu, studiisque carenim Quaerunt scrib0ndo sine sensu laudis honorem His vulgi favet aura v0lubilis, ut lavet olli, Ob lucrum media qui exsultat ineptus arena Horum sed miseris quae tradita opuscula chartis Dispereantque brevi, atque aeterna oblivia ducant. Naturam, et veleres sectatur jure magistr , Qui scriptis l0ngam meditatur degere vilam. Exemplum h0c praebes: quare tua fama per orbem. Zambrini, semp0r volitet fugientibus alis.

17쪽

Si quis mirilico laudum perculsus am0re Me sertasse roget, quae animo Sententia Surgat, Ed0cuam, in0nsiremque Vias, qua denique possit Vertice e inspicuo aethereum contingere 0lympum, Sic reseram cossare fuge, ac te dede lab0ri. Qui pergit momenta brevis c0nsumere Vitae Desidia . veluti c0eno lutulenta ruit SUS, Nequicquam Speret manSurae praemia famae Immo etiam jaceat vivens incommoda Saecli, Morte obita condat cinerem nomenque Sepulchrum. Non te lucidulae gemmae, non usuS et auri, Ν in compli crines, salsi perituraque vultusForma brevi essiciunt clarum, nam p0ssima in illis Invidia est, et onus non clarat dives asellum. Probrum, non fluit e vitio intemerata nefando

Illius insectatur adhuc infamia las in n. Una sed aeternum donat clarescere virtus Laudo pudicitiae Lucretia nescia mortis

18쪽

La ricca sonia alΓ asinet. Vel 90qua Vim da nequitia riti, e non sincera

Gloria stiis tempo Cutilina a Romas mi esto dunni, e lui perseque insumiti.

Nolo Virtis si reste eterna luce pancor Lucregia rire : ancor di Duo

19쪽

lΝVivit; spirat adhuc sententia dia Catonis. Credo; manu ingeni ive bonus diceris in aevum Floruit huc studio nimirum Graecia utroque illic assuevit vivaci mariti ire poni luppiter, et blandia formosa beavit amore Corda Venus, quo temptare Divos . intulit aris Phidia, quem ipsa artis docuit miracula Pallas Expressa est liquidis natura coluribus illic: Nam tua maturis variata labella racemis, Zeuxis aves, et equus tibi pictus imagine, Apelles, Lusit equum salsa, hinnitum qui Sustulit ore. Viribus ingenii decus immortale Pelasgi Invenere sibi: Pelidem carmine Homerus Divino cecinit, Thebanaque Musa peregit Victori pugili in umentum sirinius aere Iucundos p0tuit bene ludere Anacre in ignes.

Caeaque su neruum depromere naenia luctum Hic primum tragico est innixa Camoena cothurnu. Instituit miser0s Regum casusque referre Hic sollers vulgi res comica lingere moreSExorta, et clare succus decoravit Athenas.

Non alibi melius sal eor), quae nuntia Veri, uisi tria antiqui narravii temporis acta ;Νon alibi melius docuit praecepta agitandae Vitae, Socratica egregiis domus auctoque alumnis. Ergo, ubi victricus orbi dare jura subacto Oplanius alus Aquilae explicuere Latinae Grae03 per arva, polens artes invidit Athenis Roma triumphalis, ei amicam pacis olivam firmis antetulit, blandas lavitque Camoenas. Regna cadunt Regnorum inscriptae facta supersunt Chartast: dum superent igitur tua carmina. Morali,

20쪽

Venere bella immassinata in pistra I pelli umani consorio d' amore pMentire ult' are imponera i sacri A mi Fidia, che apprese da Minercu P arte. Purpe riti ulla in liquidi colori Natura, quando i Vim noli dipiuti Per te. o Musi. -li auqei secero inquii noM ni dipinio tuo c0rsiero, Apelle ,

D' amor te mense, e quel da Cea te tumbe illor la Musa trastico coturno Si cinse ut piede, e miserandi casi De' strandi sp0se allor la Comessiu lι umit socco, onil' e famosa I leue, Dei solsto intese ad ammendar la ritu Ore tu Storia, che a se merio acquista Dat rei ace sermon. di prische stenti Mesilio nurro te memorande tu res

SEARCH

MENU NAVIGATION