Josephi Rossii ... Carminum

121쪽

Quandoquidem tua mors tanto mihi, crede. dolori est,

Ui jam nil lacrimis tristibus anteferam. Quare non blanda me nunc dulcedine tangit, Ut solita est, tua, mellite Catulle, lyra: Non divina meos jam personat amplius aures Virgilii tuba, me surripit atque mihi. Quin, quod erat gratum ac laetabile, nune prope amarum Sentio, et in eoecis nunc jaceo tenebris. Host unum sed enim solatur multa dolorem, Quod coelo potior te modo vita beat; ille ubi virtuti sua praemia donat habere, Cernitur et claro lumine Coelipotens; Hic ubi perpetuo rident late omnia Vere, Perpetui sulgent et sine nocte dies: Haec loca non habitat fletus, non tristis amaror, Sed jocus et cantus faustaque laetitia. Hic etiam gaudes manifesta in luce videre, duae Regina domus dicitur aetheriae,

Quae, tuus in terris amor, et Spes una, de Sque,

Dissicile ad euelum jam tibi stravit iter,

Cui me olim totum admonuisti dedere, et illam Semper dilectae matris hahere loco. Felices monitust equidem quos praebeo earne, Parvula subcrescit quae mihi progenies. Felices monitust quos eum sequor, ut bene tutuSVivol mihi a quanto est salva rates pelago linterea dum sorte tua, pater optime, laetor, Moereo, te extincto, moereo et ipse mihi;

Auferet has tantum lacrimas mors; tune ego tecum O utinam superis coetibus adnumerer.dos Emii ROSSII Eo. HIEROSOLYMARII. Estratio dui Tomo A uvisti opuscoli Relistiosi, Letteraru e Morali the si si impurio in Modena dusti Ereui Sotiunt Tipo9rost.

122쪽

H it Franciscum Zambrinium V. Cl. . . . . .

aDe Oudis Ouaerendae Rationibus

Versione in

έ usus Pontis Intra Urbem Dureusinin Super Anemonem Impositi Aquarum Impetu XVIII. ι. My. 4. Sse . . . .

MSi ephano nossio Antis. Domus Puniis

alAd Joannem livitelliollim Folientilium Praesulem Ecclesiae Favent.

, dAd sanetum Antonium Iuniorem

Provinciis Io opho Zaeehino Praeso in Urbis inter Patres Cardinali'ς Adloelo

123쪽

Ad Carolum Pellarinium Verbi Dei Praeeonem Iti Nuptiis Amici In Νειptiis Ios. Cuttania H Amisiae Doniare In Rellisionem M