Josephi Rossii ... Carminum

발행: 1859년

분량: 125페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

90 Tu duce, haud raro p0tuere castum Simplices agmen pueri et puellae, Corde gestantes anim0s Viriles, Spernere lethum;

Νamque, dum manal cruor, immerentes Hostias circum crepitatque flamma, Lenis arrides, et agis superbos Laeta triumph . Ter . precor . SalVu, genus o Tonantis, Fausta terrarum requies, diuque Pausia n08 inter vigeas, serasque Munera paciS. Si quis insana metuenda lingua Numina, aut saevus manibus capilli Sil tum ausus temerare, Dias Sentiat iret S. Foeda quas olim Sodoma, irruentem Haec Duum risit jaculis ab axe Tum vorax ignis cecidit scelestos

92쪽

EPIGRAMMATA

93쪽

Vir sum Cirnaeus ; toto dominarier orbe Molitus . casu at spes cecidere gravi ;Νamque, ubi captivum deserta Helenae insula terra Detinuit, curis victus et ira obii. Quod non me Sacro gessi Pastore minorem, Corruit imperium, servitiumque tuli.

Angelo, n0n equidem, sontem Si i blando viderem Blandusiae, colles ac mem0res lyrici Valis, nuper ubi carpebas otia ruris, Assiarur diu numine Pieridum IAt, p0Silo fastu. numeris luSisse puderet Alt0nilum veteri Relligione l0ci.

94쪽

PuETA RURE DECEDENS

Formimae o sylvae, o felicia rura valete, Dum vestro invitus cog0r abire Sinu, Η0rrida quae properat b0reis, et Mola pruinis Bruma decus vobis ausuret ac dominum, Auferet; ast inimica obstent ni sala, recenti Vere decus v0bis. et d0minus redeant.1D Ν. Ν.

Quos tibi si ulna decerpl0s arb0re fructus uillo, sunt campi dona pusilla mei ISi, quoniam grata manant dulcedine, possinini quidquam curas lario levare tuas Tunc mea sat magni faciam munuscula, trunc0SΝec diles hortis invideam Hesperidum.

95쪽

AD MAXIMUM

Si tibi vita seret qua tempustale serebat Aeternum victor nomen Olimpiacus :Dum jacis hinc sollem, ut dum rejicis inde repulsum. R dicis evincla palma iterum atque iterum, Te quoque Dircaeus cantaret, Maxime, Cienus, Ponerei ac Pario marmore Praxiteles.

Νatus Acidalio Cytherea in vertice matre Cum puer acciperet Spicula Divus Amor. Sic Mater: poelhac metuende o maxime ; S0luSQuandoquidem v0lis parcere, gnate, neges At mage prae cunctis terris 0plande, mi Vere Namque uni, et liceat mollia corda dare ;Sis dat0r et pacis, rapido ceu nubila vento, Te duce, diffugiant cura, d0l0r, lacrimae Te duce jam terras risus, et laeta frequentent Gaudia, quidque boni est, denique connubia.

96쪽

Aurea dum ruris capto S italia, pacem Quaerens naturae Simplicis inter opes, Urbem posthabeo ruri; nam fluctibus illammeani. hoc lulis compar0 littoribus.

Linguae tu latum Latiae bene jura libellum, Cujus nunc avido copia lacla mihi est, Id, Simoelii. luum opus, certe mihi risit, ut agris Ver molle, aspirat cum Zephiri aura levis. Ecce tibi millo de re mea carmina eadem, Tu precor haec aequis adspice luminibus. Ne Bavius dicar, te judice, ademe renalus, Vel si quis saluo priis erit Bavio.

97쪽

Bis duo lustra meus claudit natalis et annos Sepium I jam retro blanda juventa fugit: Post hiemem rursus grata vice ridet Aprilis ;Labitur at velox non reditura dies.

O mea primaevae decus et solamina vitae. Tibia, jucundus reddere docta Son , Cui qu0ndam celebri bene plausit Felsina in aula, Qua nutrit diles educat et pueroS P0nere te, cogor, ne rumpat anhelitus artus Aeger, dum resonum SuScito statu sthenum.

98쪽

M ini, paler elegantiarum. Ut Bacchi e lacubus, rudique nexu Manipli timidus puer col0nuSPr0trusus rabidi Gradivi in arma Horrescit litui tubaeque murmur Sic, hos versiculos tibi dicando, Sensi cor trepido melii micare Tu S0lare meum, precor, tim0rem, Acceptumque simul, simulque gratum Hoc habe tibi qualecumque carmen.

SEARCH

MENU NAVIGATION