I. Bodini Methodus ad facilem historiarum cognitionem

발행: 1650년

분량: 448페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

dias de odia intestina, diutius acquieverunt. ita- όque cummuni consensu acciverunt Galtherum is Brennonem ducem Athenarum, eum qui po

stea magister militum clade Pictaviensi caesus est ab Anglis, cui optimates annuum imperium permiserunt : sed plebs acclamatione gractu ma , pepetuum principem esse jussit. nic uiatur C C C milites ad vim imeerii retinendam sibi adjunxit. sed clim nimis imperiose

se gerere videretur, vix decem menses imperium retinere potuit, quin ab omnibus ordinibus ex urbe cum magna clade suorum ejiceretur. rursus vexilliserum re octoviros , una

cum,Τribunisplebis sive collegiorum ducibus crearunt, re nobiles quos ab honoribus antea prohibuerant, restituerunt. hinc factio nobilium potentior , populares re plebejos OP primere coepit r hinc tenuium dc popularium querelae; quod unius eversa tyrannide , plures Rempublicam invasissent: dc eousque discordiae creverunt, quoad nobiles magna ex parte caesi,

aut fracti, aut exilio pulsi popularibus cessissent. dc ab honorum petitione omnino summoveren- leur. igitur imperio plane populari constituto, i

anno M C C C L I v, cum nullae adversus nobiales discordiar intercedere possent, populares in ter se de imperio certare coeperunt. 'uemai modum Budelmonti cum Vbertis , deinde Do

nati cum Cerchiis , omnes patricii, Rempublicam diutissime perturbarant: deinde patricii lpopularibus ejecti fuerant ; ita Riccii dc Albis ietii populares homines, Guelphorum dc Gibellianorum sectas renovarunt. inde caedes dc exilia lsecuta, quousque plebeji opinces accepta o

Casione aaversus populares arma ceperunt, ac

dirissimi cujusque domum diripuerunt Ic timcenderunt. ita populari potestate omnino se lata , secuta est octilocratia seditiosae plebis, vel

Potius anarchia. nam toto triennio, latrocinia. Jcaedes , incendia , in media urbe flagrarunt. ad

282쪽

M p v n o Detv s H I s T o R. 26I ue crudelissi nid pro imperio dimicarunt. t em lassari potius dc stacti quam satiati, proposita amnestia magistratus veteri more crearunt,

ac xx annos , sine tallo civili exegerunt, climscilicet nulli omnino magistratus assectarent, re oblatos timide caperent, justeque imperarent. postea diuturnae quietis impatientes , Cosmum Medicem eum qui patriae parens usurpatur,nulla de causa damnarunt': idem tamen postea vi rearmis civilibus est ab exilio revocatus i dc adversarii ejus magno numero ejecti. ex quo gens Medicea summam in Republ. auctoritatem sine imperio adepta est, cum scilicet prudentes ac ubi os bonos sibi adjungeret , 'uorum ope Respublica re magistratuum sertitio regebatur. sed mortuo Cosmo, qui Reipublicae gubernacula tenebat,ad caedes re exilia prolapsi sunt,quoad facinosis quibusque pulsis , Meuicet auitoritatem

recuperarent: quam annos circiter triginta ret, nuerunt,tametu Paccii conjuratione facta Iuli num Medicem ante aras mactarunt, ac Lauremtium fratrem graviter vulnerarunt.hjnc conjur

torum supplicia , caedes , exilia. altera ex parte exules Sixtum Pontificem dc Alphonsum , cum legionibus acciverunt, ut patriam ii, qua regnare non poterant, hostium subjicerent potestati. tandem liberata gravissimo bello Republica, S natum LXκ virorum stabilieriint , cujus consiliis tali liu Respublica stetit, quoad Petr. Medices,

mortuo patre Laurentio , non contentus auctor tate, monarchiam invadere conatus: est. ex

quo majores quam antea seditiones obortae :quae non prius exstam reperire potuerunt,quam i liores urbe penitus ejecti essent. irao uecQntigit anno ΜCCC cxCIv,. ut plebs huc illuc quasi pecus sine pastore vagaretur , hominum insidias metuens ac seruum : sic enim Machi vultus aradit. tandem Senatu aegre coacto, diu certatum est de confirmando Reipublicae statu;

cunn alii citimates , alii populum mallent ; ad extremum seditiosis Savanorolae ac Soderint concionibus persuasi, popularem statum acceperunt:

283쪽

26a IOANNIs Aor, IN I s runt: ea lege ut silmmus in Republica magia stratus , qui apud eos Consalonerius dicitur, perpetuus esset, ac ne rogationes ad populum semota sece plebis in ullae heri possent, praetem. quam de legibus re magistratibus , deque peconia publica. non multo post Petri Soderint, deinde Fr. Vesorii potentia oppressi , rursus arma

ceperunt, ac potentiores vi dc armis de imporio deturbarunt ipsumque valorium in Prael xio & in summo magistratu trucidarunt, cum Provocationem ad populum impediret. Rursus

anno Μ Dx I I. summum magistratum a nuum fecerunt, dc Senatum octoginta virorum

demestrem : paulo pin tamen Leo Ponta Max. princeps Mediceae gentis, simulans se velle Rempublicam in eum statum restituere , quo

fuerat ante annum Μ cccc xc I v. contulit

imperium populare quinquaginta viris , vulgo

Baliam vocabant: ac perpetuam potestatem er

pia populo libertate stabiliit: nihilominus

men capto Clemente Pontifice Max. qui alter princeps erat Mediceorum , Respublica in pri-hinum statum rediit. tandem res ad unum d lapsa est. nam Caroli Imperatoris legionibus P aAi Ficitantini, Alexandrum Medicem cum praesidio militum in urbem receperunt. is igitur

Clearchum Heracleotarum tyrannum imitatus,

siti nominis hostes ac potentiores occidit, proscripsit, exegit. tandem a Laurentio Medice occulis , imperii se estarem habuit Cosmum i qui cum incredibili prudentia , conjuratorum manus saepius evasit. hoc igitur in illa Republica vitiosum erat,qudd populare imperium quam optimatum maluerunt: deinde quod octoviris bimestribus re vexillisero permiserunt Reipu-fieae totius imperium t nec Senatum ullum na-buerunt, nisi extremis temporibus , dc nullius pene auGritatis : quod perinde est ac si corpus

mente cveret. nam in Senatu salus Reipubl. versatur. jam v d xv I viros collegiorum

opificum duces , veluti Tribuno lebis nullo interjecto medio , majoribus magistratibus ita

284쪽

tat,

mite

lis i.

to a

lyralis

M E T Η o D v s H I S T o R. 263 opposuerunt, ut necesse suerit perpetuis dis satis Rempublicam turbari. postremo plebejos, re ex peregrinis in urbe natos ad honores sorte admiserunt , quo Respublica magis esset popularis. Sed ab externis ad domestica veni

mus.

Majores nostri sub regibus primum diutissi. Status θmh floruerunt,ut Caesar libro vi, Livius libro vrestantur. quibus temporibus universam pene impς Euroeam & Asiam minorem armis domuerunt, colonias deduxerunt, urbes condiderunt, victis repionibus gentilia Celtarum & Gallorum nomina dederunt. inde Celtiberia, Celtos thia, Portogallia , Gallicia , Galatia , Gallia Tran6lpina, Gallia Britannorum : hinc multae a B laoc Helvetiis, quos Tacitus Gallos vocat, rUr nes subactae , quae quod ab aliis explicata sunt,

omitto.

Cum autem reges inritenter dominarentur , optimates taeerium susceperunt: id quod ti. m Massiliensium, qui a Phocensibus coloniam in litus Celticum diauxerant, exemplo fecisse via dentur ; quia Massiliensium sexcenti optimates Reipublicae praeerant, ex his quindecim ma- .gistratus singulis annis creabantur, inter quos tresviri quasi Praesides , majus imperium habebant, ut Strabo scribit: igitur reliqui eorum e empla populum in tres ordines naturae comgruentes , hoc est ad rationis , irae, ac libidinis formam distribuerunt. Druidae a militia vaca- . tionem perpetuam , dc omnium munerum immunitatem habuerunt, ut Caesar scribit: domesticum vero imperiues, sacra,leges Ammamque judiciorum potestatem ten-ant: equites rem militarem una Oim Ambactis N Solduriis c rabant : plebs agros re opificia. ex his tribus o dinibus , comitia collecta universae Reipublicae summum jus habuerunt. Druidarum vero tanta suisse dicitur sapientia, tanta vis ac majestas imperari, ut cum haberent annua comiatia , selo relisionis metu ac sacrorum interes me, quata acerbissima omnium poena, sine

285쪽

26 I o A N N I s B o D I N I vi, potentissimos quosque suis edictis ac de-

cretis parere cogerent , re in suo 'itenque ossicio continerent. ex quo intelligitur id quod scribit caesar, quantus antiquae religionis. cubtus esset . at ubi numinis metus est. illic pietatem, justitiam, virtutes omnes si ere oportet. Omitto lammam rerum caelestium ac naturalium cognitionem , quae illi 'tribuitur omnium scriptorum consensu. de Lepublica duntaxat disputo : Mam optimatum fuisse ex eo colligimus , quod cum duae factiones essent potentissimae Heduorum dc Arvernorum inter Celtas : Belgarum urbes imperio divisae optimatum habebant conventus, iisdemque imperiis re legibus comitiorum ac judiciis curiae Druidarum obligabantur : tametu plurimi essent ubique re guli. praeterea urbis sere cujusque sua fuit Arbilocratia , ut Germanorum civitatibus,quae imperii legibus.obligantur. ac si quis tyrannidem affectasset.vivum cremari mos erat: quam poenam ut effugeret Orgetorix reus tyrannidis aD sectatae, mortem sibi conscivit, ut Caesar ipse in Commentariis scripsi. jam vero suae quisque familiae princeps erat: neque in servoStant di ised etiam in uxores re liberos jus vitae ac necis hahebat, ut idem Caesar testatur. saliuntur enim cum Iustilatano plerique , qui in cap. de patria 'potestate nul f populos exceptis Romanis, tantum juris in illios habuisse tradunt, cum . id quoque Persarum re Hebraeorum commune fuisse constet ex Aristotele & legibus Mosis. intelligebant. tantum esse par tum erga filios amorem, ut abuti potestate si maxime velint, . non possint: nihil autem majus esse ad virtu tem , , cultum liberorum erga parentes. quod vero singulae urbes statum optimatum tenu runt : ex eo colligitur, quod plebs ab honoribus re consiliis prohiberetur , & summi magistra tus singulis annis non sine magnis contenti nibus crearentur. quod Caesar cum ab incolis didicisset, Gentile est, inquit, samones in Galliastri: idque vetus est, temeru institutum, ut ii

antat cri

licii

tuitae

i di

286쪽

M E T it o D V s - Η I s T o R. 26splebs esset a potentiorum injuriis: nusquam gentium plebs alioqui contemptior : quippe quae 'lim servitii loco vene haberetur , omnis consilii publici expers. noc ille quasi arcanum imperii veteris testatum reliquit. sed miror cur caesar factiones illas , quae Reipublicae exitium attulerunt, plebi salutares fuisse pritet. sateor quidem tutum esse id quod Aristoteles tradit, magistratus in Republica discrepantes creari,n emadmodum in familia, servi nimis i ter re conspirantes rem familiarem; illi publia cam diripiant; cum vero se mutuis odiis appetunt , sua scelera detegunt: ita plebs a rapinis magistratuum inter se dissidentium, tutior est. ira factiones principum, sine magno plebis i commodo nequeunt excitari. Ruicquid enim delinquunt reges, ut ait ille, plectuntur Achivae nisi ei eps unus multo potentior existat, qui partium duces cum velit, cincere possit sine gratia cujus uam. nam si alios in aliorum perniciem tueri velit, metuendum est ne imperium amittat: ut Hensi vI, rem Angliae contigit. curis partes Lanc morum inversus Yorchos ruendas suscepisset. ab his enim fractus est, re in

carcere casus. Qui tamen contra Caesuis sei tentiam assirmare velim. illud modo , Rerum-riblicarum fere omnium interitus a priMipumetionibus initium habuisset idque certius unia cuique ess vam ut res exemplis Nere vide tur. atque id de majoribus nomis tas artest tur ; apud Hedubs principum iactiones Reip blicae perniciem attulisse , cum alii German

rum , alii Romanorum copias evocarent. ad

extremum Respublica diuturno Caesaris bello fracta, Romanas cedit: sed ea lege ut magna pars civitatem suo jure ac libertate uteretur, ut Plinius lib. vi I. tradit. 'uadringentesimo post anno Romanis , Gothis Hungaris dissidentibus,paulatim Franci, coloni veteres Gallis ruati universam Galliam invaserunt, dc hane regiae potestatis formam ita stabilierum, ut militari discisaarai cii domesticin nulli diutius fio..

287쪽

ruerint. de militari quidem constat Gallos C rolo Magno duce , magnam Germaniam, Pannonias, Saxoniam, Italiam, dc Histraniae partem Cum imperio totius Galliae c junxisse : Syriam utramque dc Cyprum crudelissima servitute luberatam , annos X c. gubernasse: Longobardi, rum imperium fregisse: Pontificibus Romanis nam Italiae partem dono dedisse : Venetis Cretam re Peloponnesum conces e , clim imperium Graecorum invasissent,cui annos L. Proe- fuerunt : quae sane militaris disciplinae magna sunt argumenta. domesticae: vero nullum m 3us est , quam quod reges ac principes exteri ab extremis Germaniae, Italiae , & Hispaniae oris, ad Gallorum Senatum , velut ad sacrum

aequitatis asylum magno concursu confluebant. Μ cc xLI v. ut Fridericus II. Imp. controversias

quae illi cum Innocentio I v. intercesserunt regno Neapoleos , ad hunc Senatum detulit. M ccc x II. & comes Namurcensis causam egit in hoc. Senatu adversus Carolum Valesium , pro comitatu Namurcensi, non veritus gratiam inimii principis , quem judicio superavit. Μ ccc m. consimiliter Philippus Tarenti princeps Bu sui tae ducem in hoc Senatu vicit, cum ager hur de sumptibus factis pro imperio Graecorum recup anab. idem tamen alio judicio mutet xus est. M ccxLII. pari voluntate dux Loth ringus & Vidus Castillionaeus ejus sororius, s miliae herciscundae judicium in hoc Senatu a Ceperunt Μ ccc xc. quinetiam Delphinus M COnies Sabaticliae,cum de Marchionatu Salticiarum inter se contenderent, resia se voluntate huc contulissent, Comes judicio victus est, ac Hir sus alio judicio fiactus re omnem causam restis

tuere damnatus Μ cccc. post etiam Cameracemses liberi populi in jus vocari , ut rebus Sen

tu judicatis acquiescerent, se judici stiterunt, sitisque fecerunt, M ccccii I. sed exemplum illustrius nullum est, quam quod reges castellae dc Lusitaniae percussis inter te foederibus,ea nourrius vim habitura judicarunt, quaci ab hoc ordine

288쪽

M τη nova HISTOR. ine sancirentur, dc parentibus portis promulugarentur. Infinitum sit omnia persequi. Rex -*utem aeque c privati legibus re judiciis a

i quieicit. lex Utem imperii omnium antiquis sidi dicitur esse sMica, ut videre est in legibus. qaformii: 'gae seminas si movet , regni su .celsione: qua quam dubium est lata fuerit, nes, ineptes' Baldus ac plerique Ii risconsidii, 'iii in Salic lege ii verprςtanaa,cuna perii maiestate successionum jura consad unt, quasi de praediis re bonorum possessione eretqr. nectite vero hujus imperii propria est, . 1 communis Assyriorum, Persarum, Hebrae

litani Ioannam utranque, Norvegi Margaretam,s inde Navarri & Lotharingi ad seminas qu que summum imperium detulerunt i tametii derichus historiarum scriptor , aperih scri- biti, lege antiqua, Hispanorum imperium sena, ademphim , prppterea populi gravespe 'Rerela. auditas esse , quod Isabellae jpleu-α gryla tqges, violasset: id quod etiamnRn Guicciardinys testatum. reliquit. posti emo Bri

tanni, qui antea isemper abhorruerant 1 γυ--, nuper Mariam ejusque sororem regnare psrmi erunt; in quo sane violantur nco

modo divinae leges, quae seminas imperio virorum diserth subjecerunt, sed etiam ipsius ii turae, quae masculis imperandi, judicandi, com. Eonandi, belligerandi potestatem dedit, seminis ademit. neque selum naturae jura convel-iuntur , sed etiam omnium gentium , quae nud- qum seminas regnare permiserunt. Zei blaquidem cum xxx. tyrannis Palmyrenem inv*3x, sed paulo momento de imperio dejecta est

ab Aurelianor ipsaque Irene a Nicephoro in mo- nasterium putia, cum Graecorum imperium sissi

289쪽

filiorum nomine imperarunt. Tenetur etiam princeps Agraria lege, qua*ublicos Mos ali naru prohibetur sine ordinum consentis : cc Et maximh velit alienare, nullo modo possit; aegius procurator mortuo rege perpetu an at manus injectionem. itaque cum principes legem illam perrumpere saepe sint conati, non Potuerunt tamen. altero capite legis Agrariae prohibetur princeps agros vacantes, aut ulla ρο- regrinorum , vel damnatorum praedia sibi vii .icare , nisi proxime pendeant a praediis dominicis , ne privatorum fortunis , velut esca mal Tum illectus, ad crudelitates dc rapinas seratur. at in plerisque Galliae locis bona damnator im1egitimis haeredibus relinquuntur: alibi primceps ea donare, aut conssatam pecuniam in cer rium publicum inserre tenetur et quemadmo- dum lege valesia 'Francisco patre lata cautum erat. ex omnibus tamen imperii legibus mila sanctior est , quam quae vetat principum res sertis ullam rationem haberi, nisi sequitati perande ac veritati consentanea sint: quo fit ut xaque a magistratibus respuantur: nec impetu lla venia prosit steteratis. sepe enim audita vox

est magistratuum , Nihil posse principem cre

tra leges. & quidem Henricus Mus pater , cum Italiam seratum in carcerem duci misisset, non adjecta causa , judices hominem liberarunt, prius tamen admonito rege, qui jussit illium condemnari, quum diceret se hominem in sic lere turpissimo deprehendisse , quod evulgarii Ilet: judices nihilominus reum damnare iam luerunt , rametsi princeps optimus religiose ac Diactὶ juraret in scelere a se deprehensum,ac l dicibus succenseret . quod sibi affrinyti fidemmon haberent, liberatus est tamen a iudicibus, di carceribus ereptus t sed postea jusu regis insumen Sequanam noctu demersus , ne insolet

tia facti populum perturbarer. tam purant

Iurisconsulti principem ex animi conscientia j dicare posse , ad i. illicitus parag. veritas. de Micio Praesidis. atque ea re summotum ya

290쪽

mum virum qui ei confessus erat, dum adhuc. Cardinalis e et, homicidium se perpetrasse. nec vero curiae superiores ullam habent legum sonem , nisi quas sita promulgatione compro- par ; nec se cogi pone clunt : tametsi lapsa

consuetudo sensim de via deflectit. atque ut nam majorum virtutem imitaremur: illi de vita quam de sententia decedere maluerunt: poste ii Rempubl. α famam quam magistratum Pe dere malunt. cum enim Ludovicus xi sis qui Primus reges servitute liberasse dicitur lexitium curiae Parisiorum intentaret, nisi leges a se latas promulgaret: patres re intellecta, purpurati regem adeunt: tum ille; Quae causa vos huc impulit i ut mortem, inquit Lavacrius, potius o petamus , quam leges iniquas serri patiamur. Rex oratione Prauissis , dc mirabili constantia magistratuum perterritus , eos humaniter accepit ; oc leges quas promulgari jusserat, coram rari mandavit, inratus se nihil posthac nun quod aequitati congrueret edicturum. ejus

frater cMolus 'ri iudicio Senatus silvam urbi

orimam caedise, ac prccio dicto sententia S iratus vendere jussus est. nec iussa recusavit. Alia quoque lege, vel potius jure constituto, Rex ligatur ; ne scilicet magistratum aut imp ruina cuiquam initio abrogare possit , nisi sceleris convictus , ac publico sudicio damnatus fue rit : quamvis in renunci ione magistratuum 1 principe usurpari seleat sermula vetus . inv

Is V ID E BI T v R ; quae lex invi Iabiliter servatur, re in usum abiit, tametsi ai

nuum illud jusjurandum, quod judices praestare

latebant pridie Idus Novemb satis indicet, non ita pridem annuos fuisse magistratus,ut Budarus quoque tradit. quem morem Phili p. Pulcer,atque his temporibus multi ac magni viri renovandum putant : sed Ludovicus xl legem de perpetuis misistratibus trullime postea cuiquam impexiu' nisi morte , aut libera cessione , aut publico judicio abrogaretur. at Henricus II, Μ 3 - cim

SEARCH

MENU NAVIGATION