Henrici Meibomii Chronicon Bergense

61쪽

gustinianum. it Pecrania .redulae plebi per imposturas extorta cessit partim pontifici, partim templis, quae dixi.Mas deburgiis. Acta sunt haec anno 1393. Vivebat id temporis in monasterio Eberhardus quidam, ossicio Prior, quem vocant, is ut cultum divinum amplificaret , in honorem Diva Margiritae Virginis curavit exstrui aram, eique de patrimoniis, quod habebat luculentam , dotem assignabat: redit praeterea nonnullos reliquit monasterio : obiit areno Isio . Quem Arnoldus Abbas post quadriennium secutus est,defuinctus Idibus Decembris Luciae virgini sacris. xxxrix. HENRICUS IIJ. regnomento Schoam,patriam ibidem habuit Magdepurgum : triennio ab election exacto iustus est munere se abdicare. Haec ex catalogo Abbatum typis impresso,& altero MS. refero. Chronicon mino sterij Hujes purgensis meminit cujusdam ejus loci Antiuitis Bergam boc tempore translati: sed verba auctoris a odo:

Vicesimus septimus Abbas Henricin no egerisu annis s. praemit debita contraxit, communiter excommunicarari resignat post noVe

annos. Inde factin Abbri in Maedeborg reliquit etiam istam abba in amor in Prior Mu Ammensi biensi Dirit, vitam. Haec ibi. Ne autem, an unus hic & idem sit Henricus, qui duobus in locis praefuit: Circumstantiae in quibusdam consentiunt s do cognomine & obitu discordant. Bergenses assirmant suum M. tistitem post exauctorationem' vixisse annos septendecim ,, vitam cum morte commutare anno 1 27. sepultum ante aram Divi Thornae. Huiesburgentis exabbas scribitur vitam clausisse Ammersi ebij. Sed haec disquisitio forte non tanti.

chiae urbe non ignobili oriundus , ultra quadriennium non fuit cum regimine. Erat tum temporis status monasteri'

62쪽

ni eiusdem nominis, archiepiscopi Magdepurgii ad hune dignitatis gradum pervenit, sed ignave , segniter & inutiliter admirustravit. Nec enim suo sie cior at modulo ac pede m tiri, neque quid discriminis esset inter archiepiscopum&m ei achum intelligebat. Via ab onere dcbitorum respirarat liquantulum monasterium, quae ille noVa contraxit: cave ra bona oppignorabat, alienabat, dilapidabat, adeo, ut nec unde vi veretur, creditoribus usurae sol verentur, prodigo super esset. Interrogatus aliquando a fratre la udabiter ma- sistratum administrante , quid absumptis omnibus bonis hianducaturus esset, parum civiliter respondisse fertur, de cientibus estulentis monachos se devoraturum. Tulit gurgitem hunc & helluonem infelix monasteri tin totis novem Θ nnis, quibus immane quantum bonorum profuderit, dissiparit. Genealogia comitum sive Dynastarum inersurdensium in Chronico pervetustae hujus familiae solerter deducta, nullam Alberii hujus facit mentionem, quod equidem miror: de diligentia auctoris nullum est dubium: neque deindustria praeteritum credibilς est : mihi annalium fidem&famam publicani sequi collibitum fuit. Obdormuit hic sulo

θ. Non. Sextilis anno 1392. .

xxxvii. ARNOLDVS III. in civitate Magdeputgensinatus est familia antiqua & honesta, cui nomen Harchstro. Ejus tempore Romae Pontificem agebat Bonifaetus s. qui ualis fuerit, ipsi Pontifici, Scriptores non dissimulant. is ut in explebilem saturaret avaritiam, lubileum sive aureum annum, ut passim alibi, ita Magdepursisromulgavit, quem qui visitarent, plenam haberent omnium peccator uitii conis doriationem , non minus vel secus, ac qui Romam ejus rei gratia peregrinarentur, Ad quinqu*3inta miliaria quoquo versus hoc institulum publicabatur. Quatuor fana quae Magdepurgi iniex Viscrς Oportebat, erant, Dominicum, sivei, ' .. B silica μ

63쪽

BERCENSI R. '; 3 Ad haec omnia annuos proventus constituit. La dabilius his est, quod ipsi adstribitur, nimirum operam dedisse, contro, versiae& litigia , quae multo tempore inter Abbatem & colle

gium fuerant,placide & amice componerentur. . Decessit an norum satur ,citin praesujsiet annis ar. defunctus . Kal. Mar- iij, anno I 372.

xxxiv. OANNES II de Ensleve, sive ut alij, de Rusleve. Privatus construi fecit dc reditibus donavit altare D Marxiae Magdalenae, ante quod post mortem humari voluit. rum potitus nihil remisit de ardore & solicitudine resarciendi

iocommoda ecclesiae suae , totus integer sincerus dc aperturi De voluntate collegii decretum fecit, rigidum quidem , sed quod necessitas extorsisset. Statuit , ut si quis inter fratres sa crilegii convinceretur , perpetuo esset infamis r abstineret in posterum a publicis deliberationibus: neque dicendae senten tiae jus haberet: locum in templo occuparet retineretque in Esmum, qnam diu ibi commoraretur di neque hanc ignomini *m mitigaret aut tolleret, vel generis amplitudo vel interce so sive deprecatio. Hac severitate obviam ire voluit quOxundam improborum rapacitati, qui nullis admonitionibus, nullis minis adduci potuerunt, ut a clandestinis saerilegijs in abstinerent: mortem obiit anno i 38o. q. Idus Decembris. xxxv. H E N NIN GVS, praefuit triennium. Vidit tragicum exitum Ludovici archiepiscopi Magdepurgici,per illustri familia nati, qui cum muneris sui oblitus praeter morem ac decorum leviculus choros celebraret, excitato inopinate repentino incendio, cum convivae perturbati ad gradus properarent, in cap it c dens ita allisus est , ut tertijs Bac han nalibus , cum id pridie factum esset, exspiraret, Moritur Ia. Kal. Iunii.

xxxvi. ALBERT VS, ex generosa & per antiqua Dyna starum Queisurdianorum familia natur, opera fratris Germa-Ε a ni clua-

64쪽

acris animique magni homo Basilicam si ve templum ea thedrale quod antecessores sumptuum magnitudine deterri ti, tentare ausi non fuerant, inauguraturus esset, hujusque rei gratia vicinos, Antistites, Pra latos, Principes,Comites&Bar nes magno secum haberet numero. Consecrata receptisceremoniis aede Dominica, postridie templum Bergense Sancti Joannis, praesentibus iisdem principibus, pari solemnitato inauguratum est. Acta sunt haec anno I 363. exeunte Oct bri, Experientia docet nomina, saepe numero esse fatalia: cujus rei exemplum etiam fuerit in hoc Episcopo&Abbate,coae- vis: quibus ut idem suit nomen & is quidem auspicatum sonat enim Theodoricus Germanorum lingua Dei divitem,sive Deo plenum) sic aeque praeclare de sparta sua ornanda uterque cogitavit. Quadriennio post consecrationem Theodoricus Abbas ab Annone archimandrita Lutterano emit a I. mansos in pago Santerflebe Vidi litteras venditionis, in quibus Ostendit Anno ad distractionem agrorum necςssitate se com pulsum: sic enim scribit : Notam esse volumus, tam praesenti

quam fusuris, quod os dis reforum ac providorum maruro consueperoadente , ac in er nos delaberarione ac moderatione diligentipra

habita se praemisili proptὸν diversa ct peia incredibilia damna Opericula nostrae ecclesiae incumbentia, de communi consensu ac unani mi iratus capituli voluntate vendidimus aere. Atque hane pecu niam non ex aerario mobis. habuit Theodoricus, sed patri monialis erat, tota in pios usus eroganda. Superstitiosum

fuisse innuunt Annales,novat enim festa prioribus addidit, perinde ac si in eo Christiana religio consisteret. Diem conce Ptionis Ioannis Baptistae non minori solennitate celebrari voluit, quam reliquorum patronorum festivitates. Instituit etiam, ut singulis diebus Sabbati caneretur idololatricus hymnus Salve Regina, utque ante adiculam, in qua eucharistia as- strvatur, vulgo ciborium vocant, quotile lampas ardereti

, Adhaec

65쪽

ordinavIt. Desiit inter homines esse anno 133J. s. Idus No

vem br. xxxii. ZL A VCO, administravit monasternim per an in nos D. Nomen peregrinum, arguit veLBoemum vel Pol num fuisse : confirmant mores hominis incompositi & perversi : cui cum collegio perpetuae altercationes occontroversae monachis intolerabilem fastum, cumque eo coniunctampcodigalitatem aversantibus. Vixere eius tempore in Phrontisterio Bergens monachi duo , equestribus nati familiis, E-ber hardus a Uulven & Andreas ab Insleue , qui cum here ditatis aliquid haberent, sacris id impenderunt usibus. Ille Divae Barbarae, hic Divae Margaritae, diem festum in coeno bio celebrari ordinavit, eum ad modum, quo dies S. Catharinae martyris ibidem quotannis perageretur. Vterque ce tos ad festivitatem istam census legavit. Obiit Tlauco an, NO I3 F. xxxi a. THE ODORI CVS, cognomento Leo, μpit eodem anno, praefuit diu, natus omnino aedis suae bono.

d. n. in abigitudo, septimo coenobi j Abbate incoatum, sed

a successoribus neglectum , ipse post trecentos & triginta a nos aggressus integre consummavit. Habebat cognome tum naturae. ω moribus conveniens : quippe in quo animi magnitudo &celsitas roburque emineret. Pilas testudines, fenestras, ambonem,' peristylium, pavimentum , omniaque sacella, templo ad haerentia, partim de novo exstruxit, partim ita interpolavit, ut administrationi essent spectantibus: ' qui quidem demirabantur, hominem ecclesiastuum, opibus ni ni me validum, rem tam operosam, tantaeque molis animo concipere ausum, suaque demum industria perficere potuisse. Commodum autem 'evenit , ut eo ipso tempore, quo struct ra fani Bergensis absoluta erat, Theodoric8s Archiepiscopus

Magdepux gius , obscuro quidem loco natus, sed cordatus M

66쪽

unde scelera & conspirationes contra eum iactἡ : ipue euiu vicinis principibus pactiones societatesque faciens contra se munivit: secutae Kostiles impressiones, rapinae re caedes . Ten-r tae tamen sunt aliquoties per pacis publicae tranquillitati

que amantes reconciliationes, ut qui praeter meritum acer.

be nimis amigerentur , in gratiam revenirent : sed nullus , pud hominem pertinacem & dissicilem aequitatis moderatio. nisque respectus. Invenit tandem Deo permittente,dignam in humani late ista mercedem , per privatam improborum vindictam misera luctuosaque morte exti paus. Circumfersetur ejus epitaphium, bre , scd argutum, multum ipsi tribu-cn , quod subjicio. His jacer omnis homo, quicquid virtutis in Lago Particulare fuit, hoc simul omnis erar, Sed nec impune abjerunt conscelerati Parricidar, qui crudeli exemplo, impias manus in violabili magistratus divinitus o di nati anguine contaminare non sunt veriti, aeterna in annalibus notati infami L Impeditis illis &perquam molestis

temporibus summa usus est Bodo antistes prudentia modis ique ca it omnibus , neserocientis Episcopi animum ulla re u offenderet e vicinis etiam, quantum poterat hortator erat, remissiores ement in injuria, si quam accepisse putarent,ulciscenda, cogitarent ab illo profectas, qui supremi numinis sanctione , non sortuito , clavum imperii teneret: cui temerhcontradicere nefas , rebellare scelus sit inexpiabile. Obiit anno 1328. 3. Non. Maij. xxxi. ANNO. De hoc nihil, quod operae pretium annotatum est. Festa quaedam instituit, quorum tamen plus latis improvida superiorum temporum superstiuio excogitar addidit proventus annuos : diem etiam suum emortua,

Im solcmnem cile sacroque perpetuo dc dapsili cohonestare ordina

67쪽

ab archiepiscopita Magdepurgico, partim ab Abballisacan

dereliei mensi dependentia , ad familiam Alvenslebianam d voluta sunt. Hundesburgum Busso Nanslebius vendidit Li dolso, Bussioni & Gebhardo fratribus Alvenslebiis. Consensit venditioni Fridericus archiepiscopus Magdeburgius,emptoribus in fidem & ς ientelam receptis. Facta sunt haec anno 1 13. Superfuit adhuc Busso anno i 76. Fetida Gandesiana

eidem familiae obvenerunt , postquam extincto Oernero Nanslebio ea conferret Alvenslebiis Sophia Antistes Ganders. hemiam, quod contigit anno 1 7 . In his duobus familia olim perillustris opibusque valens, cum ad paucos redacta esset, tandem defecime existimatur. anslebium arcem, a quasa miliae avitum nomen, integram suae dioecesi adjunxit Petrusirchiepiscopus Magdepurgius anno I 472. cum antecessor Theodoricus quartam eius partem nuper emisset. Sed ad B lonem Abbatem redeundum. Ei fortuna amiciorem magisque aenevolam se exhibuit, quam ab annis aliquot ulli antecesso- um fecisse visa est.Multi enim ex vicinis religiosi&fortunati a. limarum inarum sanuti ut persuadebantur,consultum ituri,par-

im agros partim pecunias monasterio sunt largiti. Ex quorum editibus promovendi divini cultus ergo erecta sunt altaria ivorum Andreae Benedicti&Catharinae ad quae singulis si 3timanis sacra pro defunctorum requie peragebantur. Idem Iodo a veteris Marchiae monasterio Jerichonio emit decimam iugum in agro Nanslebiensi, expositis 377. marcis argenti,tenda liensis, anno I 317. Toto isto tempore, quo Monaste tum gubernavit Bodo, perturbatus fuit& confusus reipubli- ae in Episcopatu Magdepurgico status , archiantistite Bur, hardo . origine Dynasta Schra pelovio, immaniter omnia verente&in mutante. Gerebat ille initio inimicitias cum civi-γus Magdeburgicis variis eos a siligens modis : non multo

3ost in discordiam venit cum omnibus dioecesis ordinibu D unde

68쪽

tium scandalo . propriae vero ipsorum salutis certissimo perimculo. Duravit haec αταξ α , Benedictinae regulae prorsus coiistraria , ad reformationem usque Burs feldensem , de qua suo loco. Quindecim annis praefuit Arnoldus, profuit multum, praestiturus plura , nisi omnia deperdita invenisset di deplorata. Vivendi finem fecit 8. Kal. Octobr. anno ISI3. xxx. Bo DO ejus nominis secundus originem habuit εBaronibus manslebianis. Recensetur haec familia inter illustres Saxoniae Dynastias, Theodorico Langio, Canonico Embe- .censi & Gostariensi Poematio de laudibus Saxoniae MSC.Ver.

.sus, etsi rud cIycm concinnos, achiam rones, Comites renet es Saxonia dites rNobilitas iLos ornar magnosque pusias.

Vixit auctor annos. anteducentos circiter. Antiquissimum ex manslebianis inveni Henricum , qui testis adducitur a Theodorico Antistite Halber diano literis Anno ars et . datis. ubi Nobilis indigitatur, quod nequaquam de equestri ordine sed Baronatu accipiendum. Etenim istis temporibus in nobilitate ultimi erant Barones , teste Crancio Metrop. lib. 3. cap. II. Bodonis Abbatis parens ruit Ericus, quem testem laudat Burchardus archiepiscopus Magde purgensis anno 13os. Frater Ludovicus archidiaconus dc Canonicus summi templi apud Halbersta denses memoratur ab Alberto Antistite ad annum

33 . Beneficia sive seuda, familiae hujus hereditaria, partim

69쪽

se abdicavit. Quamdiu praefuerit, quoque anno loco cesserit, annales non definiunt, mortuus scribitur 6. Idus Marti . ix. ARNOLDUSII. Invenit monasterium intolerabili arris alieni mole oppressum: cui conflando videbatur occasionem praebuisse antecessorum in bonis monasteri tum oppignorandis, tum prorsus di vendendis, inconsiderata facilitas. Huic rei ut praeverteret, de consensu totius collegii sancivit, ut qui in posterum eligerentur Abbates , sub id tempus quo conventum sibi obligarent, Iuramento solemni incterposito conceptis verbis promitterent, quod nec per alios, nec ipsi met monasterium ultra IO. marcas oneraturi essent. Quod si fecerint, necesse habeant fateri, quod perjurii poenam incurrerint, possintque , collegio tanquam infames exauctorari. Hoc modo immoderatae profusioni praeIatorum, simulque harpyarum inexplebili rapacitati obsistere voluit. Laboravit multum, ut onus aeris alieni mitigaret, in quo a fortuna non est desertus, etsi id aetna gravius experiretur. Gnama tentanti succurrit unicum, quod profuturum arbitrabatur,consilium : sed opinione sua longe falsus est. Cum enim hactenus communi usi fuissent monachi convictorio , ipse singulis suos, unde viverent , assignavit reditus , sibi suisque saccessistibus opimiore proventuum parte reservata: . quod restabat exsolvendis debitis destinabatur. Hoc modo pro hibere satagebat, ne quid singuli privatim , communiter Omnes a monasterio alienarent. Verum res non male cogi- ata pessime cecidit. Vita enim communis hactenus monar his usitata quaeque religioni plurimum conducebat, anti-ὶuata est: coeperuntque qui paupertatem nuper professi erant reopria possidere propalam & absq;rubore in foro & compitis aberrare, licitati, emere,vendere;domi peculio se oblectare, aullatimque avaritiae, quae Erasmo in adagiis testificante pi alio totos sic mancipate, non sine gravi iniue

70쪽

entes pravis artibus Sinoniisque aucupiis a menteri monasterii facile impetrabant suisque applicabant usibus: quae res acceleratura vidcbatur. Obiit Heiden

risus anno 1287.

xxvii. HEIDOLFVS, praesuit monasterio sexennium Secundo gubernationis anno accessit ad comitia Ersordenissa, quibus Archiepiscopi tres, episcopi duodecim , Abbates& Comites interfuere plurimi. Interim domi Heidollam

urgebat aes alienum adeo, ut necesse habuerit vendere aera-

mentum majus, sive campanam Judaeis contraditam. Hi λε- re fructus ossicij neglecti, pietatis posthabitae, luxus petulamitaeque admissae. Rei erant subditii sed maxima culpa in ipsis residebat Praesulibus , qui neque amplius docebant recte neque integre incorrupteque vivebant. Quid igitur mirum si benedictione divina per peccata eliminata , o

mnis generis mala & incommoda sese ingerant. V u enim comper κει eis,ut ubi culm supernae majestatis in pretio e II, Ommψα succedanν abundanur: sed ista alundantia, nisi pros ex eru, crescit in luxum: iae antiquar religi rara religio facit pauper in emaverba sunt Crancti Metropol. lib. 9. cap. s. 'Statutum hujus Abbatis memoratur, subdiaconos non habere potestatem in conventu seu capitulo dicendae sententiae: neque integrum ipsis esse egredi monasterio,quaecunquet cogat necessitas. Obiit anno Ia93. cf. Idus Augusti. xxii x. BODO I. In annalibus nomen habet,de rebus gestis altum silentium. Isis tantum inculcatur alienum mar, earum scilicet quingentarum , quae nostrae monetae faciunt Rhenenses ter millis, quingentos & quod excurrit. Gra ves etant monasterio ex hausto deploratoque usurae, quae tam Christianis quam Judaeis pendebantur : neque aliunde apparebantsuppetiar. Quapropter molestias illas & dissiculta es honori aerumnoso copulatas perta sus Bodo innnere suot , se ab-