장음표시 사용
201쪽
regi nel comiti uisum. Fit reditus in Viennam. Boliemis dies statuitur, qua regem coronandum Pragae suscipiant. Erat inter Bohemos Ioannes Smiti/cheus,homo nobilis,ec facundiae gratia inter primos constitutus. Is postquaregem Bohemiam ingressum cognouit. literas huiuscemodi ad eum deditas--Mi Ioannes Smiricheus Ladissao regi salutem. Venturum te quamprimum iri
fori-4 regnum tuum probo,si modo imperaturus ueneris,non pariturus. Inermem impotentem que intrare non laudo. nisi bicipitem mater peperit, ut ex duo
bus oepitibus unum Viennae apud amicos dimittas,alterum Bohemoru dabiae eradas fidei. Vale. Epistola comiti reddita est. qui cognito tenore Geor/gio eam remisiti Ille accerii toprocerum concilio,inter quos Ioannes no in postremis erat.literam sensum luppresso scribetis nomine recitat . quid mereae scriptor percuncta Dignu morte primi iudicat nec Ioannes suo loco sententiam dicere iussus.aduersari audet: proditorem oc ipse patriae, assiciendum. summo supplicio censet.qui ea scripsit. Profere mox epistola eius manu contscripta.dc impressum annuli signum recognoscitur. Damnatus ore suo,com/prehenditur: duarum horam tempus datur, in quo, si uclit,dc animae suae sa/luti. dc domesticis rebus consulat. Nec diutius uitae dimissus,gladio percutis. Sic uir magis eloquens il cautus,du aliena seruare uita studet perdidit sua. De eiectione comitis Ciliae, ic priuatione administra/tionis suae. Caput LXI.
C Omes interea, ut quam splendide regem in Bohemiam duceret. haud
ignaue operam dabat: ad eam rem non parum auri necessarium erat. Publicum aerarium exhaustu, qui eam summa crederent,necs negociatorcs.
necp proceres inueniri. Mos est Australibus, quoties repentina principi ne/cessitas ingruit, ex subditis pro modo facultatum pecuniam exigere. quam strara uocant steuram. Id tamen iniussu prouincialiu haud permissum. Huc ergo
recurritur.Conuocantur apud nouum Triticiburgii pro ueteri consuetudine quatuor ordines.sacerdotes, barones,nobiles ciuitates. Ibi comes prauente rege conuocationis causam edicit. Iter in Bohemiam regi necessariu ostendit.
qua pecunia sit opus exponit. principi suo ut subueniat hortatur, net inope mendicanti in similem ad corona suscipienda ire permittant.Conuentus d liberandi copiam petit. Ibi Eietingerus, qui iam pridem a comite spretus,ex tra regis gratiam eiectus. occasione qua se uindicaret expectabat, idoneum nactus tempus,uocatis seorsum primoribus, quos sibi fidos. comiti insenses stringeri credit,ita loquutus sertur. Quid agimus uiri Australes. semper ne Ciliensis mancipia erimus Imperatoris iugum excussimus,ut comiti seruiremus Moderatius certe illius regnum fidit tolerabilior dominatio: Ille in austria natus. nostrorum principum sanguis erat: de si uerum sileti libet. nostri domini do, minus. Quia tamen ex re sua magis quam principis nostri prouinciam rexe/rit,arma sumpsimus, prssectos eius eiecimus, regem nostrum uindicauimus.
202쪽
Hie alienigena nostra demit aetate principatus honore donatus, nos omnes pro semis habet.Cui nostrum de Repub.consilium credituret Iniussu nostro rex in Hungariam ductus est, superis gratia qui remiserunt incolume. Nune nescientibus nobis promissus Boliemis, Hungarica Bohemica , negotia talias comes pro libidine sua ducit. et contentus duorum regnoru guberna tores uestigales sibi fecisse, Austriam solus exhaurit. Nam.quota portio est. quam regius sumptus accipitcQuicquid reliqui est,comiti cedit. Maior ei Φregi familia seruit. Taceo concubina instar reginae cultam cuius uim conciugnostrum O Vienenses interfecit. Plena praedonibus & meretricibus domus eius inter hos regias opes effundit. Magistratus,praesecturas,sacerdotia uetadit: ubi non sufficiunt publica stiria, ad priuatas lacultates manus admouet. Quicquid olim peccauere opulenti hodie plectiturmulta uetustas impunit,tem criminis habet. Nel tuta innocentia est,inconuicta puniuntur scelera. Et ostendisse maiestatem conuinci quisquis diues habetur. Nemo suae subinstantiae certus dominus. Equi .serui,liberi coniuges uestrae, pro libidine comitis auferuntur.omnia ei licent, net pauciora uult quam potest. Nunc sum intus regii petuntur. quibus in Bohemiam pergat. Fateor non iniqua postu/latio est. si fraus absit. Cautiorem me comitis artes ac uersutiae reddunt.Sibi haec pecunia,non regi quaeriturm um aliquod bellum,nouum argentu pa/riet. Nostris alitur malis, sua quies, pax eius,nostrum bellum est. In securum facit nostra secutitas. Pudet me patientiae nostrae,qui si uiri essemus facile opprobrium hoc e nostris oculis eiiceremus. Sed fuit hactenus prohibita confluentiomunc simul congregatis Reipub. licet consulere. Resumite alacres spi/ritus, amicos quisl uestros comonitos reddite,ad imperium praesto cum aramis adsint. Actingimini mecum,aut uobis libertatem,aut mihi mortem pa/rabo. Illud in primis mihi ex usu uidetur, multitudo ne regi postulata dene/get, paucos ex primoribus eligat, qui rege adeuntes, semotis arbitris prouin/tiae necessitates exponant. Non dubium quin uobis mihi* id muneris de/mandetur.ED.si regis alloquendi facultas detur. exclusurum me comite neρ quaquam ambigo. Placet Eicingeri consilium,dant inuicem dextras,iureiu/rando se astringunt, alterum alteri non defuturum .donec comes e actatur. Ita conuentu prouincialium quae uolunt ex sententia ordinant. Noe morati reguadeuntes, daturos argentum prouinciales offerunt: esse tamen quae soli sibi mandata perserant. Rempub. Austriae concernentia.Iussis exire caeteris soli
apud regem manent. Ibi Setingerus regem Australi sanguine natum dicit, nullos sibi fideliores Australibus esse. Imperium eius illis naturale, caeteris uiolentum. Consilium ab his recipi oportere qui amanti Moleste ferre Au/strales, principis sui negotia non bene administrari. expilari prouinciam. uexari subditos. uicinorum odia prouocati. Comitem ditare suos. re gem ad inopiam redisere: Ladisiaum regem uocari, comitem regnare.
203쪽
bellum ab eo Sm Imperatore nutriti. Gubernatorem autem Hungariae an, nua quatuor 5c uiginti milia numu regi pendere,comiti duodecim milia. Id ipsum reliquos prouinciam praesides lacere,omnes comiti uectigales esse.Nihil dubium quin ea mens hominis ad regnum quot aspiret: amouendum
cum priusquam meditata perficiat. In atrocibus delictis etiam cogitationes plectendas esse. Posse haud difficile comitem enci, uerum taciturnitate opus. Aperto consilio postqua regi cuncta placent, intromisso comite deliberatio conuetus exponituri promissa pecunia dicitur. Vienna tamen dum exigitur esse petendam. ordinandam ciuitatem, ne quid in absentia regis turbarum exoriatur. Ficta pro ueris plerique reserunt. Commendat deliberata comes. Eicingerus Viennam praecurrit, senatu de mente regis edocci, cuius reditus ciuitati iucundissimus fui Nihil prima die actum. Postera summo manc Eυ cingerus regiam adit.collocatis in proximo diui Augustini templo mille ad malis, qui praesto ad signum erumpant alvos tectis armis intrare palatiu tu bet. Conueniunt frequentes consiliam, regem in cubiculo salutant, proceres cxiturum in aula expectB. Ex familia comitis nemo intromittitur. Vltimus omniu adest ipse comes, qui apud concubina dormierat,nec in cito uenisset. nisi uocatus ab amicis in palatio nouas resin palatio parati accepisset. Pulsati fores non patuere,donec furens calcibus insultauit. Vbi ad regem uentu est. silentium aliquandiu seruatum. Deinde Elzingem innuente rege ita loquutuaccepimus: Ab hac hora comes regiam tibi curia interdictam scito, abi quolibet gentium. Ne p posthac gubernatoris nomen .nel consiliam, neq; regii familiaris usurpes. Hac me tibi dicere rex iussit. Ad ea comes, nihil mutato uultu forti de constanti animo indignum se cui talia dicerentur respondit. Aemulorum suorum ea esse, non regis: solere principes qui de se benemeriti es.sent, his meliora referre: se patri Alberto. se matri Elizabet, se ipsi Ladissaci summa fide seruiuisse, pro eo prius sidisse sanguinem quam nasteretur. Bebla eius causa dissicit ima confecisse, suisse in carceribus, patrimonium prose disse Imperatoris odium incidisseait regnum ei conseruaret, scire se benigna regem habere,ec accepti beneficu memorem. Quae dicta essent uerba,morisbus suis no conuenire, Elzingerum ea excogitasse, qui iampridem sibi sitissee infensus, quoniam pro sua libidine expilare regis bona non potuisset. Orare
ne plus inimicorum odia quam sua merita ualerent,ne bonitatu regiam ad uetjariorum malignitas uinceret. Fit silentium loquuto comite: no latis certo senatu, an rex in sententia persisteret. εἰ mutatum eius animum ratione co/mitis uerebantur,inclinaturi quo ille se uerteret,ex cuius nutu pendere uicho. riam norant. Eietingerus de statu suo solicitus,nihil cunctandu ratus. prius*rex comiti responderet Iita inquit Ego mandate rege uerba stes,nihil de meo loquutus sum: ipse adest, ipse me iudicet. Dabo metito poenas, si meam tibi comes, non regis uoluntatem exposui. Essate tandem rex optime, nec nos ultra
204쪽
ΠIITORIA BOAEMIcΑ xo ultra suspensos teneto.Tum rex placide,ut c5sueuit, Ex mea, inquitantAione ac uoluntate loquutus est Ei cingerus: atl his dictis subticuit . vidisses eleectas Australium mentes, εἰ iam comiti tanqua uicto eiecto insultates.Ille ad proceres cxiens, quos in aula congregatos diximus, eiectionis suae convi/melia exposuiticonsilium ait auxilium expetens. Quibus in uoluntate regis omnia sita respondentibus, ad sorore regiam se contuliti ab ea praeter lachrymas de muliebrem eiulatum nihil extorquet. Et iam undit per palatium ire armatos animaduertit. Cedendum ital potenti inuidiae censuit,nech parii putauit ex inimica ciuitate saluu corpus educere. Chentes eius audita rei no/uitate,sibi quisl fuga consuluerant. Tacitus igitur de cosuis similis cum qua. tuor tantum comitibus ex aula discedens, in patriam sua concessit. Albertus marchio Brandenburgensis ne populares saxa in eum iacerent, ad portam usi tutu iter fugienti praebuit. Verum queis prohibitae manus silere,linguaelibertate ust pr Erosa in abeunte maledicta omnis generis cogessere. Inco, 'stantis fortunae singulare documentum. Nam qui paulo ante tutor regis Scsecundum in Austria caput erat, in quem omnium oculi respiciebat qui belli pacis p munia Blus agebat, unico regis uerbo potestate priuatus, inops consit 3,dc animo confusius ab at. De coronatione regis Ladissai. Caput LXII.
REx paulo post magnificentissimis apparatibus Bohemia petiit. atis in
Praga summos consequutus honores, regni coronam accepit, Boliemi in eius sumptus suoru quisl censuu tertiam parte contulere . Ex ea pecunia coronationis solennia peracta sunt, supportata curiae onera. 5c nonnulla co/r .ae castra redempta, quae uel Geomio Potaiebracio,vel amicis eius comissem.Mansit ibi non paruo tempore Ladissaus,nec unquam hari clicoria ccclesias quavis saepe rogatus intrauit, net lactis eoru interfuit. Presbyter quida. ex factione Rochezanae, in sacello arcis rem diuinam facturus, sacerdotali ueste ornatus ad altare constriferat.Rex eo in loco sacra quibus interessetaelebrare iusserat. At ubi haereticu id muneris occupasse,nec uelle alteri locu fa/cere didicit: misso magistro militu.prophanu sacerdote nisi abiret, rapi extra sacellum. 6c de proxima rupe praecipitati iussit. Illi charior uita quam contu/macia ibit.Rochezana in celebritate corporis Christi sacram eucharistia me urbem deserentem ex senestra conspicatus, nullum reuerentiae signum priu/buit. Percunctantibus amicis, ut quid sacramentum inhonestasset Non me
latet,inquit diuinissimum Christi corpus dignius esse. Φ per me satis hono/rati possit, nec mea reuerentia gloria eius auget,nel dehonestatio decus imminuit. Veru mihi cauendu fuit,nedu Christu honoro sacrilegu presbytera cheranam popularibus approbasse uidear, quorum plerunm mores ex principe pendent. Nec illi me deu contempsisse putabunt, cuius sacratissimia
corpus in catholici presbyteri manu fiammis me sema honoribus prosecutata uidere.
205쪽
zo 4 AENEAE sYLVII uidere. Gratiis hariticae Aetioni iam mora regis in Bohemia esse coeperat. cuius sacrameta ab eo'a caeteris principibus dierim coquentibus cotemnebant Et ia qui decepti errabat, alioru coni lati mores.suas ineptias cogno scentes,relicta Husistarum perfidia . ad ecclesiam reuertebantur. Ob quam
rem cupientem in Austriam reuerti regem .nullus haereticoru est aduersatus. Prius tamen quam rediret,Vratissauiam nobilem urbem reuisit Slesitatum
caput. Ibi quum diuinis interesset in aede pontificali, frequentes principes conuenissent, Potaiebracius quot proximus regi astaret.fama est, ea petcbiri uis uulgata, Chilianu quendam parasitum ex his qui stultitiam simulates alios brio stultos faciant, Potaiebracium his uerbis compellasse. Quo uultu sacra n stra inspicias plane aduertor animum non intueor. Fare obsecro, n6nne istis nitida tibi nostra uidetur religio et Videsne quam multi S mag i princi pes. 5c ipse rex noster unum ritum sequantur z ur non litas potius quam cheranae cosentis An plus sapere paucos Bohemos quam reliqua Chimsti ecclesiam censescQuin relicta incodita plebe, nobilitati te iungis nobile porglabraei Ad que Poggiebracius: Si tua haae sunt uerba inquit,non es quem simulas, gratus orati. tibi tanquam prudeli respondeo.Sin aliena,satissicere me illis oportet: audiergo. Ecclesiasticis ceremonias sita quisque pro fide gerit. Sacrificia ea laciemus,quq credimus deo grata. Nel nostri arbitrii est credere quod uelimus. Vieta magnis rationibus mens humanaaaolens nolens capitur: ut , natura instituta est, altera lacile trahitur, altera elabitur. Mihi persuasa est meotia sacerdotii religio. Si tuam sequari homines fortasse fallam animae meae comtratius:deum qui corda inspicit, nequeo sellere. φ me tui similem esse doret. Aliud histrioniseliud uero nobili conuenit. Haet uel tibi habeto si sapis. eo lili ala uel his referto,qui te submisere.Comes Ciliae dum haec geruntur,smistus aniparguto mo dc omni spe reliqua destitutus, ab eo petere salutem coactus est,cuius sis luti fuerat insidiatus. Ad Fredericum igitur confugiens malo se usum consi/lio dicit, qui dominum suum reliqueritati impugnaueritaecepisse se patrati sceleris poenam regia curia deiectum, de in alienis ho*ithsauxilia tnDicam coaetiam. Poenitere quamuis sero moris uitae, dignus tamen cuius Caesae misereatur, qui non tam nocuisse quam prodesse possit. Restituturum A striam .si suo consilio fides silviam secum primores prouinciae sentirent. Petieerrati ueniam.& in posterum magna pollicetur si pristinam in gratiam recis aluti sar cui uerba dare dissicillimum esset .multa se comitis desectione passum damna commemorat. ea resarciti expostulat. Neque Austriam sibi promitti sussicere,quae non esset in comitis potestate: si sua quae possideν
rei comes traderet, posse reconciliationem sequi,Sin minus noo placere pc nitentiam, quae non sentiret poena. Diu res agitata est. Postremo quia Fredericus saeta cuperet. comes uerba tantu offferret, insecto negotio discessu est.
Erat per idem tempus inter Rancilia Ssortia Mediolani cruce, εἰ Remmia
206쪽
Venetorum, graue ait atrox bellum. Alphon sus Siciliae rex Venetos adiuvabatiati ob ea causam Florentinos Francisci amicos armis premebat,eu Senenses sequebantur. Nec dubium erat quin Francisci conditio multo ins rior inderetur.Quod quu ipse aduerteret externa ex Gallis auxilia accersivit. conducto gradi stipendio,Alphonsi annulo, Renato Lothoringiae duce,qui paulo ante ex regno Siciliae saerat expulsus. Huius aduentu magua fortunae inclinatio saeta est de Venetonsi exercitus loco pulsi,debiliores uisi sunt.Sen/sit haec Ciliae comesati hunc suae miseriae finem sperare coepit.Missis , ad Venetos legatis, uentum se cum ingentibus Bohemorum copijs auxilio pollicitus est. de finem bello imposituru,si stipendia darentur. Nel id erat dissicile, nam Bohemi nouam rem cupidi de in armis educati, nullo imperio do/mi reneri queunt, si quis militantibus mercedem osserat.Adhibuerunt aures Veneti .Sed quu longinqua militia multum auri exposceret, oblatam potius m hoste pacem accipere,quam dubiu emere bellum uoluerui. Frustratus iis comes, postΦ soris nullum exili j sui praesidiu reperit,per amicos reconciliari Ladislao quaerit. Neque amplius aduersata sortuna est. Inuisus Baronibus Eicingerus, quom auariciae ati rapinae obsistebat, conseruare gratia regis nequibat: quu illi modo per seipsos, modo per filios. qui regi diu noctu astaba Eietingerum criminarentur. 6c indigne pulsum comitem dicerent,re gi propinquu, Squi sibi regnum restituisset. Libuit igitur ab exilio reuocare
De reductione Uttici comitis Ciliaemrestitutione amministrati/onis sibi factae. Caput LXIII. Comes Ciliae ijs gestis, per amicos clam regi reconciliatur, reuersurusin Vienna magno de splendido apparatu, mille ducens equites expeditos
armis, adit:uenienti rex obuiam extra urbe factus est. Proceres, nobiles lo/Pulares,omnes secuti.salutare amplect i laudare comite:certare inuicem, con/tumelosius eiecerint, an magnificentiuS reuocauerint. Mira rerum mutatio.
Qui pauloante moestus in exilium ierat, in triumphantis modia reuertitur. Eicinglierus,qui culmem potentiae consecutuS eum deiecerat, quod in alium statuit,in seipsum pati cogitur. Intrante nant urbem comiteapse cu amicis egreditur. spontaneu exilium eligens. Lubricus apud reges primus est locus, nee solida potestas, unius uolutate subnixa. Ferunt comite,Eicingheri cognito recessu, laudasse homine , qui fortunae ludibrio se subtraxerit: paratam ei turpissimam Lisse mortem, si iudicium expectasset. Usum optimo consilio. si curiales procellas perpetuo declinauerit. Nec etiam sibi jpsi curiae mores placere,fluxa incerta omnia esse,omnibus horis instare pericula acceptam si periori anno ignominia menti suae semper haerere semper ante oculos esse turpem eiectionem columeliosum exilium,probrosa uerba: mirari quod nopeiora pertulerit Deo gratias agere,qui pristinum sibi statu reddiderit satis, s factum
comitis restitatiota geri exilism
207쪽
factum honori suo esse,nee plura cupere. Mansum tamdiu apud regem,dω nec eiectionis in lamiam gloriosi reditus rumor extinguat: potentiam deinde regis amicitia, de populares aures malle se dimittere quam perdere. Non tam sortiterea secit quam dixit sapienter. Potentiam qui consequutus si aerit, nemo tam sacile deponit,quam damnat. Retinent amici,implicat gloria caepido,obstat inimicoru metus: semper est quod crastinare compellat. Facilius
Gordi j famosum in Asia nodum quis soluerit,quam potentiae regni b blan/dic is sese explicarit. De dolo comitis Ciliae, Ioannem Huniadem ab administratione
regni Hungariae cupientis amouere. Cap. LXIIII.
ΗVngari postqua regem in Austriam redisssse accipiunt. legatos ad eum
euestigio mittunt, ut F in Hungariam ueniat, suum regnum uisitatum petunt. Ioannes Huniades per idem tempus Hungariam sere uniuersam in potestate habuit,regiae arces in manu cius saere, equestres pedestres V copi uni ei paruere. Id nonnullis regni baronibus inuidiosum ac molestum cratiati in primis comiti Ciliae,qui locum eius optabat, nec post electione ab eo promit sum acceperat auria. Criminari ergo Ioannem regi odiosum emcere. illum regem esse,non Ladis laum, uectigalia ad eum cuncta deferri, munitissima regni oppida, arces,equos, arma in potestate eius esse Nihil dubiu quregni coronam quaerat, si nequeat per Christianos , conaturum per Turcas, quibus bis magnos Hungaroru exercitus prodiderit. Palam Turcis infectu uideri clancula esse amicum. Bis fidem ab eo uiolatam, reginam Elizabet in/troducto rege Poloniae, contra ius lasty repulsam, Polonu quem accersicrat, in bello desertum.Si pergat in Hungariam Ladis aus, eius manu aut ui. aut ueneno peritum. Id solum quaeri,dum regis in Hunga iam transtrus potitur: qui prouincias ex arbitrio suo regunt eos sine fraude dolisve superioris prae sentiam no expetere. insidias proculdubio in caput regis paratas esse. Praeveniendum facinus, dc in autore uertendum scelusi promittendum in Hunguriam iter, prius tamen Ioannem sub specie pacandi regni ad curiam euocatis dum uenientem capiendum atque necandum: sic Ladissa um patem O regno
perfrui posse. Tutissimu illud consilium ac salubre uisum compositis insidiis.
Ioannes ad regem uocatur. Ille ab amicis de Hude certior lactus dissiculter enim res magnae silentur pariturum se regi in Hungaria respondit,iturum quocunt iusseritiextra regni fines non esse obnoxium. Mittuntur igitur ad eum primores curiae cum comite Ciliae, qui secum in finibus Hungariae con/cina ueniant ad oppidum' Coziae, conentur P Uiennam abducere: si nequcanti intra oppidum arte tractum inrerficiant. Ioanes ad iactum teli cum duobus milibus equitum constitit, colloquiu in campis offerens . Comes Cilix se re, gis uicem gerere ait gubernatori eos adire qui regis mandata perserat. haud indecorum esse,nel se ita ignobile, ut cedere Ioanni debeat, colloquiu intra
208쪽
oppidu &quietius di honestius haberi posse. Iocties legatione ad se missam
dicere legatos ei cedere ad que mittanturi de nobilitate non esse in praesentia cerrandum. Caetcru in Hungaria comites Ciliae regni gubernatore sequi so/htoaepostremo munita se oppida minime ingressurum,nisi praesidium intus habeat, aeque ut comes. Ita rebus infectis discessiam.Noua deinde fiam excogitata. Vicerut Ioanne c5munes amici: aduentus eius in Uienna promissus. si modo rex principe nominati suis literis securitate facerent. Oblata sunt omnia quae optauit. Ille ad octo milia passuum Viennae appropinquauit. Ad quem Lambergius nobilis eques. iussis comitis egressus, properare eum
sestine iussit iam enim rex magno comitatu obuia exisset.*cum eo comes,
qui literas publics fidei assertetiMotus eo nuncio Ioannes triginta se e sta .dia uersus urbem prosectus est,inspicies , late campos, quum nemine exire
obuiam cerneret,in propinqua uilla consedit. Tantisper moram,comes cum quadraginta tantum equitibus ad Jt. dc ne regem occurrentem moraretur,
equum repente ascendere,fistinareo iussit Cui Ioannes: Late inquit,campi patet, net ego uel regem uel alium quempiam uideo ueniente. Tum comes aestum causatus,regem intra uineas ec arbores expectare in umbra dixiCIn. terrogatus de litetis,apud regem eas esse respondit.Intellexit seaudem inesse Ioannes,sech uerbis incassum duci. Conuersus ad Lambergium. Recte, in/quit, mentitus es mihi.Cui Labergius,Quae iussit comes ea dixi:si quis error inest, eum argue. Ipse suam causam agatiqui mandauit mihi parere necessa/lium fuit. Rursus Ioanes comite intuens: Siccine ludificare homines pergis: Fraude me appetis ego te ui possem perdere.Incideras in Bueam quam so/ Augiunt.
disti,si uellem. Quis prohibere potest, quin ego de te hodie ultione accipia, digna* tuis factis praemia reddamrReuerentia regis te saluum facit,illi tua
uitam dono, non tibi: caue posthac meos ante oculos ueneris. Atque ita rur
sum coueniendi spes adempta.Multa post haec inter Hungaros & rege agi tata sunt:& cum ipso Ioanne pactiones habitae,arces nonnullae regi reddits. rex ipse Budam prosectus. De cruce signatis,dc pugna eorundem contra Turcas, uictorial apud Albam in Hungaria. Cap. I. X V. INterea mortuo Romae Nicolao quinto Ponti Max. qui Eugenio quarto successerat Calixtus tertius Petri cathedram est adeptus. Qui cognita Mahumetis Turcatum Imperatoris uoluntate, Hungariam sibi armis subiicere
cupientis iam enim Costantinopolim Graeciae culmen expugnauerat Ioan nem ordinalem sancti Angeli,uirum industrium ac magnanimum,cum logatione in Germaniam misit,septetrionis uires in Turcas concitaturv.Coa ctus est exercitus n5 tam armatus quam fidelis. Vulgus incompositu,populares,inopes,arma sumpsere,quos aeternae uitae praemia comouerunt:opuleti
homines, praesenti rerum statu contenti, domi mansere. Odiosus plerunque i s x potentibus
209쪽
potentibus sermo diuinus: quibus desunt lacultates, leuis in coelum uolatus. Mahumetes aut Constantinopolitana uictoria superbus, cogregatis ingemtibus copi js,in Thracia per tribulos in Hungaria properans, centu quinqua/ginta milia pugnatorum ducere serebatur. Et inflatus opinione sui. tanto tumens exercitu,nil dubitare, an deuicta Hugaria, Illyricos penetrare sinus. aup intima rura,Regna Liburnom dc sonte superare Timavi, rerum , caput Italiam ait Romam uno impetu subigere posset. Veru parua urbs,lc alio
Taufini si quin ignobilis, tantoSeiuS conatus retinuit, Taurinum appellauere maiores.
Dio nostra aetas aliam uocat Albam,ad confluentes Danubii Saul* sitam .Hae prima oppugnare statuit, propter opportunitate transeundi fluminis.Ioam c. alii nes Capistranus ordinis Minoria professor, uitae sanctimonia clarus ea temvirius pestate Hungaros in arma publicis sermonibus excitabat. Qui ubi appro pinquare Turcas accepit,nihil moratus,in Albam se contulit, haud paruam crucesignatoru manum adducens. Ioannes quot Huniades contrahis rap/tim copijs.eb prosectus est. Cardinalis Budae remansit, auxilia undit ciens. Rex ubi aduenisse Turcas cognouit, nec uires Hungaris esse,quae tanta uim ferre possent, mobiles gentis animos utritus, net satis tutam Budae mora arbitratus. Lab specie uenationis urbem egressus,in Austria propere se recepit. Turca interim apud Alba castrametatus, summis uiribus eam urbis parte oppugnare adori qua planus patuit aditus, dispositis* tormentis aeneis rarae ali insoliis magnitudinis, priores muros aperuit. Vacuu haud paruia spatiu intus erat usi ad muru altem. Hic crucesignati stationes habuerut Paria tecta armis acies, ad is hastis , tantu hispida, veru ferocitate animi,& lesti auxilio tuta. Ingressi per muri ruinas Turcae,atrox cum his praeliu com p .l- misere. Capistranus ex turri clamitans, Christianos hortati, uexillum crucis atrox ostendere, opem de coelo promittere, maledicere hostibus dei praesentia it plorare.Huniades modo huc, modo illuc cum globo militum currere,instaurare ordines, pro sessis ualidos, pro saucijs integros Lissicere,Imperatoris ac militis officium exequi. Pugnatu est summa ut in Q ui, modo nostri, modo Turei pede referre.Hinc uincentiu clamor, inde morientiu exaudiri gemitus.
Audaciores primi. bellatores consessi gladiis cadere, sua cadavera passim
strata belligerarii pulsi extra moenia hostes,instante suo Imperatore. urgoriati acriter castigant Turcae item irrumpere, item pugnare,Christianos in ultimu discrimen adducere. Postremo Christiana uirtute repulsi, denuo pcriculi magis Φ pudoris anxii, oppidu sceda stiga relin ire. Rursus sequetibus
crucesignatis,extra muros pugna instaurare. Mox ex proposito fligere,ut oremotissime ab oppido Christianos protraheret. Interim aciem a latere im/mittere, quae reditum in urbem egressis intercipiat: sirrctes nostri, ac uictoria exultantes, in quod pKcipitarens discrimen no aduertere. paululu Uessuris.
N a fionte de a tergo periculu imminere. Vidit ex mutis Ua stranus trapsi
210쪽
uersam homu aciem, insidias , cognoscens, reuocare suos coepit. Quu paruexaudiretur,tympanis ac tubis confundentibus uocem, praeceps in pugna dilabitunat* inter duas acies, inter tela uolantia percurrens, clamoribus ac signis crucesignatos redire coegit i apud quos nulla erat Huniadis uel fides uelautorita uoru magna pars Theutonica fuit, Hugatico insensissima generi. Fraudati magna spe Turcae in castra redierunt: quia quatuor de uiginti horis interdiu noctiiiu, nunc muros quatientes,nunc manu pugnantes prieliu protraxissent. Multi ex utral parte cecidere,plurimi ex Turcis. dc hi quide praestantiores. De caesis hostibus uatia sententia est. Quida supra quadraginta milia per asse tradideruntmonulli uiginti milia,alii ad summu quatuor milia caesa esse assirmanti quod nobis insta uerum Bisse uidetur. Neque enim in
tanto exercitu uideri clades ea occidio potuisset. Maior prosecho iactura tantum Imperatorem fugere compulit. qui sequin nocte incensis castris ac ma/chinis,cum toto exercitu trepidus abiit. Nec tam audax superbuso uenerat.
quam timidus dimissus* fugam arripuit. Traditum est sub papilla consose
sum salutem desperasse, uulnus eius obsidioni finem dedisse: inter fugienduplures quam in acie periisse.Victoribus ea tantum praeda relicta est,quae nopotuit ignis absumere. tormenta scilicet aenea,& arietes serro graues,machi narum p ingens uis. Huniades N Capistranus huic bello interluere, uter re gesta scripsit,nel alter alterius metione sedit, alteruter solida sibi rei gestae laude usurpauit.Ingens dulcedo gloriae,sacilius contemnenda dicitur. quam contemnitur.Spreverat Capistranus seculi pompas,fiigerat delitias alcauerat auaritiam libidinem subegerat,contemnere gloria non potuit. Qui sum mo pontifici bellum at exitum belli describens. nulla Huniadis, nulla caradinalis facta mentione, totum suum esse dixit, quod gestum erat, quamuis deum in primis uictoriae consessus fuerit autore. Nemo est tam sanctus, qui dulcedine gloriae non capiatur. Facilius regna uiti excellentes quam gloriam contemnunt. Verum paulo post dg Huniades dc Capistranus alter morbo, alter senio obiere. Felices animae,quibus tam claro peracto praelio, tanto po/pulorum fauore quaesito, aegra relinquere corpora datum est.
De intersectione comitis Ciliae per Ladinaum Huniadis filium patrata. Caput LXVI. LAdissam audita Huniadis morte, stiadente Ciliae comite . in Hungaria redet,duobus ut sibi uidebas aemulis liberatus, altero qui kaude, altero qui ui sau regnu appeteret. Comiti non minus Huniadis obitus,st Turcaruiastichus cordi sest . qui sublato aduersatio Hungaria iam sibi parere no du/bitabat. ca humanae metis iudicia, saepe laeta pro tristibus,pro laetis tristia ducunt fututi nulla homini certitudo. Nemo nouit quid serus uesper uehat, nemo in superis amicus est, ut crastina sibi luce promittere possit. Multi duse credidere deiectos in sublime rapti sunt , multos exilia claros secere, dc op/