장음표시 사용
211쪽
tata consequutis saepenumero exitio turpitudini* s ierunt Comiti multo salubrius fuerat Huniadem uixisse, qui Hungariam suae neci destinatam cla sisset. Nunc metu uacuus rege in Albam ducit, hostium spolia recognitum, dc campos uisurum ubi praelia gesta,ubi barbara castra silere. Eam urbe LM dissavs Huniadis filius ualido praesidio retinebat. Qui uenienti regi purpu
ratus togatus p portas aperuit, armatoru circiter quatuor milia ab ingrestia prohibuit. Hic dum mora trahitur,rem diuinam spectante rege . consilium de more in abdito conclaui proceres ineunt. Vocatus eo comes, an iret ali/quandiu haesitavit. Exin diploide uix penetranda ferro indutus, proficisci tur. Venientem Ladisi aus proditorem compellat, qui patri saepe necem Pa rauerit,insensum P sibi regem reddiderit,nunc diem uenisse quo sceleru inc naS luat.Sunt qui comitem prius arguisse Ladinaum dicant, tanquam regi rebellem, qui eius armatos intrare oppidum uetuissetallud constat comitem arrepto ex manu armigeri gladio, distat caput petentem nonnullos interaiectae manus digitos amputasse: exorto clamore, Hungaros irrupisse, de fendentemi se magno animo comite, multis confossum uulneribus obtruncasse: nec moratos ea nouitate regem perculsum adeuntes,occisum regni ho stem dixere digna meritis praemia reddita. Regi nihil timendum esse,cucti eius imperio parere: nunc regnum eius incipere, prius apud comitem fuisse. Rex quanquam uehementer comotus erat tam atroci facinore, supra tamen quam eius serebat aetas, dolore ait iram compressit nec dubitauit ut caesum comitem profiteri. Amicis uero circunstantibus, serendum quodcunque id esset dicentibus:atqui sic necessitas inquit,exigit. Ferendum est quicquid ui tari non potest. Adempta comiti uitam reddere non possumus. Ille suo fato sanctus est . nos nunc nostra manent, quae deus Opt. Max. meliora laXitis
Iussi* defuncti cadauer plaustro impositum Ciliam deferri, ait in sepubchris maiorum condi.
De laude Ioannis Huniadis per regem Ladis aum
Ipse autem rex,Alba relicta comitante Ladisao, Budam repetere statuita inter equitandum ad oppidum Huniadum peruenit. Ibi coniunx Hunia/dis obuiam facta ess,ob mortem mariti lugubri ueste induta, puellae , quae
circa eam erant, deiectis in terram uultibus,pullis amictibus maerorem praetraiariso se serebant. Rex matronam complexus, Indigna sunt, inquit,haec uestimet utio quae ob mortem uiri tui deseras. Ioannes Huniades de morte transiuit ad uistam.Ille Hungariam Christo mihi regnu seruauiti Christiani nominis hostes fudit,sueuit,perterruit, pacem Hungatis peperit.salutem cunctis fideliabus aperuit portia eius saeta etiam hostes admirati sunt, ic uitam & morte posteritas consecrabit. In praelio strenuus, domi mitis: in bello uicit hostes. in aegritudine seipsim superauit. Consilio ac manu suas acies sustulauis, per
212쪽
regit hostiles. Vbi adesse extremu uitae tempus agnouit,& urgere uim morabi, non est passus dominicum corpus ad se deserti: net enim dignum existi/niauit seruum a domino uisitari,surrexit e lectulo,quavis labentibus mebris:& quu deficiente uirtute, suis pedibus ire non posset, in aedem se uehi sacram iussit. Ibi de more Christiano, si qua extabant humanarum uestigia sor/chum, consessione detersit, de sacrosanistam accipiens eucharistiam, inter sa/cerdotu manus terrena fastidiente animam exhalavit. Et quo illia migrasse credimus, nill ad eum pro quo tot bella depugnauit Ad Imperatore seu perrexit sortis miles.tum Christo regnat, qui pro Christo tot periculis se obiecit. Iampridem debitu sibi coelum tenet, non est quur diuinitate fruente lugere oporteat. Congaudere gaudenti aequius censeo. Facessant intempestiuae la/ch mae, superuacaneila luctus, absit omnis moeror ait inprimis lugubres habitus,pullas in uestes exuite. Atl his dictis, purpureas tunicas auro distinctas afferri iussit, easin uiduae ac filijs dono dedit. Puellasisa, sua digni late dona tas mutare habitu imperauit, totum* diem laetitiae dari. Couiuia deinde splendide apparata, inter epulasmuina saltatum cantatum , quaa celebres nuptiae per luxum 5c iocum actae. De captiuitate filiorum Ioannis Huniadi de decollatione Ladisai filii eiusdem senioris. Caput L X VIII.
HIs blandimentis allecti Huniadis filii .nihil iamdudum ex caede comitis
in caput suum uerti poste confidebant. Itaq; posito metu, regem usque ad Budam sequuti sunt, aulam* in primis aestimati culti* frequentabant. Veru amici comitis regias aures δictim pulsare, illustre principe auunculum
regium sine causa necatu conqueri maiestate grauissime lςsam dicere.Inuitutam atrox scelus relinquendu non esse, corrigendia audacem iuuene,ac teme/rariam audaciam nise mature coerceatur, in furorem uerti. Nullum inueniri clementem uirum,qui iuuentute crudelitate instῖniuerit. Arma in manus ne/phaim adolescentis periculosa esse,ausuru procul dubio etia in regem,qui regi proximu obtrunca uerit. Iam illi regnandi spem sectam: patre eius idem concupivisse, animum seni.no uoluntate defuisse: grauiorem aetatem discrimina quae I metiri: iuuenem quocunt libuit laetu facissimum credere. per aequa de iniqua ad regnum tendere.Occurrendum prius* malum amplius serpat. In dissao dc facta & meditata inueniri licinora ultimo supplicio digna. Rex siue qs motus siue suapte natura incensus, designata hora qua filh Huniadis
ambo in regiam cocessissent, armata iuuenu manu portas claudi iubet,ad liscentesin captos in carcerem rapi. Cum quibus de Ioannes episcopus Vuradinensis, rarae uirtutis ac facundiae, sic plerique alii comprehenss sunt. tan/quam caedis comitis. εἰ insidiarum quae regi pararentur . cons . Ladisi ausquatuor Sc uiginti natus annos, egregio corpore adolescens, satas de more
crinibus super humeros passis, reuinctis post tergum manibus . talari atque
213쪽
aurea ueste indutus. & eadem fortasse quam sibi paulo ante rex donauerat. in publicum producitur. Erecta ceruice oculis huc & illuc spectantibus. im/pauidus atl intrepidus ad suppliciu pergit. Vbi ad locum uentum est quo ceruix amputanda erat, iussus genua flectere, pauca prius pro sui excusati ne locutus,carnifici paruit. Praeco cui damnatoru crimina publicare mos est. impetrato silentiori hil aliud dixit,nisi eo modo corrigi, qui domino suo insideles essent. Carnifex religata Ladissat coma ne collum impediret,iussus percutere reum .nutans labans*,uix tandem quatuor ictibus candida ceruicem
absciditiati ita nobilis adolesces occiso comiti parentauit. Frater eius in uinculis retentus est. Episcopus inradinensis, multu instante cardinale sancti angeli,qui tum legatu apostolicum agebat, Dionysio episcopo Strigonenss. eidem quom cardinali & pari Iegatione fungenti, secundum canones iudicandus traditur. De caetetis captiuis suspensum iudicium, qui tamen paulo post esstachis carceribus euasere. Rex Budaeno diu moratus in Austria se recepit. Mathiam Huniadis filium coaevum captiuu ducens. Quum per Strigoniuiter laceret, uocatum ad se Ioannem Varadinensem praesulem, bono animo esse iussit, his uerbis usus: Ruu essem Budae, feci quod uoluere barones, ne enim mei iuris eram. Quod te cepi,illorum sitit: quod te supplicio culpa cyli bem,meu est.Spectata mihi tua uirtus,nihil de te sinistru credere sinit. Abi. de quem gessisti hactenus episcopatum, gere. De coniuge regi tradenda. Caput L X I X. v N Austria de coniuge regi tradenda diu agitatum, multae uirgines ossere Ibantur,tantum coniugium expetentes. Verum nobilissimo regi quae coirea: metuita merito posset, nulla dignior uisa est Magdalena, Caroli regis Franciae filia.
tum propter aetatem conuenientem,egregiam formam,pudicos mores, tum
propter sanguinis excellentia,raram nobilitate,& maioru eius late uulgata gloria. Placet legatos mittere qui sponsam petat:de loco nuptηs eligodo contentio exotitur:Hungari Budam Australes Viennam,Bohemi Pragam tantae celebritati deputanda aiunt. Diu res trahitur nutante rege. Ob eam cau/sam Georgius Pog ebracius cum octingentis expeditis equitibus in Auestriam us* ad Danubium proficiscitur,magna se habere dictitans, quae regi pandat.Tranare iussus atl urbem ingredi Viennam sibi suspectam ait. Rogatus per nuncios quae uelit pandere, negat se alteri quam regi arcana dictu/rummon esse ab re trans fluuium regem pergere. Eundum ne fuerit,aliquantispertia statu. Senatui non placebat tantum licentiae dare subditis, insolem tes eo modo fieri, dc maiestate uilescere. Ladisau gubernatoris mouebat auintoritas,dc aliquod subesse arduu existimabat. Nel latebat eum honestatem utilitati cedere, ac tempori seruiendum esse. Perrexit igitur inermis ad armatum,ina milia equitu sequuta, togatus magis quam loricatus exercitus.Ten
toria in ulteriore Danubii ripa protensa, dimisso spatio inter bina castra, ae
214쪽
tabernaculum in medio collocatum, in quo rex cum gubernatore coveniret Quatuor diebus colloquium productum est: rex per nocte in urbem rediit. Primus cogressus publicus silit,in quo salutatio de more facta,& honos regi habitus. In altero atque item altero duo tantum sermoni testes adhibiti. In quarto semotis arbitris,solus cum rege Gorgius tabernaculum introiuitvierba inter eos habita non sunt prodita. Ex iis tamen quae postea sequuta sunt. manifestu. de transitu regis in Bohemia suisse tractatu. Vbi sermone saepius habito,no coiere uoluntates, indignabudus Poggiebracius. minabundus retro in Morauiam iter flexit. Regi haud salubre consiliu uisum est dimisisse homine male pacatum, que penes regni potestas esset, qui nocere pariter ac minari posset. Misit ergo primos ex curia proceres, qui placatum retraheret: sin minus, facturu postulata rege promitterent. Inuentus in itinere, nec de reditu uerbu fieri passus est, nec de sententia sua quicqua detraxit. Promissus itaq; in Bohemia regis transitus, de nuptiarum solennitas Pragae destinata. Nec dicto fides defuit. Ordinatis Austriae rebus, etiam ante diem dicta in/genti rex apparatu Bohemiam petissi. Intranti pragam, Rochezana cum sa/crilego presbyteroru comitatu pompa ducens, obuia uenit: εc habita oratiρone,pro sausto scilici p reditu cogratulatus est. Vix admonente Potaiebracio, rex gratias egit: haereticum ac pestiferum toruis oculis clerum inspiciens. Vbi uero maioris ecclesiae sacerdotes sacra serentes occurrerunt, Hos inquit.
dei ministros agnosco:ati ab equo prosiliens consalutatis omnibus, sacram crucem osculatus est. Erat enim Romanae fidei sectatores, qui pro tcstameto dei exiliu longo tempore palsi,Sigismundi tandem uocatione sua loca recu perauerant. Haec Ladistat pietas multoru ostendit animos, qui Rochezanae studebant ineptiis.Suppressum tamen ac dissimulatum odium. Inde duae legationes missae.altera ad Imperatore Eredeticu de pace actura, in qua pria
ceps Lit Eicingliems: altera ad Carolum Franciae regem,eius filia petitura. In hac primas partes gessit Viricus Patauiensiu praeiul, moribus ac doctri/na praeditus, quem tradunt octoginta equos albicantes duxisse. In ea lega tione septingenti equites prosecti sunt, quadrigae auratae,matronae ac uirgi/nes splendido apparatu,qus sponsam ducerent:uestes praeterea dona , tanto matrimonio digna missa. Tertia quo legatio ad Calixtu Pont. Max.decreta erat, quae controuersias de religione dirimeret regnum* Bohemorum Ro. ecclesiae coniungeret. Super his quarta cura regis urgebat animu, com/parandi cotra Turcas ualidi exercitus,quo tande nostra aetate,scelerata Ma/humetis superstitio pelli ab Europa posset. Iam de concordiae sermula cum
Foederico couenerat, instruebanvit regiae nuptiae maximo sumptu, splendi dissimo apparatu, Imperator N Augusta uocati.ambae regis sorores cum utris eam celebritate aαessurae serebantur, Saxoniae.Baioariae Stesiae. Eranc
uiae, Rheni principes: multi quoi ex Gallia reguli uenturos se promiserant.
215쪽
no solum nuptias ornaturos sua ptiesentia , uerumettiam de tuenda Repub. Christiana contra Turcas acturos. Sed hos tantos cogitatus, has spes pubcherrimas, tantum rerum ordinem immatura mors ac repentina regis interri id ita di rupit. Incertae uans , cogitationes hominu:futum quicqd caeca caligine deus occuluit apse sibi gubernacula retinet uniuerii. Nihil sine suo num mortales agitant. Papienter ab eo iuste , cuncta reguntur, saepe in conspectu eius ara quissima sunt, quae nobis uidetur iniqua. Nihil perpera, nihil temere diuina maiestas agit mos caeci uersamur in tenebris,minimu est quod cernimus. Ad regimen animae nostrae libem nacti sumus arbitriu: ad sesuadas animas lux reddita Christianis. De regimine ciuitatum de mutatione regnom,de orbis imperio.minimu est quod homines possunt.magna magnus disponit deus. De infirmitate de morte Ladinai regis. Cap. L X X.LAdis aus i s x. kal. Deceb.hora circiter x a. noctis aegrotare coepit.Sunt
qui ulcere pestifero percussu inguine dicut. plerim nultu pestiletiae signuapparuisse. Ucru ita mihi res coscripta est ab his,qui diligeter quu medicos. tum cubicularios audiuere. Sed crat in iudicio rex, quod de nobilitate inter Pre ebraeiu dc Cemhaora Morauu magnis contentionibus agebacita ut alter altem ad duellu prouocarit. Nel de more suo indutus prodierat. lineas buba tantu indumenta susceperat, de desii per Persicu habitu,qua uocat schubam. Nel toto auditorio ridere uisus.triste uultu notauere omnes.Id signu prsia etis aegritudinis iudicam. Dimisso tribunali, coenavit inter purpuratos mposito ac graui sermone usus. Post multa nocte in cubiculu ductus,oblatas
rapulas quae apud Bohemos dulcissimae sunt, avide comedit, sicera* bibit: sermones haudqua* tristes inter cubicularios miscuit. PriusΦ lecto decu/heret,orationem de more ad superos habuit: qua finita. grauatu se dixit. αstomachu uehementer dolere. Cui unus excubicularijs natione Bohemus:
Ascende nquit, stratu, dolore somnus excludet. Paruit rex,quieti , se tradisdit . u* ad hora dormiuisset uocato item cubiculario. uim doloris qui sensim cresceret. intolerabile esse ait. Ille de se iudiciu ficies, nihil somno melius affirmare, sic dolore cessurum dicere. Iam noctis hora xiij. serme essiuxerat. regi nulla quies dabatur. Ne tamen cubicula vis molestus esset, dolorem ita diem tacitus pertuli Tum medici accersiti,quod suam m partium erat,desperata salute fecerunt.Georgius ec ipse uocatus, percunctari ex rege quur dole rei, quid morbi esset,spem bonam praebere,ne sibiim deesset hortari, peteret qu uni uellet: omnia in arbitrio suo posita,mandaret parere cupientibus. Ad quem rex.Tua mihi Georgi iampridem cognita fides,spectaracp uirtus est,n te Boliemus usin in hanc die me rege appellauit. Speraui me potitururegno, quod ipse paraueras: ne contra superi iubenti Mihi moriendu estae Pu in tua manu erit. Duo ex te peto: altem, uti prouinciales iuste regas, pi
pillis, uiduis, imbecillis rectum iudicium patrocinium j ne subtrahas: ala
216쪽
rerum, ut qui me sequuti sunt ex Austria, caeteri prouinc as,in patriam suam inuiolatos remittas. Hoc mihi supremum benefacium ne deneges. Pr maturas regis cogitationes Georgius esse respondet.Futurum breui sospite. ex suo arbitrio regnatum .desineret ea proloqui quς 6c tibi incomoda de al asserent molesta.Tum rex apprehela manu: Aie, inquit,promitte quod cupior nam me mori certum est.Si seceris quae iubeo deum propitium tibi reddam Nel enim ita uiri ut coetu mihi negari putem: pro coelestibus terrena relim quo tu caue postulatis aduersere. Non potuit tenere lachrymas Pregiebrae eius dedit fidem secturii quod rex imperasset. Finito sermone,intromissis sacerdotibus,de curatione animae actum: Christiano more sacramenta exhibita. Rex ornamenta sua Pragensi ecclesiae legauit, iussit , crines in auri mo/dum fulgentes ne qua superesset uanitas, amputari. Id ministri causas morae nectentes neglexere. Vbi anima aegra amplius demorari non potuit sacram candelam pet at, eam cp manu prehendit. dc intuens saluatoris imagine cru/cifixi,orationem dominica dicere orsus ad finem usi perduxit. Pronuncia tis , ultimis uerbis, Sed libera nos a malo:nihil amplius loquutus,non extrema pati,sed quietem arripcre uisus, mortalis uitae lumen reliquit. O imbecille
humanae naturae conditionem 5 inanem mortaliu gloriam,o caecas hominumentes,quid iactamur. quid extollimur Quid est quod dignitates opes, potentiam tantopere sagitamus Perpetuo his stui . cui datur Ladissaus nobi lissimus adolesces,duo de uiginti natus annos,in ipso aetatis flore in ipso gloriae culmine.tot regnis, tot gentibus imperas,tot delitiis atm opibus afflues. inter tot auxiliantium manus intra sex de triginta horas postquam aegrotare coepit extinctus est. . De opinione dc causa infirmitatis,& mortis regiae. Cap. LXXI.
Mortem eius alid morbo . alii ueneno imputauere. Medici Theutones, quorum potissima corporis cura fuit, in Austria reuerss palam dixere,
quam primum aegrotare rex coepisset,se uocatos, manifesta mortis ac ueneni
signa comprehendisse, net ausos in aliena terra mani se stare quae uiderant, timuisse potentia eoru quom scelere rex periisset. regi clam aperuisse omniar respondisse illum .no ignorare toxicu datu: Ialentiu imperasse ne regiae moru iam ad acerent. Senatus Vienensis ubi uulgari eam famam animaduertiti medicorum sermonem prohibuit ne Bohemorum aduersus se ferociam pro uocarent Qui uiolenta mortem dicunt,Pog cbracium & Rocheranam eri/minantur. Poggiebracium iam tum regi fuisse insensum, quu ad Danubium
usi prosestus, Vienna ingredi noluit.no sine causa suspectu ei regem flaisse.
Conscias mali metes metu implere: queis integer est animus,liis omnia tuta uideri: ab eo tempore regiae uitae paratas insidias. Rochezana nunqua regi
placuisse,id palam sectu,quu sicut ante diximus, sacra serente contempsit. Nee me latet fama uulgatu esse dcirco πῖem apud Praga nuptiatu celebra rionen
217쪽
tionem decreuisse iri concurrentibus ed catholicis prinspibus potenti mam haereticos comprehenderet, finem , tandem mistarum insaniae daret . Id praesensisse Rochezanam & Potaiebracium, necem regi pro sua salute machinatos. Mihi quid horum uerius uideatur non facile dixerim, ne I incerta pro certis ausim affirmare. Aliorum dicta recenseo,dc plura scribo quam a
do.Illud constat praeter Rochezanam, cui regiam mortem nemo non accePtissima iudicauit,& Georgium, reliquos regni proceres extincto rege in ma gno maerore sitisse,& publicum toto regno luctu,qui ad vh.Kalend. Decembres cotinuatus est. I uc regia pompa peractis exequiis, defuncti corpus in sinu proaui sui diui Caroli quarti Romanorum Imp. sepultu: circumvectio Regis Arago per urbem more maiorum neglecta. Dum haec scribo, Alphonsi regis Ara/ηλ gonum .cui praesentem historiam dedicaueram ultis serinidatus, pluribus expectatus, mihi quidem acerbissimus nunciatus est obitus:v. Kalend. Iulii. clausisse oculos traditur. Hispaniae ait Italiae rebus aliam formam potiu/rus lugedumψ Camenis fatum,& ingens discitis iactura uitis. Vtinam su cessori par cura uirtutis sit, minorq, seculo nostro calamitas ingruat Φ time/mus. Nos operi quod iam fine requirit, flamma admoueamus manu. Georgius ea die quς inter morte Ladisai & funeris eductione media intercessit. accerssus pro cibus gubemationem suam non expirasse regis obitu dixit, prouinciam usi ad pentecosten commissam sibi fuisse aflirmans. Arma tenenti nemo finitum morte mandantis imperium ob acere ausus,Pragenses guber nationi suae nihil morati se commisere. Matthias Hunia dis filius ex Vienna
ductus qua die rex obiit Pragam applicuitiati in potestate Georgii factus est. Nec diu postea rex Hungariae designatus, magnis sponsionibus dimissus,e carcere uolauit ad regnum. Aduens qui Ladisiaum sequuti fuerant,sua quis domum petiere. De Pogglabracio rege Bchemoru sextodecimo. Cap. L X X I LEXinde constituta die qua nouus rex eligeret multi tractatus habiti, Carolus rex Franciae,qui liliam Ladissao desponderat, regnu alteri ex si is
suis petere. aut ei R5mitti,cui filiam tradere no dedignaretur. CasimimS r Poloniae sororem defuncti regis sibi nuptam esse aiebat. et Q regnu deberi. Pari ratione Gulielmus Saxoniae dux utebatur,cui soror natu maior nupsis sit. Fridericus Imperator eiusdem regni ordinationem suam esse affirmabar.
in qua seudi solennia neglecta fuissent. Nec sine spe Sigismundus 5c Alberatus Austriae duces fuere,qui deficiente rege Bohemis sine uitili sobole ex Austria uocandum ueteri foedere principem norat. Rochezana uenenoru sator.
crebris sermonibus usurpare, aut regem suae professionis eligendum esse aut si nemo tanto fastigio dignus uideretur. Hebraico more iudices assumedos, vetetis legis exempla comemorans. Vbi dies constituta illuxit, auditis lega/tionibus in conuentu procerum, utilitate regni discussa, Georgius Poggie braciuS
218쪽
bracius rex pronunciatur,militiae domit apprime clarus,cui ad res geredas nee cosilium nee aetas deesset. Ea res necati regis suspicionem maxime auxit. Ipse ex praetorio primu in aedem beatae Mariae ubi Rochmana praesidet. γlenni pompa deductus deo gratias egit, ibiw novello regi publica salutatio exhibita. Mira rerum mutatio.& nouus 'derum in suxus. Duo potetissima regna eodem tempore rege orbata ex nobilissimo alip altissimo sanguine ad mediocris generis homines puenere. Sic deo placuit: ludere sortunIdixisset antiquitas. Nos diuinae prouidentiae cuncta tribuimus. Vtriusque regis ele/etionem nonnulli calumniantur,uim adhibitam dicut,nel iure ualere quod metus extorserit. Nobis persuasum est,armis acquiri regna,n5 legibus.
Syluq commemoratio. ς Ena urbs Hetruris est.octingeniis stadiis a Roma seiungitur. In qua FE O neas Sylvius ortus, ingenue educatus . bonas literas Dauiter amplexus estan quibus strenue adeo p feliciter se gessit. ut Delphicam laurea hisce me. tuerit.Hinc ob eruditionem uita Φ integritatem .in patriae suae Senae episco pum electus est. Inde Romanus pontifex eum cardinalitio galero dona uit. Postremo in sedem apostolicam exaltatus est,ac Pius papa secundus appellatus. Vixit post ortum seruatotis circiter annum millesimum quadringentesimum quinquagesimum septimum,quo tempore regnabat Georgius Poggiebracius,Bohomorum rex decimus sextus.
219쪽
LIVΤΗ PRANDI TICINENSIS ECCLESIAE
LEVITAE, AD REVERENDUM PATREM RAIMVN
dum Liberitanae ecclaliae in Hispania episcopum,
EVERENDO totius* sanctitatis pleno domino Raimundo Libentanae ecclesiae episcopo,Liuthprandus Ticinulis e clesiae, is non meritis, uites, salutem. Biennio ingeni j paruitate petitione tuam pater charissime distuli, qua totius Europae me Imperatoria regum* sacta, sicut is qui non auditu dubius, sed uisione certus, ponere c5pellebas. Hae ii quide res animum deterruere meum,ne id inciperem, copia cuius sum penitus expers dicendi .ec detractorum inuidia: qui supercilio tumentes, lectionis desidesac secundum eruditi uiri Boem sententiam philosophiae uestis particulam habentes,totamCp se habere putantes,haec mihi sunt insultantes dimati Tanta maiores nostri scriptitarunt, ut multo amplius lectores Q lectiones deficiat. Illudin Comicu garrient, Nihil dicetur quod no fuerit dilatu prius.Quorum latratibus hoc respondeo,quod philosophi more hydropicorv. qui quo anuplius bibunt, eo ardentius sitiunt:quo saepius legunt, eo auidius noua quaevperquirunt. Qui si 'rplexa secundi Tullii lectione satigans, apertis saltemnamiis animetur. Namari salior, sicut oculoru obtutus nisi alicuius interpolltione substantiae solis rad as reuerberatus obtunditur, ne pure ut est, uideati ita plane mens Academicorii, Peripateticoru. Stoicorum* doctrinam iugi meditatione infirmatur, si non aut utili comoediarum risu,aut heroum detractabili historia res illatur.Quod si priscorum ritus execrabilis paganorum non solum inquam non proficuus, uerum auditu ipso non parum nocu Momu Thronus memorandus inscribitur, quid istorum Imperatorum facta. Iuli,
Pompeii, Hannibalis,statris p eius Hasdrubalis.ac Scipionis Aphticani in
signium Imperatorum, laudibus coaequanda silebuntur quu praesertim insithis domini nostri Iesu Christi,dum sancte uixerint.bonitas recitanda: triquid deliquerint, salubris ab eodem correetio memoranda. Nee moueat quempiam, si enematoria secta regum principum ue esstaminatorum. huic libello insemero. Vna est enim iusta omnipotentis dei patris scilicet fit no de spiritus sanisti uirtus,qus hos iuste suis pro sceleribus comprimit illos dignis metitis extollit. Haec inquam est uera domini nostri Iesu Christi sanctis sa/cta promissio.Obserua de audi vocem meam .ic inimicus ero inimicis tuis: de assii gentes te amigam, εἰ praecedet te angelus meus.Per Salomonis quoquzos.Sapientia quae est Christus clamat, Pugnabit pro eo orbis terram comtra intensatos. Quod quotidie etiam qui furtit animaduertit. De Fraxineu
220쪽
Europae Imperatoribus ac regibus gestatum, historiae liber primus. De Fraxinetti oppidi in confinio Italiae situ, & eius a uiginti Sara/emis piratis occupatione de munitione cum Mauro monte, de Saracenorum incrementis per inuidiam di factionem uicinorum Christianorum inter se. Caput I.
magno labore habeat sicultatem. Sed occulto, de Ruoniam secus esse n5 Fraxinet potes iusto dei iudicio uiginti tantum Saraceni lintre parua ex Hispania Up egressi, nolentes istuc uento delati sunt. Qui piratae noctu egressi, uillam cpesam ingressi,Christicolas.proh dolor iugulant, locum sibi proprium vcn/dicant,montem* Mauru uillulae cohaerente contra uicinas gentes refugium paranti spinea sylva hoc pacto maiore dc spissiore sua pro tutione lacientes: ut si quis ex ea uel ramu incideret, mucronis percussone homine exiret.Sic laetium est,ut omnis praeter* unius angustissimae uiae aditus demeres. Locii ne asperitate confisi,uicinas gentes circum quacp perlustrant. Accersitu complures in Hispania nuncios dirigunt, locu laudant. uicinasin gentes nihili se rhabere promittunt. Centu denil tantum o Saracenos secum mox redu/ cunt,qui ueram rei huius caperent assertionem. Interea prouincialium qui illic consederant,uicinoru inuidia coepit intra sese dissidere, alius alium iugu/larei substantiam rapere,dc quicquid mali excogitari poterat sacere.Sed quia pars parte ut invidia de dolor postularat, satis sibi subigere no poterant: hos quos praediximus Saracenos no minus callidos quam perfidos in auxilium rogant.cum his sibi proximum quis conterit. Nec iuuat situ modo proximum trucidare.uerum terra suetifera in solitudine reddere. Sed uideamus quam iusta secundu quendam profuerit inuidia quam ita describens ait. Iu/ imidustius inuidia nihil est,quae protinus ipsum autore rodit excruciatΦ Lu.Quqt x dura
T A v T E M euides ex innumeris subdae exemplum, me tacente loquatur oppidum uocabulos, Fraxinetu quod in Italicorum prouincialium l: confinio stare manifestum est. Cuius ut cunctis liquido pateat situs quemadmodu tuam pater prudcntiam latere minime reor. imo me melius scite, sicut ab ipsis qui uestri sunt tributard regis Abdera hamenis, potestis c5ticere mari uno ex latere cingie. 6c in caeteris densiissima spinarum s ylua munie. Quam si ingressus quispiam silerit, ita sentium hamis tenetur. dc acutissimis aculeis perseratur, ut necn progressionis nem reditus nisi cum