장음표시 사용
81쪽
iectionem debitam saepe obtulerim apostolicae sedi: si tamen honor debitus
de reuerentia ,sicut antecessoribus meis,exhiberetur dc mihi. Quid autem imtendant opportunius significabo uobis, si quando optati colloqui3 deus co/piam dederit nobis. In hac igitur persecutionis ec odii sui infamatione, qua
para uiderent se proficere, cotra ipsum ius naturς laborantes, quod sine maximo cordis dolore,sine multis lacrymis dicere non ualeo,& quia dicitur ue hementer contremisco: filium meum,inquam, Absalon dilectissmum, non
solum contra me armauerunt,sed etiam tanto furore animauerunt, ut in pri/mis contra fidem de sacramentum,quod ut miles domino iurauerat,regnum meum inuader , episcopos dc abbates meos deponeret, inimicos 5c persecutores meos sustineret: ad ultimum,quod maxime uellem taceri, aut ii taceri non potest,uellem non credi: omnem affectum naturae abhciens,in salutem dc animam meam intenderet, nec quicquam pensi haberet, quomodo ut defraude ad hanc periculi lc ignominiae suae summa aspiraret. In hac tanta mali sui machinatione,quu essem in pace dc in aliqua salutis meae securitate, in locmfamia cu qui Confluentia dicitur, in ipsis dominici aduetus sanctissimis diebus ad colloquiu euocauit me,quasi de communi salute de honore filius tractaturus cum patre. Quem quum uidi,ilico ex paterno affectu tactus intrinsecus do/lore cordis mei ad pedes suos procidi, admonens Sc obtestans per fidem,per salutem animae, si pro peccatis meis flagellandus eram a deo,de me ipse nubiam conquireret maculam honori de nomini suo: quia culpae patris uindicem filium esse nulla diuinae legis constituit sanctio. At ille tam pulchre, imo' mbserrime institutus ad malitiam, quasi abominabile εἰ execrabile scelus coepit detestati. Et procidens ipse ad pedes meos, de praeteritis coepit uenia deprea cari. In reliquu ut miles domino,ut patri filius, cum fide de ueritate per om/nia se mihi obauditurum promisit cu lac mis, si modo sedi apostolicae blem reconciliari. Quod quum promptissime annuissem. εἰ deliberationi suae dc consilio principum hoc tantiam mancipandum promisissem, in praesemii Natiuitate se producturum me Mogunciam, de ibi de honore dc reconci/liatione mea quam fidelius posset se acturum. N inde in pacem dc securita tem me reducendum promisit in ea uetitate de fide, qua patrem a filio honorari, dc filium a patre praecepit deus diligi. Hac promissioneatus de gentili obseruanda est, securus ibam. 6c filius meus aliquantulum me praecesserat: leecce quidam fideles me uetissime affirmabant deceptum de proditum subsilla pacis de fidei sponsione. Reuocatus autem filius meus. εἰ iterum a me instantissime admonitus, sub eiusdem fidei de sacramenti obtestatione, ani/mam suam pro anima mea fore promisit secunda uice. Quum ego ad locum E a qui Binga uocatur peruenissem, iam existente die Venetis ante Natiuita rem, numerus armatoru suorum iam satis augebatur, iam Hus ipsa de se detegebatur: οὐ filius ad me, Pater, inquit nobis secedendum est in uicinum in stellum:
82쪽
itellum: quia Moguntinus episcopus in suam ciuitatem non admittet vos. quamdiu in banno eritis. Nec uos impacatum εἰ inreconciliatum audeo in/gerere inimicis uestris. Illie Natiuitatem cum honore dc pace agatis, quoucunque placuerit uobis uobiscum habeatis: ego interim quanto instantius; quanto fidelius potero pro nobis utrisque laborabo : quia causam uestram meam existimo esse. At ego, Mi, inquam, fili, iudex dc testis sermonum de fidei sit inter nos hodie deus, quomodo te in uirum haeredem meum produxerim,quantis tribulationibus meis honori tuo inseruierim,quot dc quantas inimicitiaν pro te habuerim, dc habeam, solus conscius es. Ille autem tertio sub eiusdem fidei de sacramenti attestatione, si ingrueret Neasio periculi. caput suum pro meo capite fore, mihi promisit. Sic postquam clausit me in
eodem castello, quo omnia animo dc corde erat loquutus, manifeste rei o/stendit euentus. Ex omnibus meis quartus ego sum inclusus, nec quilibet a lius admitti potuit. Custodes deputati, qui uitae meae erant atrociores insemici. Benedictus per omnia deus, exaltandi 5e humiliandi quae uoluerit rex potentissimus. Quum ergo ipso sacratissimo die Natiuitatis suae omni bus redemptis suis ille sanctus sanctorum puer fuisset natus, mihi soli filius
ille non est datus. Nam ut taceam opprobria, iniurias, minas, gladios in ceruicem meam exertos, nisi omnia imperata sacerem,famem & sitim quam perserebam etiam ab illis,quos iniuria erat uidere dc audire: ut etiam taceam
quod est grauius, me olim satis felicem fisisse: illud nunquam obliviscar. illud nunquam desinam omnibus Christianis conqueri, quod illis sancti sesimis diebus sine omni Christiana communione in carcere illo fiat. In illis poenitentiae tribulationis meae diebus, a filio meo missus uenit ad me qui dam princeps Vulchbertus, dicens nullum uitae meae esse consilium, nisi ulla sine contradictione omnia regni insignia redderem ex uoluntate de imperio principum. At ego oc si omnis terra, quantum inhabitatur, mei regni ter/minus esset, nollem regno uitam et committere: quia uellem nollem, sic agendum, de sic definitum intelligebam, coronam, sceptrum, crucem, lanceam, gladium misi Mogunciam. Tunc communicato consilio cum inimicis me
is, meus filius egrediens, relictis ibidem fidelibus N amicis meis, quasi me eo abducturus, sub multa frequentia armatorum suorum me adductum, ad uillam quae dicitur Engelizaim fecit me ad se adduci. ubi maximam inismicorum meorum multitudinem collectam inueni, nec ipsum filium caeteris mihi meliorem repeti. Et quia firmius & stabilius uidebanar eis esse, si pro/pria manu cogerent me regnum, εἰ omnia regalia exsistucare, simili mo/do dc ipsi omnes minabantur mihi, nisi omnia imperata lacerem, nullum uitae meae consilium steti posse. Tunc ego inquam, Quia de sola uita mea agitur, qua nihil preciosius habeo, ut saltem uiuens poenitentiam exhibe
am deo, quicquid imperatis ficiam. Quumque inquirerem, si saltem sieg Φ de uita
83쪽
de uita mea certus essemiapostolicae sedis legatus, qui ibidem aderat non dico,qui omnia haec audiuerat respondit, me nullo modo eripi posse,nisi pub/hcc confiterer, iniuste Hildebrandum persequutum esse, Vulchbertu iniuste ei supposuisse, dc iniustam persecutionem in apostolicam sedem,& omne ec
clesiam hactenus exercuisse. Tunc cum magna contritione animi prostratus coepi per deum per ipsam conscientiam orare, ut locus de tempus mihi dare/tur ubi in praesentia omnium principum,quum innocens essem,uellem ex iudicio omnium me expurgare: 5e in quo culpabilem me recognoscere, ex consilio omnium sanioris sententiae poenitentia 5e satisfactionem quo ordine iuberent quaerere. 5c in principibus regni de fidelibus nostris quoscunque oblldes uellent dare. At idem legatus locum de diem mihi abnegauit dicens . aut ibi totum debere determinari. aut nulla spes mihi csset euadendi. In tanto
tribul: cionis articulo quum interrogare,si confiterer omnia quae imperabantur.an consessio mea. ut iustum cst, ueniam 5e absolutionem consequeretur.
Idem legatus dixit,non esse iuris sui me absoluere. Et quum ego ad hoc dicerem, scian confitentem audet rccipere,consessum debet absoluere:Si uellem, inquit, ablolui, Romam irem,satisfacere apostolicae sedi. Sic desolatu despoliatum nam de castella,& patrimonia.dc quicquid in regno conquisieram
eadem ut 5c arte sua extorserant a me in eadem uilla reliquerunt me. In qua quum aliquo tempore comoratus essem .de filius meus ex eodem si audis susconsilio demandas et, ut ibidem cum expectarem, superuenies quorundam fidelium meorum legatio praemonuit ut siquidem ad monitu ibidcm rema ncremaut in perpetuam raperer captiuitatem .aut in eodem decollarer. Quo
nuncio satis tunc uitae meae diffsus ilico aufugita, fugiendo Coloniam ueni,& ibi aliquot diebus commoratus. postea Leodium ueni. In quibus locis ideles uiros.& in fide regni constantes semper inueni. Horu caeterorum V re
gni fidelici consilio usus. uobis fiducialius de honestius habeo deplorare has
omnes meas miserias. Fiducialius quidem, propter mutuae consanguinitatis N antiquae amicitiae debitum. Honestius autem, propter tanti regni nomen gloriosum. Vos igitur per fidem, per amicitiam rogo. in tantis tribulationi/bus meis ac iniums.propinquo de amico cosulatis. Quae fidei dc amicitiae uincula etsi inter nos non essent, uestra tamcn 6c omniu regum terrae interesset. iniuriam de contemptum meum uindicare. 5c tam nefariae proditionis 5c malitiae exemplum de superficie terrae extirpam.
HENRicvs DEI GRATIA ROMANORUM IMP.
Augustus, Henrico filio suo. I ea nos debita affectione tractasses, qua deberes. Iubentissimetem loqueremur, dc paterna tibi mandaremus: veru quia longe alius quam paternς affectionis εἰ humanitatis circa nos animus
tibi fuit, nequiuimus aliter tecum loqui uel aliud mandare quam
84쪽
quod ipsa rei manifestissimae uetitas habet. Tu enim inse scis. si t ipse publico experimento facti tibi conscius es, qualiter data fide & securitate perso niae de honoris nostri,omni affectione deuotionis promisisti nos ducere Mo=gunciam coram principibus, & inde nos securissime reducere quocun* uel/lamus. Hac fiducia quum tecum amanter & indubitanter ascenderemus, c5tra datam fidem apud Bingam nos cepisti. Vbi nec paternae lacrymae, nee
patris moeror,nec tristitia, qua ad pedes tuos aliorum ἰp prouoluebamur, te commouit ad misericordiam.quin nos caperes,ec captum mortalibus inimicis illudendum de custodiendum traderes. Ubi multimodo genere contumelis de terroris amicti compulsi sumus serme uenire usque ad ipsum mortis articulam. Ante captiuitatem abstulisti nobis episcopatus,& quicquid de ho nore regni potuisti,& praedia nostra, ic ipsam familiam: in captiuitate uero quicquid residuum erat,dc lanceam,di crucem,& omnia regalia insignia ui de timore mortis,ut ipse bene scis,&omni serme notum est Christianitati. a nobisextorsisti,relicta uix ipsa uita. Quu hoc tibi no de nobis susticeret.postea semper ubicunque fuimus,modis omnibus quibus potuisti, nos persequi nocessasti ut uel perderes, uel de regno expelleres. Verum nos satis mirari non possumus, qua ratione uel occasione hoc tam obstinate licias, quum de do mino papa dc Romana ecclesia nulla tibi residua sit casso. Nos enim nun/cio domini papae 8 Roman. e ecclesiae te praesente obedire parati Limus desumus, omnem debitam obedientiam 5c reuerentiam ei coram & semper exhibere, dc consilio principum, dc spiritualis patris nostri Henrici Cluniace sis abbatisaliorum j religiosorum uirorum. dc de statu ecclesiae dc honore regni libentissime agere. Te ergo rogamus pro honore regni & tuo, de paterina deuotione,dc per autoritatem Romani pontificis N Romanae ecclesiae, ut de iniuria nobis illata.& de his quae nobis ui de iniuste abstulisti.iustitiam facias. Rogamus etiam, ut quum nil rationis tibi sit quare nos persequatis, . nos id fideles nostros cesses in sestare: imo permittas nos pacifice dc quiete uiuere, ut integre dc cum tranquillitate possimus omnia supradicta agere. Re/cognosce etiam & tecum cogita, quia deus iustus iudex est, cui commisimus causam nostram o uindictam cuius etiam iudicia sunt occulta,uelut abyssus multa. Quoniam quantumcun' super amictionem S infortunia glorieris, re super humilitatem te extollas.sorsitan de sede sancta sua inter me Ste gratuita misericordia aliud iam definiuit, intercedente iustitia, quam tu ipse coegites uel disponas. Quod si nulla alia uel reuerentia, uel intercessio nobis ualet, opto ut iustitia consequi possimus, uel ut tuae persecutionis impetus cesset. Ad hoc idem Romanu pontificem, sanctam οὐ uniuersalem sedem Ro/manam ecclesiam appellamus. HENRI cur
85쪽
scopis, dc caeteris Saxoniae principibusiac etiam reliquo populo gratiam&dilectionem, dignantibus eam recipere. Onquerimur deo omnipotenti.& dominae meae sanctae Maria: dc beato Petro principi Apostolorum, patrono nostro. S uobis. principibus omnibus, quia iniuste, dc inhumane, de crudeliter in illa costii fide qua dubitare no debuimus,tractati sumus: & tam honore regni, quam ptitaris omnibus, quae habebamus contra diuinu N humanum ius, ad infamiam de uimpertu regni.ita expoliati sumus,ut nihil penitus praeter uita nobis relictum sit. Vbi qua ferme omneS essetis,magna pars uestrum uisa est dolore contristari:sed proh dolor nihil nobis uestra contulit tristitia, quin in nobis sibi satisisceret uoluntas inimicoru odiosa. Et quia caconsilio de rogatu filii nostri .fide & securitate uitae re honoris primum ab eo accepta, fiducialiter de desiderater Mogoncia in praesentia legati Romani Mprincipum tenderamus. ut eoru dispositione ageremus tam de statu ecclesiae de honore regni, quam de salute animae nostrae, ipse non est ueritus in hac uoluntate de obedientia nos contra data fidem capere, Musi ad articutamor tis serme duceremon ausi sumus ita nos illi credere, ut iniuria dc contumeli nos prouoluntate sua, sicut priusMalaattractare. Quapropter multumuos rogamuS,N obnixe precamur.ut pro timore dei,dc honore regni, dc honestate uestra dignemini studere,quomodo de iniuria in manibus uestris nobis illata,per uos possimus recuperare iustitia. Nos autem pro consilio uestro. de aliorum,qui nos odio non habent. religiosorum ultorum . parati sumus tam filio nostro,si in aliquo eum offendimus,quam alicui in regno libenter ratio/nem dare. Praeterea sicut domino papae in praesentia leniti sui S uestra.obedire parati fuimus ita di nunc parati sumus ei omne debitam reuerentia de Obedientia syncero corde dc deuotione praesentialiter exhibere.&tam consilio uestro. quam spiritualis patris nostri Henrici Cliniacensis abbatis. alioru* . religiosorum, de statu edilesiae, dc honore regni. quantu in nobis est disponere. Quia ergo ad haec omnia parati simus gamus uos & obnixe precamur. quatenus pro deo.& honore regni dc uestro. instanter moneatis situ nostrii. quum nulla ei secundum praefata sententia aduersum nos residua sit occasio.
amodo desistat nos εἱ fideles nostros psequi. N pacifice 5c quiete uiuere per/mittat,ut supradicta integre dc cum tranquillitate perficianδ. Quod si nolue/rit,rogamus uos per autoritate Ro. ecclesiae,cui nos committimusac honore regni,ne super nos ec fideles nostros ueniatis ἰquia manisestum est non eum
diuinae legis zelo, uel Ro. ecclesiae dilectione. sed concupiscentia regni. patre iniuste eo priuato, hoc incepisse. Apud quem si intcrpestatio uestra, nullam alia interuentio ad praesens prodesse poterit,appcllamus Rin pontificem, ecsanctam uniuersalem Ro. sedem dc ecclesiam.
86쪽
pis, episcopis, ducibus. comitibus, teris , regni principibus, gratiam de dilectionem, dignantibus ea recipere. t Ogamus filium nostrum.& uos multum precati sumus,ut dimisso exercitu ordinaretur, quomodo possemus conuenire, ut de in
iuria nostra dc pace componenda ad honore regni possit dignet de decenter definiri. Placuit uobis remandare. Unde nobis lon/ge grauior priori oritur querimonia,quod dimissa obsidione Coloniae uultis super nos θc fideles nostros sub specie colloquii cum exercitu uenire,datis in/duciis insto dierum: quae nun in datae sunt homini alicuius conditionis, ut be/ne scitis, usi ad hanc die pro legitima definitione alicuius minoris negocij.
nedum pro tanta re, secundum legem diuinam uel humana uel etiam secutidum usum hominu. Oportet enim nos habere,fi uobis placeret,saltem tales inducias intra quas possemus conuocare. 5c precibus inuitare ad hanc eandecausam,ut sint vobiscum, Moguntinu.& Treuirensem.& Bremensem archiepiscopos, Frisingensem, Adiustensem, Cutiensem, Basiliensem episcopos,
ducem magnum cum duce Theoderico,& ducem Bohemicu,& comite triandrensem cum comite Burgundiae,& alios qui ad praefatum nego tu, ut benescius sunt ualde necessarii. Quapropter sicut prius,rogamus ec obnixe pre camur. quatenus pro deo & anima uestra, dc pro appellatione domini Ro.
sontificis Paschalis. 6c Ro.ecclesiae, dc pro honore regni dignemini apud se
um nostru esscereari dimisso exercitu cesset nos persequi,& ordinetur quo/modo secure dc absi omni ambiguitate possimus nos cum caeteris supradi/ctis ad agendum de nostra iniuria, dc pace in regno componenda, quiete de pacifice conuenire. Quod si nullatenus cessare uoluerit, proclamationem in de fecimus.& semper ficimus deo.& sanetae Mariae,& beato Petro patrono nostro, de omnibus sanctis ec omnibus Christianis, dc uobis maxime, omni deuotione precantes, ut dignemini cessare eum persequi ad persecutione tantae iniuriae, dc uos eum imitati. Appellauimus. dc tertio appellamus dominu
.pontifice Paschalem dc sanctam dc uniuersalem sedem dc Ro .ecclesiam. od si hoc tantum nobis, de ad hocait ipse cesset nos persequi, prodesse nopolint, committimus nos omnipotenti patri.& filio, sancto , spiritui par, leto, dc beatae Matiae perpetuae uirgini, ec beato Petro dc Paulo, dc sancto Lamperto, omnibust sanctis, ut diuina miseratio,omnium p sanctorum intercessio humilitatem nostram respicere,nos , contra tantum, tam* iniuriosum imperium desendere dignetur. Amen.
87쪽
t s T o R I A n quisquis aggreditur scribere, ea tra maxime uimatem tacite polliceri uidetur, uti fide nitatur assertio: pusillumq; interest, munus ne coi memorandi res gestas,integritatis suae conscius ubtro quis suscipiat, an publicandoru potestate acto rum Caesaris permissu nanciscatur. At in eo magis quod hunc quum seligit princeps,non illud agit ut a bonum grauem , velit ciscere quis enim praeter
immortalem deum. cuiquam probitatem conserat sed quo ueracem uideri iniunctione mandati testetur. At historicus ut primum res memorandaScomendare posteritati decreuerit. primum omnium de moribus suis ipse uide tur iudicium facere .sein eum promittere, qui εἰ fideliter ec accurate cogitata prompturus sit. Has res ego mecum etiam aliu etiam reputans, quanquamno ignorabam propensiorem ilico fore lectore ad carpenda quae cy recentia. quam comprobanda: sperare tamen coepi.fieri posse,ut quum lingularem regem describendi causa iustis rationibus as lamptum cognouissetanstitutu nostrum boni consuleret. Nan Q de res dignae uidebantur quae reserrentur in licteras,3 extabat qui ante nos id secisset nemo. quod equidem nouerim.Tum necessitudo patriae me uel maxime impulit, non ea quidem .iat principis no
stri facta plus aequo praedicarem .sed quae apud uarias sparsim Pntes 5c bacbaris linguis.& per partes legi compereram an corpus libri cuiuspiam Latini postem redigere: omni interim soli natalis affectione seposita: alioquin nec veterum cuiusquam acceptanda esset industriat qui quum regum res mari mis uoluminibus posteritati traderent, eorum ipsorum tamen quos perscri/bebant.& clientes de populares habebantur: adeo quae ex ossicio gerimus. ab iis quae sorte priuatimin fiunt,distinguuntur. Nunc ad inceptu redeo. Qui maiores imperatori Henrico,aut omnino parentes fuerint, quavis curiosa uestigatione cognoscere no potui:sed dc uxor illi quae cuiasq3 fuerit, itidem prope in ambiguo est. Ipse,quod constat, Luceburgiae comitatu haereditate obtinuit, Roma prosectas, & Bal deuino fiatri Treuirensis ecclesiae archiepisco/patum consecit. dc summis antistitibus ac bono cuim sapientiae dc comitatis LMebursu ingens argumentum edidit. Fuit olim Luceburgia Trevirorum portio, idcput credam, propinquitate locoru adducor. Hanc postmodum Henricus Ro mano admotam imperio, ducatis dignitatis insignibus exornauit.Situs eius ab Arduennae sylvae termino,quatenus hodie appellatione obtinet, ad M sellam fluuiu,cuius amnis Burdegalensis Ausonius carmine satis prolixo meminit.
88쪽
inlati sinitimarum ditionum his limitibus cingitur, Gallico, thatingo Metenss.Treuiri coauliaceno, Leodio. Oppida no amplius nouem,maior quon/dam numerias. Sed cum Nia,ut aiunt,Henrici liberalitas tribus municipiis Samburgo.Vitelliaco. N Trevirorum maximo templo donatis , de Gallica bella coarctamni. Gens potiore ex parte Germanica,regione tamen Gallica spectante,eius quoq; nationis moribus lingua* utens. Haec de Henrici ori gine patria , tametia pauxilla, tenuitate consesso praemittere placuit. Quan quam non me praeterit, circumferri iampridem libellu uernacula lingua con
scriptum de sceminae Melyssinae praestigiis, octauo quom die pubetenus in
anguem commutari solitae. Quam inter maiores septimi nostri conumerare
nituntur. m ut nec approbare ita nec refellere animus est. Quur enim non
ueneficia fieri posse concessserim , dum si tradantur ut ueneficia. Quis enim non illa fascina legens obstupescat, net tamen protinus tanquam conficta repudiete Scylla uenit, inedia , tenus descenderat aluo, Quum sua sce dati latrantibus inguina monstris Aspicit,ac primo no credens corporis il/las Esse sui partes refugit.& Cerboreos rictus partibus inuenit illis. Sed
4 fabulante poeta eos uersus exaratos obisscies. Historia accipe. Haec se cara Vergil.Φminibus promittit soluere montes. Quas uelit astat is duras immittere curas. Sistere aquam suu ijs. de uertere sydera retro, Nocturnos in ciet manes,mugire uidebis Sub pedibus terra, dc descendere montibus ornos. Alius quoque eiusdem professionis scriptor hunc in modum cecinit, Mens Luram .hausti nulla sanie polluta ueneni, Incantata petit. Libet de testimonium quanquam non admodum dignitum ainius e nostris sapientibus afferre in mediu. haec uel salsa sunt, inquit diuus pater Augustinus, uel tam inusitata, 1σ. Drusi ut metito non credantur. Firmissime tamen credendum est omnipotentem se deum omnia posse sacere quae uoluerit, siue iudicando siue praestando: nee daemones aliquid operati secundum naturae suae potentiam quia εἰ ipsa an/gelica creatura ess,licet propior sit uitio maligna nisi quod ille amiserit.cuiuiiudicia occulta sunt multa,iniusta nulla. Nec sane daemones natura creant,si aliquid tale laciunt.sed specietenus quς a deo uera sunt creata,comutant M. Quid an n5 consonantia de ortu maximoria quondam principum aliorum traduntur Alexandrum nempe Macedonem complexu Olympiae massis.
draconis* genitum ideo p appellatum fuisse Hammonem Scipione Atacanum 5e diuum Augustu eiusde superstitionis interuentu conceptos Quinita in oceani Gallici insula quadam nouem Gallicenas illas fuisse. tradunt authores, quum atqS artibus praeditas. tum uertendi se in quas formas liberet. Quibus ex locis ortam suisse Mesyssinam non est absilrda coniectio.Sed de his alias. Certe praenobiles,tum in Galli js, tum apud inferiores Germanos scio familias. dc patriae nostrae deferentes praenomen,& in Galleato imaginui spice Ruius stemmatis diligetissima ac minime persi storia cura fuit ueteri
89쪽
GEsTA IMPERATOR Isbus id monstrum cuppae balneatoriae insidens. Sed de turrim ingente me dio ciuitatis nostrae sitam, paulo supra aetatem nostram bona ex parte profllapsam uetustate comperi,in qua uanitatem illam sitisse peractam fama per Carolis Hi/ manus traditur. Postremo Carolu felicissimu seculi nostri principem nondast MN pubescentem, quum de nuptiam scedere cum Renata Ludovici Gallorum regis filia ineundo tractaretur quanquam illi larga potestas erat e subiectisai as gentibus titulum assumtai totis tamen tabulis haud alia quam Lucin. burgiae appellatione flasse denotatu, non in minima gloria posuerim usque adeo ut nisi aliis uitus supra dictum opusculum laboraret, quippe in quo parum uerisimilia reseruntur,interdum aduersa,nonnunquam dissonantia non
dissicile fide mihi faceret. Enimuero quo comodius ad ipsius Henrici res no/stra s)ratur oratio, dc rectum uisum est & necessarium, pauca prius de statu temporum illorum supra repetere. ANno a Christo saluatore genito M. C C CII. Francoru rex Philippus cognomento pulcher,graue aduersum pontificem maximum Bonisi cium octauum conceperat odium, tum Gibellinae sectionis studiosiore exsestimans tum quod fidem temere praeuaricatu contenderet. Promisisse enim . sibi paucis ante annis quum alia quaedam tum de summa Romani imperii potestate ab Germanis ad Gallos traducenda, atq; adeo Carolum fratrem diserte Laisse in conuentis nominatum, cui id decus primum assignare Hac uidelicet pollicita nuc cecidisse ad nihilu. Alberto Austrino T heutonico priacipe palam nuper decretis eius comprobato. Eas rex causas grauius secu considerans,rationem irarum exequendarum perquitit. Necp dissicilis mox uia colamnensis Bonisaci j irritandi inuenta. Columnia gens Romae opibus te clientelis insi/gnis octauo inter comitiorum arcana sust agit iure, ne legeretur obstiterati ita in eis quot Bonifacius per speciem expilati thesauri ecclesiae efficeratare dc aedes εἰ suburbana semiliae publice diruerentur, de qui eorum cardinalesiam essent, uenerado collegio excederet. Interea Stephanus ex ea gente pro Ligus in Gallia agitans, idoneus Philippo uisus est, per quem initia maloruserent. Coeptus comiter humane , haberi, liberalius p quam sortuna exilantium est. Ad hoc Philippus ne quid impotentiae praetermitteret, sacerdo tales Galliarum titulos a pontificibus antea pro decretis,pro* more sancta: matris ecclesiae componi solitos. ipse ordinare citra consensum praesidis Ro/mani statuit. Quae ubi summus antistes intelligit grauissime tulit iniuriam. pessimi exempli,id quod erat,existimans, si uel antecessorum recte costituta temere rescinὰerentur , uel autoritatem pontificiam laicus princeps propha. nasset.Augebatur indignitas ipsius Bonifacii, supra quam dici potest ambistiosa magnitudine animi,& contumeliarum insolentis. ItaP quo partes sua: iustiores uulgo noscerentur,lege potius agere quam armis instituit. Prςlatos Gallicos maiores couenire Romam uniuersos iubct, ad publicam synodum celebrandam,
90쪽
eelebrandam.Hi ne regno decederent, Philippi prohibitione intercludune.
Quibus rebus ad Octauum delatis, increpatur rex primum per literas,deinde quum castigationem contumaciae parvipederet, sacrorum participatione arcetur. Nel eo minus p*latis regni ipse tetiam acta sitis, causam quo stram approbare nititur. Pontifex ne nullam no rationem coercendi Pulchri tentaret Flandrorum partes tueri aggreditur. Ea tum gens,quod superbius Flandis imperatum sibi diceret Gallicum iugum detrectabat. Cum superis quoque s --μμGermanis amicitiam interiorem coniungit, iusso Alberto quibuscul posset rior
uiribus, fines Belgarum quatenus Philippici iuris essent,incursare. Sed nihil ea Gallum a consilio dimouerunt. Missi clanculum in Italiam qui Campa/nos si qui forsan priuatas ob iras insensi essent Antistiti.corruptos auro tra/herent in sententiam, caetera comprehendendi eius idonea mature appa/rarent.Ne euentus infando commento defuit,Anaginae agens pontifex,a Sarra Columnio duce Gallicae multitudinis no prouiso irrumpente summa Sarra coisu luce circumuenitur, liberae , custodiae traditu oppidani immodice ut aequuerat funesto scelere conturbati, duo demum elapso,receptis animis exemerui. Ipse Romam regressus,dum uindictae modos altius inuestigat,momu, ut creditur,ex aegritudinc nactus,interiit. Vndecimus Benedictus Octauu. Benedi s u. Clemens quintus Benedictu, munere summi pontificatus insequitur. Re 'terandum Gotthonem quoad priuatus erat, appellabant Burdegalensem Archisa minem. Is cnim uariantibus nonnihil patrum sententiis, inter alios duos Pulchro ab suarum partium cardinalibus nominatus extiterat,que rex
quoniam id temporis plurimu poterat,si ita sedisset, solenniter nuncuparet. Philippus insperatae dignationis laetitia gestiens, Reyterandum accersit, instas, manu papalia Comitia prolatis epistolis cardinaliu , reposita edocet. caeterum postulata quaedam sex capitibus comprehensa recipi sibi prius Pres confici posset,oportere. Gottho nihil minus quam quae iactabantur,uel Drans. l cogitans, illudicp sibi existimans, cunctari primuc ubi serio agere . a. principem comperit,actis in praesens gratiis, capita se regiae petitionis p stiturum promittit.Data accepta , fide placita curantur. Δ, mundum cardi/nales tallici duodecim sim mum ecclesiae Romanae sacerdotem in gratiam regis consalutant. Italicos statim patresari idem sacere uellent, epistolis,nun/ciis p celerrimis adhortati. Gottho ut primu quae ab rege acta de se fuerant. Italis quot probari cognouit,senatu statim Cardineum uniuersum,teges*Transalpinos aliquot conuenire Lugdunum iubet, ad peragenda inaugu/randi solennia. Id edictum tametsi praelatis Ausoniae non perinde arrideret.
pontificiam aulam trans alpes concessura gementibus: coiere tamen in ciui/tatem designatam non instequentes,ibi declaratus ex more maximus ecclessiae Christianorum episcopus, quinti , Clementis appellationem sortitus. mox Philippum cens ruami id primum postulatorum caput extiterat