De satisfactione, tertia poenitentiae partae, disputatio anno post virginis partum 1571. in Academia Ingolstadiana publice proposita sub praesidio Theodori Peltani ... publice defendebat D. Ioannes Hatzlerus

발행: 1571년

분량: 21페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

1쪽

VENERANDIS

MISQUE VIRIS, AC DOMINIS, D. ANT

Fabritio Praeposito. D. Fran. Mayero Decano. D. Hierony. V Veia Scholastico caeterisq: collegiate Ecclesie Diui Castuli apud Mosbur gum Canonicis , Patronis, atq; Collegis sui Perpetua obseruantia colendis S. Inime profane, Reuerende,ac Magnifice Domine P raeposite, caeterι, venerandι ac praestanti, mi Domini quodam pro, fano dictum e te nodis omnibus i corpore morbum,ab animo pillendum est inscitiam Intelligebat enim vir ιae,qualiscunq; demum fuerit. nam sapientem Iusse con dat est morbi corpo aribus ta inscitiam certam pHhm adferre animis. Ex bue .n. ueluti ex perpetua quadam scaturillne, Mniuersum hoc maloarvm agmen,quo hodie concutitur er tantum no euertitur orbis,er ut lictatur Eeaclesia pride exortum, subιnde gliscit de serpit magis. II inc omnis uitae negisseus, Mirtutumq; omnium contemptus:Hinqui uerbo absolua uitiorum omnia orananis oriInem traxit,π trahit quotidie. Ne iItur stri s illis aestiuis, quibus de mare agravioribus studijs publice uacatur ues in partem id nobis incommodi decide ret:has de nostra satisfactione Theser, publice defendendus Auscepi: minus alioqui eum ad rem instructus: Nec enim nescius sum quam exiguos in rebus Theologicis progressus adhuc fecerim tametsibactenus otiosus hic non degerim caeterum cum mecum ipse pertractarem euinam patrono, hoc quodcumῖ taboris,uel iniustriae

est,quod bissumpturus sum, commendarem uel nuncuparem, commodum ue baR. P.m mentem venere. Nam cum pleris, omnes, non folium egregi s literarum

ornamentissitis perpolit uerum ctiam singulares ludiosorum hominnm, ex mei Dprimis patroni, non potui promo vos praeterire, aut barrem assertionum Pa. t 'os non maxime idoneos iudicare. Precor adit nam in laudes uestras digredi, chartae angustia non patitur ut hane qualecunq; meae erga uor obseruantistesti acationem, pro uestra in uestri ordinis homines beneuolentia, aequi bonis conpulsatis. Quod β intellexer modis omnibus enitar, ut meum hoc osticium, non frustraboni consuluid ais adeo in me beneuolhae munifici extitisse uideamini. elusiarm ualeant TR.D. Inael'dij calendis Aurumarri.

R. R. D. V.

studiosi mus.

2쪽

DS SATISFACTIONIS VI, ET

ratione secundum se: Dami Prima.

THESIS L A

FTsi satisfactionis voeabulum late admodum pateat,rios tame pro ea tantum compensatione hic usurpamus.& deinceps usurpa-himus,qua Deo,pro admissa in se offensa sit satis. II. Hoc satisfactionis genus tripartito diuidunt: nempe in cumulatum. fustum m imperfectum.

Vt cumulate faciassatiso proprium, de ex te Integia, & in solidum natum δε nullo praeterea alio titulo debitum exoluas oportet. Vt autem iuste,sat est,si id creditori numeres, quod contracti debiti ponderi non cedat, undecunq; tandem solutionis precium obueniat: Vt verbimperfecte,alio opus non est,quam ut abs te laesus id sponte,& libera iliter in illam iniuriae compcnsationem admittat, quod Praestas, quan-sumcunq; exiguum δε pene nullum illud existat. IIII. Horum trium generum, primn m solius Christi est proprium t hie G. nim Vnus omnium proprium simpliciter, nulloq; alio nomine, aut titulo debitum in conflati debiti solutionem conferre poterat, & re ipta contulit. Proximum peculiare est coelestis gratia: rore perfusis: Postremum commune est iustis cum iniustis.

Ultimo hoc satisfactionis genere. si aliud decretum non esset, pua homo pro omnibus mortalium omnium peccatis satisfacere poterat Secundo singulari Christi gratia munitus, pro propriis poterat dc POL set,pro alienis nec poterat,nec possiet. At vero primo, hoc est cumulato illo,neq; pro propriis, neq; pro alienis poterat, nec ulla omnino potentia posiet, ut qui nihil omnino, quod aliunde non accipiat remotet saltem non debeat dependere valeat. ea de integra peccati ratioe accipienda sunt: Nam pro poenis quae abstersa sceleris macula, interdaceliquae fiunt, si iniustus de ignauius non fueris, adexactam iustitiae A a mussim VI. Que hactenus de satisfactioe deTeruimus.

3쪽

amussim sacere queas satis.De hae autem a poenis temporaneis absolutoria,& quasi externa satisfactione disserendum est hoc loco, non de altera illa interna & reconciliatoria. Nam etsi Sectatij poenitentiae partes

ad unum omnes impugnent acri te hac una tamen acrius omnino nullam.

DE VERO AC PROPRIO A

solutoriae satissa Honis obiecto.

THESIS I.

AB solutoriae Sacramentariaeue satisfactionis obiectum, non esspeccatum per Christi gratiam nondum eXpiarum , neq; aeternae poenae debitum hine exortum: Deo namq; salubriter facturus satis ab utroq, vinculo absolutus sit oportet..i L. Sed neq; peccati lames,aut ulla innata ad maIum cupiditas,aut con- genita ad bonum segnities, nec aliquid deniq; aliud eorum omnium, quae suscepto Baptismi Sacramento , cum in paruulis, tum etiam in a dultis reliqua fieri cernun tur, sunt propria partis huius materies.

Ec quod nam ergo non aliud sane,quam reatus ille poenae , quam remissius,qu2m par est,poenitentes,post culpam gratis condonatam, vel Per ultroneam operum compensationem in hac mortali vita,vel cert Per condignam satispassionem in altera, exoluere lent.

IIII

Appellatur de ipsa quoq; poena nonnunquam satisfactionis male ria: Nam & pro poena satisfacere,& a poena rursum absolui dicimur: sed hoc improprie: siquidem molestiae illae, quas pro admissis flagitiis lacientes satis exhauriunt, non tam satisfactionis materies, quam ipsa-inet satisfactio per essentiam censendae sunt.

At sit ne hic poenae reatus, seclusa aetern itate, idem omnino cum poenae tartareae debitione, an omnino alius, id, quia cerib nondum definitum extasia diuersis diuerse exponitur. Sunt eniim,qui hanc: sunt rursum,qui illam ampleXentur partem: Sed nec desunt quoq;, qui contritionis vi hanc in illam transferri arbitrentur. Nobis eorum opinio non improbatur, qui non aliam de aliam, sed eandem omnino scelerato deascea

4쪽

a scelere absoluto decernunt,quamuis diuturnitate imparem. VI. Etenim ut perpetud,& ad certum annorum spatium ad metalla, vel

triremes damnatum esse, poenae naturam non mutat,sed eiusdem tanta quantitatem: ita, ut istis placet, non alia apud inseros expendunt supplicia damnati,alia a damnationis sententia absoluti,necdum tamen ad Plenum Perpurgati. L

At non magni admodum reseri, hoc ne an illud tueare, dummodo tamen de re ipsa,quod pium & orthodoxum loqui,ac sentire par est,to quare &scntias.. VIII. Caererum quod poenarum post noxam, propter Christum,condonaram fit reliquum, illud partim per inclusam contritioni molestiae medio tollitur, partim per Sacramentalem eXomologesin.& absolutione. inducitur,partim deniq; per satisfactoriarum actionum,uel passionum viam,&exercitationem absumitur: siue eas actiones vel passiones, cuApostolo membrorum mortificationem appelles: siue cum Baptista Domini fructus poenitentiae:siue alio quocunq; modo,aut nomine. IX Et quidem de absolutionis de consessionis,in exhauriendis poenaria reliquii i & energia nihil hoc loco adserendum duximus: est enim res haec per se manifesta, & alibi ex instituto explicanda Ad contritionis porro robur quod spectat, certum est eo pIus poenarum isthoc exhauriri,quo ipsa doloris vis secundum se intentior eκtiteriueo rursum minus,quo eadem illa doloris vis remissior fuerit: Certum est nihilo secius tam incensam esse posse, ut totam simul noxam de pomam absu

An autem dari queat contritio: quae de re ipsa contritio sit,& ita ta men remissa, Vt nihil omnino poens amoliatur, id disputant hic prolixe nonnulli. Nobis citra disputationem in eorum sententiam abire placet,qui nullam omnino contritionem extare persuasum habent,qui de per se,& vi propria:& rursum per accidens,de vi quodammodo aliena,quatenus nimirum Ecclesiae clauibus voto virtute Ve coniungirur, non aliquam saltem poenarum partem e medio tollat. XI. Fatendum est tamen, ea contritione minus poenarum aboleri, quae tantum voto absolutionis Sacramento cotisociatur, quam ea, quae ro voto simul: quemadmodum etiam Baptismus re ipsa susceptus efficatius OPeratu quam qui animi voto tantum eXPerisur.

5쪽

mni poenam absumit: poenam aut sensilem,nisi sit ardentissima, non omnem absumit semper,sed solam aeternitatem ex ea tantum Plae runq; expungit. Vt autem in vitae huius curriculo absq; intrinseca molestia, ac difficultate non consistit,ex illopoenarum residuo, aliam rursus eius dem poenae partem absumit. Vt deniq; eadem illa contritio absolutorii Sacramenti votum implexum gerit,aliam denuo eiusdem illius residus. Poenae partem inducit. Potestq; hoc votum tam ardens, ac incensum interdum eπistere, Vr ante acceptam a Sacerdote absolutionem omnem omnino noxam dc poenam Perimat. . XIII Vertim quia non ita frequenter, hac priesertim aetate, id usu venia Te assoler,fit,ut post acceptum absolutionis benefici tim,sacramentali ter absolutos satisfactorijs ossiciis incumbere adhuc oporteat.

Quod autem contritio non omnem semper poenam una cum culpa deleat,atq; ideo uberem saepenumero satisfaciendi materiam poenitentibus reliquam laciat id ex Scripturis, & sanctorum Patrum monume- , tis adeo manifestum est,ut vix ullum fidei dogma,aut probatum extetriarius,aut firmamentis nixum validioribus. XV., Etenim omnia illa Scripturarum, Patrum, Synodorum,ae Pontifiscum decreta ae testimoniae omnia itε cum externa, tum etiam interna humanae rationis praesidia &argumenta,quibus Purga torium,Sanctorum suffragia, Veniae pontificiae , dc alia his cognata probantur&co stituuntur, eisdem etiam,contritionis vi non omnem semper poenam aboleri,atq; adeo post contritionem Iustam saepe satisfaciendi, vel satin patiendi materiam reliqua fieri.euidenter probatur: at quib us haec proin hantur,&constituuntur,ea,vt mediocriter in sacris versati norunt,Preter plurima loci huius propria,sunt penE innumera. XVI. Quod si Scripturae &Patres,altum hic sileant, ipsae tamen cruces,mI- seriae,clades,aegritudines,intericiis, caeteraeq; vitae huius calamitates taneum non sublata voce hoc ipsum clamant. Nec enim aliunde haec no- his adesse existimandum est. quam ex originis peccato,quam tumliber. qua poccatum erat, in regenerationis lauacro iam olim omnino submerso atq; eκ tincto.

XVII.

Im si peccatum aliena voluntate contractum tot vuInera animo decorPOri,

6쪽

corpori, singulisq; eorundem partibus.& sacultatibus infligit. totque ac tam laedas cicatrices, pestes,& calamitates post se relinquit: siue haec.& his silvulia peccati illius paenas, siue poenalitates ad certamen relictas. siue alio quocunq; nomine appelles, quid nos de tam Varijs ac nefari'

flagitiis propriis cogitare par est XVIII. Clamat idem etiam ratio ipsa: Nam si fides, ves nouae vitae proposi-eum,omnem sim ut culpam Sc poenam, ut neotheologisti eblaterant exotinguit, nullum inter Bapti sinum.& absolutionis Sacramentum: inter Peccata ante, de post Baptismum admissa: inter eum, qui mille atroci sicinora,&eum, qui unum tantum designasset discrimen reliquum K

cae ratio. Nec enim ita eos in gratiam recipere conueniebat,qui semel a peccatis dc Daemonis seruitute liberati, scientes volentesq; Dei templis demio Violare, atq; adeo Spiritum sanctum contristare non sormida rant,atq; illos, qui ante Baptismum susceptum,ante discussas mentis tenebras. ante datam Christo fidem, per ignorationem officium negle. 42ui habuerant, vel min us diligente quam Par eras,obluerania

DE OPERUM RATIONE, ET

qualitate, quibiis post scelus expia tu Deo sit satis. , Pars Tertia. THESIS I.

INter caetera duo praecipue ad satisfactionem sunt necessaria:altervinest, ut is qui satisfacit si eiustus:alterum, ut in patratorum scelerum compensationem aliquid eiusmodi adserat, quod intrinsece nonnuti iam molestiam atq; laborem inclusum habeat.

At non est id ita accipiendum, quasi eum.qui in . satisfactor is acti nibus sese exerce certo doloris sensu a ci oporteat: hoc enim, venat. absolute non est necessarium: saepe namq; vel patiendi usus, vel accenosa in Deum charitas emcit,ut quae ex se permolesta alioqui eπistunt, ne sentiantur quidem: sed quod in eiusmodi rebus & munijs occupare sese debeas, que plurimum citra molestiam,laborem,ac dissicultatem administrari non solent. III. Idoc

7쪽

mur ad orationem ieiunium, & eleemosynam, veluti d t a quaedam sumin rerum capita reduci potest. m

Oration Deo litamus eπ opibus animae: Eleemosyna, ex bonis somunae: Ieiunio ex corporis commodiS.Ieiuniorursum pugnamus con-rra i Icebras,&allectamenta camis: Eleemosyna cont2 Oix' si ineXplebilemq; habendi sitim:Oratione eontra vitae super in Sta 'cione demum cerra quadam proportione vindicamus comisia in De-

nentia,m nosmetipsos designata compensamus.

- Λ' Z. V. Quod si ad tria haec capita careera omnla, quibus meremur, vel fasis V ς euddς ni religioni , ac interiori animi cultuis proaeime subserui id ad orationem reducito: ad Eleemosv- , 'V . , quicquid Piorum ossiciorum proximo impendi consueuiti

tientisi, animo feras, & proprias ex communibus essicias, non exiouas

secti dum iusticiae ordinem suri. vel alteri nequa

necem,vel aliam ciuilem poenam infligit. γCommunes verb dicimus,quae ex communibus &naturalibus cau-

8쪽

Coelitus illatas appellamus, quae praeter communem natu Ne ordinem, non omnibus, sed certis,in unius vel plurium scelerum vindictam proxime,vel mediate a Deo inserunturiquo cladium genere,praeter eos,qui in Cataclysmo & Pentapoleos eversione extincti sunt, innumera pene millia in veteri Testamento perijsse leguntur.

Credendum est tamen non omnes,qui diuinitiis caeduntii ideo seminper caedi,ut satisfaciant.Quidam enim a Deo flagellantur, ne per super hiam elati interioris sanitatis iacturam faciant: Alit,ut patientiae exemplo caeteris praelucentes, auctius vitae meritum sibi comparent: Nonnulli , ut diuinae gloriae declarandae &illustrandae materia submistrent: Pauci ut irae diuinae calicem.quem in omne aeuum haucturi sunt, in vitae huius stadio adhuc constituti,degustare incipiant: quo modo Anti

chum, & ante ipsum Pharaonem, A post utrunq; Herodem flagellatos legimus. XI. Disceptari hic solet, possit ne poena post noxam ex animo profliga tam reliqua, per opus alio alioqui titulo debitum redimi,exempli causa ieiunium, vel oratio a Consessario indictum, vel indicta, per Ieiuni um vel Orationem Ecclesiasticum vel Ecclesiasticam. hoc est Ecclesiae lege Vel praecepto debitum vel debitam. XII. Verum si debitionis ratio meriti vim non Infringit, ut reuera non

infringit, nullam videmus causam' cur satisfactionis energiam infringere concedi debeat. Constat enim multo praestantius esse emereri gratiam vel Horiam, quam exoluere momentaneam PCcnam. XIII. . U.ίγ Gi 2Imo verb perabsurde affirmari videtur,opus citra obligationem patratum utrunq; esse, & meritorium,& satisfactorium, ex praecepto autem, Voto, vel iuramento eXpletum, aut neutrum esse, aut alterum tantum , nempe meritorium: Nam etsi duo haec a seinuicem seiungi queo ant,& interdum seiungantur,in hoc tamen Vitae genere,omne opus meritorium simul etiam est satisfactiorim, & vice versa, ut quibusdam

placeti i i XIIII. . . praeterea si praeceptum, votum, vel iuramentum omnem prorsus vim operi satisfactorio adimeret , consequens fieret Martyrium Urgente necessitate susceptum , eleemosynam in extreme egentem collatam,

OPus item Voti,vel cuiuscunq; praecepti non esse satisfactoria. sed tan-οum meritoria: Sed quis hoc ratione utens concedat

B M. Verum,

9쪽

Verum esto ita res habeat,tamen quod legitimam satisfactionem se is supererogationis opere constare vulgo credaturitum etia,quo effrirnata sceIera torsi audacia poenae sormidine a scelere iacilius arcear,no te mere alia poenitentibus opera a Consessarηs imponi lensi quam alias indebita. XVI. Et ut alia piarunququam indebita indici non assoIensitametsi debi a quoq; indici queant, &utiliter nonnunquam indicantur cvt cum spes est non leuis, quod diuina vel humana lege sacere quispiam teneshatur,nem tamen iaciebat deum, si Sacerdotis autoritate, quasi nouo quodam vinculo adstringatur, in posterum laeturum esse sedulo ita eraerna pietatis ossicia, ut sunt preces; eleemosynae, peregrinationes, &alia his consimilia, in scelirum admissorum compensationem usitati

ras imponuntur, quam interna: cum tamen rerum coelestium medita

tio, interioris hominis mortificatio, aliique id genus interni cultus salubriter iniungi possint.

od si eorum opinionem absolute tueri lubet, qui opere tantum indebito legitimas satisfactiones constare volunt, de eo satissaetionis genere id illos contendere statuas, quod ad absolutam rei debitae aequalitarem exigitur, non de eo, quod ad iusticiae mixtae rationem P sta- euricuiusmodi est illud, quod nos offenso numini de more exhibemus. Licuerat quidem ipsi indebita tantum exposcere, sed quae sua est misericordia de benignitas,noluit summo iure nobiscum agere.

municatione, eorum discrimine oc qualitate, qui satis- fac'ionis Iege tenentur: tum de eorum quoi operum vi occnergia, Quae aliunde, quam ex diuino spiritu nata, in satis factionemvel satisfactionis partem interdum

ad seruntur. . Para Quarto. TRESIS I. Forum,qui satisfactionis vinculo stringuntur, duo sunt genera:alu

terum eorum,qui debitum,ex quo eiusmodi vinculum natum est per se contraNerunt:alterum eorum, qui ab alio contractum Vltro, Ve

lutI proprium,in se receperunt: Nam inter alia,quae singulari Dei Opri Max. Elementia humanae imbecilIitati concessa sunt.hoc quoq; concessum est,Vt Vnus pro altero lacere possit satis:atq; hoc unum huic parti est proprium. ILEtenim

10쪽

Etenim ut pro altero quis conteratur, aut sacramentaliter conῆreat. aut mereatur,si de merito vero ac proprio,vi oportet, loquamur,id c muni lege fieri non potessi sunt enim haec, de caetera his consimilia onera personesia: ut auteviter pro altero poenas tuae, aut satisfaciat, id cturi in politicis ct secularibus . tum etiam in Ecclesiasticis & spiritalibus adeo receptum est,ut vix aliud quicquam receptius.

Vnde minime audiendi sunt noui illi veterum errorum MagisM.' qui in ciuilibus is externis. no etiam in spiritalibus 8c interni eam bonorum operum κοινωνιαμ admittunt:Certum est enim temporalia cum temporalibus,&ipiritalia cum spiritalibus:&temporalia rursum cum spiritalibus. & spiritalia cum temporalibus,ciuili pactione & obligatione seclusa,licite permutari. Si inquit Apostolus nos vobis spiritalia seminamus,magnum est,si vestra carnalia metamus c Idem: Probaue runt Macedonia de Achaia collationem aliquam facere in pauperes sanctorum,qui sunt in Ierusalem:Placui t enim illis,& debitores eorum 'sunt. Nam si spiri talium eorum particepso, sunt gentes.debent &in carnalibus ministrare cis.1 III. Quod si Apostolus. ὀe perpetuus Ecclesiarum omnIum usus hi e penitus obmutescat. ratio tamen,& ingens diuinarum miserationum abyssus suo quodammodo iure hoc ipsum postulant. lndubitatum est enim misericordiarum patrem non minus propensum esse, si res ita serat,ad sanandum & condonandum, quam ad seriendum &condem

nandum.

In consesso est nihilo secius eundem illum non propter propria Nu tum, Verumetiam propter aliena flaguia multos sepe multis calamit libris inuoluisse, aliosq; atq; alios eadem de causa quotidie inuoluere. Ecquis enim sando exprimere valeat, quot hominum. millia propter nefanda aliorum scelera extincta, amictam sint hactenus sepe . & a gantur extinguanturq; subinde VII. Iam si praepotens Deus propter unius aut alterius noxam, vitae somtunarumq; omnium euersionem, atq; adeo extrema omnia,quoad id insontibus, intentat frequenter, quid mirum si momentaneum cruciatum iusto, ves etiam impio de iniusto ob ultroneam alternis saxiLAionem:imo vero obsolam alterius intercessionem interdum remittat

SEARCH

MENU NAVIGATION