M. Tullij Ciceronis Orationum pars 1.3.. Cum correctionibus P. Manutij , et annotationib. D. Lambini

발행: 1570년

분량: 701페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

si non hic tantus fructis senderetur si ex his staὸili

delectatio Ala peteretur: tamen ,ut opinor, hanc animi re migionem humani imam, de liberalissimam iudicareia tu nam oeterae neque tempor sunt, neque arulam omnium, neque locorum': haec studia adolescentiam alunt enectutem oblectant; secundra res ornant, aduersis per

nostro gustare possems; tamen ea mini deberemas,etiamcxm in aetiis nideremas. Quis nostrum rem ani mo agre sti, ac dAro fκit,ut Rosiij morte nuper non commouere tur qκi cκm esset senex mortuus; tamen propter excellentem artem, ac uenustatem ni obstar omnino mori non debuisse. ergo ille corporis motu iam- ntis morem sibi conciliarat a nobis omnibus: nos animorwm incredibiles -- ας , celeritatem singeniorum negligemus ' Quoties ego hune Archiam uidi, intres, via r enim uestra benigni dise , quoniam me in hoe nouo genere dicendi tum diligenter attendit,) qκοries ego hunc uidi, cum literam scripsisset nassam, magnum numerκm optimorum uersu de iijs ipsis rebus, q tum agerentur, dicere ex tempore

quoties reκMatnm eandem rem Gere, commutatis uerbis,

atque sententiijst quae uero dccκrate, cogitates scripsis set, ea se uidi probari, ut aduexrum scriptorum lauda pernenirent. Hunc ero non diligam ' non admirer i non omni ratioue defendendum putem ' atqui sic a 'mmis hominibus, eruditissimisq; accepimus ; ceterarum rerum

422쪽

PRO. ARCHIA. POETA. I 8 qua id Inino qκodam stiritu afflari. quare suo iure n serille Ennius Sanctos appellat poetas; quod quasi deor maliqκo do uis,aetqκe mmere commendan nobis ese uidean'tur. Ist uimr, rudices, sanctum apAd nos, hκmani'- mos bomimes, hoc poeta nomen, quod illa umquam Matbaria uiolauit. saxa, solitndiues Aoci restondens bestiae saepe immunes cantu flectuntκr, atque consistune. nois fit rebus optimis non poetarum uoce moueamari Homerum Colophonii ciuem esse dkκnt μκm,chiis sum nim- dicant, Salamini j repetunt, smyrnaei Nero suum esse con' sirmant; iaeqκe etiam delubrum eius ira Opido dedicaue -rκm: per in alὴ praeterea pugnant inter sie, atque conrendunt. ergo illi alienum, quia poeta sest, post mortem trium expetκnt : nos bκnc uiAum, eri re noluntate, legibus noster est, repudiabimus t presertim cum omne olim studium atqκe omne ingeniκm contulerit Archira ad populi R. gloriam, laκdemq; celebrandam. nam σCimbricas res adolescens attigit ; si illi C. Mario, enidurior ad haec studia uidebatur Mundus salti neque enim qnisquam est tam auersus a musis, qui non mandari uer sibus aeternum suorum laborum facile prae tuam patia

tur. Themistoclem illum, summum Athenis uirum,dixisse aiunt, cκm ex eo quaereretur, qκod acroama, aut cuius uocem libentissime andiret; eius, a quo su i uirtus optime praedicaretur. itaque ille Marius item eximie L. Plotium dilexit, eatur ingenio pκtabat ea, qκα gesserat,posse ce lebrari. Mithridaticκm uero bellum, magnum, atqne disicile, ex in m illa narietate terra mariq; uersitum,totum ab hoc expressam est. qui libri non modo L. Lum

iam, fortipi m, σ clarissimum uirum i etiam popilli

423쪽

r t OR ATIO. R. nomen illustrant . populus enim R. aperuit, Lucullo imperante, Pontum, em registi quondam opibus ipse natura regionis vallutum: populi R. exercitus, eodem du

piis, Iudit: popali R. tius est, urbem amicissimam Cyzicenoram eiusdem considio ex onam impetu regio, ac milMli ore, ac faucibus erept m ess ,atque sernatam.η Da femper feretur, o praedicabitur, L Luc Io dimicante,cum intersediis ducibus depressa hostium c&gis, re incredibilis apud Tenedum pugna illa na lis : nostra sunt trophaea, nostra monumenta, nostri triumphi. quare, quoru ingeniijs haec feruntur, ab iis populi R. fama celebratκri carus fiat 'Africano superiori noster Enni κι : itaque etiam in sepul- ero Scipio utim putatκr is esse constitutas e marmore. at ijs laudibus certe non solum ipsi, qui laudantur, sed etiam po 'pκli R. nomen ornatur. in caelAm huius proaum Cato testitur : magnM honos populi R. rebuέ adilingitur: omnes denique illi Maximi, Marcelli, Fulvij non fine communi omnitum no tram laude decorantur.ergo illκm, qui haec fererat, Rusium hominem, maiores nostri in ciuitatem receperunt: nos hunc Heracliensem, mollis ciuitatibus expetitum , in hae autem legibus constitvium,de nostra ciuitate eiicieimst nam, si quis minorem gloriae fructum pudit ex Graecis uersibus percipi, quam ex Latinis, uehementer errat: propterea quod Graeca leguntur in omnibus fere getibus, Latina suis finibuέ, exiguis Irare, continentκr. quare,si res eae, quas gegimus, orbis terrae regionibus desiniuntur; aspere debemus, quo manuum nostrarnm tela peruenerint, eodem gloriam, famam q; penetrare: quod, cum

ipsis popaeis, de qκorum rebus scribitur, hac ampla Fans;

424쪽

PR O. . ARCHI A. POETA. I9otum iis certe, qui de uita, gloria eaussa, dimicant, hoc maxi m σ periculorum incitamentum est, er laborum. illos scriptores rerum suarum magnus ille Ale xander sicum habuisse dicitari atque is tamen um in Si Achillis tumκlum adstitisset, O fortunate, inquit, adolescens, qκi tua uirtutis Homerum praeconem imue rv. er utra: msi I Buralitu Frissa, idem tu lusi qui corpus eiuε contexerat,nomem enim Obruisset. Quid noster hic Magnuι,qui cκm uirtute fortunam adaquavit' non ne Theophanem Mitylenaeum scriptorem rerum μα-rum n concione militum, es itate donaκit; cr nostri illi fortes uiri, sed rustici, ac milites, dulcedine quadam gloriae commoti,quasi participes ei dem laudis, magno illud Hamore approbauerunt' itaque, credo, si ciuis R.Archias legibus non esset, ut ab aliquo imperatore es tute donare se tur, perficere non potuit. Syllassum Hssanos, ct Callos duraret, credo,hunc petentem repudiasset. quem nos in cocione nidimus, eum ei libellum malus poetu de populo subiecisset, qκod epigramma in eum feo et tantκmmodo alternis uersibus longiusculis, statim ex iis rebus,quas tunc MendebatIubere ei premium tribui,*b ea condicione, ne quid postea scriberet . qui sedulitatem mali poetae duxerit aliquo tamen praemio dignam,huius ingeniκmtiirtu- tem in scribendo, copiam non expetisset fio uid' a M o-- Metello Pio, familiarisiimo Jo, qui ciuitate malios donavit, neque per se, neque per Lusillos petrauit oti qui praestera m usque eo de suis rebus scribi cliperet, ut etiam Cordabae natis Ioetis , pingue quiddam ρnanti-bra , σηκe peregrinum, tamen aures sura dederet. ne

que enim est hoc disii landAm , qκod os rari non por .

425쪽

test . sint prae nobis serendum : trutimur omnes laκdis studio ; er optimus quisque maxime gloria ducitur. ipsi illi philosophi, etiam in illis libellis, quos de contemnenda gloria scribunt: nomen 'rem inscribunt : in eo ipso, in quo praedicationem nobilitatem 'dellicinni, praedicari de si , ac nominari uolunt. Decimtis quidem Brutus, summus ille uir ,σ imperator, Attii , amicissimi sui,

carminiuens templorum ac monti mentorum aditus exor intuit suorum . iam uero ille, qui cum Aetolis, Ennio co mite , belltiuit, Fulvius non dubitatiit Martis manubias Musis confiecrare. Qintre in xκrbe imperatores pro re armati poetarum nomen, er Musarκm delubra coiniuerκnt, in ea non debent togati iudices a MVarum honore, σia poetarum salute abhorrere, i. e , ut id limbentini faciatis, iam me uobis, iudices, indicabo,inde meo quodam amore gloriae, nimis acri fortasse, uerumtamen honesto, nobis confitebor . nam, quas res nos in consulatu nostro κοbscκm sinini pro Dute huius urbis , atque imperij, σ pro uita ciuium, proq; κninersa rei' gegimus, attigit hic uersibus, atque inchoaμit: quibus auditis, quod mihi magna res, oe' iucunda uisa est,hune ad perficiendum hortatus sum . nullam enim κirtus sellam mercedem laborum, periculorum s desiderat , prae- . ur banc laudis, er gloria: qua quidem detracila, tui

ti, q- ὸ φ, quoa in hoc lim exiguo uitae curriculo, re

tam bretii, tantis nos in laboribus exerceamus 'certe ,si nihil animus praesentiret in posterum quibus regionibus uitae statium circumscriptum est, eisdem omnes cogitationes terminaret fures , nec tantis se laboribus frangere; i neque tot c ris, uigili ris angeretnr i nec t.

426쪽

PRΟ. I R CHIA. POETA. Istriis, δε uidit ipse dimicaret . nunc insidet quaedam in optimo qMque uirtus, quae noctes dies anιmum gloriae pii-

malis concitat, atque ad monet, non clim uitae tempore esse dimetiendum commemorationem nomin/s nostri, sed cum omni posteritate adaequandam. an uero tam parui animi Mideamur esse omnes, qui in rep. atque in his uitae periculis, laboribuι s uersamur, ut, cum usque ad extremumstanum nullum tranqκillum atque otiosum stirit m duxerimus, nobiscum simul moritura omnia arbitremur tan, cum statvrs, imagines, non animorum simulacra , sed corporum, sti diosi multi sῖmmi hormnes rei querint ; cunsiliorum relinquere ac uirtutum nostrarum es giem non multo malle debemus, smmis ingen s expressem, politum t ego uero omnia, quae gerebam iam tum is gerendo, spargere me ac disseminare arbitru bur in orbis terrae memoriam simpiternam. haec uero siue a meo sensu post mortem notura sint, siue, ut sapientissimi homines putauerκnt, ad aliquam animi mei partem perti burit, nunc quidem arte cogitatioue qua indam , stes delector. Quare conber te, iudias, hominem pudore eo, qκem amicorum stadijs uidetis comprobari , tum dignitate, tum etiam uenustate ; ingenio autem euuto,quantum id conuenit existimari, quod Ammorum hominum ingenijs expetitum esse uideatis creasse κωτο eiusmodi, qκα beneficio legis, auctoritate munιaρῆ, testimonio Luculli, tabulis Metelli comprobetur. Qua

mana, uerumetiam diuina in tunsis negotiis commendatio debet esse, ut eum, qui nos, qui Repros imperatores, ilia populi R. rcissa si rer ornaκit, qui etiam bis re-

427쪽

RATIO centibus nostris, uestrisq; domesticis periculis sternum si testimonium laudκm daturum esse profaetur, quis est ea numero , qui semper apud omnes sani it fiunt habiti, at que dicti, sic in uestram accipiatis fidem, ut bκmanitate

Mestra leuatus pollira, quain acerbitate uiolatim esse uideatur . Quae de mussa pro mea consιetudine breuiter, sim pliciters dixi , iadices, ea conlido probata esse om- tubus: quae non fori, neque iudiciali consilie ritudine oe de bonums ingenio, σ com muniter de ipsi studio locutus

ea, iudices, a uobis

nam partem

pta, ab eo, qui iudicium

exercet, certe

428쪽

Ista

ORATIO XXVII.

Vod premtus a Ioue optimo maximo, ce. teriss diis immoraslibis sum Quiriteς, . eo tempore, cum me fori sq; meas proue ira incolumitate, otio, concordiaci; deuoia,ut, si meas rationes umqAum uestrae

saluti ante posuissem, sempiternam poenam sustiirere mea Moluntate Uceptam ; sim et, quae ante Psseram, confer: tandae ciuitatis mussa Iesiissem, ilium miseram profectionem ut ira salutis gratia suscepissem, ut, quod odium

scelerati homines, audaces in remp. in omnes bonos ceptum iam diu con inerent,id in me unum potius, qAam optimum qκemque,et in uniuersem remp. defigerent; hoc si animo in κος liberosq; uestros fuissem, ut aliquando uos, patres conscripto , Italiam q; uniuersum memoria mei stericordis,desideriums te ret: eius deuotionti me essera ictum iudicio deorum im mortalium , testimonio se natus,consensu Italiae,conlegione inimicorum benedicio diuino inmortalis uestro,maxime laetor, Quirites. Grsi homini nihil est magis optandκm,quam prostera, quabilis, perpetuaq; fortuna, fecundo uitae, sine ulla olfensione, cursu i tamen, si mihi tranquida, placita omnia fassens, incredibili quadam, paeue diuina, qua nunc u stro beneficio fruor, laetitiae uoluptate Gruissem. Quid dulcius hominum generi a natura datum est, quam sui cuique uberii hi uero, pros ter indulgentiam Meam,

429쪽

o RATIO propteν excellens eorum ingenium , uita tine mere riores. tamen non rendi uoluptate erans Asoepn, quama nunc Ans restituti. Nita cuiquam fiat i quam iucundius, quam mihi meus frater .non tam id sentieba, cu frueba qnam tunc,o m mrebam, re postea quam uos me illi,

mihi eκm reddidistis. R es familiaris sua queque dei

Elut . reliqκae mea fortunae recuperatae plus mihi nunc uois ruptrem a ferunt, qκα tunc incolumi Miserebant. Amicitiae,

conssuetudines , uicini rites , clientelae, ludi denique , et die; felli quid haberem uoluptatis, inredo inrigis intellexi, qκα fruendo. Iam uero bonos, dignitra, locus,ordo,beneficia Asra,quaqnam mihi semper clarisiima ni a suim, tremeneu nunc renouam ill riora videmur,qua si obscurata ηἄessem. I psa astem patria, dist immortales,Bri uix potest; quid rarimns,qvid uolκptatis babeti Quae species Italiae' quae celebritas opidorussiqua forma regionum' qui agri' quaefruges quae pulchritκdo κrbis quae humanitas ciuiu quae reip. dignitad quae uestra maiestas' qκibus ego omnibus antea rebus sic Iruebar, ut uemo magis ed, remqvim sonu ualetudo iucundior est eis, qui egraui morbo recreati sum, qηam qui numquam aegro corpore fuerunt: sic ea omnia desideram magis,quam Uidni percepta,delectant. Quorsum igitur haec disturu'quor m ut intelligere ρομstu. minem umqκαm tranae eloquetia fuisse, neque inmdiuino atque incredibili genere dicendi, qκi uestrorum magnitudinem multitudinemque beneficiorum , qκae in me, fratrems mewm, liberosq; nostros consul illis, non modo augere , atat ornrire oratione , sed enumerare, ain

conseq i positi . A parensibus , id quod Mase erat, par με sem procreatus i a nobi, natus sen considaris.

uisa e

430쪽

- μὴ

ssAD. QVIR. POςT. REDITUM. Is Issi mihi fratrem incognitum, qwalis futurus esset, dede run κοι stediatum, σ in credibili pietate cognitum, reddidistis. remp.illis accepti temporibus ea . quae paene amissa est;a uobis eam recuperaμhqκam aliquando omnes intra opera seruatam iudicauertunt. dis immortutes mihi liberos dederunt,uos reddidistis. mulci praeterea a di s immortuubus optum cosicuti sumi,msi instra uolκnta fuisset,omnibuι diuinis muneribim arruissemus. uestros deniqκe bono ret,quos eramus gradatim singulos assecuti, nunc a uobis Mninersos habemus:ut, quamum antea parentibus, quantum dissim mortutibus,qκantum uobisinut ipsis, rumum . hoc tepore,κniuerso curiis populo R debeamus. nam cu musio beneficio uestro tanta magnitudo est, ut ea coplecti oranone no possim: tum in studiis uestris trema animorum declaram est uolum , ut non solum creti tutem mihi detraxisse, sed etiam dignitutem auxisse uideamini. non enim Iro meo redit , ut pro P. Popilli ,nobiligini hominis, ado censes flis,m multi praeterea cognati,atque affines, de-Fremti μη non,ut pro Q Metello,cllarisimo uiro, iumstediata aetare siliuι,non L. Dalmaticus consularis,summa

auctoritate uir non Metelluι censorius,non eorum liberi,non ch. Metellus Nepos, qui tκm consulatum pete

bat,non sororum flij Luculli, Seruili , Scipiones: per luerim inm Metelli, aut Metellaru liberi pro in Metelli rein ditu nobi ac patribus uestris supplicauerum. quod si ipsin summis dignitis, maamas res gestae no satis ualeret et tamen fust pieta , propinquorum preces, adolescentium squallor , maiorum nasu lac mae populum R. mouere potuerunt. ram C. Marii, qui post istos veteres dari mos cons ures, vestra para et memoria, tertius aras

SEARCH

MENU NAVIGATION