장음표시 사용
371쪽
25 Lueentia, fulgentia Faeescite, putrefelle'
gemmis valete tecta, 50 odores vestimentit seu marmore, seu ebure rigescite, O deliciae, supra nubes erectat libidinum lamental ad parvulum me loculum Deformium me Vermium 30 mors urget equis vecta. manent operimenta. Lucretiae, quae specie 55 Ο eulmina, heu' fulmina, gypsata me cepi8t 8, horum sugax honorum imagines, VOragines, tam subito dum subeo quae mentem SOAEMSιλε, aeternitatis domum.
35 en oculos, heul Se Pul08, Ridieuli sunt extinguit umbra triStis 60 soris et agunt momum. Tripudia. diludia et sescennini chori, Lectissimi, carissimi quiescite, raucescitet amici et sodalesl40 praeco divini fori, heul insolens et impudens mors intonat et insonat mors interturbat sales. hunc lessum: dobes morit 65 Sat Iusibus indulsimus:
- , extremum dico valet Deliciae, laetitiae mensarum cum culina, Tu denique corpus valel
45 cellaria, bellaria te, te citabit totum:
et coronata vina: te conscium, te socium vos nauseol dum haurio To dolorum et gaudiorum lquem scyphum mors pro- Aequalis nos exspectat sors pinat. bonorum vel malorum.
372쪽
Veni redemptor gentium p. 4. Theg. I. p. 12. Cod.
Bern. 455. saec. IX. 4. decet partus. 6. miratico. 13. balanio. 15. gigans. Dei side qua vivimu3. Thes. I. p. 71. COd. Bern. 455. saec. IX. 2. perhenni. 11. seculo. 12. cir Ogra pho. 13-16. desunt.
Pange lingva glorioat proelium certaminia p. 67.
Thes. Ι. p. 163. Cod. Bern. 455. saec. IX. 2. tropheum. b. noxialis morte morsu corruit. 6. dampna. 15. pingit. 19. acoeto. tiarundo. 23. silva talem. 24. dulcem clavum. 27. mitte. 29. naufragio. 31-33. desunt.
Ad eoenam agni providi p. 73. Thes. I. p. 85. Cod.
Bern. 455. saec. IX. 5. sacrum corpusculum. 15. R Zima. 17. Vera. 18. quem tarthara. 22. baratro. Aeterne rex alii88ime p. 79. Thes. I. p. 196. 5 8. desunt. 11. conlata Iesu eae litus. 13 - 20. desunt. 23. trement videntes. 26. Versam Vicem. 38. olim po. 49-56. desunt. Vides igitur, b. I., omissis Mogarabum additamentis, Codicem quoque Bemensem ignorare Monii artem, qua duos hymnos in unum conglutinatos Odoratus est.
Aeserna Chriali munera p. 87. Mone III. p. 58:
373쪽
und Musgaben nor, mist in der m. der ambros. Bibl. tu Mailani M. 25. des II. Iuhrh. und bei Tomasip. 40o. ID, mel en 2 ext Daniel L, 27. a senommen hat, dor irrist glaubc es sei ursprunylichein Hymnus gemesen, den man fir die Apostet una Miartyrer etererisson habe, mithrend die Hss. bemeisen, dass es et vel fur sich bcstehende Liciar maren. - Iterum miramur temerarium iudicium Μonii. Praeter Thomasium enim, qui coniunctum habet hymnum ex admodum novis tantum codicibus ms. recognovit; uno videlicet saeculi XII., reliquis serioribus. Proinde Monius, si reputasset, in cod. Oxoniensi saec. VIII. coniunctum hymnum ineSSe, et Pa riter in nostro Monacen si 15. saec. XIII. sThes. II. Proleg. p. X. p. 381.ὶ Omissa tantum stropha Ecclesiarum prin cipes, cautius sententiam suam protulisset, atque hymnum praeeipue in italicis codicibus obvenire prorsus tacuisset. Sed eo potissimum Monius peceat, quod in recognoscendis iis, quae alii praestiterunt, sere negligentia et despicientia utitur. Monius cum viderit, etiam in cod. Rhenov. 111. saec. X. integrum exstare hymnum, et cum nos addiderimus, pariter rem habere in cod. BemenSi, Sententiam suam, id sperare licet, ipge abdicabit. Bedae testimonio sSuppl. p. 2I.; quod Monio adeo contemtui est mone l. c. p. 144: Verrosi benierkt mit Recht, dass die S. Mauriner aut eis unklares Zeugniss des Beda hindi es Liad dem h. Ambrosius rugeschrieben h/itten, pon demes nichi ist, abor mohi noch ins 5. Iahrh. gehoro probatur, hymni formam primaevam ad martyres spectavisse. Con seras etiam Radulphum.
Stephano primo martyri p. 89. Mone III. p. 504.
ut nativam carminis laciem has strophas constituit: Stephano coronae martyrum cantate canticum noVum,
quod dulce sit psallentibus, opem ferat credentibus. 5 Hic primus almo sanguine Christi secutus gloriam viam salutis ceteris Rmore mortis praebuit.
amore Christum praedicans, Sancto repletus spiritu vultum gerebat angeli. Iudaea saevit perfida
et saxa comprendens manu Currebat, ut occideret
Christi verendum militem. At ille coelos intuens tradit beatum Spiritum, pro persequentum crimine 20 Precem secundam dirigens. Diuitiaco by Corale
374쪽
im Gelat und Style des Ambrosius restarint und sehr mahr scheinlira ron thm semer ist. Denn sowohi die Erkllirunst des Numens Stephanus duro corona V. I. ut in seiner Art, derim Liede atis die h. Ayna Gn yriochischen Genitio stebrauch te, ais auch sein moemeron yriochisch benaunte, und V, 2. ent Innt atιs Ps. 149. I. stimmt yenau mu seinem Hymnus M. 39,I-4. Intende q. r. Israely uberetu, melchor Eingany ebe ausaus den Psalmen genommen ist. Das Particip am Schlusse V. 20. kommi ebenso in seinem Hymnus ain die h. Agnes vor. Der Hymnus M. 30. ylebi avra die Anteituns, uriter credentes V, 4. die siden tu versisthen, die sich bekehren, diann ist dies Wort eine richtige Parallele zu psallentibus scit. Christianis, ohne jenen Sinn aber hiat V. 4. koinon Merra. Aus di em unde retrie ich V. s. insidelibus, morunter die ungialubigenLuden Perstando sina. In spatereri Mitesn, reo das Iudenthum an mi utuno und Anetahi abnahm, hut man die frithereu Vere hillinisse nichi mehr bearatet und τon dissem Hymnus die erate Strophe menelassen, mic ron No. 39. - opinio illa, quae in Monio clavis et cuneis fixa esse videtur, scilicet quod ubique discrimen inter Iudaeos et Christianos, vel inter Christianos iudaicos et gentiles indicatum esse divinat, iam saepius nobis obviam facta est. Hic vero eadem noVam formam versiculi
ab orta est, cui codices Omnes una voce refragantur. Tertia
stropha Monii, quae obvia est apud unum Thomasium, debebat incipere: Ipse martyr egregius - sed Monius, ut ipse fatetur, quo fictum παραλληλu7μου Iudaeorum et Christianorum exprimeret, illorum loco posuit qui martyr insidetibus: quod maximopere improbamus. Ego nunc hymni sormam, qualis est apud Thomasium: II ic primus almo sanguino primitivam esse existimo, et ex illa novatum admodum maturo tempore canticum: Stephani corona martyris. Lectionibus Codicis Rhenov. 91. Saec. XI. varietatem codicis antiquissimi ex apparatu Morii
et u Munchen Cim. 17027. d. 10. Jahrh.) addimus. 3. quam
375쪽
dulcis est. 4. sere. sSi Monii sententiam recte videam, quarta stropha in codice exstat, quae ceterum apud solum Thomasium est: Psallamus hoc discipuli; quin imo excepto libro Benedicti in ceteris, quos Monius inspexit, quin que codicibus omnibus inesse sit iudicanda. Sed quum inversibus 13-16. nulla prorsus lectionis varietas indicata sit, errorem in hac re esse suspicor. 10. probatos in laude. Mone: Min Text hal -βde , mas doch allein richtist is , 1Pennsiprohattis ' stehen bleibi; seleti man aber ..probatur', diann mussis lauiam ' folyen. In verbis probatur in laude Dei nominima quidem causa mutationis inest. Sententia apparet: Quum Stephaniis ceterique diaconi a populo electi essent, apostoli probaverunt electos, et quidem id factum est in honorem et laudem Dei, potissimum in Stephano. 12.
praeserRtur. 22. pressa, ut RhenoV. 23. coniurant. 25. at ille coelum intuens, ut R. 26. tradidit. 27. persequentum. 29. Omnipotens. 34-36. per Iesum Christum Dominum, qui tecum in Perpetuum re nat cum sancto spiritu. Concordantes Rhenovianus et Monacensis mihi videntur exhibere retractati carminis primitivum textum. Libor S. Benedicti haud dubie textum serius novatum habet. Tum Monius suo, quem coniectura sola RSSecutus St, prisco hymno alium Opponit interpolatum textum, sub ea sorma non magis exstantem in ullo codice. Lineae literarum diversitate notatae primaevum textum tradere Monio videntur: Stephani corona m Rr
. tyris, quod nomen eius indicat, 15 Christi decoram gloriam
opem ferat credentibus. Hic primus almo Ean
guine 10 Christi secutus gloriam
viam salutis ceteris amore mortis Praebuit.
laudem dicamus martyris, qui primus postr demptorem Christi secutus est crucem. Hic enim per apOStolos
vexilla morte rapuit, ut praeserretur omnibus.
o beata victoria, hoc meruisse Stephanum, ut sequeretur dominum. Diuitigod by Cooule
376쪽
25 Ipse martyr egregius amore Christi praedicans
sancto repletus spiritu, vultum gerens angeli
Iudaei magis saeviunt Saxaque prensant ma nibus, currebant, ut occide rent
Hic cum supremis vocibus 4530 verbum salutis ederet, Iudaea claram caecitas vim veritatis reppulit. Invadit ergo perfida plebes docentem martyrem, 35 ut nuper agni sanguinem,
Sed ille coelum intuens vidit patrem cum filio, monstrans in coelis vivere, 5540 quem plebs gaudebat perdere. At ille Christo protinus tradens beatum spiri
tum, Pro persequentum cribmine precem secundam dirigit:
dimitto caecis hoc malum. et hoc nefas, quod aspicis, indulge meis precibus. Praesta pater per filium, praesta per almum spiritum, cum his per aevum triplici unus Deus cognomine. Hic verborum textus, conglutinatus ex duorum librorum scriptura in Thesauro exhibita, nulla auctoritate firmatur et internis de causis debilis corruit. Quilibet cernit eandem rem plerumque duplici sub forma repeti. Quod Μonius ipse testatur, dicens: Die stanete Interpolation scheint zu dem do elten Zmecke gemachi tu sein, ent vetar den alten Hymnus Hur mehrere Tageteiten etu remeitern, Oder fur abrueras Inde more einetu-richten, is morain der xvie Molle Inhult etaetemer Strophen him metat.' Accidit Viro docto, id quod fere Solet, ut una prava sententia alteram ultro obtrudat.
gu Karlsruho 14. Jahrh. Ηs. gu Mailand in der ambros. Bibliothek Μ. 25. des 15. Jahrh.ὶ 8. immobilis. 19. et Deus erat Verbum, hoc erat. 22. se soneti
Agnis beatae riminis p. 90. Mone III. 177. iisdem
membranis usus est quibus in antecedenti. 1. Agnes. Ambrosius brauchte diesen striechischen Genitio, um den Namen Diuiliasu bν Corale
377쪽
Grulea tibi μευ noraa p. 95. Mone III. p. 323.
nachahm te. - Νos in ea sententia, quam supra professi sumus, permanemus. Vix erit, qui penitus antiquam indolem carminis non agnoscat. 13. hic qui s. 31. tacta vel . 29 - 32. Μone: beri hen sich uus Ioh. 2I, 7. Act. I, II., aber saecla semicinctia ist ein per sinsteuer Aushura. Ex hoc loco potissimum propter male artificiosam Verborum constructionem Monius suspicatus esse videtur saeculi XV. cincinnos et calamistros. Et profecto saecla semicinctia non solum male artificiosa forent, sed simpliciter male sana. At quis tandem futurus est alter, cui in mentem veniat illa duo verba coniungeret Iam in Thesauro explicandae dictionis gratia delegavimns ad Act. XIX. sper errorem typographicum XXX.
11, 12: - ita ut etiam super lanssuidos deferrentur a corpore Pauli sudaria et si semicinctia' et recedebant ab eis languores. Verborem sententia igitur haec est: Iam vetusta saecla redintegrata crederes. Nam uti apostolorum aevo aegri semicin etiis Pauli vel umbra Petri sanati sunt, ita nunc caecus, qui vestem martyrum attigit, visum recepit.
378쪽
Almi pro'hetae Arogenies pia p. 95. Μone III. p.
risrvhe o. M. Id. Ahrh. Bl. 33. mit der Melodie. m. ruadmoni M. IS. des I2. Jahrh. ad laudes. m. tu Stutigari Brev. 9S. des II. Iaho. mit Mumen: in natali s. Petri ad nocturnos. m. tu S. Petor in Sulaburg V. 2. des I2. Iahrh. m. der ambros. Bibl. tu Mailan M. 25. des II. Iahrh. m. ron S. Peter tu Larisruhe o. M. des II. Iahrh. mit der Melodie. Bei Tomasi xvird dieses Lied dem h. Ambrosius et eschri ben, und mit Recht, denu er hat nach dem Zeugnias des Ennodius Lieder ain die vir tyrer stemachi, und disser vore tremine Hymnus hal yanr den Charakter seiner Dichtktinst. Thesaurum cum scriptura Bebelli, Cassandri et Brev. Cisteretensis haud curavit v. D.3 5. aequale S. 7. Praesule R. 13. fastigio. Μ.: vestigio haben alle. Diese falsiae Lesari sint auch in der Mauriner Autaube des Ambrosius, de interpellatione Iob. I, c. I. - Rursum miror Monii audaciam et fiduciam. ne ex Supplementis cognoscet, Secundo quoque Ambrosii loco itidem fastigiis in vestigiis corruptum esMe. Μagis mirum etiam, quod diligentes Maurini ne varietatem quidem lectiones notant, neque offenduntur voce, quae, si Μonii in mutando ardorem intuemur, ferri non posse videtur. Atqui profecto non hic quidquam mutandum. V estigium enim hic ut multis locis est pars ima alicuius rei. Plin. 7, 17 : quod sit hominum spatii a vestigio usque ad verticem. Cic. Acad. 4, 123.3 Pars infima crucis fit s prema, Vel vice versa; haec planissima est sententia. - 21. Μ.: Nach dioem Verse isi das Lied ror dem Gothenkrie Alarichs yeschrieben, denn mit Bezυ aus diesen sui Augustinus Derisi. 296, 6. 9.) iacet Petri corpus Roma , dicunt A mines, iacet Pauli corpus Romae, Laurentii corpus Romae,
aliorum sanctorum martyrum corpora iacent Romae: et misera est Roma, et vastatur Roma, assistitur, conteritur, incenditur.
tot strages mortis stunt per famem, per pestem, per sttudium, ubi sunt memoriae apostolorum. 9uid dicis 3 Ecce hoe dixi,
tanta mala Roma patitur, ubi sunt memoriae apostolorum. Ibi sunt, sed in to non sunt; utinam in te essent, quisquis ita linqueris, quisquis ita desipis, quisquis vocatus in spiritu carealiter sapis. - Audi, quare modo plus pastatur genus humanum, cum erangelium ubique praedicatur. Attendis, quanta celebri
379쪽
tate erangelium praedicatur, et non attendis, quanta impietate eontemnatur ' - Equidem nihil video nisi hanc sententiam: martyriis principum apostolorum Roma facta est devotionis
christianae caput. Cod. Bern. 455. saec. IX. 2. saeculi. 5. aequat S. 7. secuti. 10. gratiae. 17. senes. 18. et deest. 19.
ibit. 2l-28. desunt. 32. si des mag. Haud favet membrana coniecturis Monii.
Das Lied ist non dem h. Ambrosius. Fortasse Ambrosiana hymni prosapia commendatur sermone S. Maximi de S. Laurentio : Nec immerito eum Apostolorum supparem praedicamus. ms. etu A ui Druhe Id. Iahrh. u. 15. Iahrh. m. dor ambros. Bibl. miland I5. Inhra.) 2. archidiaconum. 8. Sequere. M.: Mit der Lesari sequeris haldiesen Vers Augustis in eruust. Ah. 27. g. I2. und sui datur accepit oraculum, vicit diabolum, perrenit ad triumphum.
Verum sunt verba illa in passione S. Laurentii omnibus Christianis tradita, ut nihil sint documento, Augustino hunc hymnum notum suisse. 23-26. M. : Das Is rupiet zmischen i n- opes und opes ist tum L ferschiede des Christon thunis pommidenthum mie Molt. 33 25. verae. 26. prosecto. In Thesauro II. p. 237. adscripsimus Sequentiae: Psal- Iat concors symphonia carmen Nicolai Hermanes de S. Dorothea: Es was e in Gottsur c litiges. Idem poeta cecinit S. Laurentium. Et cum adeo rara sint eorum, qui restauratis sacris fidem dederunt, carmina in Sanctorum laudes condita, hoc loco adiiciemus hymnum, sequentem modum: Κommi her gu mir sprichi Gottes Solin. l. Jesus 2 u seinen Jungern sprach: So mir Jemand wili sol gen nacti, Sein Κreug er aus sicli lasse,