장음표시 사용
381쪽
Bellator armia inclytua p. 108. Mono III. p. 429.
382쪽
Iam his antiquissimis saeculis restant addendi hymni, quibus quae adiicerem in Supplementis non habebam, sed qui in Drtio volumine operis Montani offeruntur. Decua 8acrati nomini8. Thes. I. p. 8. Is locus apud Ionium III. p. 97. non leviter obstupefactum me tenet. Nulla menti O, hoc carmen Darnaso adiudicari; nulla ratio de ulla editione Damasi, nec de syllogis hymnorum hoe carmen habentibus ; Thesaurum memorare prorsus nolo. Et tamen illud factum oportuit eo potius, quod Monii codex Munchen Cim. 161 19. 11. Jahrh. initium praebebat corruptum: Diem sacrati hominis nomenque vitam exprimens, quorum loco Monius coniicit: dies sacratum hominem, nomenque vitam exprimit, vel etiam: et vita nomen. At quid opus est coniecturis, si vulgatus textus vera praebet y - 3. hinc. 7. 8. transpositi. 10 - 12. cui crux amata praeparat
lucis suturae gaudia, figuram Christi imitans.
Agathae aucrae vir9inia. Thes. I. p. 95. Mone III.
p. 175. HK. gu Icari Arulio 14. Jahrli., gu Lichtenthal 14. Jahrh., Ambros. Bibl. M. 25. 15. Jahrh.ὶ 4. sumit. 13. ministri. Gegla aanclarum martyrum. Thes. I. p. 98. Mone III. p. 315. Hs. der Ambros. Bibl. 15. Jahrb. - Thomasium et Thesaurum haud inspexisse videtur. Ber Hymnusist x hora inlita fur die Lirche Sun-Gioryto in Mailand ye- machi mordon, denn es stili non tam die Bemerkuny etti dem Hymnus: Miraculum laudabile. Die Behandiuny und die brachformen hemeisen das hoho Alter dessemen. 4. canere gloriam. Addidit Monius Dei. 7. quia vana mundi respuit. 13. tunc. 15. Codex recte quos. Male correxit M. quae. Constructio κατα σημ)α ομευ v deos spectat saxeis figuris repraesentatos. 16. profundum. 18. innexit. 21. contremuit. 23. sed magis. 29. ternis. 30. triumphatu η principe. M. mundi triumphans principem.
Magni palmam certaminis. Thes. I. p. 102. ΜOne III. p. 564. sus. der Ambros. Bibl. Μ. 25. 15. Jahrh. Iterum nec Thomasii nec Thesauri rationem habet. Das Lied ist
383쪽
CO d. recte ad Vectans, M. Perperam advectos. 20. gla diali. At hoc adiectivum vix ae ne vix quidem occurrit.
27. cod. et grat. 28. M. An dieser Stelle ut die m. durch-lochert, ira habe die Lucke nach dem Zusammenliano restianet tro oro nat illos passio. Inspiciendum erat Thomasii hymnarium: legendum coronam dedit passio. 28-32. In Thesauro versum spurium duxi: genuinus est.
Christe cunctorum dominator alme p. 110. Thes.
I. p. 107. Cod. Bern. 455. saec. IX. 3. Pariterque. Tredeunt colenda. 8. festa. 19. meror. 24. Ocius. 26. in m Si. 27. que uitae. 28. omnis. 31. ledit piceas tenebras. 35. tui. 37. uite. 38. placideque. 41. hi equo. 42. per herne. 47. moduletur ymno.
Subfragare trinitatis uuilas p. 111. Uti grata mente
commemoravi in Prolegomenis, Antonii Schmidii benevolentiae erga me probatissimae debeo scripturam Codicis Vindobonensis Cod. vel num 809. rec. 11 857. Chartaceus lat. Saee. XVI. et XV. soliorum 316 s. quorum tamen multa vacua sunt. Est liber Collectaneorum theologici argumenti. Hymnus con tinetur sol. 248. Codicis. Eius textum integrum tradimus. Hymnum Lyrico. Subfragare trinitatis unitas Unitatis miserere trinitas Subisagare mihi quaeso posito Μaris magni velut in periculo
b Ut non secum trahat me mortalitas Huius anni neque mundi vanitas
Caelestis militiae virtutibus Ne me linquant lacerandum hostibus 10 Sed defendant iam armis sortibus Et me illi praecedant in acie Caelestis exercitus militiae Cherubin et Seraphin cum milibus
15 Opto thronos viventes archangelos Principatus potestates angelos Ut me denso defendentes agmine Inimicos valeam prosternere Tum deinde caeteros agoni thetas
20 Patriarchas quatuor quater prophetas Diuitiaco by Coos p
384쪽
Apostolos navis Christi proretas
Et martyres omnes peto anathletas Ut me per eos salus sepiat Atque omne malum a me pereat 25 Christus mecum pactum firmum seriat Timor tremor lethras turbas terreat
Deus impenetrabili tutela Undique me defende potentia Mei gr brae pernas Omnes libera 30 Tuta pelta protegente singula Ut non tetri daemones in latera Mea librent ut solent singula
Gigram cepphale cumiaris et conas Patam liganam sennas atque michi: nas 35 Chaladum charas sum madianum talias 'Datem exugiam atque binas eduinas Meo ergo cum capillis et vortice Galla salutis esto capiti Fronti oculis et cerebro triformi
40 Rostro labio laciei tympori Mento barbe superciliis auribus Pupillis rotis palpebris tautonibus Gingis auele maxillis et saucibus Gurgulioni et sublingua cervis 45 Capitali centro cartilagini
Collo clemens adesto tutamini Deinde esto lorica tutissima
Ut retrudas a me invisibiles 50 Dudum clavos quos figunt odibiles Tu ergo deus sorti lori ea
Cum scapulis humeros et brachia Tege ulnas cum cubis et manibus Pugnos palmas digitos cum unguibus 55 Tege spinam et costem cum artubus
Terga dorsum nervosque cum ossibus Tege cutem sanguinem cum renibus Cata rinas nates cum femoribus
Tege gambas surra semoralia 60 Cum genuelis poplites et genua Tege talos cum tibiis et calcibus Crura pedes plantarum cum basibus. ΤΘge ramos ramescentes decies
Cum mentagris ungues binos quinquies
385쪽
65 Tege pectus iugulam pectus utum Mamillas stomachum et umbilicum Tege ventrem lumbos genitalia Alvium et cordis vitalia Tege triphidum iecor et ilia 70 Marfini reniculos se threm eum obligia
Tege tollam toracem cum pulmone Venas fibras set cum bucliamine Tege carnem unguinem cum medullis Splenem cor ricosis cum intestinis
75 Tege vesicam adipem et pontes .
Tege pilos atque membra reliqua Quorum sorte preterivi nomina. Tege totum me cum quinque sensibus 80 Et eum decem fabrae saetis soribus Ut a plantis usque in verticem Nullo membro foris egrotum Nec de meo vitam possint trudere Pestis febris languor dolor corpore 85 Donee iam danto deo seneam Et peccata mea bonis deleam Ut de carne viis imis caream Et ad alta evolare voleam Et miserto deo ad aethera 90 Detur vehar regni refrigeria. Amen. Huius textus originem maxime amnem esse codici a Monio edito fere omnia persuadent, nihil sortasse Planius, quam duo illa puncta, quibus v. 34. verba scilicet si sunt verba michi nas sunt interstincta in utroque codice. Varietas scripturae non paucis locis deterior apparet codice Moniano; quam tamen singulatim excutere in tantis tenebris parum idoneum videtur. Vocem singula e v. 30. esse delapsam in V. 32. nemo non videt; et unum versum 45.) intercidisse, absque altero codice esset, ipsa carminis ratio satis indicat. Itaque differenda videtur huius hymni cura et medela, donec fortuna alia, et fortasse antiquiora pro ipsius hymni antiquitate, exempla obtulerit. Haec scripseram. Subito cunctanti et dubitanti ex vitiis carminis novae emergit lux, qua tenebrae possint dissipari. Fortasse latent sub latinarum vocum monstriis 33-36 verba hibernica, latino sermoni adaptata. At vero cum ipse Celtis
carum linguarum prorsus ignarus sim, adire ausus sum
Henricum Leonem, neque defuit roganti Summi Viri humani-Dj0ilired by Corale
386쪽
tas. Itaque in re maxime tortuosa afferuntur si non certa, vero similia tamen. Haec enim Hibernicorum vocum vestigia Leo
deprehendit: sigio ghraun, ebenes Land das o ist nur grammati sches etei laeti und wird nictit gelegeni, capali, ein pserd, cui me ir, molligebaut das erste i nur grammati sches etcichen und wird nichi gelesen; eir in der endung vermandeli sicli in manchem casus in ear , coin, hunde das ist bloset grammatis ches gel-chen , bath, Euhe, kuhheerde sp und b werden von Irliindem viollach vermechseli lim schreibera, da sie in der aus- Aprache so wenig Wie von Ddringern unierschi eden mordenund nur etymologi schen und grammatis chen werth haben; docti Ware iri seli path sur bath schreibseliter , lio glia dii, sanct das o ist nur grammati sches Zeichen, Was nichi ge-sprochen wird - das illi am ende otia bioseter haucii , se ine, alter das i Wird nichi gesprochen , ni uicin, oin kleines schwein, calla id, die schashurde, der gaun das i gramin. etei chen , cainire seliemals cairoin, das schaas sum demonstratives suffix, welches das mort heroorhebi, mad hana. Wiesentanderet, talia, ein haus, eine halle, beat hiuli an ei ne biene, eas gaith, boliend, stoisgig beide a stud blosete grammati sche Zei chen - und das ausi autende illi ist oinsanstes bi, binn, hellionend, ea ita dii, ni egen, ea thai dii, Vogel, ei te aec ait, gestu geli, e it e a cli, nuget, eun contr. Rus eathan der Vogel, das hulin, e u n a d a n saus eathanadan das Voget haus, das hillinerhaus, eo in laus eathain , die vo- gel, hiihner. Itaque stropha vexatissima ex mea sententia hoc modo accipienda videtur: Das e bene land , die psorde, dio wOhlgest alte tonΗ unde gigram capphale eumiaris conas die Κuhe die sansten, die alte und die kle inens c h w e i n e palam liganam sennas atque michinas die schashur de die scha a se aucti, das mi es en land , dio hauserehaladum charas sum madianum talias die biene die fleis sigo und die hel Itonendon hii linerbalma exugiam atque binas edumas. Et sane optimus apparet carminis ordo et o κου μ α. Postquam imploravit poeta Summum Deum triunum, dein angelorum et Sanctorum patrocinium v. 29 petiti ut protegat Deus suae gibrae i. e. sui ipsius vel personae Pernas i. o. Distita Corale
387쪽
bona et possessiones. Nam et huius versiculi sensus a Biberni eo sermone repetendus videtur. Primo rogat ut quasi pelta Deus tueatur agros, domum et pecora: dein galeam exposcit, capiti ac membris quae capiti proxima sunt: denique orat ut lori ea Deus tegat totum corpus cum omnibus partibus. Marsim v. 72 hibernice eben RO auch. V. 8. legendum militiae.
Conditor alme aiderum p. 118. Thes. I. p. 74. Cod. Bem.
7. seculum. 9. Vesperet. 11. in gressus Onestiissima. 14. flectentes. 15. caelestia. 21. agie. 24. noctis. Vetustissimus Bernensi A liber contra Monium patrocinatur scripturae Vulgatae.
Ad coeli clara no=ι aum dignu8 8idera p. 127.
Cod. Bern. 455 saec. IX. 3. Pondera. 6. erimine. T. nullum clausum. 9. cuncteque. 10. arene conen Iis. 14. consusus quem. 15. Iitta. 29. sacula. 30. succensa, 34. inanes re transvola Vi. 45. vitis. 50. quidpiam. 54. terramque. 55. rosolis. 58. besti e silviculo. 61. quo quid in. 62. prolis. 66. alius patri. 71. clementia. 74. carismatum. 76. meis do. 78. . certus sum. 79. regi S SO lida. 80. impendis. 82. ori Odox O. 87. adson Si--simo ni i. 89. gelum Pro. 90. mo se amni lacte nam que. 95. meum - per Saeculum. Deest vox Omnia.
Chriale qui virtus autor et vocaria p. 137. Mone
III. p. 11 Hs. gu Stutigari Breviar. No. 98. 11. Jahrh.ὶ: Dieses Lied ist violi ei clit Von Othlo. - 8. personat. 12.Ρie. 25. dignam. 27. numerum. 33. ut - magistri S. 38. praesultet.
Ieati corona virginum p. 140. in Cod. Bern. Saec. IX.
Martyria Christi colimua triumphram p. 140. Μone
III. p. 388 Hs. gu Stutigari Brev. 101. 15. Jahrh. Bebet. BreV. Μogunt. 15. Jahrb. Brov. Constant. 1495 . 5. Xystus. 13. mundi. 23 laniaque, sed laniando omites Monii libri. Martine conseasor Dei p. 142. Mone III. p. 430. Ηs. Eu Stutigari Brev. 101. s. 83. 15. Jahrh. Α) Ηs. gu S. Diuitiaco by Corale
388쪽
glebi, seleti es vi et Eu spat in das 14. Jahrli., was achon gegen die alten I s. versiOssi. - Iam supra emendavimus quod peccatum est in Thesauro). 8. reformas. s. fert probabilem. 10. ferit. Stropha: Qui laetaris, quam male tribuimus Ludeco, occurrit in codd. et libris Μonii AC, deest in antiquioribus. Et Monius stropham uncis inclusit
Christe redemptor omnium p. 143. Μone III. p. 27 Hs. Eu S. Peter in Salaburg, V, 2. des 12. Jahrb. sA3 Hs.
gu Verona ΝΟ. 103. des 13. Jahrh. B , fur die Noetumenund Vesperi. 16. inserte nos. Μo: nos serte in habenalle gegen die Spraehregel. Minime vero. Nihil magis I tinum quam referre in numero Deorum et similia. 17. sacrarum. 23. Christi laudes. Μo: Christo nichigui, denn dies bedeutet, das s man Christo fur die Entsemungder Unglaubigen danken molle, obige Lesari aber druchi aus, das s man den schul digen Gottosdiensi ungestori volt bringenhonne. Die gens persida sind nichi die Albingens er etc., wio Daniel meint, denn dassur sind schon die Hss. des Liedes Eu ait, son dern die Μohammedaner, und ea geliori in die Zeit, mro die Μosletam anfingen, die europai schen Κsisten des Μittet meers etu ubersallen. Die Albigenser honnte man nichteine gens persida nennen, son dern haeretici, und gobedentend waren sie nichi, dass obige Strophe aus si e passen konnte. - Albigenses e Thesauro expello: in reliquis errat Μonius. Epitheto perpetuo haeretici vocantur perfidi ex ingenti locorum numero sufficiat Ambrosius de Fido I. c. 6: Haeresis velut hydrae sabularum vulneribus suis crevit aut velut quaedam monstruosi Scylla portenti in varias fodimas distincti perfidiae) - nec video quid inepti sit in scriptura Christo. Ieau redemptor Ommum ym' eae p. 143. Cod. Bem. saec. IX. Versus d E Confessoribus. cum natus eaael Dominus p. 143. Μone III. P. 32. Ηs. gu GaIlen No. 381. II. Jahrh. 16. laetentium. 23. scrutantur. 33. lactens. Neque Canisti neque Thesauri III. p. 29 , in quem transscripta est lectio Codicis Beroti- nonsis saec. XI., apud Monium ulla fit mentio.
389쪽
Salae lacteolo p. 143. Mone III. p. 34. Ηs. xv Μ5nchen 14854. 12. Jahrb. s. vatum. 10. dudum. 13-18. omissi. Iterum Μonius singulari incuria praeterivit Canisium et Codicem nostrum Berotinensem undecimi saeeuit. De stata diea p. 143. In Thesauro stropham seviam ita dedimus: Μobilitas anni mensium, lux alma dierum Horarum sΡlendor, stridula puncta favent. At haec monet Nealius: is Versum quem refinxisti paulo aliter Iogendum censeo. Nobilitas Anni, Μ Ensis deens, aura Dierum, Horarnm splendor, stridula puncta. yΝobilitagap. V. Hilddectum legitur. Quinque partitam temporis rationem, ut mihi quidem videtur, voluit poeta. Valdo nobis arridet Viri Docti conioetura.
A aolia ortu8 ardine p. 144. mana Herodes impie p. 148. tu Cod. Bem. sc. 1X. mat Petrum primum principem p. 162. Μone III.
p. 96. e codd. XIII. XIV. X v. saec. s. dilaniatur. 9. A geata dirissime.
Ut queant laxi3 p. 163. Thes. I. p. 209. Cod. Bem.
455. asteo. IX. 4. io hanne S. 5. nuntius. 13. abstruso. 16. pandit. 19. saltim. 30. io hanne. 46. luvione. 49 2. desunt. 53-56.
gloria patri genitaeque proliet tibi eo inpar utriusque semper spiritus alme de omni tempore seculi Rmen. At vero eum G. Thilo in alio Bibliothecae Bernensis Cosside No. 363. aetate illo superiore carmen invenerit, et hanc varietatem benevolo calamo adseripsit. Versus Sancti Iohannis baptistae. - 4. Iohannes. 5. nuntius olim P o. T. gerende. 13. abstrus. 16. pandit. 19. saltim. 22. bidentis. 23. cor uet r. 27. Ruferentem christum agnum. 30. Iohanne. 3 l. laeuantem. 32. limphis. 35. heremique. 43. planans. 46. Iuvione. 49-52. desunt. 55 et 56. spiritu saneto simul atque magnam laudem et honorem. Diuiti o le
390쪽
Aurea luce et decore roges p. 164. Thes. I. p. 156. Monio III. p. 90ὶ Codices saec. XIV. et XV. patuerunt. 12.qua. 16. gemimus. 18. maxime. Itaque exoptatissima est Cod. Bernensis No. 455. Raec. IX. scriptura. 4. h Ree. II. resolvet. 12. qua caelum. 16. gemimus. 18. ma imRe. Additur in fine: Aum n. oriate ganetorum decua p. 165. in eod. Bem. saee. IX. ne incipiendum eat p. 165. ad II. 2. Iam in Vita Sanctorum Κiliani, Kolomanni et Totnanes Martγrum, quam Canisius e membranis monasterii Windhei mensis et Rebdor- sensis eruit, fortasse ab Egilvardo Monacho conscripta, commercium indicatur inter Columbanum et Glianum: -Beatus itaque Κilianus urbem Romam egressus, peracto itinere cum Kolomanno Presbytero et Totnanno Levita ad locum sibi dostinatum pervenit, Columbano in Italia relicto. Nam Romam pergens Gallum in Memannia febre gravatum dimisit.' Vides et Egilvardum tempora Columbani et Uliani consudisse. Quod evenisse opinor, quia inter Columbani foetos scit Κμlianus quidam, dein quia Κolomanni et Columbani nomina sibi affinia sunt.
Iste eo easor Domini gaeratua p. 176. legitur in Cod. Bernensi saec. IX: Versus de S. Germano. 9uod chorua vatum p. 176. in Cod. Bera. Raec. IX. Collaudemua Magdalenae p. 245. Poeta expressit
Gregorium Magnum Homil. 33 in Evangel. : - lavanda ad fontem misericordiae cucurrit; convivantes non erubuit. - im ter epulas lacrimas obtulit. Duilir Corale