장음표시 사용
411쪽
tem Religionem, non habuisse animum renu clandi omnibus bonis, si vere constat hoc secisi se, & Euangelium, ac concilium illi assistere, ut etiam videre est ex praeambulo renunciationis, ubi hoc praecise exprimitur, de non solum simplicuhr, sed omnia fuere fasti cum iuramento, quo in casu et si posscmus dicere, renunciatio- 14 nem esie nimis generale, haberet i tamen iurament si vim casus expressi. L-HLGal confqq. num. 29. qui adducit text. in c.ex rescripto. ubi stofis ινυιθ. ac plura congerit ad casumn
strum facietia, contra suppositum sensum, de in 3 3 tentionem,quae quamui4 esset tacita, t quod ii
gatur , stante iure accrescendi, fauore aliorum . procederet. Gutterera in l. i. 'andonenset.
Non obstat,non sufficere clausulas generales,& verba postposita renunciationi circa bona paterna, & materna, quia veritas est in contra-3 6 rium 1 nam dictae t clausulae omnia comprehendunt non exprc ssa,& etiam non cogitata. mimrichman. t. conf7. nam.έ8. & videntur intelliagi debere generaliter, nulla habita consideratione de illis, quae in contrarium adducebantur. I. t. si gener ter. f. Mug. praes. l. D. in . C.de Enpromisi. dc in specie renunciationis tr s ditur pro regula, i quod renunciatio generalis, generaliter trahitur ad omnia. Alem con ar.
&cumlit posita post specialem renuciationem, operatur quoad aliorum omissorum, &no nominatorum successionem. vltra specificata; 1 8 maxime stantib. verbis, i in futurum, quae non praesentia, nec praeterita, scd iutura compre
Non obstat, quod ibi adst laesio, quia noria attenditur in hoc professoad differentiam filiarum in seculo nutarum, quarum fauore. Ob enormitanam laevonem facile reuocantur re sy nunciationes ι secus autem est t in d cto prosenso, cuius fauope tunc non potest reuocari reis nunciatio , etiam si enormitanam laesionem
para.in verbo dum nuptui tradebamur. sub nu. 3. versia Me tamen speciali. Non obstat hanc renunciationem esse pers nalem, non autem realem, quia ex multis ver eas in contrarium apparet. o Priae A. quia regulatur t reminciatio a causa principali propter quam facta cst. Euerarcam confa . num. a. lib. 2. Potissima autem causa inductiva renunciationis scit ingressus Religi nis, de votum profitendi paupcrtatem ut in verisor bis proemialibus instrumenti legitur. t quae t dicatur esse causa finalis ipsius renunciationis.
manente durat effectus renunciationis,w ibi peroa Rot. quae t ideo realis dicitur, quia habet ca
Secundo, quia renunciatio suit facta de omnibus , quae dictus Reuer. Frater quomodolibet.& quocunque tempore, & in iuturum praetendere posset, ex quavis dispositione in bonis p σ3 rentum, quae t tractum habent successuum, &sunt extensiva renunciationis ad laturas succes.siones, etiam ex fideicommissio. Rot. deris. II q.
σε n m. t.' a. recens. quae verba t quatenus essent posita in principiis, vel semel in aliqua parte instrumenti, intelligerentur repetita in omni dispositione. I. . S.D. f.de Zacy.6s Tertio quia dicta renunciatio 1 nedum plura complectitur tempora , sed pluribus personis. censetur facta ultra expressas, dc nominatas, Ut ex verbis apparet praedictis, &quod plus est, stantibus illis verbis, parristipulantipro se, o
haeredibus, ut latius in instrumento, ita ut censeantur eo tot stipulationes, quot personae, dctot tempora considerata, ad text. in L arisas. I o. de vers. lim
Cumq; factae fuerint i dictae stipulationes muore patris,& fili, intelligendae sunt ordine su
cessivo. Fara .in Isinonsertem. Sibertus.-.3 - . de conae indes. &ideo cum dicta renunciari
67 iit i transitoria ad plures permas ordine su cessivo realis iudicari debet. 68 Quarto, quia renunciatio i de sui natura est transmissibili ad haeredes. Rot deris. I 87.mae. r. par. I in recenti maximε si pro haeredibus fuerit stipulata,vt ibi per Rot.-m. a. At in cala nostronedum scit ficta stipulatio pro haeredibus. sed εν etiam adiuncta sunt illa verba, set infusurum. idest omni, o quoiaque tempore, adeo quod sine dubio dicta renunciatio censeatur ficta Duore quorumcunque haeredam, & per plures successiones extensiue in infinitum, iuxta L scienae m. o. . de verb/gris di per consequens sit om
Quinto, ex consideratis dictis verbis generalibus supra merionatis, omne tempus respiciem tibus,&renunciatione pariter ficta fauore quorumcunque haeredum succedere debentium in 7o perpctuum, quorum t appellatione in renum ciationibus includuntur omnes haeredes, qua
tumuis extranei, tam ex testamento, quam ab intestato. Pariscons. 69. num. p. seq. lib. I. POL Pic. consiL98. num. q. versic velam ris Menoch. cons. 6. num. t 6. o I 7. Pati in consit.
posito post cons. Odia namas de fuit decis indi
412쪽
mram rana se. ais in Hus decis8 . nu. t. os ex quibus constat de intentione renuniaciantis , quod senserit omnino, & in perpetuum
exclusum fore a bonis quorumcunque, etiam a Menturorum haeredum ἔ effectus t enim renu elationis ab animo pendet renunciantis. Pert.
. Sexto, haec voluntas clarius Iucescit ex eo, a quod dicta renunciatio i ficta suit intuitu Religionis , & paupertatis a viro volente a se abdicare cuncta bona, & perpetuam paupertatem vovere, nihil sibi reservado; ideo infertur,quod latissime sit facienda interpretatio, ut talis cxcludatur ab omnibus alijs bonis quocunq; tem
Negamusq; ea, quae deducuntur pro exclusione pacti liberatorij, nam plenissitis constat, stantibus illis verbis, ac clausulis generalibus, a dictaq; declaratione resultare pactum t liberatorium, & de non petendo, quod etiam tacitEinduci potest. l. i. g. ct ideo. l. Ps in futurῆ. 37. ΑΤ. δεμ . pactum t autem de non petendo re
nunciationi adiectum operatur totalem excita. nem. Parasconsa 6. num. O. G. 3.
3 Accedat quod quamuis videatur t renuncia. tionem restrictam, & limitatam fuisse ad bona
paterna,& materna, attamen hoc tollitur ex eo,
quod constat renunciantem dicta bona a seis abdicasse, & omnem spem in illis succedendi quovis tempore a se abstulisse, eadem bona renunciando patri, matri stipulam pm se, suisque haeredibus&c. Vtique patet, quod huiusnodi renunciatio non expirauit per mortem dicti vltimi,sed transitum fecit ad eius haeredes. & ideo τε expresso bonorum t patemorum, & matern rum, non ponitur limitatiuh, sed demonstrative,& non tollit quin conuentio sit realis, ut est temin lineptima. ἐ. parastum. F. de para. Mansu. de
Et hoc stante respondetur, qudd verbat ex
voluntate partium impropriantur, ut bona paterna, & materna dici possint etiam post aditi ncm, ut Bald. t. in I iscui. f. is nomist. se in cons 3 14. ob. I. Gorae confit. 8.n m. . est ob
Accedat denique, quod dictus Reuer. Frater 8 Carolus per renunciationem, 'iura succedendi amisit, quod cepit ad illam per ius accre kendi pertinere L 1 .s uis mel.j. Moce . edisti
9 Alias autem obligatio activa, &1 passiua
concurrerunt in eadem persona, & cadum dispositio, eodem instanti induceret inclusionem, di exclusionem, quod admitti non debet,luribus vulgaribus. Tandem iste actor potest consequi medietatem in bonis eius patris, & in bonis respectiuEcius patrui alteram medietatem dotium male narum , stante intra scripto instrumento, quam opinionem tenui in Ciuitate Bononiae de annor 6a8. pro Excellentissimo olim D. Augustinode Fabris. Vbi dicebam, quod et si consessio statris de recepto vidcbatur potius facta pro maiori dotis securitato,quam quod aliquid suissct fiator conis sequutus. Attamen ex multis tonui contrariam sententiam suisse meliorem, de magis doti fau rabilem. Primo, quia habemus propriam consessio-8o nem t dicti Simonis in instrumento dotali, quae est maior probatio, ita ut alia similis non inue
niatur, ut Igeneraliter. Cae non narmeec n. cap.
fertuas. de probat. dictus enim Simon confitetur se receptile dotales pecunias una cum dicto Si eius statre; ideo cum sit impossibile t totam dotem peruenisse ad quemlibet ipsorum insoliducum csscctu, praesumitur,quod quisque habuerit medietatem dotis. PaxLde Castr. cons3 6.nu. I. 8a Secundo, quia cum dictus Simon t teneatur etiam pro tota dote, stante obligatione insolidum, ut pcr Berian. de clausul. in . claus. 39.
Hos7. -- l. Maraa.dtraci par. I. vi f. 2 ι o. num. l. tanto magis tenebitur pro medictate ;
83 nam sit licet Dominico exigore totam dotem a dicto Simone, quod est plus, liccbit etiam medietatem, quod est minus. l non debet. 21. I. qui flores. 2 6. Linui As. 19 8. S. t . de res iuri L nec in 84 ea. 2 2. SseMquia I.iH. de adult. dct quod predicatur de toto, idem ctiam et de parte praedi
83 Tertid, non obstat, quod praesumaturit tam dotem peruenisse ad manus dicti Laurentii, quia sumus in claris, attenta dicta consessione,& de obligatione principaliter facta, & sic negari non potaest, quin ipse confitcns, teneatur saltem ad medietate ut supra dictum esιquam materiam plenissime discutiunt Bald noviest. de
Ario, nec facit, quod piaedictus Simon se
413쪽
obligauerit,ut satisfaceret didre, eius fratri; nam, ut divi, de contrario apparet, se Obligauit enim pro restiturione postquamsuit consi lius, illat habuisse, &recepisse, renunciando cxceptioni
Ideo cum habeamus ad si uorem nostrum propriam confissionem dicti Simonis in inti mento appositam, debet pars aduersa alia simili, immo efficaciori probatione demonstraro totam dotem periri nisse ad die tum Laurentium 85 maritum praediet n. Sumus enim in casu i l gis es .iro, ideo nulla potuit, nec potest oriri dubitatio . Cephal. eos i 3 q. num. 2 . voL 1. Non obstant ea, quae adducuntur de patro, quia sunt contra ipsos adducentcs iam aliud
est, quod pater, & filius simul cons eantur recepisse dotem. & aliud est,quod fratres hoc faciat; ratio autem, quae est in patre, non est in fratre. quandoquidem qui tenet, patrem pro tota dote teneri, hoc dicunt vcl quia pater presumitur habuille totam pecuniam, uti superior filio,' hahcns cum in sua potestate; vel ob metum, &reuerentiam; Mel quia filius, & uxor se contui rint ad habitandum cum patre, de quibus via
Praeterca apparet in hoe casu. γδd dictus rater scripserit in quodam eius libro: Memoria, me boni bonita τη cotratu αι dou ran missatello, e per lami partem ono Misara, e musia erc. quod paruer constat excpistola scripta eius fratri, dum contendebant super aliquibus
inter ipsos controuerses, cuius haec sunt verbarrapete lene, naseimis, Me is non ιγ haauta ia mia portione alti σκadagni, e miremeo amora, per il pegris, obligato se pagare trita la Gu Hmia cognata is a mogliri e pure non sarei ιμι e naver la meris, per tologatione inferta neris umento, quaI e insecido. cie in alia post hanc literam scripta leguntur haec verba: Mi contento alaceratare iacense, mis auuertite. Me vomis a solutamen te, Me aram amo I interesse isellata dore ,pois non urelio eger tenutos non per la
mia meta, eque edi do ere, immenei lorico
rero dat Prenei . & in alia patiet mi oontentodi fame . vostro modo, maerederemi. Aeci terde-rrae, piacle hopiae aes via; e circa la doleae mi cognata, periae Dio muri casi, gli a gnan ques nedetto censeo per la meia ma vettio, che Di in absolua, e taberi asse tamente, altrimensi univno facraa H retis,e. Vnde allegata, & ded αi non faciunt ad rem. & loquuntur extra te minos huius controuersiae, viget enim diuos
ratio, & tandem dum habemus literas, assertiones,& consessiones tam claras dicti Simon non potest in dubium reuocari haec praetensio . Ideo δα. Placentiae.
τὸ Deus omnipotens, cunctis qui ponere sineroceris, 2' cunctis praemia digna facis, Fac precor, ut primo snt praemia grata labori,
Persis labris procul, lingua dolose procul.