장음표시 사용
181쪽
I RO TR in v No manta No i 47 quam hostibus, quem profecto si dimittitis impunitum, simili ceteros exposuistis periclo: ideoque particularis iniquitas gravi est animadversione serienda, ne generalis
veniat in exemplum.1V. Si quis sumere vult exemplum de Scelere, Pertimescat poenam de lege. Luxuriosus miles tribuniciae potestatis praesulem et magistrum, et occidit innoxium, et abominabilis impudicitiae criminatur Occisum, quem senatus elegit, quem hic exercitus sibi voluit et poposcit ordinari tribunum. Et quum mors Soleat malorum esse novissima, mortuum tamen male dicaci dente crudelissimus miles indesinenter rodit, lacerat. Sed quomodo respondebit ille post mortem y quibus verbis obiecta re sellet convicia de sepulcro ' Agat ergo romana pietas, et suscipiat causam eius, cuius ipse vices semper egit, dum viveret. Non est idoneum, non est dignum, ut inter manus Vestras, eius causa casum aut detrimentum
sustineat, cuius vitam inter vos miserabiliter occidisse, misericorditer deploratis. Et tamen magis haec actio communis hominum esse debet: non est mortuis profutura ; vivorum hac defensione securitali prospicitur et saluti. Sed ad grassatoris huius verba specialius recensenda , linguam de celem Convertamus. In medio, in-
senatu electi fuerint 8 certe Nariva ipse a Populo ere1lus tributis comitiis Sal. Iug. 63, et alios a eonsutihus et tu peratoribus creatos scimus, unde duplices Rustuli et Comitiali , ut vel pueri norunt. Buam. De Sepulcro De est Pro ex , nequis capiat conMicia de se vilaro ; de quo nihil obiectum fuit. Bullat. mec actio ) Acco. Cod. M S. linea
sed ipsum orationis silum voculam eam aperte Postulat. GInsos. Forte quasi similitis im nitum. Bu m.
reperio praeter ex. et m super lineam, in ealce. Ginso . Tribunicias meastatis praesulem et
mugistrum Matii sesta ignorantiae nota. Quis euim ita Tribunum militum utiquain designavit op et vellem doceri , quando Tribunis militibus
Potestas e et data , Plaudo eliatu a
182쪽
quit, cimbrici belli strepitu vim inferre voluit, ne quid aliud dicam, sortiori' o verba tam confusa, quam dissona i miles armatus erat et sortior, et ei vim irrogare Tribunus voluit imbecilli Z In medio, inquit, belli strepitu ,
id est, in oculis civium, in communi, ante conspectum pugnantium. Sed quem non pudeat in his saltem operibus etiam deprehendi ' et si seminae miscearis, si contra naturam non e as, quis in talibus non abhorreat invenirit quem ver multo vehementius non confundat virorum illa turpis coniunctio pV. In vos, o iudices, et magis in universum exercitum haec refundi videtur calumnia, qui videntes ini, quitatem ne sariam, et tunc a vindicta manum, et nunc linguam a testimonio coercetis. Quod procul dubio temerarium esse iudicamus et impium, ut religionem publicae sanctitatis turpitudini tam obscoenae consensum crediderimus praebuisse. Ceterum ut de militis et actoris eius constet mendacio , unum sine nube manifestavit silentium. Ad probationem impacti facinoris in tribunum , unius accusatio linguae non susticit; alioquin legis latio parvum prodest, si solius agentis voce quod obiicitur, et probatur. Oportet ut Obiectum crimen vel impetiti prodat consessio, vel invicta manifestent indicia, vel argumentorum desicientium vicem testimonia congruentium suppleant personarum: Sine his crimen impactum nihil proficit ad conviciantis negotium, sed ad criminali spectat convicium : eo lamen, Imperatorpiissime, miles tuus et actu vixit et habitu , ut etiam inter arma praestitisse credi potuerit. Non amo semineam cutis curam in milite, non petulantiam oculorum,
183쪽
non furtivos et obliquos intuitus, non crines arte Compositos , non assectatam gestuum seu verborum molli tiem, non denique remissiorem incessum, nihil omnino
quod ad lenocinamentum spectare possit lasciviae : his enim implicitum quempiam et illectum, si quis mascu
lorum erat concubitorum, sine cunctatione subegisse
potuerat. Miles tuus non erubuit invitari muneribus, non refugit emolliri blanditiis, non despexit remissionibus sublevari: meretricis utique caritatem et ingenium aemulatus, quae libenter et adhaerere divitibus, et a Pauperibus solet recedere: quem profecto si pudicum nimis praedicavero, sive Utis, ipse me mentitum esse
confiteor. VI. Transeo, inquit, oblatam munerum vacationem,
et blandius quam militaris disciplina postulet, adulatum
militi tribunum, imperatas asperrimas expeditiones, ut remitterentur. His inductus miles illecebris, et ava
ritiae suae nihilominus illaqueatus disciplina , qtiam diu Spem emolumenti non perdidit, appellationis tam diu vel patienter sustinuit, vel non intellexit, sicut menti
tur, iniuriam: et licet appellatus non fuerit, obscoesiae tamen patientiae non erubuit argumentum; et explesset sorsitan vices amasti; si corruptoris non defuisset impietas. Huic de tribuno si fidem oporteat adhiberi, romani cives, et exercitus viderit universus. Novit tamen, Imperator summe, novit irreverentis ingenium pervi-
Crimum ) Gustuum habet Codex sed gestuum ad oram libri appolluit manus recentior. GIB DX.
Mentitum Vox haee ita apte menti eriptoris respondet, ni non optueresse dubitandum quin lectio noΑtra sit genuina , quae ex his, millim literae m virgula superimposita fractisqilibusdam lectionis geliuitiae Miquii elicitur. GIBSON. INeratas in ImPerator asperrimas expeditiones tit remitterentur , Cod.MS. lectio ptimo intuitu vitiosa; nos an in rectam ineidimus . alii existi ment. GIasos. Facile haee erat resti tuere ex declamationis pro milite cap. rs. ut Deit Ohreesitus hoc modo:
184쪽
DECLAMATIO cax oratoris defensionem suam ad plenam absolutionem militis sui minus sum cere: ideoque considentiam simu
lotus: non potes, inquit, emcere, Cai Mari, ut eum facti sui poeniteat; aut enim ut innocentem absolves, aut punies tanquam virum. Porro si quis absolvi quaerat impoenitens, si quid roget; quid eum aliud facere fatearis, quam conviciari iudicibus' Ita quippe iusti
tiam miseria moderatur et temperat, ut impoenitentem rigor non praetereat ultionis. Poenitentibus certe solum, non tamen omnibus indulgere veniam lex Concedit, quae nimirum ipsa perpetuis sanctionibus et instituit et mandavit, ut impoenitentes animadversionis duxissimae condigna super interrogatione vexentur. Aut igitur ut defensor legis sanctissimae cruentissimum Punies homicidam, aut in contemptum eius, hostem romanum et conturbatorem absolves exercitus.
VII. In te quoque iaciat convicia, qui splendori luo quantum potest, enititur de propinquo tuo etiam confusionis nebulam obsufflare. Abiurandus est, inquit, non
Simulatus 3 Pro Simulans , euius quidem similia exempla produei possent . sed ex aevi sui consuetudineio istum declamatorem puto. Bvari. Miseria γ In Codice MS. voeabulum hoc, quodcumque illud sit, eon eise scriptum inveni hoe modo mis , cum virga superposita. Grasore. Mis ricordia. Obr. Et temperae Et oinittitile in Cod. MS. quam tamen Particulam inserui, quod eam existimarem Ii-
hrarii oscitantia praetermissam , neque sine ea integram esse sententiam.
omnibus ὶ Vocem omnibus in cor. Pore paginae omissam ad oram libri
opposuit manus recentior. Eam nos .
contextu ac silo orationis adillieti, in corpus ipsum merito recipiendum existimavimus. GIMO. . Suster interrogatume SVer em gatione . Obr. Ego mallem se reservatione. Vt irrogatio multare, poenae dicitur, et mox eap. s . Poenam irrogari. Bunm. In eontem ttim In additur manu reeentiore. Gin O . Nescio an in coriotemmiam militis abstibere militem
diei posset Marius; quare mallem mcontemnetum logis . nisi eius respicere ad praecedens legis velimus. Bu M. Obsustare Verbum sequioris se cilli, uniae et insusIare Veget. de Re veteri n. II, at; et exsussare Tertul.
de idolol. XI. et Gunth. Ligur. I . 562 ustirparunt , et alii, de quihias vide Casaub. ad Suet. Calig. 38 .
185쪽
PRO TRIBvxo M lith No 3 S i esse sanguis tuus: ceterum, quae te coget violentia, Cai Mari, quae tibi persuadebit ambitio tuum sanguinem abiurare Z quis ii victae virtutis ducem cogore' quis pocuniae contemptorem ad deprimendam iustitiam poterit inclinare muneribus t non est enim qui romanum
supplantet iudicium, qui distorqueat aequitatem, immo qui veritatem prostituat. Et licet eiusdem tibi latenter notam apponat flagitii, qui in tribunum impudenter et post mortem impegerit, tanquam apud te domi didicerit , quae etiam inter arma postmodum fuerit prosecutus , manet tamen immobilis animi tui sortis illa
constantia, quae nec terrori succumbere, nec adulationi noverit assentire. Ceterum quid de propriis sibi virtutibus audeat miles impuri imus arrogares Iamque ad ipsum lituli gonialps descendunt, et de patris luco magis effulserit silii claritudo. Non derivatur a proavis
illuminatio filiorum, nec parentum obscuritas in nepotes semper transfunditur. unicuique propriae mentis nobilitas, set gestorum illustrium ad claritatem sortitudo susiciat, ceterorum claudet in tenebris nnumquem que sua desidia i non enim suorum satis confidit meritis titulorum, qui de paterna sibi quaerit claritate su D fragium. VIII. Quid tibi, Imperator permaxime, quid nocentissimo parricidae manuum prodest exoratio paterna-
et Canin Glossis in eo are et i
i in t runiam in Quod in re. Obtecti. . Iamque ad inmm in Tanquam a. i.
l. s. descendam. OsR. manuum m est exoratio Pater narum γ Manium Proclest exorratio paternorum videri posset magis esse accommodatum ad materiam propositam ; neque quisquam dixerit, non in eiusmodi errorem saeile labi potuisse librarium etiam diligenticirem. G1ason Manium paternorum. in . Dubito, quum in praeeedenti deel. matione cap. 3 de patre dixer; t.
exaucioratas armis mantia agresti M. bore subes tr unde sorte pro exoratio legendum exauctoratio. qnae von PereomPendium erat seripla, ut pluri-
186쪽
rum, quum in degenerem successorem praedecessoris eximii praerogativa non transeat. Sed et praeduram moribus matrem et solis perustam ardoribus, quid auctoritate tanta commemorat, quum aliena sit aliorum
virtus ab aliisῖ Sicut enim nemo paternis reatibus obligatur, si purus ipse perseveret et innocens; ita nemo. si degeneret a virtute , patrum potest irradiari fulgoribus. Miles eximiis et impudens nihilominus , diisque castis inimicus, totius orbis leges confundit et ordinem, dum et terrae damnum, et coqtumeliam inseri caelo. Nam et tribunum castris, et tribuno quam dii dederint
requiem invidere non desinit: et tantum saeviat, quantum volet, invehatur in mortuos, Cineres Persequatur, et
dum sepulchra violat, dum aeternum rumpit silentium, non cohibeat cadaveribus os et dentes, constet sibi totius orbis invidiam, inimicitias excitet sempiternas; ut sce
lestum caput nec excusationem a civibus, nec a te ve-
Diam, Cai Mari, nec a nutriinibus protectionem inveniat. Erat in civem agendum humanius; erat in propinquum I imperatoris paulum mitius saeviendum; erat tribuno grandiori reverentia deserendum. imae in hae declamatione. Buam. m. generem. In degenerem. Ova. Metoritate in V em istam conie- etura hoc in loco collocavi ; quam debite , nescio. Interim ne videar nimium meo iudiciti tribuere , accipe , Lector. ipsius Codieis scriptionem abhreviatam , cauete virgula curva stiper u literam Posita. Gins.
Miles eximii, ὶ Miles ex imis, Obr.
Forte miles exiguus , et impudens nihilominus . ut sit oppositio . nam de pueritia egerat militis advocatu .Lι tantum Al tantiam. OER. tius orbis γ Manu recentiore adoram Paῆiuae pocii tur urbis: eui liuidem ieetioni pluri inum favent ea
quae sequuntur, ex sarionem a emibus , quam idcirco non erat inrenturus , 'litoniam totius urbis invidiam sibi eoncitasset. GIBION.
Paulum Istud Paulum , quod hoe
in loco reposuimus . pendet partim ex Coniectura, Partim ex eo lice IIS Quod ad primam attinet . antia apte sententiam scriptoria exprimit. Aa secundum si spectes . uonnulla mihi videor voeabuli vestigia deprehendere iv libro MS. in quo exaratur alia , virgula recta, qua in Codiei sus M .
187쪽
IX. Romam quo qne, mundi caput et dominam, d spexisse convincitur, qui romanis legibus venerationem debitam non impendit. Ecce post sententiam agitur in tribunum, ordinemque iudiciarium militis inhumani praeposteravit impietas. Haec ad mendacium militis arguendum sola profecto debet causa sussicerer non enim eum in cauSa poterat superare, quem ante iudicium , ne in actione deficeret, subito iugulavit. Agit eum, postquam occidit, quem ut latro potius, quam ut miles, tanquam ex occultis insidiis improviso stricti pugionis ictu perfodit. Proditor fraudulentus tribunum clandestinis odiis et simultatibus, ut interimeret, Circumvenit; quem profecto non occidisset, nisi prius ad eum per obsequii speciem accessisset: et ad cumulum publicae confusionis, et dedecus, ad iniuriam civium et
senatus , quem non accusavit dum viveret, coram omnibus iam post mortem impudenti mendacio turpiter criminatur et arguit. At enim erat ad audientiam admittendus, qui tribuno praeripuit ' si non hoc quoque legum praecavisset auctoritas , ut legitimis universa terminarentur sententiis. Viderit igitur ante mortem qui vel effugere vel differre sibi latUrat in soli hissimus Parricida; viderit ipse, poenam quam ei lex irrogari mandaverit: audiat ex tabella damnationis suae recitari sententiam, ut mortem , quam crudeliter intulisse se meminit, in se miserabiliter reserendam , aequa lance penset et doleat.
Romam quoque Quo cum nola in fine vocabuli . literae x non multum dissimili, tu Cod. IIS. invenimus. An recte Per haec designari vocem qua suerimus arbitrati , iudi-eent alii. Gissos. Romam quoque , esiam ORE. Post sententiam Concise vox easte seribitur. in G,diea MS. aniam , linea ducta uper nia. GIMO .
suit tu ora paginae manus recentior ἔquod, sive adiectum studiosi ingenio, sive aiietori late Codicia alleritis, scriptoris menti satis apte resPoude GiasOX.
188쪽
i 54 D CL MATIO PRO TRIBUNO MARIANO X. Vt autem amplius insolentia militis et insultatio confundatur; Si tales, inquit, omnes habemus milites,
Ilari, vicimus: an non magis, si omnes tales habemus milites, Imperator, et victoriam, et vitam perdidimus' constat enim, quod omnes et scimus pariter et dolemus riribunum miles occidit. Quid si fecerit unusquisque similiter, si rimati serro fuerimus viscera Sociorum, non supererit qui victrices aquilas, i mnio iam victas reserat ad senatum. Si tales, inquit, omnes habemus milites, Mari, vicimus: haec profecto victoria nostrarum ita dispendium secerit animarum, ut romanae reipublicae filius intulerit irreparabile detrimentum. Vos videritis, iudices, viderit et expeditorum clara per orbem terrarum prudentia, quibus initiis Marianus miles tirocinii sui primas dedicarit excubias; et quis tribuni
sanguine se polluisse commemorat, sui cruoris alluvione , si censueritis, tandem emaderet.
non magia, si omnes latis habemus mitites , propter o toeteruυτο . in Codice praetermix , manu rec
tiore ad malvitiem restituuntur. Vnde equidem probabile admodum est, e mendationes istius libri marginales non deberi nimias studiosi euiusvis Ileentiae sed alterius exemplaris, tum quo fuerit collatus, auctoritati. GIM. Mari, Micianus. Obr. recte ex capite 7 declamationis prioris.
Asertis Vitanus habet Codex NS. Sed illud vitiose scribi pro micaras
eadem fienteritia Lia perius Paulo P sita testatue. Glasos. Vidimus , Obr.
189쪽
ARGUMENTUM. Vir fortis Utet Praemium quod molet. Qui causas Molian
tariae mortis in senatu non reddi rit , ins Puitus abiiciatur. Quidam de partu uxoris Mathematicum consuluit: is resPondit Mirum fortem iussurum qui nasceretur, deinde Parrisidam. Quum adoleoisset qui erat natus, bello Pa triae fortitis iocur roddit causas Moluntariae' mortis. Pater contradicia.
CAP. I. A Ositus, P. C., in ea conditione tristissimae sortis, ut nec morte dignus sim , nisi me parricidam putetis nec praemio , nisi innocentem : adeoque ludibriis miserae diversitatis vel necessitatis implicitus , ut
Parricidam Patriaidam , Lucas. Contradisu) Λddit Leid. pr. filius
Positas P. C. Aurimi, Vos . pr.
Crimus. H. Otium steterim in ea Leid. x; sed ita mel. 5. 4, in re stissimae necessitatis positus abrumo vi Q. Selluli. notaverat. innoeentem Nee inn. W. Miserae disersitatis Dei necassitatis IIiserae sim diMersitatis necessitatisque impl. Leid. Pr. see. Pr. Miserae sim dirinitati impliciatia, Voss.see. 'Miserae sim d. Mel nec. - . Gryph. Vid. Colio. Miserae dis emitatis sum, Vietor. Vel ignorat Luras. Dioersitatis Id int diversae sortis et qnasi contrarias. Inis. hae Melam. omnium incredibilium inoersorumque ariter capax. Neeessitatis vero est sui, ut Ioti Meessitatem hae deelamatione dixit, et praediatus necessi
190쪽
impetrandum a vobis habeam odii mei favorem quaeso, praeter omnia , quae ante hoc tempus circa nos ordo praedictae veritatis explicuit, attulisse me credatis urgentium malorum probationem. De parricidio venit, quod occidere me possum; de salo, quod mihi non licet mori: non solus mathematicus seculo temporibusque praedixit has mFus, sed et ego me parricidium credo
lacturum et plus quam reSPol Sum , quam sacrae artis
praesagium , triste est, quod mihi sic minatur animus meus. Non habeo infelix, in cogitationibus meis , unde non timeam; et fasinus, quod sibi pro me pietas patris, quodque singulorum innocentia rogat, Sentio, Pallor ,
odii mei δει orem Id est, odiosae rei vel negotii , qnod assero vohis. Horat. I Sat., 7. 6: odio qui posset
Discere reges. Tacit. I Hist.. 2: Odio et ter rore O 'Uti in dominos sersei;
ita immanitias , pro immani tacto ἔfoeditas apud Iustia. IX , 6. ScuvLT. E limit Ita infra: ecquando un-
quom , Pater , e licuit manifestitiatilius fati neeessitalem totus ordo re sponsi. ScHVLT.
Vrgentium rgenta , Leid. sec. sed recte Cl. Schulting. urgentia immitten , explicat, quae quotidie
ante mentem et oculos obVersantur. Occidere me possum Id est ab animo meo impetrare, ut Decl. II: non
habet Pater unde parricidium de filio credat, nisi quem Mit Occidere. MN.Aon solas Non solum . Leid. see. Voss. pr. Gryph. Colin. Vidov. Meula is oribusque in Quae hinc
quam, LeId. Pr. Praesagium, triste est Triste Prae saςitim est, Leid. pr. Voss. see. Vid. Colin. Sacrae artis Laudat eam, ut saepe lusea, ut suo serviat proposito, quae ceteroquin damnata est ilire ei. viii. et etiam saeris literis; vide Li. Ps. in excurs. ad Taciti II Anu., 3a.
Cogitationibus meis Inis deest
I fe pietas Me et pietas , Leid. Pr. Quodque singuloriam Quod sin
gulorum . IV. Leid. pr. sec. VO S. Prosec. Grypti. Colin. Vidov. Colon. Singulorum innoeentia Sensus est. Parricidium , quod sibi pro me optat Pater. et singulorum iunoeentia, ut mine adhuc scit, est lautum ne P praedicta, nondnm patrata, quia pro certo eredunt hoc factum se facile
declinatii ros, suaque in potestate os nou ectilere , quamvis Praedixerit Matii ematicus aIiqui , quorun ars mi vanissima. Singulorum nritem occultam stilum dicit, tutelligit istos