M. Fabii Quintiliani De institutione oratoria ex recensione G.L. Spaldingii. Tomus primus septimus M. Fabii Quintiliani Declamationes maiores et minores item Calpurnii Flacci ex recensione Petri Burmanni

발행: 1825년

분량: 679페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

sacrorum infinita nominum pignora. Crede, mulier,etiam tua causa: nam si facile est filio occidere patrem, facilius est uxori maritum. Loquar nunc de infirmitate miserae caecitatis. Temeritas Omnis animorum calamitate corporum frangitur: et Digescunt impetus men-Deel. t 6: Viderint saneusa i et iri, qui reeestias nominum Perstiasione .sti vim serMittitem e ruatis alis te tint. Vbi id, quod diximus, Gu--e Suae serviens. non admittit. Deel. 7: Non refera, ιιιι ad e ratium no minis , quas silentii asseras cousas ;Declam. 5: Liberi parentes alant. Hindri saerorum nominum, pudet religionis tamariae. meo ergo lex erile

paulo post ead .: Non faeiam hane

contumeliam rerum naitirae , non δε-eιam legi , ut excusem Mel pessimum Patrem , ut sacro nomini t ntem gratiam Pelere de Menia. Item: mssidenteharitatis fune lactim pignora de minoribus su myta nominibus. Bilrsus: Denique queritur non se iistius electum, et eram Iratri Praeter eiusdem nnminis par ac simile consortium re rentia quoque languoris accesserit , indignostir apti l .ectus Patris non eam PraeMaluisse Partem , in qua tantum sitius erat. Decl. t 8: Aetvm est de sacrortim nominum fide, si tit Mideatur innocent mater non rea lueesti aetas

tantum filii foetu . In ultima vero Declam. t DMenem, in cuius animo mei inuerunt nomina nostra DesPectum ac mem quotidie neeerxe hobebamus excusare rumori, qui inter nos formommmatebat ngere , quam flium , Merierihus ignibusque eonsum si . Etenim no-tnen parentum non tantum amorem, hed et veneraliouem exigit. Vnde est

set illud apud Senec. Ηerc. fur. 1246, verba soni Ampli it mouis ad Hercu-

lem : Per sancia generis sacra. Pertus nυmmis, Vl umque nostri sis emealtorem meas, Seu tu Parentem et c.

Idem Plioenim. 333 et seqq. et egre pie a ab eud. trag. Pulchra in Aristaeo veti lib. I l, Ep. 7, ilem apud Longin .ea P. zo, ex Sophocle est Ioens egregius aptid Qeer. pro Cluentio. Igitur

et ab eo argumentum saepe petitur ubantiquis auctoribus, ad damnandane saria parentum et liberorum coniugia ae consuetudiues. Sen. Here. sur. 286: -- quid matres loqtiar Passas, et ausas scelera ρ quid geminum nefas Mixtumque nomen coniugis, Sucati,

et patris' οὐ id ius quoque, quum vis generalius possit loquutus videri. hue

iii istis pertinens. Sunt autem Ny rhae patrem suum de pereuntis, et iu- ter amorem impium, et ratioue in

ne sitiantis; Met. X, 346: Nee quot

con undas, et iura, et nomina sera

iis p Tune eris et matris Pellex, et adultera patris p Tune soror gnatimnitrixque ooeabere fratris p Nempe haec reverentiae, quae parenti bux n turae laedere debetur, quam max me eontraria sunt; vid. Grol. de Iure helli et pacis Il. 5. ra. ScnvLT1NG. Inaae 'Onum. Par. Uxon. Etiam tua eatisa Et tua causa, W.

Acilius est Est non habet Lucas. Loquar nunc Et loquar nunc, Leid.

Miserae caeeitalis caecitatis miss o caecitacis, Lucas. Temeritas omnia animo m meritas autem, Voss. pr. I Temem insomnium an Ortim, W. ὸ vide Grutcr. ad Velis i. Patare. Xl, io2. ALMEL.

82쪽

lium , quos non explicant ministeria membrorum. Ad

solum se alligat destituta moerorem Haec tolerari utcumque Possint, si in iis, quae Praec 'climi, nP-

pareret temeritas omnis animoDum

ea lamitate hac corporum frangiltiretc. ut colamitas cor reis is auctosi spe elatim sit euecitas. lii clue exem Plo, quo Deelam. 2 init.: Pro ste reus indignatur uti cori oris yrobotione. V eo oris noliti ne intelligimus cori mrι secilia miliatem , et se usu , quo lite possitae ei pl. Qua de re ibi plura. Hoc tamen tu loco coiixi deruus illum orati Dis, et is a se a ratim exponetida iudicem , et haec, ut crescat oratio, tantum de caecitate capienda esse. Quamvis liae ratione ad eam deducamur necessitatem, ut tu seramus pauxillum, quod sensus suppeditat. Sie au. tem rescrilao, ad solum Vero . vel ad suum sa alligat aestituta caecitas mo

rorem. Vultus ille e te. Alligara in liis non destituitur sua venustate, et dicit membra quasi stupida fieri moerore, eoque quodammodo et ipsa et cogitationes vineta teneri. Ita Pt perti I. b, tar Illa serva animis alli. una Viror. Callimachus εις λου

38, de Maximo Tyranno: tit clausiaceassibus ferae , quaesito diu exuu demeratoque consistunt . et prae timore

non fugiunt, ita ille ψ e , quo agitabatur metu. alligatus in opstidum semet ιιilaientePraeci iliat. Sen. Oed. 182, et Here. Fur. 7os. Locis tribuens, quod de hominibus est accipiendum :Est in reeessu Tartari ob euro locus , Quem graWibus umbris vis sa Cialigo alligat. In rhyestea - oraque e minprimit, inelusisque famem dentibus alligat. Auigati etiam Floro lib. II. de bello Gallog. sunt eupli, et vincti,

et Do tro Declam. t 7 r Ami Ns alliga tus est , ire Molo mater , ut redeat, ut consoler eici Potest vero illud ad so-Dπι, de quo haesitabam, defendi hi loeis. Dee I. 268: Qtii me hos illi l lis.losophos et Marios se aut . et otiosos

contra quem maxime disserere Midentur , alligatos. Quamvis in his et illigatos possit restitui. Disi quod et Properi. II, 9: Osuum staseis in Simoenta Dadis. Dialogo de Oratore: quod attigati eum adviationa humili

adulatιoni mallam, aut et in udulationem, si prior locus recte habet, cogitavi et omnium) nee imμerantibus

unquam stitis se ι Midentur . nec

bis satis liberi y Quorum etiam exemplo Ioeorum eliganter hie explicari possit. Add. Donat. ad Adelp. Tereuli V, 3, 8 ; coiis. Decl. II. ScuvL Tiso. Malligant, Leid. pr. Voss. pr. Colin. Vidov. Daien n. Oxon. et alii quomodo si L gatur, si cilis erit sensus. Destistitia enim neutro genero

dicitur, pro hominibus destitiais, id

est omni ope humana carentibus, miseris, ut sunt caeei: sie apud Horat. lib. I, Od. 3έ: Et tris re alienuM Deus, Obmura Premens. Id est obscuros homines, ncque necesse est de rebus ibi Poetam interpretari. Ita enim

silii, omni ope pii volus, ut Mucium

83쪽

DECLIII.

solum se alligant destituta moerorem. Vultus ille perpetua nocte coopertus ac timidus non concipit nefas , ad quod ducibus oculis pervenitur. Cogitat semper errare et offendere, cogitat eundi redeundique difficulta

tem. Magna innocentiae necessitaS est, neminem facilius pos)e deprehendi. Semper se custodiunt miseri, ne esse miserabiles desinant: et quisquis amisit oculos, la-

Livius dieit fuisse deprehensum, lib. II , OP. ta ; vel ιtistautus posset capi

Pro caeco. ut subintelligatur octilis. vel lumine, sicut evul destitutum Se- neeae dieitur de Const. Sapient. 18, Pro ea tuo. Alligare vero se ad dolorem solum , elegu uter dictum, de eo, qui se in per mentem in calamitatis in editatione occupiit; in habet, ut alligare ad praerepta dixit Fabius HIustiti. 13 ; et lib. VII, e. Σ: Ad raesentem aestionem tilligabis; et lib. Vt II, cap. x: Quasi ad certas quasdam dieendi leges alligati. Alligari

in ambitum , Deel. 268 et alibi. Bu M. Vtillus ille per et ua nocte eo Pe tus Noctem pro caecitate, qua Plane oeulorum lumina sunt umissa, PQ lautit Stat. I Thebaid. t Merserat a

dipodes ; qui de se etiam apud Sen.

Phoeniss. 143r Meleri haec meo parum alta nox est. Tartaro Condi iti in Mat, et si quid Dura Tartariιm est.

Paulo post ita et vf. Iss, ut SusPieatur Gronovius istic scriptum fuisse , noster infra hae Deel. similis sibi: Quιs eredet mδι, si dixero, GIadium caecus ille Perdidit: Perpetua nocte

clausae genae non custodimunt; propesin. aderant, quocumque iusserat. de facie Patris oculi: non illudere infelicibus tenebris conitimaera semet in P terant. ScrivLTING. Declam. Ir Tenebras etiam salois timinibus alto nascontinua nox duxerat. Ovid. III Met., 33b: Iudicis aeterna damna, it Iumina noete. Et VII. x: Perpetuaque trahens invi sub noeta senectam. Vbi, ut hie PerPetua nox, qua alluditur ad mortem , cuius imago est caecitas, quam ideo im refelam mortem dieit Slat

XI Theh. , 58a, ubi vide Barth. et

hitie toties tu MSS. nox et mors Coin

mutantur, ut in ipso Statii lo eo a Sehu uingio adducto. Et apud Virgil. X Aen.,-; XI, 88 t. vlraque enim

vox saepe idem notat: ita et vυζ apud Graeeos non pro morte inutum, sed et Pro caecitate sumittit; vide Sophoe. Ded. Tyr. 38i, Callim. Ηymn. in Dall. 8t; eeterum in W. erat Mutius autem ille. Bun M. SemPer se custodiunt Semper sibi custodiunt. H. Leid. Voss. sec. Sibi se eust uni, Coth. pr. male. Fabius lib. IV, x: Neque enim se usquameustodit masia ma-x. et alibi. Ne miserabiles esse desinant Quod

futurum, si scelera machinentur. Deelam. xa: Tamen imam in amaὐimus quod miseris ultimum est . miserationem γ que Perdidimus. De elam. 3o S, tanquam grave allegatur. et merito, abstulisti miseria innocentiae omnionem. Etenim bomines sapientes, ut et alicuius prudentia a turpitudine non perinde ae casu commoventur, et Culpam, ac peccatum maxime omnium sibi iudieant pertimescenda. Conscientiam etiam rectae voluntatis maximam eonsolationem esse rerum ineommodarum: unicequa

id dandam operam , ut laus et ἴlori

84쪽

horat, ne merito perdui erit. Quid aliud caecitas discit, quam rogare , blandiri ' odium omne adiuvant oculi, ot hunc in pectoribus humanis furorem lumina accendiant : nec levis animis accedit insania , quoties quem exsecreris aspicias. Caecus miserior est, quam ut invisus sit; timidior est, quam ut oderit. Praeterea nocentibus liberis frequentissimas ad parricidium causas suggessit illud quod videbant. Villis enim nostris in animum ver oculos via est. Aliis tradidit in parentum sanguinem luxuria ferrum, luxuria videntium crimen: aliis meretriculae amor immodica poscentis: amor, cui re-

Amor cui renuntiant oculi Ilae,ilavi, priusquam rePerire potui, se a tione huic loco sacerum ui edicitiam. Da laetum, ut diverba Euccurrercvt. Ilaimum fuit, amor, cui rem ut Itant .ceriti; quiam viderem vocem nuntiare adamatam sevii, tiliano huic, Decl. 4: Defoctiones siderum narrantu , Nun tia ur origo temPestiatum . iassiitido Mentorum. Declam. l7: Atintio Modis, sianctissimi Vιri, inhia sella laborianis simplicius. Vbi patito post iterum non siue elegautia occiii tit: ut et De l. eam sequen ii, ac sacpissiano alibi. Atque ita it Iud renuritiant di- cllendum esset. quomodo etiam apud

Sall. I Histor. . in Uini. PIiilippi in

istis; Vos mussantes, et retracia at Mersis , et Datum carminIbtis Pacam riuatis magis , quam deffemiuis. Divi-dcuda vox et deiu scribe udum rems iactantes videtur. 1 n ut cuini, quod dies rcrum , verbis et expx nitendis verbibus si talium libroruiu, iis quaqua liliatu videtur pro he iii iei 3 claudis, cousu inerti ut e. ul. de tu orat. vum, a Ctinciando Item . inlutiam 1 utiemini, ra Verbis arnici tentiabilιs;

tibi sorte et traetiabitis suit. Sed istoriallustii locus, facilius id genus

I ihil sibi euia iis vult esse negotii . cos a vel atur et fugit i ut tutellige ict

85쪽

nuntiant oculi. Caecus infelix patrem occidit ρ deinde

auctor sedem amoris oculos esse, sed

videntium, alquos pertinet illud Pr

Pertianiim I, I9, S: non adeo leMuer nostris Puer haesit ocellis. Et iam ovidia istium illud, quas enim celaMerrit ignem, mine qui εemPer proditur ipse suo. Hac autem tu emendatione illud renuntiare seulis eaecis sit dictum eo seu fu, quo De Cl. έ, scripsit auetor, homini, qui semel renuntiaseit rebus humanis, non redditur Mitia, sed temPus ; i. qui constituit non diutius morari in vita

quod et obvium apud alios. Nihi

meu verius videtur, amor est ubi vel ctimὶ rem resumi ant octili , vel a malun, vel et amulor' cst , elu; Iaaeotnaxime vcro Primum, cur Praeseram . Causa est, quod et sensus com uiodus nou minus est, quam tu celeris , et Praeterea, quod ipse noster ad lioc exemplum et filo eodem aliis locis de oculis disserit. Decl. 2, ubi

eadem versatur tu materia, Grai sis Necesse est evas escant, quibus de soDLeitudine sua non renuntiant oculi;

hac item Deciam. paulo ante: incium

nibus quid iactum sis. Ceterum ut hoc, ita et aliis, tu in harum, tum intuorum Declamationum iu locis amor oculis et videntium solet tribui. Calp. Flace. Declam i6: Omnes sciunt , iactarmas ea uno misericordiae Dote manare, in amCre Mel maxime: nam videm oculis , quibus amatur, etfecti r. De

Mos fortuna ulta est, ut, qui me Perdidistis , mecum periretis. Addo Propertium initio. Notum, et perutilgatissimum est illud principis poetarum , ut Didi, tit Perii ; de quo Pra clare et

Euripides Hippolyto Iuv. Sat.

X . 333: mPitur miser extinguendus Messalinae oeulis i. ProPter amorem Messalinae, quae illi adieeerat Oculos. Postremo adscribam locum ex nostri Declamatioue a , etiam ad ea , quao

Praecedunt, Praeclarum, et euneta eodem in genere rerum re Praeseu tantem : Habeant sane, iudices, hanc ne

sariae eunditatis ut haereditatem occupent paternam festinationem, quoa ardor, qtios quotidia luxuris yraccipitat. Quo caecio here litatem Meι trinocenteni innocent oss. Oetili sunι, oculi, Per quos Paum 'talem Ierre non Possumus : octili tota nostra Lxtinis. Hi nos in omnia quotidie Mitia praeci ilant, mirantur, adamant, cou Piscunt. Mellitis im-

PDias animi satietatem. Quo perfilem di itias iux/em , apud quem omnium reriam diseersitas periit y ete. SCHYLT. Patrem Oocidit Patrem Oecidet.W. Deinde eui manum porriget secuis

rior) Siugulare quiddam , nec vulgo

tantum . sed eruditis uiugnam partem ignotum est in vocibias denique, Postea, deinde. Quorum Primum, quod iam et a Salmasio . notatum est ad Ioeum Flori, quem subitet eiuras, etiam risu est ad eoueludendum, quamvis no modo inulta, sed nec duυ adeo prae cesserint ; nude ad rem demonstrandam argumentum duceretur, et fere idem est quod, Paucia absolμam.

Solet enim et hoe in genere illi subilingi, unum quod iustar sit omnium. Vt repraesentemus Promissum; Florus

lib. I, 16: Nihil mollius eaetor denique bis foribus Dernat. Recedant et alii. Iust. IX, έ, Huius o ictoriae

ad Charoneam enuida dissimulata

laetitia est. Donique uon solita sacra Philippus illa die fecit, ranu in em i- Dio risu et c. infra liae Deel. . Te Merosi nihil aliud, calens ille emor denique suscitasset. Sall. I Hist. , in Orat. Philippi contra Lepidum: maaim s

86쪽

M. FAB. QVlNTI LlANI cui manum porriget securior' Cuius humeris levior incumbet ' Quis contumelias servorum castigabit severius Zquis calamitatem tam obnoxiam maiore reve talia pro-

Melum, P. C. . remρ. quietiim erae, aut in Perictilis a Promptissim defendi. Denique pro Da incerta con- ιιιltoribus noxae esse. In lege I 3 . D. de adoptiou.: In omni Iere tui e sinita patria adν i, i Potestate ntillum ea Pristino retinetiar restigium: denique et Patri ignitas quaesita Per adoptio nem , ita ea deponitur. Cato ili' id Festum : quid ego eum illo disertema lius, quem ego denique credo in Poma reclitatum in ludis pro citeria. Eopse sensu Plautus postea, Merc. II,

3, 36 : DE. - Istud quid est tibi quod

commutatia est eoior ' Nunquid tibi dolet y CH. nescio quid meo animo

est aegre, Pater, Postea hae nocte non quieMi satis mea ex sententia ; nosterila et dem, mel. 38: Nullus amnentis Praetermittimr Portua, nulla celebris clinias inuisitata transitur. Mentior; et iam ad esurientes Uylleas. Dein siquam timoris iniuriam . . l. quem li- morem iniuriae γ quereris . non feram te moranIem. Ita επειτα Hom. Iliad.

L, 685, et 8 ia; item Iliad. H. 36o, et Iliad. Θ, i 7. Sed praeterea hoe

cleinde. ut rem putemus, e t et eo n-

eludentis hie et alibi, sed ita, ut adversarius deducatur ab absurda tubi propria quadam ratione id adhi-

huisse manifestus non solus nosterest; ut hoe loco: euilis sensus est, fit patri caecus securissime maumra Porrigere . illius humeris levissimus inclim here, deuiqne illius reverentiandversus contiimelias, ut iniurias tutissimus esse Potuit. Ergo ut surdum die tu, maxime si simul reputentur an mo, quae praecedulit, patrem tibiti se Iiei caeeo occisum csse. Atqui verum prius ete. Eodem modo Deel. x aut e sin.: Dic nunc, non sui pas-sti e , si bibere Mestiisses ete. Deinde hoc si Probas, ut me hodie quoque conreis occidere. Absurde se ilieet illa allegus, quod Passurus non fueris , ut mihi veneno asser rem exitium; qui me quum maxime accusas parricidii. et in periculum gravissimae Poenae et turi itudinis devoca,; Paulo Post ead .: Non erras m furtis. Deinde nrantimuisti, ne mihi animum aereundii et hoc Iaceret, quod Putabam me

beri. Seucea quoque Hereulis Uet. stέM: quas petam latebras antia' lDolor iste furor est. Herculem solus domiat. Cur deinde latebras orat Iugum Mecors Petiamst obire forti, mertiit Alcmene munu. Addatur et ulter Qui ulli. Declam. 379, nisi et incerti illa est, euius genoris post Decliun. 37O, usque ad fiu. non Paucas EF e. mihi quidem persuasum est. ScuVLT. Porriget Porrigit. Voss. pr. Et mox incubet. Calamitatem obnoxiam in Id est, ni ipsius hoc auctoris explicem verbia tuli. hae Deciam. e contumeliae προ- turiam . iniuriae facilem. Florus 1 v.

4: intra derem et oelo annos tensem, obnoxium et oire retinum iniuriae ta-ε enema Hoc iude, quod qui aliis ob noxii, sive illorum potestali subiecti. maxime ob culpam, sulit, quaevisucqua, et iniqua Perserre coguntur. Pertinet hue aliqua ratione illud Deeli 3, de caeco ' homo avosistis ad omnem ciuionem, ad omne ludibrium, quem tactus , quem Proxιma quaeque decipiunt. Ceterum quia isti, quos dixi obnoxii, suorum metuetites do in tuo - 1 um invidiam , atque indignatione intimide agere nee Cedere lautum , Sed

87쪽

et eorum plerumque solent velis, eari gratiae, et obsequi stitit iis, inde esse noxius , Obnoxiosus , Mnoxiose ager a significationem habent timide agen-lium , aliis cedentium, gratiaeque eorum et voluntati inservientium.

Vnde intelligit ut primum locus apud Plautum Epid. PE. Cedomantis igιliar. id. morantur nihil ratque arcte colliga : nihil Mers obnoxiose. Nequaquam vult, ut sibi parcat hemis , sed suo summo lue ut agat iure, atque ita, quasi nullius vel rei, vel hominis respectu moveretur, aut terreretur. Praeterea Virgilianum i

lud hine accipit lueem II Georg.,

a Na Midere noti rastris,

hominum non ulli obnoxia eurae. Ad quae nostram illam interpretationem pertiuere, concedet, qui eo tet, ita loqui poetam eundem de arvis. quasi iis imperetur , et quasi ipsa pareant; vid. I Aen. . ad initi, et I Georg., S. 99. Non plane tamen rei ieio illud Servii non debit ridia, nihil latori nostro debentia; quum ex sontibus itidem huius verbi possit deduci a ut paulo post videbimus. Eliam Euniatium t Iud in Phoenice, aliae res Mnoaluenoete in obscura latent, hae observatione illustratur. Loquitur enim de malefactis, et cogitatis , de operihus denique tenebrarum , ut sacrae BP- pellu ut literae , quae timida esse, e in alum si hi metuere solent. Reliqua

etiam loca apud Gellium VII. 17; inde ad hae e disputanda latius indueti sumus, facile ista, nisi fallimur, ratione intelligentur; quemadmodum et apud Liuium lib. IX; quid sit obnoxia pax, item apud Taeit. I Ηist. , init . quid sint historicι obnoxii. Vnus est locus Plauti, etiam a Gellio in cap. et libro, quae dixi, productus,

qui aliter eapiendus, ut res tamen tota ad sontem enndem sit reserenda.

Verba sunt in Sticho III, 2, έε: Perii hereia Mero Iane . nihil obnoxie. Non nutie sumam operam in exputandum vel Baptistae Pii, veIDousae, vel Acidalii, vel Salmaesti, vel Gronovii quorum ut thisque tamen iuventa fateor mihi egregie eruditionis, et ingenii specie hi audiriὶ hac sui et re se uten tias. M- est, quod significet Gelasi mus, non tantum egregie miserum se esse . sed Perditum Plaue, mortuum, sePulium. Nempe obnoxii et addicii infelieissima haud dubie in conditiove sunt positi, incolumes tamen et superstites sunt, et vita utuntur: qua exei disse si hi par situs famelicus videtur, coena negata. Commodius lumen, nimi obnoxie . i. Diuit meam in ne glaudo respicit gratiam. sed eam si O LPeudit, quare Perii Prorsus. ut nihil

Obnoxie pertineat ad yerii. Id queritur, quod Ergasilus Capti III. I; nec Gellius me movet, qui pronuntiat

obnoxie perire et Plane esse contraria rnam is non obnoxie legit, nee loeum interpretatur, et ipsum adhuc in haeliaesisse voce manifestum est. Sola . tu quam, distinctione succurri huic Iavit ubi loco, qua Paulo ante etiam Pitantis iaci, tit posset intelligi locus elegans in primis Rud. V. a. ψέ, ubi uunc vulgo est: LΑ. Quid isιie necessum est Mideo; dabitus talentum. Lege, quid istic y neeessum est υ deo; labitur talentam. Quid isti e ρ formula est post longam cunctatiouem conce- deutis, Pio mittentis, se exorari εἰ-

Dentis; ita Trin. II, ira: Quid

istie Z quando ita Dis. d. bene , Ortant,s 'Onum. Teteui. Aud. III, 3 ,-: Quid istis p si ila istue animum induxti esse utile , nolo tibi uliam commodum ira me elaudier. Isto autem

Rud. loco. quam sit praeclarum illud quid istis p intelliget qui viderit. quae

praRed aut, quod ei in reliquis satienduin censeo. Sed e divertiento in viam. Nequis credat, quod ista

88쪽

M. FAB. QVINTIL NIteget Inter felices alius est ordo volorum: caecus silius optat superstitem parentem.

de origine signification inn voei, O

noxias meo magis ex ingenio exstiterint , quam ab auctoritate optimorum manarint , ecce testimoniis Plauti

ipsius. quem Gellius linguae atque elegantiae in verbis latinae Prinei pem iudieat, in Poen. V, έ, I 8: Omnia faciet Iupiter faxo; nam mihi est

obnoxius, et me metuit; eiusdem e moed. III. I, IS: Nee tibi nos Obnoxii sumus istuc, quid tu ames, aut Oderis . mox interpretatur us. Ne tuo nox amori remos tuos esse addi clos oenseas. Mil. Ill, i, rέ7: Se Mientes se Lule ego sereos introduxi

mihi, hospes , non otii mihi imperarent, quibus ego essem obnoxius; item Trin.: - mtitia mihi audienda obnoxiam : Ego tibi me Obnoxium esse fateor, euhuae commim. Quae loca nota Aeidalio, et notata. sed nesciit

uti. qiiod patebit, qui viderit quam

perplexe hoc toto de negotio disputet. Nihilo elatius rem vidit Dareus t ex quo itidem vis scripsi dvo loea sequentia, quia quam maxime proPosito erant accommodata. Festus, Obnoxius , Poenae obliςatus ob delieitim. Livius, ii reticeam , aut suPerbus,atit obnoxius Didear, quortim alterum

est hominis alienae libertatis Obliti, alteriam suae. ScuvLT. Ita Pliaedro libr. III, in Prolog. obnoxia , ubi vide.- Maiore Maiora, Vos s. Pr. Inter in elises alitis Vterque Voss. et Ceo novit eodex felices, ut ad praecedentia haec pertineant. Iis nutem opposite de caeco subiiciatur. Quem

paulo ante κατ' et ξορον sentit, et nominat infelicem , aut miserum, ali ur-lam ι Ostim, quod veranti haud dato et nostro etiam B dg irmn Proverbio simili ratione exprimitur. Scriv lXG. ordo Molorum Notorum , Voss.

Siserstitem parentem Quod ceteroquin improbatum moribus et nefas habitum. Sen. de cotisol. ad Maseo iam cap. I : non est ignorum , qualem te in Persona Patris ivi gesseris rquem non minus quam liberos dilexisti, exceyto eo quod non optabas superstitem , nec scio, an et Oma eris r ermittit enim sibi quaedam et contraboniam morem magna elas. Vota parentum quῶ ilia si ut hoc in seuere, ui-hil necesse est, ut repetamus ex untiquitate: satis id usu et domi doeti

sumus. Nempe incolumis uterque, etiam unici filii, parens, suas tamen duorum, quam illius mortem malint, nec quidquam magis eorum obversM-tur animo , quam , Dii , iecor, id iubeant, ut euntibus ordine fatis . ilia

meos oculos comprimat, illa tuos. Flagrantius tamen desiderium in antiquis illis verorum sacrorum laro sinis observos : ut nonntilli etiam ex iis toros dies precar entur , et immolareut, uti sui liberi sibi si Perstites ess nt,

qui et inde stiperstitiosi sunt appellati: quod nomen Postea latius Patuit. Atque istud inde prosectum videtur, quod non ita de animorum Suorum immortalitate erant certi: ut ning ni Proinde solatii duxerint loeo in liberis vivere, et conservari. Sane Epaminondae illa apud Nepotem huc re-λpicere Pos Mut videri, dum ait: Neque Vero stim mihimotest . esse; nam que cx me natam relinquo tignam Leuctricam , quaa non modo mihi' sumrates , sed etiam immortalis sit, ne-eesse est. Cui iis modi tamen sol titio

soli ex immortalitate nominis, quum iam Pepererat, Iiou acquievisse, ut

89쪽

DECLAM. I. PRO CAECO

VII. Volo nunc scire quemadmodum dicat explici

mis quam manifestus ret Quintilianus Sexti Itistit. prooemio. Vbi ulterum. et iam silium tinicum, de quo summa conceperat, repetito orbitatis vulnere amisisse queritur, et inter alia nimiae, sed saeundissimae iudignationis, Plena haec effundit: quis enim mihi bonus parens iSnoseat, si studere amplius ii sum p ae non oderit hane animi mei firmitatem, si quis in me est usus M is, quam ut incusem Deos, 3Verstes omnium meorum ρ nullam terras de isere proMidentiam tester PNempe istius modi a Mettium impetus etiam propriam habe ut causam: nam praeterquam quod egregi. Prnu - sidio, et solatio toti familiae hona suis boles est; etiam magnis filibrum in virtutibus ipsos Parente, , eorumque memorium Praecipua quadam Veneratione suspicere homines solent. Sed illuc revertor. Quum liberi semper, si uon sui, sidium, et muniitieulum generi, saltem memoria sint nominis;

et plerumque ita parentnm spes, qui nimia sibi de iis libenter spondetat, ut ipsos etiam Dei signisseent nomine antiqui; non tantum si ineuntis in t aetatis , ut iam apparere indoles Possit, quod iam notarunt alii, verum etiam si nondum editi. Cicer. Pro Cluenti: Dem illam, quam in alsen

commendatam a Viro continebat, Mi- etvi aDaritia seeleri inpiamici Gendidit Ad haec quum parentes tantum ante Cedant netate, consequens erat, ut ii heros suos optarent superstitas, et titati iis sibi potius clauderentur oculi,qnam ut illis luctuosum hoe officium praestarent: tum ut si qui ante suos decederent parentes, ii turbato morialitatis ordine erepti viderentur. Et ad prius istud perlinentio antiquo

npud anctores ingeni is xima et oin nem sere excedentia comparation niinvenias nunc vota, nuue dolores, ut

vel ex his intelligas singulari quadam ratione istud gentilibus iis curae, aecordi sui se. Loea congesse ut Lipsius ad Sen. cousol. ad Marc. mP. I, et ir; Κirchmann. de laner. Gruterus kSuspic. init. Seliotta duobus Ioiaei A ad M. Senteae coutrov. 27, GTon. obs. III, 23, quorum scrinia non Compilo. Illud non po sum in transcursu non monere in nota Posteriore egregie dormitasse Scholturi, e namque hane inseriptionem : Quod demit natum Patri praestare sinulto, me eon tra nato maestitit ipse parens. Producit ad oste uileiadum, Parentum suisse votum, ut filios relinquerent su-Perstites , quo ultimum elaudendi sibi oculos Prueotarcut ossicium morientibus. Aia sepultis claudebant filii Molost sed ex ipsa vitiosissima verhorum allegalioue apparet magis eum id posuisse, de quo coniiceret, quam quod intelligeret. Magis ut hoe appa reat, vid. Lipsit notam citat. caP. a Scuuc. coli Sol. ad Marc. Quod dixe-r.. in de turbato mortalitatis Ordine, de eo praeclare Papinianus, peritis simus ille uoci solum iuris, se d et usque ad exemplum servantissimus, in leg. t 5, D. de inoe . test. nota salis, sed hie, quod saetum video, non Prae

eleuudu : Nam et si Piar libris non debetur ιOrtim hereditiast propter -- tum Parentum, et natural m ergas- ιι os chum tialem, turbato tamen Ordine mortiaitia tu non ni ratis Par entibus ,

qtiam liberis Pie retinqui debet. Qua ex lege expressa illius memoriae hae eius eriptio potest videri, quae Bomne exstare in urna argentea dici tuo testericliolio ad Alitet. Viet. Hist. eui hae e iccepto refero: ΛΕ tu. 3 . PAVLo.

90쪽

lum tam dissicile lacinus. Caecus parricidium cogitavit Z cum quo ῖ cuius se commisit oculis i iturus per totam domum, quem ducem elegit Z Ille, qui erat in cubiculo

Suo Solus, Secum, Opinor, secum deliberat: sum cit sibi di cum homine expeditissimo loquitur. Cur enim socium conscientiae quaerat Z omnia potest scire: pri-

FILIO . Vera an sit haec inscriptio, nunc non quaeram. Eiusdem Pupiniani est in lege 7 . q. I, D.

unde M. Non ala parentibus liber rum , ut liberis Parentium ώγεων fi redietas : morales ad bona tiberorum ratio miserationis admituit, tiberos naturae simul et Parentium communa Uum. Quae quum sententia etiam sapientum apud priscos illos fuerit. apparet non vulgari a iudieio prosectum illud nostri, Careus silitis optat superstitem patrem. Quod Datum est ad

demonstrandum . quam longe remota si eaeeitatis eonditio a suspicione paternae caedis: et Praeterea vehementer accommodatum ad movendam misericordiam, quum caecus, quamvis

Pius , ealamitate subigatur sun nd v vendum . quod parentum optimorum proposito et ipsi naturae adversetur. Senu Leti Na. Vide ad huius to ei lucem elegantia apud Gruter. ad Plauti Mi-riar. Att. I, Sc. t. - SVerstitem ρο-

Dentem Superstitem patrem , Leid.

Quemadmodum clieat explicitum Dieatur, W. exPlicatum , Par. Oxon. Cogitat it) meo taou, I eid. see. male et cogitare enim saepissime Pro mala moliri, machinari ponitur. Horat. Od. II, ri: Quid belliensus Cantaber et Mycties, ni ine Quineti , cogitet. Tacit. Anu. IV, 28: Non

enim se craedem Princi a , et res noὐ tino socio cogitasse , et ita cogitata. Nepos Palisan. 3: cogitalum acrius,

'arricidium etc., de quibus vid. Cl. Graev. ad Cicer. I. de Osse. 8. BunM. Per totam domum Per tuam do

mum. U.

Quem dueem 3 Quem dueere Hesit. Sed in margine ducem, Leid. Pridi eubi Io In etibili, Voss. Pr.

Secum o inor, se m Vt opinoraecum. Leid. pr. Secum opinor deliberat. W. in or deest in Coth. pr. et Victor.

Socium eonscientiae Quod vulgo in maxime improbos dictitari qua

adagii loco solemus , nullius eos esse conscientine, qui νεκαυτηρtαπένοι doctori gentium ; id apud Romanos itio

contra habet . ni eorum litigna animo impiis conscientia κατ' εξοχην, sensu tamen turpi, ut hoe loeo. tr huatit r. Taeit. Α. IV, 3: Sumitur in conseientiam Eudemus amicus ac ma dieiis GDiae . specie artis Irequens ε cretis. Paulo post, sed quam manifesto est e naeientia , quae te ad hane eom Pellit necessitatem. Ineertus de Constantino, Corripi e a Diniarique iussi-ati, non ad a Plirium. sed ad Ditam ne eonseientiae timore di tigerent, gra-

itemtie delinquerent. Unintilia misalter Deel. 33S : Ideo ego hane sellam olim inWisam tam diu in i, donee silitis

meias sana retur, ne inderer aliqua con-

SEARCH

MENU NAVIGATION