장음표시 사용
71쪽
species traditionis De vi manu.
de causa est penes alium, seu in potestate ejus, in te transferens eam te possid ere jubet, & tu utrumque acceptas.
E. gr. ponamus me tibi Vendere librum, quem Titio commodavi, ac jubere, ut eum tibi ab eodem a me admonendo restitui cures. Quodsi hoc acceptes, librum tibi tradidisse videtur &tu eundem accepisse videris. Sane dum nosti librum esse Titio commodatum, & in hoc consentis, ut ibi a Titio restituatur, eidem librum tu commodasse videris. Idem eodem modo facile intelligitur de re quacunque immobili, quam Sempronius c Onduxit. . TO.
Quoniam in hypothesi propositionis praecedentis actus traditionis inesse intelligitur actui, qui cclebratur, quando
. vero hoc accidit, res brevi manu traditur & apprehenditur ab accipiente g. 43.); modus, quo res traditar es a refenditur in Upothesi apositionis praecedem is, species quadam triauunts 1 prehensionis brevi manu es.
Nil reseri, quocunque modo ei, qui consensu transferentis rem in potestate sua habet, innotescat actus inter transserentem& acceptantem celebratus, sive is praesens fuerit, sive absensa transferente, sive a te quocunque modo ea de re certior reddatur. Neque enim consensus ipsus requiritur ad alienationem rei, quam in potestate sua habet, quam absque eo validam esse ex antea demonstratis abunde intelligitur. Si quod forte dubium alicui oriatur ex causa, cur res in ejus potestatest in casu particulari, qui sumitur; id omne sua veluti sponte evanescet per ea, quae suo loco de contractibus demonstraturi
TI.S mistum dicitur res, qua res alia repraesentatur, cujus loco adhibetur. Smbolum adeoAwm es 9sa. Ontol. Hinc
72쪽
m modo aequirendi derivativo in genere. 4
Hine Sumtur, quando de traditione agit, quod in Iurispr. R. G. libr. I. tit. I. g. 6 I. symbolum vocat, in syntagmate Juris civilis Exerc. 4 I. 3. 37. signum dicit. Ita claves, quando repraesentant res inclusas δέ eorum loco adhibentur, symbo .lum appellantur. g. 72.
Trassitis simiabca dicitur, in qua symbola adhibentur, seu Traestio
quae sit per symbola. fmbolica
Eodem sensu cognitionem symbolicam diximus in opposi- quid sit.
tione ad intuitivam s3. 289. 'FM. empor. . Terminus traditionis symbolicae non occurrit in Jure Romano, ab ejus tamen interpretibus in Ius civile introductus ad discernenὸOs quosdam traditionis modos a Jctis Romanis propostos.Significatum traditionis symbolicae quidam latius extenderunt, ut ea denot
tur actus traditionem repraesentans, consequentur ipse actus,
quo possessio transferri censetur, fit signum traditionis r quo fg incatu latiori utitur Miallertis in Notis ad Syntag. Struvia l. c. not. II.), cognitionem symbolicam dividens in eam, quae fit brevi manu, dc eam, quae fit longa manu, ut omnes modi traditionis, qui in Iure Romano occurrunt, ad certas species reduci possint. Et hi negant, in traditione symbolica semper adhiberi debere rem ab ea, cujus possessio transfertur, diversa. Terminorum significatus arbitrarius est 3. 3 6. Log. , praesertim ubi primum introducuntur cf. I 47. Disci praelim. , ut adeo ad logo machias delabantur, qui idcirco serram contentionis inter se reciprocare volunt. Equidem cum Dd. modos traditionis in Iure Romano occurrentes ad certas species . Ideo reducant, ut terminorum ope, quibus eaedem indigitantur, memoria facilius retineantur, arbitrium non adeo liberum censeri debet, ut omni destituatur ratione, cur termino cuidam
strictiorem potius, quam Iaxiorem significatum imponere velis; nondum tamen hinc sequitur, significatum unum rectius tribui altero, cum perinde esse possit, sive casus quosdam re
73쪽
elem, modo tot snt termini & singuli eo modo desnIantur. ut casus omnes sub omnibus commeantur. Id vero adhue is quaestione est, num in jure Romano talus raccurrat casias, ita quo traditio symbolice fieri dicenda ώve infignificatu laxiori. sve in strictiori ex mente Jctorum Romanorum, hoc est, num Icti Romani voluerint in traditione symbola rerum loco adia hiberi, vel actum quςndam alium taeo quam sgdum traditionis Pro traditione haberi. Sane qui perpendit, traditionem symbolicam subdividi in eam, quae fit brevi manu, eam, quaesit Ionga manu, quemadmodum ab iisdieri modo observavimu
quibus fgnificatus laxior sese probat, & quid sit traditio brevi A longa manu faeta f. r. 47. ; de eo, quod dixi, minime dubitabit. Quid vero nobis .ea de re videam sequentibus
s. 73. An res in natalis Imbolice fieri potest. Etenim si dominus volumbolice irari tatem suana sussicienter declarat, quod tu rem possidere depos s. beas, ipse vero passurus sit, ut dominium in eadem exexeas; quocunque tandem id fiat modo, res tradita censetur I. as. 3 I. . Quoniam igitur voluntas non minus verbis, quam factis declaratur, & posteriori inodo hoc fiat, si res quaedam alia, qua res tradenda significatur, manu porrigitur, ut a te apprehendatur, & per eam possessio rei, cujus dominium in te translatum, in te translata intelligi debeat, istiusmodi a tem res symbolum sit .gi. ό quin traditio symbolice fieri possit dubitandum non cst.
Non absimili modo ostendi poterat, in significatu etiam Ia. xiori traditionem symbolice seri posse. Ceterum exemplum traditionis symbolicae est, s quis tibi tradit claves ea intentio. ne, ut tes incluta tibi traditae subintelligantur. . 74.
A re, sis Apprehenso sMolua appellatur, in qua symbolum aliquodsmbolica adhibetur. Quem-
74쪽
De - nquirendi deriisti in genere. 47
Quemadmodum nimirum traditione symbolier res tradica ita apprehensione symbolica res apprehensa subintelligim consequenter quemadmodum dimissio possessionis symboli s. nificat dimissionem possessionis rei, quam denotat, ita acqui.
ttio possessionis symboli ipsius rei pollessionem acquisitam d
spresensio fi)mbolice fieri res. Etenim in apprehensim Num aurene 'mbolica symbolum adhibetur g. 74- , quod Isim ap he γορ- prehendendam repra,sentat et 7 r. . Quamobrem cum do bolice fleriminum transferens, dum θmbolum manu porrigit, hoc ipso Asindeclaret , se rem , quam repraesentat, amplius possidere nolle, di passurum, ut tu dominium in ea exerceas, tu Vero' manu idem apprehcndens vicissim hoc facis declares te rem istam possidere ae dominium in ea exercere velle , consequenter quoda transferenta tibi offertur acceptes s. a. , istiusinodi autem acceptatione apprehensio , . quemadmodum ex. supra demonstratis intelligitur, fiat s 3 8. 6v 69Q; quin res symbo, sice apprehendi possit dubitandum non estis
Cum traditio sar accipienti, . atque adeo actus appinens nis cum actu traditionis semper concurrat, ni Romani, quando δε illo loquuntur, hune semper adesse Lipponunr, eonse quenter de apprehensione non diserte loquuntur, eis non minus quam a nobis demonstratum suit. ad' translationem posses- soliis &, traditionem & apprehensionem requirant probe per *icientes, possessionem nisi, utroque actu concurrente atquiri minime posse Vnde facile patere poterat, apprehensonem
, Etenim traditio di apprehensio symbolica fit per symbin is hi ἔ-
75쪽
la . 7 a. 74. , adeoque per rem, quae rem aliam repraesentat, cujus loco adhibetur f. i. , nempe hic rem, cujus dominium voluntate domini in te translatum s. a 3. , vel nunc transfertur una cum possessione s. as . . Enimvero res ista, quae alterius loco adhibetur, alteram non repraesentat, nisi quia tu vis, ut eam repraesentet, consequenter quam per rem quamcunque aliam repraesentare potes. Quamobrem cum a tua unice pendeat voluntate, utrum per hanc potius, quam per rem aliam eam , cujus possessio transferenda, re
praesentare velis; traditio & apprehenso symbolica per rem quamcunque fieri polost.
Nimirum cum res, per quas traditio 3c apprehenso symbo. lica fit, sint signum rei, cujus possessio transserenda s3. I. δea in numero sgnorum artificialium sunt f. 938. Ontol. . D minium sola voluntate domini transfertur in accipientem sola hujus voluntate f. I 3. , adeoque non opus est, ut ad ipsum transferendum adhibeatur symbolum aliquod. Symbola igitur non sunt nisi signa rerum, quarum possessio transferenda. Videntur etiam symbola in transferenda possessione superflua. Etenim cum rem, cujus possessio transferenda, nemo alius possudere debeat s=. 68. , si qui dominium transtulit sussicienter significat, se velle ut, eam ab hoc momento possideas tu& se passurum, ut tu dominium in ea exerceas, tu vero hoc acceptes, modo res tibi certa si, non impeditus in ea dominium excere vales, quamprimum Volueris f. 28. , consequenter res jam est in eo statu, quo tibi competit potentia physica exercendi dominii , atque adeo possessio a te acqu sita F. 74o. Part. 2. Iur. nat. . Et petet ex demonstratione possibilitatis traditionis Acapprehensonis symbolicae 3. 73. 7sJ, hac ipsa declaratione mutua voluntatis transferentis & accipientis mediante symbolo transferri possessionem, nec symbola nullum habere essectum, ni fi a mutua transserentis & accipientis voluntate. ' Cur
igitur opus est symbolis ad id, quod sine istis eodem modo fieri
76쪽
De modo acquirendi derivativo in genere. 49
poterat. Enimvero symbola non sne omni utilitate adhiberi possunt. Declaratio voluntatis mediante symbolo facta eL
scitur magis eerta, cum quid actum fuerit per ea magis cor stet, praesertim ubi sgnificatus communi usu approbatus. F eiunt etiam subinde ad rem, cujus dominium transfertur , ce tam essiciendam f. 28. J. Veluti s per claves. quibus mediantibus sit traditio transfertur po uestio rerum inclusarum, ut inde accipienti constet quarum rerum aliam si non visarum translatum sit dominium una cum posscssione, vel aliis pateat, qua- .rumnam rerum possesso in accipientem fuerit translata 3. 28. . Subinde signum sunt possellionis acquis tae, etiamsi tua voluntate res adhuc manuat in alterius potestate. Immo dari etiam possunt casus . in quibus sumbolorum oblatione declaratur voluntas verbis non commode declaranda. Non igitur desunt rationes, cur in statu etiam naturali ad traditionem symbolicam delabantur homines: in statu autem civili peculiares adhuc superaccedem possunt rationes, quae non sunt hujus loci. g. 77. Si clamn traduntur eo inne, ne quid rerum ines arum a era- Aetas eum tur , nec ea Permuterur, aut res eodem esignentur, ne sicilicet stem traditi nomarentur, vel eriem hoc fine, ut flant certae; acus se irasnosm-smisti, bolita non erit. Etenim in hypothesi propositi iS praesentiS ci, non eis η- vos non repraesentant res inclusias, nec earum tradendarum Io- aerari.
co adhibentur, consequenter symbola non sunt g. 7 a. . Et quoniam porro per eas traditio facta intelligi nequit, nec clavium traditio pro symbolica traditione haberi potest , si claves traduntur eo fine, nequid rerum inclusarum auferatur, ne- ne permutemur I. 73. . Euod erat unum. Similiter si res eo fine signentur, ne permutentur, Velut sint certar, signatio rerum non repraesentat actum, quo
transfertur possessio , consequenter patet, nec in significatu inopi Iur. NM. Pari III G laxio
77쪽
laxiori traditionis symbolicae enm pro traditione symboli ea haberi possc not. I. Ta. . Eu, eras ais crum.
Exempla casus prioris sunt. s venditor trassit emtori claves horrei, vel cellae vinariae, qui frumenta vel vina emit: Ρoste. rioris vero exempla sunt, si emtor dolia vini sigilla suo silma vel trabes signat.
Miai ναί. Si claves tradantur eos e , ne quid rerum in lusarum , quo-ti s brevi rum dominiam in re translatum fuis, auseratur, neve eadem 'ν manu cum tentur, vel ut tu eas auferre possita , quamprimum et olueras ἱ irem si fmbolica . res, quarum dominium an re transurum, eo fine Arentar, ne peris non confunis mutentur, ves ut fiant certa, aut Gram cusos iudem Vstonitar, neia 2. Did earum a reatur te inscio ac invito; trassitis edi α' releAsso facta brevi manu. Etenim fi claves tradantur eo fine, ne quid rerum inclusarum , quarum dominium in ic translatum fuit, auferatur , neve eaedem permutentur, Vel ut tu eas auserre
possis, quamprimum volucris I hoc ipso facio declaratur ex parte transferentis, quod de rebus illis amplius nil quicquam pro suo arbitrio disiponere velit, & accipiens actu de ca d bonit, illo consentiente, consequenter res perducta est in Gnm statum, quo accipienti competit potentia physica de re-hus, quarum dominium in ipsum translatum fuit, disponendi pro arbitrio suo. Actui igitur, qui celebratur, inest actus traditionis & apprehensionis s. a 4. 33. . Quoniam itaque brevi manu in hoc casu sit traditio & apprehensio I. 4 i. ; si claves traduntur eo fine, ne quid rerum inclusiarum, quarum dominium in te translatum suit, auseratur, neVe eaedem permutentur, Vel ut tu em auferre possis, quamprimum volueris; traditio & apprehensio brevi manu facta. oderat rimum. Quodsi res, quarum dominium in re transfertur, co fine
78쪽
m modo acquirendi derivativo in genere. II
a te signentur, ne permutentur, vel ut fiant certae ,con2quenter ut constet, quaenam sint res istae, quarum dominium in te translatum, hoc ipso actu de iis tanquam tuis disponis,ci quia transferens hoc fieri patitur, tacite declarat sest amplius eas possidere nolle. Unde porro eodem prorsus, quo ante, modo patet, si res, quarum dominium in te transfertur . eo fine signentur, ne permutentur, aut ut certae fiant, traditionem
& apprehensionem brevi manu factam fuisse. od eras se
Denique si rebus, quarum dominium in te translatum, custos a te apponatur, ne clam auserantur ab alio a eodem prorsius, quo in casu sicundo, modo conficitur, traditionem
S apprehensionem factam fuisse brevi manu. χροά rear
Traditioni Jc apprehensioni non obstat, quod res, quarum dominium in te translatum, alia de causa maneat apud transis ferentem 4 d. Ceterum traditionem & apprehensonem iis modis seri, quos proposito praelans declarat, agno vere Joi Romani. Ideo Martianus l. 9. g. 6. T de acq. rendom. Si quis, inquit, merces in horreo repostas vendiderit,smul atque claves horrei tradiderit emtori, transfert proprietatem mercium ad emtorem : cum quo consentit Papinianuae, qui hoc facto confestim emtorem dominium & possessionem adipisci asserit, etsi non aperuerit horrea l. 74.ss cle mn tr. emta Similiter nisu l. I. g. a I. ss de acq. Vel am. poss. vina tradita videri pronunciat. cum claves cestiae vinariae emtori traditae suerint. Et B unus L s r. d. t. cum Labeone ait; possessionem adipisci nos, si acervum lignorum emero & eum vendi tor tollere me jusserit, ego vero custodiam apposuerim. Denique Paulus i. r4. T de per. & comm. rei vend. videri trabes traditas pronunciat, quas emtor signasset. Ex propositione praecedente liquet. traditionem & apprehensonem, de quat quitur praesens, symbolicam non esse , quia non supponitur G a claves
79쪽
claves repraesentare debere res inclusas, nec signationem & c stodis appositionem repraesentare dubere actum traditionis &apprehensionis. Quodsi igitur quaesiveris, num JCti Romani pro symbolica eam haberi voluerrit, interpretes Juris Romani id quidem unanimiter asserunt, sed non tam probant, quam sumunt. Sane si symbolica esse debet traditio & aγp ehensio, necesse omnino foret, ut lege praescriberentur symbola loco rerum adhibenda & actus repraesentativi traditionis, non vero sufficeret, ut definiretur quo facto traditio facta vid ri debeat. quatenus scilicet eidem locus non est nisi traditione subintellecta : quod posterius in legibus citatis obtinere vid tur. Sed nemini ea 3e re litem movebimus, praesertim cum in Iure Naturae parum intersit, quia senserint JUti Romani &quid videatur Interpretibus eorundem, nec in Iure civili ullum essectum Iuris habeat, sive placita JCtorum stomanorum Dd. interpretentur de *mbolica traditione . quae eo sensu symbolica non est, quo vocabulum accipi solet, sive alio sensu qu eunque modos istos traditionis symbolicos appellare malint. In Jure naturae susscit demonstrare, quod istis modis traditio& apprehensio fieri possit, seu, quod perinde est, possessio iis
modis transferatur : in Jure autem civili abunde si cit, si ex Jure naturae constet, placitis JCtorum Romanorum inesse veritatem , ut legum aequitas agnoscatur , cum satis explora-xum si Romanos voluisse, ut Legibur inst ver tas, nec in iis regnet solum legislatoris arbitrium. 79ωμm in , Si traditio es actus nam neniis , a prehenso vero arripientis, Didam rem illa ιn έunc transit, mori traitioris es agrehensi diiunis εο nis non sunt friti, in quibus res mobilis non manu, nec Immohalis p . resen*- de laetitur, hoc est, modisseis revera tranfertur possessio arrans-xus explicarifer te in μα'entam, nec 1 tammodo transferri petitor. Et
80쪽
De modo acquirendi derivativo in genere. Π
bus res mobilis non manu', nec immobilis pede tangitur, a cipientem revera erici possessorem rei,cujus dominium in ipsium
translatum, a transferente, non vero tantummodo siuinitur
tanquam factum, quod factum non cst. Quoniam itaque nomo non concedit, fictum minime osse, quod revcra fit, non vero tantummodo sumitur, quasi fiat, cum revera nou fiat;
modi isti traditionis & apprehensionis ficti non sunt, in quia
bus res mobilis non manu, nec immobilis pede tangitur, Non inanis est in Jure Naturae disquisitio, an modi tradiationis & apprehensionis snt veri , an ficti. Etenim in hoc Iure demonstrandum est , quosnam modos transferendi posse sonem probet Jus Naturae, hoc autem non admittit fictos, sed veros , cum Legibus naturalibus insit veritas j nec merum in iis regnet arbitrium , quemadmodum hebetioribus videtur. Immo nec veritas a legibus positivis abesse debet, squidem in lix nihil deprehendi debet , quod recte reprehendatur id quod agnovisse Icios Romanos, noeno acutiorum in dubium revocabit. Hi casu emerunte definituri controversas de possessione translata, hoc vel isto modo eam transferri pronunciarunt. Ae ideo in Pandectis, quae ex illorum scriptis compilatae sunt, varii occurrunt modi, quibus possessio rransseni dicitur. Cum possessio non concipiatur sine potentia physica de re disponendi pro arbitrio suo , veluti de quolibet ejus usu ; nemo non statim videbat, te rem mobilem, cujus in te translatum dominium, possidere, ubi ea de manu in manum sensu communi traditur: quod cum in immobilibus non succedat, contactu. manu facto substituerunt pedibus factum. A recepro igitur usu loquendi jam recesserunt JCti Romani, dum res immobi-Ies tradi dixerunt g. 139. Log.)- Quamvis enim interpretes Iuris Romani hanc traditionem rerum immobiIium ad modos tradendi proprios reserre QIeant, quando in eas introducimur iisque pedibus insistamus; non tamen dissilentur, hanc appellationem communi usui loquendi non satis convenire , dum