장음표시 사용
111쪽
De Apparatu, deor ijs, qui Canonicati lini
resis flent, necnon decanoniriasionis
O tandem die, Canonizationi dedicato solemnissima processione aut surplicatione itur ad eam, in qua Caninnigatio celebranda est, Basilicam aut Ecclesiam, suggesto seu tabulato amplissimo , pulcherrimeq. constructo; aulaeis item, atque alijs ornamentorum generibus, necnon densissimis luminibus enitentem solio deniquo Pontificio, aspectum praebente iucundissimum ac princlarissimum , AItariq. sacris rebus egregie insignito mirum in modum condecoratam , ac splendescentem. Huic solemnissimo tanta celebritatis actu ito isbia, solum S. R. E. Cardinales in Urbe commorantes inte-Σι esse selent, sed etiam Principum oratores aut Legati,
z: '' magnusq. Patriarcharum , Archiepiscoporum, Episcoporum, aliorumq Pulat0rum numerus, necnon maxima, praeter familiam Pontificiam,nobilium Virorum fi quentia, innumera hominum omnis ordinis utriusque sexus multitudo, uniuerso item tam regulari, quam si culari Clero adstante, atque spectante. Postea nonnullis iam rebus pro Canonigatione celebranda praestitis, CD nonigatio nomine alicuius Principis ter summopere, ac suppliciter, hoc est, ut aiunt, instanter, instantius,&instantissime postulaturi oratione item ad Deum pro diuino auxilio ad rem tantam essiciendam implorando, non semel directari Deinde summus Ponti te in solio sedens, sacris vestibus indutus,ac mitra insignitus, M
112쪽
nonigationis Decretum pronunciat grauissimis pros eto,d maxime significantibus hisce verbis:
nonicaesionis Decretissmma pro Sancto Confessore. honorem sane in indiuiduae Trinitatis, gaudium & exultationem supernae ac triumphantis Hierusalem matris nostrae, bc exaltationem Fidei Catholicar Christianae Religionis augmentum , auctoritate eiusdem sanctae Trinitatis, Patris, sith, Epiritus sancti Beatorum Apostolorum Petrii Pauli, ac nostra; de Venerabilium Fratrum nostrorum sancta Romanae Ecclesia Cardinalium, Omniumq Patriarcharum, Archiepiscoporum, d Episcoporum in
Romana curia existentium consilio , conani
mi consensu, matura deliberatione praehabita, summaq diligentia ex maiorum institutis , etiam abundantius adhibita, Beatu N. N. de cuius puritate fidei, excellentia vitae, miraculorum invita,&in morte factorum claritate, nobis plenissime constat decernimus Sanctoru Confessorum Catalogo adscribendum, prout nunc adscribimus, eum ci Sanctum a Fidelibus venerandum
esse mandamus, Statuentes, ut ab uniuersali Ecclesia, anno quolibet, in die N. festum ipsius, officium sicuti pro Uno Sancto Confessis re
113쪽
tantum deuote, solemniter celebrentur ut q.
in eius honorem , Ecclesiae, Altaria, in quibus Deo sacrificia offerantur, erigi Mundari posDicta Decreti forma extat in sacrarum Vesperarum&caeremoniarum Libris, paucis quibusdam verbis in ea interiectis, quae quamuis in Decreto, quod infra legitur, non sint eundem tamen sensum cum illo habent, sensum q. reddunt clariorem, magi' apertum. Hinc Dr-mam quoque illam, in libro Vesperarum, atque item in Codice rituali, aut caeremoniatu Sacrari Potificii cu alia superiori conscriptam, hoc loco app0nere libuit, ut infra:
Ad lo rem sancta Indiuiduae Trinitatis dis exaltationem Fidei Cashohcae, ac Christiana Religimis augmentum, auctoritate ejusdem Dei omnipotentis , Patris Fili , s
Gncto, e Realorum Apostolorum GPetri e Pauli, no Ira , de Fratrum no- borum consilio decernimus, definimis, bona memor Sanctum esse s Sanctora Catalogia Asscribendum,ipsumq. Canalogo ut smodi adscribimus Statuentes, ut ab uniuersa
li Ecclesia anno quolibet in die N. festum ψ-Hi Dum scut pro uno Conse re si sit
Con&ssor Re Martyre si sit Martyr isvlol , lemniter celebremur.
114쪽
Hari latet: dein demissa sole nis p til summo Pometifice decantatur, multam te; lix me, post De
creti pronunciationem fiunt iuxta ritum in sacrarum remonia tu in Libro pr aescupIul' 'umsane omnia breuitatis causa silentio praeteretInda censentur . Reliquum est, ut quinam CanqniZatis e V Decreti, necnon ex ipso Sanctorum iure honores debeantur, expli- t Ion non in te no υς iam uo
Deseptem honoribus, qui canoniralis debentur.
CAnonietati Catalogo Sanctorum adscribuntur, hoc .cae, iubetur ac statuitur , ut ab omnibus publice colantur, ac dicantur Sancti. Canonigati in publicis Ecclesiae precibus inuocan II.
Templa inrae Deo in eorum memoriam 'ono III. rem eriguntur. Sacrificia tam sacrosanctae Eucharistis, quam laudum I v. precum quod passim Orncium, siue Horae canonicie nuncupatur Deo in honorem eorundem publice offe
Dies festi in eorundem honorem celebrantur. V. Imagines eorundem pinguntur, addito certo quodam VI. Iumine in signum gloriar, quam habent in caeso. Eorundem Canonigatorum reliquiae, pretiosis thecis VII. inclitiae , publice in Ecclesia honorantur. Haec de Canonidatione Sanctorum , nec non de ho- ΤΟ. t. Connoribus, qui Cataonizati debentur. a Roberto Bel 20M larmino S. R. E. Cardinale in primo de Beatitudine s. Sanctorum libro enarrantur, ubi etiam Sanctos nondum Q canoni datos cultu non publico, sed priuato coli posse, rationibus atque exemplis probatur.Id quod ex eo item, Lib. tit. quod in tertio Decretalium libro de Reliquijs ac vene, F FδP M a ratio-
115쪽
ratione sanctorum legitur, colligi potest ibi enim Ale- γδύ tr m publicum nondum Canonigatis cultum
exhiberi prohibet; priuatum permittere censetur, sicut etiam octores eo in loco assirmant. Cultus vero publicus non est ille , qui coram alijs exhibetur , sed qui totius Ecclesii nomine, ac tamquam ab Ecclesiata
institutus exhibetur. Quamuis autem Sanctos nondum canonigatos credere' vocare Sanctos liceat, eos tamen tamquam anctos ab Ecclesia Catalogo Sanctorum adscriptos pr dicare non licet. Tametsi ali quoque honores nuper commemorati ijsdem nondum Canonietatis priuatim exhiberi possunt, tertius tamen 'uartus eis nullo modo dari posse videntur Templa enim , Altaria, sacrificia ex sui natura sunt publici cultus; propterea quod nullum sacrificium in Ecelestia est, nisi commune,4 a Deo ipso institutum Templa vero initaria ad sacrificium
referuntur. Haec ex Bellarmino.Quamuis denique Sanctos nondum Canonigatos priuatim inuocare liceat, in Litanijs tamen publicis non licet, nec etiam in sacro Oricio, nisi id a Summo Pontifice expresse concedatur, sicut de sancto Hyacintho, a Clemente VII. de Beato Raymundo a Paulo III. Li, r.eap. necnon de alijs factum esse constat: immo in honorem
hsancti Hyacinthi Clamem VII. Sigismundo Poloniae
ea8onitis Rege suppliciter postulante, concessit, ut in Ecclesijs ex acri instituto sancti Dominici, ac etiam in Cathedralibus eiusdem tantum Regni non solum diuinum ossicium, verum etiam Missae sacrum, necnon festus dies celebrari, eius'. Imagine dipingi possent; hac tamen lage, ut ipse B Hyacinthus ob dictam concessionem neque canonigatus, neque Catalog Sanctorum adseriptus censeretur. Quae sane concessio quandam ut ita dicam semicanoniaationem adumbrare vix potest , quippe
116쪽
Commentarius. s 3 quae uniuersali Ecclesiae data non fuit
i Haec de Sanctis nondum canonietatis, atque de ijs, qui in Sanctorum numerum sunt reserendi. Nunc retia quum est , ut sermonem habeamus de Romani Pontificis aut Ecclesiae Catholicae in Sanctis canonigandis infallibili certitudine qua tandem re tam pia,tam utili, tamq. fidei catholicae necessaria , nostrum de Canonizatione Sanctorum Commentarium concludemus , eademq. re, tamquam Ecclesiae catholica anulo, seu sigillo obsignatum, Deo fauente, reddemus.
De Romani Pontificis seu Ecclem Catholica in stibilitate , qua sanctam De Ecclesiam in Sanctorum Canoni alione,
Cap. XXXIX. ULTI de Romani Pontificis aut E
clesiae Catholicae in canoniratione Sa ctorum infallibili certitudine scripserunt. Sed quia Canoni Eatio testimonijs humanis , inuidem fallibilibus innititur, ac fulcitur; ideo diuersi diuersa senserunt, hanc tamen conclusione, Romanum scili Th.rii, cet Pontifice in Canonietatione Sanctoru nullo modo em ualdes, rare posse,statuetesd omnino affirmates Contrahe eti- ἰώ . cos, qui hac infallibilitatem negant, Thomas ualdensis ita eap. vii doctissimus, ac de christiana Religione optime meri fl
117쪽
tus, disputat, de infallibilem certitudinem omnino, ω
bat ac demonstrat Nos itaque varias primum-hae in re opiniones in medium lavseremus,4 quidem breuiter; potiorem deinde ac veriorem sententiam , statuendo, aperiemus; tres postremo loco,qdos, qui veritati d ersari videntur explicabimus.
Vgustinus Triumphus in libro de Potestate Ecclesiastica, dum de Romani Pontificis in canoni-ARg TU',ancto infallibilitate loquitur, eum errare in can0njZa' i .ae. tione non posse concludit Papa enim inquit ipsi j dum aliquem secundum praesentem iustitiam pro Sancto canonigat, habens pro teste operum exteriorumtaeuidentiam, errare non potest: quia iuxta allegata, sibiq. probata ipsum canonigatum credit esse Sanctum, Augξ st ac talem esse declarat, Sancti Patris Augustini doctri-th um Abia persuasus, dicentis: Quis credit, ut loquitar, ita fabbate to 2 sa loquatur, deliter Ioquitur qui autem non credit quae ορκi- r, etiamsi vera loquatur, infideliter laquitur. Huic statim Au- Aug. Tr gustini sententiae talia Triumphus verba subiungit: M ph ' Quantumcunque ergo non vera approbet canonirando, vel apprρ in Leoo bando aliquem Sanctum; ex quo fideliteri vere approbat secan dum informationem sebi factam, non errat. Haec Triumphus, qui alio in loco, dum disputat, an omnes a Papa cano Aug. ei niZati sint in Vita aeterna, eandem tuetur opinionem ηmpli in dicens: Per certitudinem cause non potes Ecclesia scire om citeri ν uia quos pro Sanctis canonirat, o solemnirat, esse in vita aeterna tiimu arg. Et infra ad primum argumentum: Ecclam non errat coηβ nirando aliquos Sancto , quia non canon ira eos esse Sunclosi 'Aug. Tri dici diuino secundum determinatiuam sententiam: sed iudicio bu Ph q man secundum praesentem iussitiam. hoc est iuxta allegat di probata scundum quem modum sancti sunt, hominum reps
118쪽
istione N enisatione . Et alibi ait 'Papa et eanonirando
aliquem Sanctum secundum praesentiem institiam non errat i cuius eredit eum esse Sandium, ut informationem recipit secundunt
allegata, probata sibi. Hucusque Triumphus, cuius opinio tanto viro non minus pio quam docto, etsi docti Gsimo, digna non videtur, quippe quae Romani Pontificis,& Ecclesiae Catholicae, ut sic dixerim , infallibilitati aut certitudini, Sanctorumq cationigationi plurimum derogare videtur.
SThoreas , Doctor Angelicus, eo in loco, in quo s.Th.Quo disputat, num omnes ab Ecclesii ca hon irati sim di i μ' in gloria, vel aliqui eorum in inferno tria actionum uigenera a Romano Pontifice praestari scribit i quorum ivnum ad Ecclesiam, inquit, uniuersalem pertinet, atque e ijs est, quae ad fidem attinent, in quibus fieri nullo modo potest, ut iudicium Ecclesiae uniuersalis e rare queat, iuxta diuinam prouidentiam & infallibile Saluatoris nostri promissum a Ioanne Euangelista hisce
ve ibis enarratum : Cum autem venerit de Spirιtus 'eritatu, Ioan. I 6. docebit vos omnem veritatem, hoc est, ut omnes interpre
tantur, in necessarijs rebus , qua ad salutem in fidem pertinent. Hinc S. Thomas magis Papae, ad quem determinatio fidei attinet, quam cuilibet sapienti inscripturarum opinionibus , credendum esse ait exemplo Cayphar, qui quamuis homo scelestus, ob Pontificatum larii tamen , Euangelista Ioanne attestantes, inscius prophetasse narratur.
Alterum Pontificia actionis genus, in possessironibus aut criminibus , alijsq. id genus rebus iudicandis veriatur, in quibus, ut ait S. Thomas, iudicium Ecclesi elo falsas hominum attestationes errare potest. Inter
119쪽
Inter duo praedicta actionum genera Doctor medidri Canonigationi locum adscribit. Quamuis enim sanctus
3.Cor, z. Paulus ad Corinthios scribens, dicat: Quu ominum fici quae in hominis . nis spiritu hominis, qui in ipso in Et insta,
r. r. 2 ibi mihi conscius sum: sed non in hoc iusdiscatus sum: Et in Ecel.o. Ecclesiaste: 2 Ulcit homo, utrum amore, an odio digniusit Ecclesia tamen in canonigatione Sanctorum errare non p0test, quia de statu alicuius certior fieri potest, non solum per inquisitionem vitae, atque miraculoru attestationem sed etiam, quidem praecipue per diuinum Spiritus sua- et instinctum, qui omnia, etiam profunda Dei scrutatur, cuius item prouidentia fit, ut Ecclesia sancta Dei fallibili hominum testimonio in Canoni ratione falli non possit.
S.H.Qii Haec ex Doctore Angelico, qui suam opinionem comii, 9 δ eludit hisce verbisci Canoniratio Sanctorum medium est intcr' diis dubi quia tamen honor, quem Sanctu exhibemuου, καdψmpsi ses fidei est, qua Sanctorum gloriam credamus, pie credeηiam est, quod nec etiam In iudicium Ecclesiae errare possit. Haec
Opinio Sancti Thoma: declaratur.
QVamuis Doctor Angelicus Romanum Pontificem
aut Ecclesiam Catholicam in canonigatione Sanctorum errare non posse doceat idq. pie credea' dum esse dicat; ego tamen ex eiusdem Sancti ο na istuc ipsum noli solum pie , sed necessario credendum esse censeo . Si quis enim a Romano Pontifici pro Sancto pie solum, non certo, hoc est probabiliter, non infallibiliter in caelo esse crederetur Ecclesia catholica illum nobis colendum, precibus'. orandum, nostrumq intercessorem habendum haudquaquam pr0'poneret, sicut factum esse constat. Id quod Sanctus Thomas, qui Canonizationem,fidei professionem quaa'
120쪽
damri qua gloriam Sanctorum ae vitam aeternam pro fitemur iraedicamus, esse ait, intellexisset, opinor vistis est.
Pro hae re confirmanda, silentio praetereundum non videtur quod Petrus Galesinius , Protonotarius Apostolicus in suo de Canoni ratione Sancti Didaci Complutensis Commentario scriptum.resiquit, dum de praestantissima Syxti . felicis ac san Tar recordationis concione in Consistorio semipublico coram S. R . H. Cardinalibus inviatis sententiam aut sui fragium de FBeato Didac in Sanctorum numerum adscribendo laturis, mentionem fecit in hanc verborum formam': Qua in concione a rei, quae agebatur'. magnitudine exorsus, primo de potestate summi Pontificis , auctoritateq. Ecclesiiar, quae a Deo tradita est, illuminatu, diu in eq. dixit tum demonstrauit sacris litteris, 'rationibus ex intima Theologia depromptis, omni q. argumentorum
genere, Romanum Pontificem, verum succes rem Beati Petri Apostolorum Principis , pro quo drauit Chrisus Dominus, ne eius fides deficeret , eundemq. e Lrum caput Ecclesiae, quae est firmamentum, columnaveritatis, quaeq. a Spiritu sancto regitur . ac gubernatur, in Sanctorum Canonigatione errare falli non
posse . Idq. non modo pie , sed necessario & certissima fide credendum affirmauit omnibus summis rationibus diuinitus in medium allatis cum illud etiam pem spicue manifestum sit Ecclesiae, Pontifici siue decreta, certa' firma esse, quae ad fidem, aut morum disciplinam pertinentia, certis firmis principijs, fundamentisve innitantur . Haec ad verbum malefinius , cuius opera Sixtus V. in rebus Ecclesiasticis, quidem gra