장음표시 사용
121쪽
hoc est pietate fidei, seu pia tarma fide ac necessa
rio credendum est , Ecclesiam in Canonigatione SamGreg. Nu ctorum nec faller nec falli posses immo eius opposia :h: tum non solum sine temeritate, sed etiam , ut ait M. Reip. statui Gregorius Nunnius Lusitanus , Vir sane doctus& pius, non sine maxima impietate, que meo quidemuiudicio, haeresim sapit, posse assii mari omnino credendum censetur. Hinc Melchio Canus, eos, qui Eccle-U siam in Canonigatione Sanctorum errare posse dice-' ' rent , non haereticos quidem , sed temerarios, impuden' tes, in eligiosos nominat, & ab Ecclesia puniendos esse assirmat: quia sicut iniuriam facit Martyri, qui orat Aug. se pro .Martyres ita multo quidem maiorem Martyri ς 7 infert in tutiam Qui Martvrem Catalogo adscriptum e
post. to. x. Sanctorum numero reijcit. Immo Cait Canus es unum
L, Uut aliquod uius generis decretum in dubium reuocare
e. s. Cum liceret certe inquit ipse Hieronymi, Ambrosij, Au- Mariae ii gustini, reliquorum sanctitas in quaestionem sine cri-idi L mine reuocari posset valdeq. absurdum non oret, si cultus omnium Sanctorum, qui post Clementem On'secrati sunt, ab Ecclesia exploderetur. Quo nihil stublius, aut udentius dici potest. Ne .igitur tantus er ror in Ecclesii inter Sanctos canoni Eandos nascatur, Deus peculiariter prouidere credendus est cuius peculiarissimae prouidentia: μ magnum argumentum est quod rides, ab humanis testibus semiel in huius modi iudicij sus Ninunquam infirmata est. Haec a Canus ubi Cano Qn minus Uzga later, qui ductu, et ii doctissi'sμῖ me in quinto de Auc Ctoritate Conciliorum libro hinc inde scripta, a me hunc in locum fideliter congesta,
To. 1. e. t. Ioannes Dri edo in libro de dogmatibus alijs,d si φφῖ bris apocryphis quarto, tres Sanctorum Classes enume
122쪽
rat in quarum prima Sancti tam veteris , quam noui mina Testamenti recensentur, hoc est, Abel, Noe, Abraham, Ci-i k Isaac Iacob, ceteri Patii archae multi Prophetae Ioannes item Baptista, Stephanus, Apostoli duodecim , sh l. i.
Latro etiam in cruce moriens, cui dixit Christus Hodie Hebr. it. meoim eris in Paradiso; Paulus quoque, ac multi ali iam in cies viventes, de quibus in Scriptura sacra fit mentio Classis huiusce Sanetos inquit Di tedo in caelo viuere ac regnare credendum est ea fide , qua credimus ceteris fidei articulis in Scriptura sacra expressis . Si quis autem eos in caelo vivere non crederet , aut dubitaret, is prosecto haereticus censendus seret, quia de Seripturae Canonici auctoritate dubitaret, nos'. ab ea
falli posse crederet. Id quod liceresis omnino est.
In secunda Sanctorum Classe repositos Dri edo in '': qui esse Sanctos illos quorum laudabilis vita,' 'glo '
riosus exitus uniuersam in toto terrarum orbe Ecclesiam illustra uitie quorum numero, ut ego opinor '
ex Dri edone colligitur, possunt esse illi', quorum memoria fit in sacro Missa Canone, lati post editum Missa Cataonem permulti, quo esse Sanctos, nemo rationabiliter, vel in temetitati l impietatis labe negare aut dubitare posset. Siquis enim, quicunque ille sit, Regum, Ducum , siue Principum, aut Philosophorum res gestas historias toto terrarum orbe diffusas,& diuulgatas negaret, stupidus ac temerarius , 'merito quidem censeretur quanto magis temerarius impius put ait Dried, iudicandus seret qui uniuersalis Ecclesia iudicium iam olim tot Episcoporum , tot Doctorum , totq. hominum iuxta seriem successionis succedentium consensu firmatum negaret idcirco de
123쪽
Driedo ex reuelatione in Scripturis sacris desuper tacta, sicut de illis in prima Classe repositis.
In tertia Sanctorum Classe sunt illi, qui in diuersis Terti Regnis ac Prouinciis mirabili vitae sanctitate claruerunt, quorum item vita laudabilis exitus gloriosus, aut in toto Regno, aut in tota Prouincia emicuit innotuit. De his enim ad veram sanctitatem dignoscendam ex fidelium lio minum testimoniis, alijsue indicijs Ecclesia
sancta Canonigationis censuram adhibere consueuit. Quamuis autem inquit riedo non oporteat 0Somnium horum sanctitatem tam firma, tamq immobili fide credere, quam credimus sanctitatem eorum qui in canonicis Scripturis describuntur, eorum tamen sanctitas sine temeritine stupiditatem aut amentiam prae- scferentes negari non posset hunc tamen temerarium amentem Dri edo haereticum non iudicandum est ait Haec exori edone varia eruditione non mediocri
M. F. Dominicus Banes, Vir sane doctissimu)acpijssimus, in suis de Fide Spe QCharitate Commenta biaesian xij. Rhol stisii , de Cataonizatione Sanctorum a Roma- eundam Pontinc se a Concilio p stita tam ha resis su- ιό spicione dubitari non posse inquit in hanc verborum et f. trinam Temerarium est valde, scandalosum,&h ν resam sapit , dic cre, quod Papa, aut Concilium possit
errare in anoniZatione Sanc um . Immo ad finem dubitationis ait memo nisi amens, aut haereticus cre dendus est, qui dubitaret, an Sanctus canonigatus sit in caeso, cum huiusmodi auctoritas canonigandi utatur
tot tantis'. hominum fide dignissimorum testimonijs, insuper miraculis. Merito ergo qui de ipso Sancto dubitat, a suspicionem linesis venit, atque haeresim sapit.
124쪽
sapit. Hucusque Banes conclusione ipsa summis iam
rationibus , quas breuitatis causa silentio prinermittemus, comprobata Quamuis autem antiquiores Docto s.Τhom. res, veluti S. Thomas latis, pie credendum esse, Ec clesiam in Canonizatione Sanctorum errare non posse B. Anton.3dicant trecentiores tamen Theoloui ob haeresim inquit ς η
nanes P proximi temporibus ortam illorum, qui eius I is ad auctoritatem, infallibilitatem in Canoni ratione Sama , cstorum irridebant,d negabant; merito decernunt, liq- resim sapere Luteranorum , asserere Ecclesiam in alicuius Canonigatione falsam fuisse, etiamsi auctoritas canonizandi non negetur. Haec Banes ad verbum In Canonigatione itaque Sanctorum Ecclesiam nec errare, nec falli posse non solum pie, sed necessario certissima fide credendum, affirmandumq omnino est, ob assistentiam Spiritus sancti a Christo Domino promissam apud Ioannem Euangelistam hisce verbis : cum Ioan. rL
Nenerit ille Spiritus 'veritatis, docebis vos omnem veritatem , in
rebus scilicet, ut diximus, necessarijs, quae ad salutem fidem pertinent. Quae sane promissio ijs etiam confirmatur verbis, quae Christus Dominus ipsi Petro di-Eit: Ego rogaui pro e , vi non deficiat fides tua: tu aliquan Ghido conuersu, confirma fratres tuos .
Quamuis autem Petrus:ad horam, non ad extremum usque vita finem, vel, ut sic dixerim, finaliter desec xit, ipsa tamen Luciauctori as non solum ex ipsis Chriasti Domini verbis, sed ex Sanctorum item Patrum, ac Doctorum explicationibus de personali Petri fide, non autem de fide aliorum Pontificum personali, ut ait Io. de Tur Ioannes de Turrecremata, intelligi debet: hoc est, de Petri fide personali, in utilitatem tamen Ecclesiae uniuer . LIP salis, quatenus personalis Petri fides a personali
terorum Pontificum fide distinguitur, ut insta, fusius zzz quidem explicabimiu: Romanus enim Pontifex inquit
125쪽
ipse de Tutrecremata mun in gratij sininoraquis e sonalibus Beato Petto succedit , sed in sede offici6
Pontificatus, atque ex consequenti in priuilegijs Pontificia sedis lassicij. Hinc quamuis Romani Pontificis personam in ijs, quae ad fidem pertinent, erraro posse, aut male opinari ait Turrecremata contingeret; admitti tamen nullo modo potest, ut Romanus Pontifex in sententia ferenda, siue in iudicando, vel, ut aiunt, iudicialiter procedendo in ijs, quae ad fidem attinent, crrare possit: quia assistentia Spiritus sancti DChristo promissa non personam Papae, sed ossicium aut sedem Pontificiam respicit ob idq. opinio ad personam iudicium vero ad officium, aut ad sedem Pontificuusta pertinet. Si quis autem vii quam Romanus Pontifexiit -- quod Deus auertat in relicti essiceretur ill ' Ioan
ni de Turrecremata placet, ubi primum a Christi fide Exaδp-Si cadit, at eiusdem Cathedra sede cadit i hinc illud lactei in iudicium, Apostolicae sedi iudicium non 'ret, neque ullius auctoritatis aut momenti esset. Haece Ioanne de Turrecremata . Sunt autem qui huius generis casum euenire non IIo η' TR est . . illi,d enim contra fidem iudicium, aut mor
sup. ad . te intercedente, aut aliena m stlictione , seu interna sinspiratione, aut Christifidelium oppugnatione, situ alio quouis modo iuxta Iacitum diuinae volunt acis a Deo prohibitum iri a firmant idq. exemplo Balaam ''U' Cayphoe innastasii Papae comprobant Balaam nam que, Propheta malus, Iude orum Populo iam benedicto maledicturus, itisu Dei benedixit Cayphas etsister an ii testus iob Pontiliciam tamen dignitatem inscius prophetavit. Anastasiuis huius nominis secundus , dum Aca- Gratianus cium arreti archam reuocare tentaret, diuino nutu per- cumas interi)t, Vt ait Gratianus cuius opinio a Couar-
Auisita, ruuia in libro variarum resolutionum tanquam fabulosa
126쪽
Commentarius. Iosconfutatur constat enim Acacium vita lanctum suba lice III. cui successit Gelasius primus, ct huic Anastasius secundus. Adde etiam quhd Anastasius Acaci memo Ctiuis . ruriam ab Ecclesia Catholica delendam curauit ut 'O
Epistola eiusdem Anastasi prima ad Anastasium huius: φά.
nominis piimum Imperatorem videre licet. Quae gi eunde extur de Anastasi Papae errore atque punitione dicun- μφ' tur a Gratiano , ex quo latina, Volaterranus alij δε ε si
eandem fabulam mutuo acceperunt, mera commentara ratur.
esse ait Couarruvias, cui Caesar Baronius S. R. E. Cardinalis assentitur , dum Acacium sub elice III. Obijsse, 6. Ἀ QAnastasium Papam, integrum ac sincerum in a nat Annotlaolica fide pei mansisse atque catholicum ex hac luces,' et 7 decessisse, narrat. Ecclesiae igitur sancta Dei, iudicium in ijs, quae ad fidem pertinent, in Canonizatione prasertim, quae est quaedam fidei protestatio, errare nullo modo potest id quod non solum pie sed etiam necessario credendum iure censetur . Quamuis autem ijs in rebus , quae sunt facti , siue in j iudicijs, quae ad particularia facta pertinent, Romanum Pontificem errare posse inficias ire non queam, illud tamen in aliquo Sancto canonirando iudicium , ex eo iudiciorum genere non est, quod ad priuatum hominem, sed ad uniuersalem Ecclesiae statum attinet; cum inter Sanctos relatio, uti non semel diximus, sit quaedam fidei professio aut protestatim, qua gloriam laeternam vitam Sanctorum credimus & praedicamus. Nunc reliquum est, ut ceteros nodos de Pontificia canonigandi infallibilit te proponamus piopositos' dissoluamus.
127쪽
De Cathosica Ecclesia in Abilitate , siue imias si certitudine in Canoni
et alione Sanctorum. Cap. . LP si in illi CCLESIA Catholicae infallibilitati, in ijs, quae ad fidem pertinent,
praesertim vero in canoniZatione Sanctorum aperte videtur aduersari ill in Decretalibus Textus, in quo haae Lib. s.De eguntur verba: Iudicium Ecclesiae nonnuη. zz lassam opinionem θεμitW , quam siere me eontingit, JU- de sent e si . Qui sane nodus quamuis veritati aperte refragari
ό, ά it Videatur; facillime tamen dissoluitur, si ad distincti, nem actionum illam , quam nuper in medium attuli
Dubiis iovis declaratio, Golutio.
Romani Pontificis actionum tria genera esse diximus , quorum num propria priuatorum hominum faeta respicit, quae sunt promotiones ad dignita' siluester es, gradus, beneficiorum collationes, wiudiciariae L ἡ Rm confra liquem, quam pro aliquo sententiae, idq.
genus alia, in quibus infallibile iudicium dari non p0test: quia tam Iudex, quam Consiliarij, necnon teste inordinata quadam animi astectione atque commotis' ne affici queunt . His itaque, alijsq. de rebus, hoc est ob fallacias , seu falsas probationes , aut attesta
128쪽
tiones a recto vero sensu in iudicando declinari potest rideo in textu commemorato haec statim sequum
tu verba: Propter quod contingit interdum, vi qui ligatus II Lib. s.D apud Deum, apud Ecclesiam fit solutim L qui liber est apud Deum, ρος δ' 'hi Ecelesianicas sententia innodatus . Huc igitur spectat textus ille nuper commemoratus, quem ceteris Romani Pontificis , aut Ecclesiae catholica actionibus nullo modo conuenire dicendum est. Quaedam alia sunt, quae non propria priuatorum hominum facta, nec Papa personam, sed statum totius Ecclesiae uniuersalem respiciunt, cuiusmodi sunt ea , quae ad fidem attinent, e quorum numero sunt, ait Sil silueste, uester, determinationes circa ea, quae sunt fidei ; vel de- ubi supra. clarationes, quae ad fidei articulos, ad Ecclesia sacramenta pertinent .vel quantum ad ea omnia, quae in sacra Scriptura continentur; vel quantum ad bonos mores, veluti sunt etiam Decreta Decretales, in quibus Romanus Pontifex, diuina prouidentia prinua, quae laclesiς suae sanctae prouidere semper solet, errare nublo modo potest immo, ut ait Siluester cum alijs Cano silueste nistis ac Theologis, qui crederet dictis in rebus Eccle Vbi supra.
siam errare posse, ab limeseos labe alienus non esset. .eg 'Cum igitur Canonizatio, qu est quςdam fidei pro ripsesso, ad hoc actionum genus pertineat, quia per eam Sancti declarantur, ut exemplar fidei ac sancta vita in nostris necessitatibus inuocandi proponuntur in eam tione Romanus Pontifex errare nullo modo potest: tunc enim probationes attestationes humanae, Diste esse non queunt, quia sumuntur tanquam causa istaiunt sine qua non, cum ratio Canonigationis praecipua sit assistentia Spiritus uancti, quae in huiusmodi retam ardua, tamq. necessaria, ita Romano Pontifici, seu Ecclesia Catholica adhaeret, ut errare non valeat, tanto uniuersalis Ecclesiae bono perspecto , diuinoq. prino sertim
129쪽
1 is De canoniratione Sanctorum
sertim Saluatoris nostri promisso accedentes cum vis
Ioan. 6. nera illa Spiriti veritatis , docebis os omnem veritatem, L
Lue 11. Iuli videlicet ac fidei necessariam. Et: Ego rogaui pro e Petrex ut non dociat ; quasi dixerit , etsi ad horam, non tamen ad finem, vel, ut aiunt, finaliter defi- 16 de Tu ciat. Quando enim, ut ait Turrecremata, Christus ora t. Misi, ut pro De Petri oram pro fide Ecclesia suae, cui Pe- e. iaci. ad se trus tanquam Princeps caput pro esse debebat. Vi-Quidum, uerius autem Ioannem a Turrecremata cilios Cano-io ue . nista ac Theologos sequutus, ait Christum non orassed Vir M. pro fide Petri, ut priuata persona erat, hoc est pro fide 3 Π 'S' Petre tantum personali , sed pro fide Petri , hoc est Petrio Ecclesiae, quae uniuersalis est: nec pro fide ut ait Vigueritis aliorum Apostolorum, hoc est, pro Sedibus QEcclesijs aliorum Apostolorum, siue pro Succes- Ioann.Tu forum eorundem Sedibus acclesijs, quas aliquando
z ra errasse ac defecisse, solamq. Petri Sedem, hoc est Ec-
multi in f clesiam Romanam immaculatam semper fuisse iuxta in- fallibilem Saluatoris Domini promissionem fatendu est. Quod autem Beati Lucae Euangelista auctoritas nuper commemorata, siue Christi Domini promissio Petro prestita, de Ecclesia Catholica Romana, quatenus ab alijs Ecclesij distinguitur, intelligenda sit Cyrillus, Chrysostomus, Hieronymus , Bernardus , Anselmus, Albertus Magnus, Thoma Aquinas ali , rarterct iam Leonem I. Agathonem, summos Pontifices, uno id consensu affirmanes: quorum verba breuitatis au's silentio praetermittenda censeo. Eicataque Christi promissione Petro praestit ;
Ego rogaui pro to, ut non deficiat fides tui: tu aliquando co
G ἡρ Nu versse, coormas tres tuos duo in Petro, ait F. reginnius lib. 3. rius Nunnius, peculiariter sese nobis offerunt conside κε ν si, uisanax, quorum alterum ad priuatam hominis personam ..1 alierum vero ad communem Ecclesiae utilitatem perti
130쪽
ne . Quod enim Petrus Christum negauerit , hominis; quod autem conuersus, confirmauerit fratres, Ecclesiae erat illud proprium, hoc autem commune . Ita etiam quod fides, quam Petrus peculiariter habebat, sit interius seruata, hoc ei tributum fuit quod autem sinceram fratribus fidem, ne Ecclesia in iudicio deficeret unquam, praebuerit, Ecclesiae priuilegium fuit. Ego inquit Christus' rogaui pro te Petre D ut non defesa fides tua; Ecce Petri fidei firmitudinem concessanis sed in quem finem ξ in Ecclesii profecto utilitatem, ij verbis
indidatam : Et tu aliquando conuersin, confirma fratres tuos.
Haec ex Nunnio, qui plura ibidem in eandem prosequitur sententiam Iudicium itaque Romani Pontificis aut Ecclesiae in iis, quae ad fidem peltinent, nec fallere nec falli potest. Quoniam vero huic veritati no nulla Summorum Pontificum facta refragari videntur, ea explicare necesse est, ut huius generis scrupulus ab anim eorum, qui nodum, ut prouerbio dici solet, inici
P quaerunt, penitus euellatur. Dubitatio Secunda
De Catholica Ecclesii infallibilitare , siue in-
fallibili certitudine in Canon D
et alione Sanctorum. Cap. XLI.
VO sunt Romanorum Pontificum eXempla, quae Catholicae Ecclesia infallibili certitudini aduersari videntur. Horum unum ad Stephanum VI I. quem dicunt VI. ad Ioannem IlI. quem dicunt IX. alterum vero ad Nicolaum III. Ioannem XXII pertinent. O a Dubia