Castruccii Bonamici Commentariorum de bello Italico liber 1. libri 3. pars 2.

11쪽

1L DE BELLO ITALICO, homines, qui cives hortarentur omnes ut suae, de communis salutis causae arma sumerent, brevique tempore tota est regioliatim decuriata Civitas, nobilesque ipsi potentiores, omni in tanta perturbatione sublato dignitatis discrimine , promiscue describebantur. Nautas, mercatoresque in summa caritate, quam praedatoria classis , debelli metus adauxerat, praemiis, atque immunitatibus alliciebat , ut essent, qui Britannos fallere, frumentumque

in Urbem importare auderent. Pec nia deerat, haerebantque in ea expedienda Patres vehementer, cum & cives , universis imperatis pecuniis, ad tributi nomen obsurdescerent quotidie magis, & , Georgiana exhausta mensa, fides concidere publica videretur. Tum Brignotius Dux , de Senatus sententa, cum esset ea de causa Concilium

12쪽

L1BER TERTIUS. I Minus coactum : Non recte consuli

posse Reipublicae , dixit, cum privati ad consulendum sensus asseruntur. Si Patriae salutem , si ejus conservatae gloriam quaererent, ingressi Concilium

obliviscerentur omnium suorum , curam abjicerent rei familiaris. Maximas a majoribus aedificatas , Ornatasque classes, maximos esse factos privatim sumptus, ut transmarinas imperio Genuensi provincias adjungerent: quid posteri dubitarent, paululum conrerre argenti, non ut augeantur opes Reipublicae , sed ne deleatur nomen non ut hostem in longinquo Oriente ser tentur , sed ut a patitae moenibus, tectisque repellant Z nequicquam privata se vari, s1 publica conciderint: eam esse Rerumpublicarum rationem, ut bona, malaque earum ad omnes cives pertineant: Oportere eos, qui

13쪽

DE BELLO ITALICO, Reipublicae praesunt, omnia, quae ge rant , non ad propriam utilitatem, sed ad commune bonum conferre 3 aequissimumque porro haberi, ut qui reliquis honore, atque opibus antecellunt , amore etiam erga patriam,& liberalitate praestent. Ego equidem, inquit, ad hunc principem locum, inclinata belli Artuna, cum Vocare

non eram P. C. tam ignarus rerum,

ut multa Reipublicae mala impendere posse, titubantibus sociis, auctis hostium copiis, non praeviderem, eum que me sertasse seturum Ducem intelligebam, cui vigilandum prae caeteris, nullique rei pro Republica parcendum esset. Sed recreabat me praestantissima Senatus sapientia, ex cujus auctoritate Grdinis Rempublicam gerere debebam, & tantum me, amplis simo praesertim accepto beneficio, pa triae

14쪽

LIBER TERTIUS. IIuiae debere existimabam, ut Vitam, nedum pecuniam, ejus salutis causa profundere jucundissimum ducerem. Hoc quidem tempore, quanquam dc tempestas opinione mea major coorta est, & omnia in tantis Reipublicae tenebris , metuenda sunt, tamen eo sum animo P. C. ut neque deesse patriae , neque superesse vesim. Hac Du- eis oratione, & quod extra ordinem habebatur nam moribus Genuensium

Duci verba publice facere, nisi ex S. C. non licet ) & quod maximum sui, optimeque caelati argenti pondus ad Monetam deserri ipse jusserat, Mvoluntaria statim facta erat omnium Senatorum collatio, tanta innata esst alacritas, ut adjuvandae Reipublicae

certamen excitaret Omnium animoS, .

& pro se quisque faetum, signatum

que argentum contribuerent ; Matrin

15쪽

ic DE BELLO ITALICO , naeque ipis opulentae, atque optimates, ne in amore patriae suis cessisse viris viderentur , auribus gemmas, collo monilia detraherent, atque in publicum conserrent. Insignis cum

primis extitit Augustini Gavotti, Josephique Duratii liberalitas, quorum

alter iv. millia, xv. alter millia aureorum Reipublicae donavit. At plebs immoderatae libertatis vitio insuescebat more suo, latrocinandique cupiditati defensionem patriae, atque Austriacorum obtendebat odium. Simulans enim occultari bonaliostium, domos scrutabatur, & multis se rebus pro patria pugnantem egere dictitans pecuniam precibus flagitabat, quibus contradici non pol

rat . Erant exploratores hostium, erant

improbi, & scelerati homines, qui, turbatis rebus, seditionis , & praedae

16쪽

LiAER TERTIUI, et causam quaererent. Silebant leges a tacitus obsidebat curiam Senatus, neque illud esse tempus animadversionis existimabat. His malis haec subsidiasticcurrebant, quominus omnis immutaretur status Reipublicae , quod ochonestiores populares seditiosis motibus adversabantur, optiminue de Republica sentiebant, & plebs partim illustrium familiarum splendorem , at Jue opes assueta mirari siti gregis sores aspernabatur, partim lucro, praedaeque addicta nihil de regno cogitabat;& mitissimi etiam, optimique nobilium imperii memor , comparatione deterrima praesentem tumultum fastidiebat; ejusque erant duces adeo ruodes, ut regerentur magis plebis furore , quam ipsi regerent plebem ; apud eamque suspicione fraudis , & non aequabili praedae partitione offenderant. Pars II. C It

17쪽

.8 DE BELLO ITALICO, Itaque paucis diebus corruerant, magnoque erant odio omnibus. Adjuvabant rem proclinatam , qui vel a

nobilitate submissi, vel plebejam ipsi

per se pertaesi arrogantiam Senatus vigere auctoritatem, &, remotis ducibus , plebis languescere insolentiam cupiebant. Quibus rebus extimulata plebs suapte natura mobilis, temeraria repente adorta est deprimere, quos paulo ante in coelum extulerat laudibus. Latrones illos, hostes, prinditores esse vociferabatur. Comprehenses, atque omni contumelia Vexatos in Praetorium adduxerat, Senatumque, ut in eos animadverteret, obtestabatur. Illos statim Dux in carcerem

duci jubet, & damros poenas affirmans a praesenti exitio subtrahit; m net deinde, quam potest mitissime, plebem, ut eorum ignoscat imperitiae,

18쪽

L13sR TERTIus: xv qui legum , & Reipublicae geren heignorantia peccaverint: non posse bene geri Rempublicam imperiis stolidorum. His dictis mitigata dilabitur plebs, Ducis mansietudinem, & aequitatem collaudat. Illos postea Senatus, repetitis rebus, non modo iniquis sima invidia liberavit, sed etiam honore habito declaravit, nihil esse ab iis unquam de Republica nisi optime

cogitatum. At plebs curarum, turbarumque taedio petit ab Senatu, ut

alios sibi det duces, qui Concilio sito

praesint, atque interunt. Itaque ex auctoritate Senatus delecti sunt nobiles iv. Joannes-Baptista Grimaldus, qui de omnibus rebus ad concionem referre consueverat, & Joannes Sca-ka , Iacobus Laumellinus , Carolus Furnarius. Horum facilitate, selertiaque permulcebatur multitudo ; his, Pars ΙΙ. C ij aucto-

19쪽

LO DE BELLO ITALICO, auctoribus controversiae minuebantur non disentiente Senatu, cui suam obtinere auctoritatem nondum maturum,

videbatur. Erat plebs sidorum magistratuum imagine alacrior ad defundendam Rempublicam ; & cum nomnulla periculosissimo tempore fieri oporteret, quae abhorrerent a moribus, videbantur ea melius in plebis temeritate , quam in amplissimi ordinis consilio delitescere: plurimum etiam valebat in vulgus opinio benignitatis, qua erga populum Dux utebatur, qui nullius stultitiam, atque humilitatem fastidiebat, interdiu, noctuque faciebat omnibus conveniendi sui potestatem. His rationibus manebat domi concordia, commode administrabatur Respublica, cum subita seditio oborta est.

Postremi quidam projecta auda

20쪽

LIBER TERTIUS. 22eia homines faecem multitudinis ex facinorosis, atque egentibus congregatam in Senatum, & nobilitatem concitare seditiosis vocibus coeperunt: immo tuam nobilium tyramnidem versari

diutius in Republica non esse serendum : illos primum auctores belli, prodita plebe, separatim sibi consuluisse;

illos nunc de ejus caede cum Αustriacis consentire : &, cum sorte nunciaretur, venire Austriacos , conclamatumque propterea ad arma esset, unus

ex iis praecipiti furore inflammatus: quid vos , inquit , Austriacos per quimini, cum domesticum in Urba hostem habeatis delete Senatum, qui, ut sibi, sitisque nobilibus provideat,

vestrum cum Austriacis exitium pactus est. Cur enim arma capere Vertamur P cur publica occluduntur armamentaria ξ nempe id agitur, nisi praer