장음표시 사용
11쪽
Tuer adhuc Telemachus , cum sorte in mare per lubrica decidisset, excipien- yd. lib. de m-ribus Delphinis evasit: hinc sculpturam annulo, O Vmboni c)pei intim puta μμ '' φ' ter VI lses Delphinum inscrip*- Clypeus Achillis terram, cCelum, mar , Homer.
Solem, Lunam,& sydera summa mundum universum continebat. τ' Alcmanis clypeo Draconem attribuunt. Homericus Agamemnon ha- Pindax, rixb.
buit calatam Gorgone parmam, ut & Phorcus, & Velasianus I . Nam id ἰὰ itas. L ,, commune multis insigne fuit: quemadmodum & hodie saepius eadem Emblemata cernimus a diversis usurpari. Tribuit tamen &Agamemnoni Pausanias caput Leonis, cum his verbis: Hic est terror hominum. Apud AEsi tum in septem Ducibus ad Thebaue , illorum uni pro clypeocentro adstribitur plenilunium, alteri vir nudus, cum saceardente in manu , & hoc symbolo literis aureis assignato : Comburam urbem. Alius in clypeo dicitur habuisse virum armatum, per scalas in turrim hostium ascendentem ; Iustitiam alius , habitu muliebri pictam ; quae manu ducem hominem , militem visu, literis adiectis haec quasi profaretur: Reducam hunc virum in urbem Alius Iovem cum fulmine, alius Sphingem, Typhona alius per os fumum emittentem. Alius denique Thebanum virum in clypeo pictum gestasse narratur , ut quam plurima quod ibi dicitur J in virum iacula mitteret. Amphiarai tandem Clypeum is ipse Tragicus describit rotundum, aeneum : non vero addit, ) scuto inerant insignia; nam non vult videri, sed
esse bonus: ut hinc appareat, hanc rem iam tum quoq; vanitatis alicuius argui solitam, quam revera prae se ferunt hodiernae nonnullo iuImpresiae, ut Vocant, quas aliqui neganti, Minervae calculum mereri possὸ , nisi grande quid & plusquam humanum spirent. Ideoque stoecies haec ostentationis apud Romanoς olim non promiscuEpermissa, nec nisi factis iam claro, qui sese suasque virtutes egregiis rebus gestis approbarat, & adeo de futuris gloriari ac spondere meritis his vulgo δειγμοια poterat. Primo enim anno milites scutum sine omni argumento & insigni candidum gestasse, docent ad Virgilianum illud : Parmassi inglorius alba . Sed ut ad alia aliorum s. AEneid. pergam , arentini clypeus cmctam sirpentibus hydram habuit, Grosthi lib. . 'n. taurum. In scato Mariano Cimbrico, galli gallinacei , pugnacissimi ali- Quin i . O. e. i. tis . depicta fuit imago. Hercules Alemannas gentis Bojorum pater atque conditor, quem primum Herculem fuisse autumant, in cly- Ni x0Π dipeo suo Leonem gessit, propterea quod Leo bestiiS omnibuS im T'ieit. de moro Peritat , unde invictum ad fortia facta animum dc impetum ex in- Germ. c.
12쪽
signibus monstrabat. Porro milites Romani adhuc aliud quid tale
habebant in consuetudine positum, quamvis non soli , se tenim mutari Mari frequenti ginium etiam apud Cimbros Sc Germanos) ut nempe galeis Luporum pelles, ac Leonum, altorumque animalium hiantium formas imponerent, quod non tam formidolosum hostibus. Polyb. lib. 6. quam ipsis gestatoribus integumentum pariter esset ac in igne, ut in pratis
ignaviter aut strenuὸ se gerentes facilius agno fierentur. Exemplum subministrat Princeps poetarum :V1rs d.l-7. R- si inter primos praestanti corpore Turnu Vertitur arma tenens, ct toto vertice supra est, Cui triplici crinita iuba galea alta Chimaram
Sustinet, ΑΕ lmeos inantem faucibus ignes. At lavem es peum sublatis cornibus Io Auro instigmbat , iam fletis obsita, iam bos,
Argumentum ingens, se custos virginis Argus, Calatat amnem suadens pater Inachus Erna. Quo argumento dicerem aliquatenus adumbrari conditione ipsius Turni : nec falso etiam abhinc descendisse putarem , morem il-um , quo Galeas ct Insignia familiarum hodiernum in diem istiusmodi plumis Se animalibus exornare solent. In vexillis quoque & signis Rom. veterum erant Aquila, Lupi, Minotauri, si qui, Apri: δc illa ipsa non sine tacito quodam & recondito sensu, quod ex Vegetio discimus; qui, Ob hoc , inquit, veteres Minotauri figuum in Legionibus habuerunt, ut quemadmodum ille in intimo ct sie cretissimo Labyrintho abditus perhibetur : ita Ducis conflium semper occultum esset. Germani quoque maiores nostri ferarum imagines probb Φ, M' ς signis habuistb scribuntur 4 Tacito. Veteribus Alanis Burgundionibusque , iuxta Methodium , insigne bellicum erat fetis libere excurrentis imago, qua innuebant, se pro libertate pugnaturos: Carus enim captivitatis impatientissimus. Armeniis aries, Corinthiis Peg sus arridebat. Africani Elephantem elegerant, Milesij Leonem. Athenienses Noctuam, Suevi Ursum , Leopardum Aquitani maluerunt. Scythis fulgur, Thracibus Martem, Phoenicibus Herculem, Cilicibus armatum caput gestatum fuisse legitur. Idemo tinuit etiam in navibus. Unde Virgilius lib. 1. AEneidos:
videlicet navi; cui nomen hoc exinde impositum, quod Centauri
13쪽
habuerit insigne . Sed de iisdem inscripta vulgo symbola haec : FG plutati in sensiatis navigatis , aut, Frovidentia curaque strvatrix. Quod vidimus a-psi de mirabiu-pud Belgas, ac alios mariturios, etiamnum observari: dc apud M6ssiensis etiam,inter alias praesidiarias naves Regias unam memini Solis effigiem prae se ferte , cum hoc symbolo : Orientem ct occidentem lustro. Habebant etiam veteres in prora sive puppi collocatam imaginem alicuius Dei, sive animalis, ut arietis, hirci,& aliorum, quae 3cistela ct hi αον τοῦ πλοίου , insigne naris esset, unde dc cognomentum sortiebatur , de qua re vide post alios Lazarum Bayfium intrach. ad i. a. ff. de captiv. & postlim. revers. In annulis denique signatorijs veterum simile quiddam fiebat. Pompeius 3c Sylla in suo quilibet tria trophaea habebat, Au-Dio Cassi L h. gustus Sphingem , Galba canem ex prora navis prospectantem. Id. lib. sta Me caenas rana , Papirius Cursor Pegaso signavit. Annuli Pliniani elin. l. 37. e r. aposphragisma erat quadriga; Pompeiani item, Leo ensem tenens. Esi i η ' ''' Et ut finiam, buc etiam Imp. Augusti Delphinum ancorae circum- rixit. ro . plexum cum symbolo : Festina lente; referemus, praee unte Paulo so-vio: quidquid ei contradicat alter ille, qui tamen interim ipse ludi cra nonnulla, quae Veneris potius, quam veram verae Virtutis mili- . tiam sapiunt, plenis buccis dilaudat, δc vel invitis Gratiis in coelum evehit. Adducendus huc quoque Antiochi Leo cum Caduceo, hos Thesei, Seleuci Taurus, Cas Mari, boves coniugati, dc
Ex quibus omnibui evidens est, quantum distent hodierna familiarum insignia ab illis veterum, quibus eorum unusquiSquesseo modo ac lubitu assumtis utebatur , nec ob id statim gentiles suos ad eadem illa retinenda obnoxios habebat. Adeoque clare patet, quam frustra sese torqueant nonnulli antiquitatis iMari, qui suae demum aetati hanc inventionem .deberi, sibi perstiadent: quod ut eo facilius credulitati hominum insinuent, nonnihil addunt de suo , 8c novis minutiis rem antiquissimam dc liberrimam angustare satagunt. At quis non videt, ex ijs quae diximus, Emblema generalissi- Dirigis Ein-mum esse nomen , quo quaevis figura, sive picta , sive caelata, si- blematum. gnificatur, quodque sub ambitu suo complectatur illam alteram speciem Emblematum universalium , habentium aliquod noEma dogmaticum generale: vel significationem virtutis, vel detestationem
14쪽
viiij, vel denique instructionem ad prudentiam, eamque restrictam ad nullum certum hominem privatum ', qualia plures edIderunt, inter quos familiam ducit Alciatus ; Et quis non videt, illa , si privatim ad significandum aliquod speciale propositum adhibeantur, addita ingeniosi Epigraphe symbolica, uni tantum accommodata. quod a principibus utplurimura viris , dc d nobilissimis quibusve ingeniis fieri amat,) Emblematis istius generalissimi speciem alteram esse, quam vulgo I resam nominant, & nos, quoniam barbarum hoc ad distinctionem, Em ia singulare ξ Quis porrd non videbit, si modo exempla superius enumer crimari penitus volet, nihil aliud illa vcterum, quam species horum fuisse ξ licet vel Emblemata , vel Impreta, non dicantur apud authores, quandoquidem haec vocabula nostro demum sevo & inventa, & his rebus hoc sensu applicata,quae veteribus Insignia promiscue vocabantur. Quantumvis etiam symbola, sive Inscriptionum verba, quae picturarum implerent sensum , ab ijsdem authoribus non semper adjecta fuerint , negare tamen haud proclive fuerit, & aliqua fuisse adhibita ab illis, qui ea usurpabant, & ab his nostra demum originem duxisse. Quis denique non fateri cogitur, illa ipsa Emblemata communia, sive universalia, facile mutari posse in singularia, sive Impresses, ει has facilius adhuc in illa ; Hieroglyphica vero facilimὰ omnium in utrumque , & ista cuncta vel pro symbolis & insignibus, sive gestaminibus, usurpari posse Z siquidem toti alicui exercitui, vel comitatui aulico, vel familiae denique, singulare propositum aliquod honestum esse potest commune. Sed haec hactenus. Usus. Progredior ad usum. At quoniam illum, utpote multiplicem, ex parte aliqua jam ante aliud agendo imprudens tetigi, unum tantum, & eum minime silentio praetereundam, superesse video, qui nimirum is est, ut invictissimi quique Heroes, vivam in sese virtutis imaginem circumferentes,non minus animorum simulacra quibus, dum vivunt, ipsi met ceu quotidianis stimulis ad praemeditatas. Iaudes agerentur) quam corporis essigiem, pictae huius Poξ seos beneficio aeternitati relinquerent, & ad aemulationem sui generosami. 'η ς quoque posteritatem excitarent, apte miscentes utile dulci. Nam certe oblectationes hae de genere sunt illarum, quas Se-Epiae pr. neca laudans, quemadmodum, inquit, calator oculos diu intentos ac fatigatos ramittit, ars apocat , O ut dici solet ,pasiit: sic nos animam aliquando
15쪽
debemus relaxare, ct quibuιdam Oblectamentis reficere : sed ipsa oblectamenta operasnt : ex his quoque , si obsierrareris , invenies, quod possit fieri salut re . Ut enim addo ex Plutarcho se oculo is demum gratus est color, qui prae m. in Periflori in sinat, ct amoenus, recreat, aliti visium : ita mens ad illa deducena Vi*m Fδb M da spectacula est, qua obleutando ad propria ipsam alliciant bona. Cum igitur ea sit Emblematum natura , ut similitudine quadam , ad alia, quam quae sensui exteriori offeruntur, intelligenda, trahant mentes nostras ; nil commodius erit his imaginibus; quibus s quis nos uti re- nec. Ep. ys. rat, ct poetis solis iudicat esse concessas, neminem mihi videtur ex antiquis legisse, apud quos nondum captabatur plausebilis oratio. Isti qui simpliciter, ct demonstranda rei causa eloquebantur, parabolis referti sunt: quas existimo necessorias, non ex eadem causa, qua poetis, sed ut imbecillitatis nostra adminicula snt , ct ut discentem ct audientem in rem praestentem adducavi. Ita Sacras Literas constat plenas esse parabolarum, inibique nos ad formicas jam & locustas, jam ad araneas, jam ad agrorum Lilia, jam daves coeli, prudentiamq serpentum, columbarumq; simplicitatem ablegari ; nec immerito, cum Deus nos in hunc mundum quas testes Lactant. c. s. de laudatores,sivorum operum immisierit, quo vocare nos subindὰ debet Re qς Gii i/P gis exemplum Salomonis, qui a Cedro, arborum procerisiima, philos ha- 3 Reg. 4.tM est, ad Ossopum ust , minimam earum. Et ad hanc ab Imp. Leone ις ωPn lib. s. c.
contemplationem invitamur his verbis : Oportet nos, cum divina manu Novell. so. pl.
formati, mente i ac ratione praediti Din, brutorum praestantis non cedere. Non enim illa imbecillitas reprehensione vacat, ne, a iustis vituperationibus libera est ; sed tanto obnoxior, quantum brutali natura rationabilis prudentia antecessit. Eddem nos dirigens Seneca, Pudeat, Inquit, ab exiguis Libr. f. de elem animalibus non trahere mores, cum tanto hominum moderatior esse animas ' '' debeat, quanto vehementius nocet. Et perierunt profecto mores,s nec ιllis com- Casii Od. lib. s. parari possunt, qua ratione carentia temperantur, ait Rex Gothorum. Sa- νῆς LP iv M. ne certum est, vestigia morum animi humani in animalibus cerni : nosse
. quippe commoda sua, ct hostium uiresa ; semel decepta, non facile falli it rum ; adeo, nos eorum discipulos esse, ab illis, infinita ad vitam, ad prudentiam ciνilem, ct oeconomicam, ad artem medicam, ad alia, didicissse, testes omni exceptione majores sunt, Aristoteles, Plutarchus, AElianus, Plinius, de alij. Quid quod ea iuris quoqj peritia censit Imperator no- Ivitinianti, iaster 3 Quid quod a virtutibus instructiora multo , multo, prudentiora, ct ix de lux. feliciora hominibus animalia affirmat, & tantsim non demonstrare coia .i ' '
natur Gryllus Plutarchi i Certὰ MenandEx id adstruit his versibus:
16쪽
Animalia cuncta selic ima sunt,
Et multo magis homine sapiunt. Primum intueri licet asinum istam , Oui indubie est animal miserum, Nihil mali tamen ei sua culpa nascitur, Sed qua natura ipsi dedit, ea habet. Nos vero prater mecessaria mala Ips per nos alia nobis insuper adiicimus, Dolemus, s quis ster erit: s maledixerit, Irascimur : s quis viderit insomnium, metuimuS.
rumna, opiniones, ambitiones , Leges,
Ista omnia prater naturam, ct alcititia mala sunt. Geὸ ut non sine causa gravissimo Historicorum videatur homo, Omnium animalium versutismum habeatur , omniam esse sotaismum,
Sed puto satis meo me promisso exsolvi r quare ne diutiuste differam , Lector, accipe pauca quaedam de consilio, δ forma nostri huius opusculi , quae quidem non adeo est nova , nec sine exemplo , nec sine suo item usu. Quid enim utilius potui, ut cum eruditissimo huius seculi viro loquar, quam tot sententiaue in unum conducere , pulcras , arres , di, ita me salus amet, ad salutem natas generis humani Z Nam quod ego eadem dicerem , ecquando mihi eadem vis, aut fides ' Vt in uno aliquo telo, aut gladio, multum interest, aqua manu veniat : sc in sentientia, ut penetret, pabile facit robσε alicuius , ct recepta authoritatis pondus. Atqui ea veteribus adest, ex quibus ista li audimus. Quid enim proprium nostrum praefabor cum Solino P esse poterit, cum nihil omi erit antiquitatis diligentia, quod in adium ad hoc tussi ενι perseverat Z uuapropner quae o te, ερ de praebenti tempore editionis hcius siem libres: quandoquidem vestigia monetae reteris persecuti, opinioney se sententias
universas erigere maluimin potius, quam innovare: Imitatione Imperaro- Sueton. Augus ris Verὰ ' ugusti, qui in evolvendis iuris 3 lingua autoribua nihil aeque se- -2' - ctabatur, quam praerepsa, ct exempla, publice vel privatim salubria , ζήL ad verbum excerpta, aut ad domesticos, aut ad exercituum' Frovinciarum Rectores, aut ata urbs magistratus plerum1 mittebat: prout quissi monitione indigerent. Etiam libro; totas ct Senatui recitavit, ct populo notos per edictum sapὸ fecit, ut orationes et Metelli, de prole augenda, ct Rutilii de modo ad suorum : quo magis p suaderet, utranis rem non a se primo animadversam, sed a Torma huius
17쪽
sed antiquis iam tum cura suis. Huius intimus M. Agrippa, vir ingentis a- - ente. 'φsolas ex his, civilia bella claros potentes, fecerunt, felix in publicum suit, dicere solebat ; multum se huic debere sententia : Nam conin dia parva res crescunt, discordia maxima dilabuntur. Hac se aiebat ct fratrem, ct amicum optimum factum. Quare prosequor cum Annaeo s elusimodi stententia , familiariter in animum recepta, sormant eum : cur non hac pars philosophia, qua talibus sententiis constat, idem psit Z Pars virtutis disciplina constat , pars exercitatione. Et discas oportet, ct quod didicisti, segendo con firmes. Idcirco ne te taedio assiciant, mi Lector, si qua saepius heic rei terabuntur. Bis enim aliter , inquit Socrates,) pul- Plato in G0rgiLcrum edi, ea que psilara sunt, dicere ais considerare. Sed & porro tibi scien- stobaeus sermdum illud Epicteti , quod homo non facile usis mi dogma comparaverit, '' nis quotidie eadem dicat, ct audiat, oesmul ad vitam accommodet. Cum denique sicut ante relatum) Emblema nihil aliud sit, quam similitudo quaedam in picturam compacta, quomodo Ciceroni metaphora dicitur, in verbum contracta similitudo; te quaeso, ne ad vivum omnia resecare, &, quod ait Varro, statera auraria
pendere velis, sed illa potius Cypriani cogites : Exempla non per omniasmilitudinem ferrare posse rei illius , cui praebere putantur exemplum, sed 'F in e xposit, sym-scere, s uni ui alicuius partis, pro qua videntur alliumta , smilitudinem te h 'ΦΑ629st' nent. Ex quibus constat , exempla, non in omnibus, his, quorum exempla fuat, se similia ; alioquin si eadem eseat omnia , non exempla dicerentur, sed ipse potiils res, quibus agitur , viderentur. Quod si hoc abs te, Lector,
impetravero , nihil erit, cur morer morosos istos Canes, quibas, juxta adagium, dissicile est sectum sternere , ct quias innatum e t ut non S eneca in Excer-
pro seritate , sed pro confiuetudine latrent. Quos ego isthoc disticho cum P 'μ' bona pace dimissos hinc volo: Hec mea sunt, procul hinc, malὸ quici b illa legendo ct Interpretando sacere discupis tu
18쪽
Emo non se vindicare morte quaerit a nigra : emo non sudet Moneta consecrare postibuου 2 cominis clari tabesiam, perstus posteris. Calce sed pauci secunda regiam premunt viam : probas plures per artes cincin error similis illis vocat ni stris Vanitatis adsecum, Poena ubi cubat, cubar stra Poenitentia. dii sed illi juris in te repperit. Mentis bona Luce, Zingrest, ante eunte semper, adem ad auream Gemmeae Virtutis, aras ad, Honori obris
Passu Vsi haud delicato: semi contuberniis
Hirm s ultro receptin, in quiete , in otio Non inerti agis juventam, sertis ac rides vicem Hanc es istam, Aeternitatis Candidatus haud niger; Testium cui plus sat uno te se Consilentia. n rei quod nullum obire publicae muπω ρ -
Pacis artes aes Martis in Dices doctus u Rite casiens res profanaν, rite calgens res suras et Sed Vatinios tot inter esse non cupis Cato iPranno aestimasi vero cuniara Mundi inania.
acte Zincgres,profundae mentis hae induseria bris dote pura virtuου cui placet, vermi Honori si pompa. Ebur curule purpurae adoreas Sor olet negare dignis, o dare immerentibus.
19쪽
Gloriam famami veram quiliber donat sibi,
Perperi qua positaeentem gaudio ac penu beat. Guam, Zine me ae Platonis se Cleanthis porticu
Occupatus, veritatem nocte liberasa :per ludum jocumi luculenta Emilemata Luminis dias in auru profer, ex quibuου martaui in aequum, quidve is m, quid pium, quid improbum, diuilibet minore cura, quam Minervas 'po plura fesos honores, des longo cernere ordine Heroas celebreis pacis aut besse artibus SMacte, Zingre , hoc laboris fonte parvo, a quo fluis
Rivus haud unm perenni semine ; unde Principes, de Minarum clientes, unde Resiona assecla, de cives, civiums plurimus rector, bibanem ectaris meros liquores; quos eo equemisu Haurient capace fauce, maior hoc uratfitis. JANus G Ru TE Rus.
A Ureum venustant ut scyphum & argenteum Apte illigata agalmata :Nitent ut asseroto p vimento inditae Diversiformes tesserae et orationi sic, politis vocibus Mixtae affabre sententiae, Addunt decoras & Veneres & Gratias , Et unionum pondera. illu-
20쪽
Illustriori sed feruntur lumine Eiusmodi daedalmata, In queis imago, juncta acuto lemmati . Sensum cedro dignum essicit. Huiusce tessellator artifex rei Guilhelmus est Zincgrefius: Verbisque pegmatisq; qui scite additis. Invenit haec Emblemata. Quae scruta ne tu duxeris dupondia: Musaea sunt cimelia.
Pressoque dignus auctor ipsus pollices Doctique Circi plausibus.
Nam dulce miscens eleganter utili, Punctum meretur omnium. MELIOR AD AMus.
A L I v D. F Elis prisicorum fuit hac industria vatum,
Velatam vulgo Sophiam objecile propbavo. Eu tecum perte, redit reddentibus astris,
Priscorum Sophie, priscis industria pecti:
A quiso quantum priscis simulomnibus illa Desiueras, cantum ista tibi venturas soli Tosteritas debere Sopho, vatici fatetur.