The poetical works, Latin and English, of Vincent Bourne

281쪽

Circum ululare lupi; quorum, dum bruma manebat, Cum gemitu fugere animae, dubiamque superSteSSollicitat fremitus mentem, et VOX pΟSthum terret.

Haud equidem credo spreta decedere Cypro Idaliaeque jugis Venerem, gelidaque sub arcto Instaurare choro . Si qui tamen hoc quoque, Siquis Captus amore legat littus, te, Phylli, Myricae,

Te nemus omne canit formosam arbusta Lycorin, Formosam doctae resonant Amaryllida Sylvae. Respondent pulSse valles, iteratque ocosa Νomen imago rudi stupet arguti incola luci Accipiens dulce summo de monte querelas, Incertus, Geniumne loci, Faunosne locutos Esse putet faUSt mo nesciit omine gaudet, Indigitesque Deos, et umina ruri adorat. Cantabrigiae, in Comitiis posterioribus 17 21.

DEFENDIT UMERUS.

BLANDIo indulsit, felis, tibi parca novena Νam tibi ne Lachesis fila novena colo. Hinc, si missa voles celsi de culmine tecti, Decidis in tutos praecipitata pedeS. Nec miseram licet infestent laniique caneSque,

Te lanii exanimant, XanimantVe CaneS. Si moriare semel, si bis, Si terve, quaterVe, Plusquam dimidia parte SuperSte OriS.

282쪽

DONO DATUM.

INSIGNI fama scyphus est, et Splendidia USU, Qui suum ab inscripto carmine nomen habet, Νocturnus studiis saepe ille adjutor, alumnUSCum solus fruitur se fruiturque libris :Νec comes ingratus, paetum cum leniter haurit, Et reficit sese lentus odore tubi. At non immodicos potant sussicit haustus; Mensura cyathos Vi Superant duoS. Quanquam nec titulos, et avita insignia praefert, Νec quid paupertas ambitionis habet; Ν0 Barringtonio similes Ostentat honoreS,

Cristamque et scutum, Sanguineamque' manUm Atqui animi memoris, gratique est pectori inde ;Est etiam in parvo munere danti amor. Nomina cum major scyphis Xederit aetas, Νec distincta suis nec memoranda noti ;Pauper Johannes seris testabitur anniS, VerSU, Uem impleX, Sed pia musa canit; Νon esse argenti pondus, quod dona, Sed SSe Donantis mentem, quae pretiosa facit.' Inscribitur poculo hoc distichon :

iauper Johannes dictu cognomine Clarii son, Hunc cyathum dono gratuitoque dedit. Insigne baronetti.

283쪽

265 SELLA PACIFICA.

UTILIS est cathedra, et multo superimminet amni, Beriam, Ubi nascuntur urgia, certa Salu ;Es senem cohibet quae linguam, et temperat iras, Νec sinit, ut ratio deserat imperium. In qua antippe quaecunque immergitur undis Ter quater, innocua mitior exit Ove. Νec quidquam irarum reminiscitur illa; suroris Tam cito defervet vis animique eadunt. Quid docet haec sella, attente perpenderis ; et nil Socraticam dices par docuisSe Scholam.

NEWTONU ingentem, lumen non unius 2Vi, A. B. quae docuit prima, magistra fuit. Doctior ille statim vetula, cito sensit inani Quiddam his literulis majus ineSSO Ono. Protinus egregios elementis repperit uSUS USUS,AEUO nunquam conjiciebat an US. Νotosque ignotis numeros conferre PeritUS, Inde potestates format utrisque dataS. Laudo tamen Vetulae praecepta ea primula, quaeque

Ν0wtoni haud dubitem dicere Principia.

284쪽

A dextram, ad laevam, porro, retro, iique reditque, Deprensum in laqueo quen labyrinthus habet. Et legit et relegit gresSus, Sese Xplicet unde, Perplexum quaeren unde revolvat iter. Sta modo, reSpira paulum, simul accipe filum Certius et melius non Ariadne dabit. Sic te, Sic Solum, expedie errore : Viarum Principium invenias, id tibi finis erit.

OPTIMUM EST COΝVIVIUM,

IN QUOD CHORAULES NON VEΝIT.

MAGNA instauravit Macedo convivia Victor, Adjuvit festas et citharista dapex: Heroum cecinit simul ille ingentia facta Argivum, in Persis qui cecidere plagis: Exarsit juvenis, dederat quas Musicus, iris Νec longum, Xclamat, victor inultus ero. Et tristem facinus t Persepolis illa venusta Urbs suit, aequavit quam citharoedus humo.

285쪽

QUOD TIBI VIS, ID ALTER ET TU FECERIS.

OFFICIOSA Senem, succincta, et sedula fingit Sic tabula Heemskirhi ludicra tondet anuS. Inque vices idem sic ludit amabile pictor

AEqua tondet anum conditione SeneX. Cum vetulus sit uterque, et Sit barbatu Uterque, Fas est, alterius poScat ut alter opem.

286쪽

NULLI TE FACIAS NIMIS SODALEM.

PALPAT heram selis, gremio recubans in anili; Quam semel atque iterum Lydia palpat hera. Ludum lis sequitur nam totos Xerit UngUeS, Et longo lacerat vulnere feli anum. Continuo exardens gremio muliercula felem Νec gravibus multis excutit absque minis, Quod tamen haud aequum est. Si vult cum fele jocari,

Folinum debet Lydia ferre ocum.

CORPORI exigui, Sed magni est nominis auctor, Quem vexat Scriptus non ita parva manUS. Ille diu tacitus, sed non perterrituS, iram Ingenti tectam pectore dissimulat. Ex improviso cum tandem uncias exit; Bilem babet et totus, fel, aloenque liber: Dixerit ut monitus quivis laesisse gigantem Tutius, exiguum quam tetigisS Virum.

288쪽

270CΟΝSULE, QUID VALEAΝT HUMERI.

RoBUsΤIs fert mundum humeris, et pondere CurVUS Sudat, et ingenti mole laborat Atlas. QUOS IlerVOS, quam CerVicem, quae brachia CrUrUm Quam validos nexus tam grave poScit onusto caute incedas minimus nam si tibi lapsus Offendat gressus, Omnia corrUimUS.

OBSUΝT AUCTORIBUS ARTES.

INSTRUΜENTA Deci8, quae nitrum et Sulphura miScet, In flammam ignescit, SubruitUrque mola. Cuncta volant, lacerique artu et SaXa trabeSque,

Et distans subito fulmine terra tremit. Triste genus lethi sed quo si funere tali Dignus erat quiSquam, dignus et auctor erat.

UT VIVAS, VIGILA.

CUI Ors est lucrum, cui mors est anua vitae, Tristia qui cura funera, tristis homo est: Discurrit totam venaticus ille per Urbem, Ille quis aegrotat, qui moriturque, rogat. Curre, Uer, OnUitne, roga, Campana feneStra, Indicium mortis, quae Sit aperta, Vide. Alter enim, satagas ni Sic Vigilare, cadaver, Qui mihi praeripiet, vultur, et alter erit.

289쪽

A modulum capitis e Flavia crispat Ouini, Et collum ad medios nudat anile Sinus.l Sta parum prosunt nulla celabitur arte, Quae vetulum infecit cana Senecta Caput. Nec bene conveniet rugi adSumere I UgaS, Quas nuribus nostris Gallia vana dedit. Quod sis, esse velisa et cum reVocare UVentam, Flavia, non poteriS, Si patienter RNUS.

I tabulis binos fratres perSaepe Videre St, Utrumque, ut tradit fama etUSta, Senem. Hic sese in risum, patulo sine dentibus ore, Solvit, et humanas res facit esse ocum

In lacrymas fusus vultuque heu losetricus illo Rebus in humanis nil nisi triste videt. Ridonti aut flenti credis si credis utrique, Sunt res humanae flebile ludibrium.

SIS QUOD VIS, DUMMODO SIS ALIQUID.

AGRICOLA errantem fatuus qui decipit ignis, Incertum lumen dat, subitoque fugit: Nescio quid liceat te dicere, flamma OCOSa, Cum toties aliquid sis, totiesque nihil.

290쪽

-E TURRIBUS ALTIS DAT CAΜΡANA SONUM.

WOLSAEAS arces, arce quibus almus Apollo Praesidet, ingenti Clusius ore quatit. Clusi, utcunque quati firmiSSima moenia, qui non Communes tecum vellet habere lares γWEsΤΜΟΝΑsΤΕRII Thomas dum deserit arces, Eque ruinosa turre coactus abit; Ignotam Pauli migrans novus hoSpes ad sedem Ingemit, et gemitu rumpit Utrumque latus. Rumpitur, et rumpatur; erat nam corde papiSta, Qui poterat Paulo praeposuisS Petrum.

Cula subit illius laetissima frontis imago, Quam nostri toties explicuere sales Cum subit et canum caput, et vigor acer Ocelli. Et digna mistus cum gravitate lepoS: