Anthologia latina, passages from the Latin poets, selected and arranged with notes

191쪽

HORATIUS. III Nos manet Oceanus circumvagus urVa beata Petamus arva, divites et inSulas, Reddit ubi Cororem tollus inarata quotanniSEt imputata floret usque inen, Gorminat et numquam fallentis torme oliVae, Suamque pulla ficus ornat arborem, Mella cava manantis ilices, montibus altis Levis crepante lympha dosilit pede. Illic iniussae seniunt ad mulctra capellae, Refertque tenta gre amicu Uberari Nee eSpertinus circumgemit urSUS OVile, Nequo intumoscit ulta viperis humuS. Pluraque festicos mirabimur, ut neque largis AquOSus eurus arva radat imbribus, Pinguia nec siccis urantur Semina glaebiS, Utrumque rege temperante caelitum. Non huc Argoo contendit remige pinus,

No ius impudica Colchis intulit pedem

Non huc Sidonii torserunt cornua nautae, Laboriosa nec cohors Ulixei. Nulla nocent pecori contagia, nullius astri Gregem aeStuoSa torret impotentia. Iuppiter illa piae Secrovit litora genti, Ut inquinavit aere tempus aureum ;Aoro, dehinc ferro duravit secula, quorum Piis secunda Vate me datur fuga.

192쪽

CXXVII.

Satirarum. Lib. i. Sat. X.

BAM forte Via sacra, Sicut meu QStMOS, Nescio quid moditans nugarum, totus in illiS. Accurrit quidam notus mihi nomine tantum, Arreptaque manu quid agis, dulcissimo serum P Suaviter, ut nune est,' inquam, it cupio Omnin,

Cum adsectaretur Num quid vis 3 occupo. At illo moris nos inquit; docti sumus.' Hic ogo Pluris Hoc inquam mihi iris. Misores discodoro

quaerenS, Iro modo ocius, interdum conSi Stere, in aurem Dicere nes io quid puero, cum Sudor ad imos

Manaret talos te, Bolane cerebri Folicum aiebam tacitus, cum quidlibo illo Garriret, Vicos, urbs laudar0t Ut illi Nil rospondebam, misere cupis, inquit abire: Iamdudum video; sed nil agis; usque tenebo; PrOSequar hinc quo nunc iter est tibi. Nil opus est to Circumagi quendam Volo visore non tibi notum; Trans Tibserim dongo cubat is, propes Caesaris

hortOS. Nil habu quod agam, et non Sum piger; Sque Sequar te.'

193쪽

ΠΟRAΤIUS. I 3 Domitto auriculas, ut iniquae mentis asellus, Cum graVius dorso subiit onus. Incipit illo Si bono mo novi, non Viseum pluri umicum, Non Varium facies : nam quis me Scribere plures Aut citius possit vorsus 3 quis membra movere Mollius 3 invidoat quod et Hermo sene ego CnDto.' In torpoliandi locus hic orat 'Est tibi mater, Cognati, qui te salvo ost opus 3 Haud mihi quisquam: Omnis composui. Felicesu Nunc ego resto. Confice namquo instat fatum mihi tristo, Sabella

Quor puero cecinit divina mota anu umn: Hunc neque dira Venena, nec hosticu auferet enSiS, Nec latorum dolor aut tuSsis, nec tarda podagra: Garrulus hunc quando consumet eumque loquaceS, Si sapiat, Vitet, simul atque adoleverit aetas. Ventum erat ad Vestae, quarta iam parte diei Praeterita, et casu tune reSpondere vadato

Dobebat quod ni fecisset, perdere litem. Si me amas,' inquit, 'paulum hic ades. Inteream, Si

Aut valeo stare aut novi civilia iura: Et proporo quo scis. Dubius sum, quid actam, inquit, aeno relinquam an rem. o, sodes. Non faciam illo, Et praecedere coepit. Ego, ut contendere durum est Cum Victore, Sequor. Maecenas quomodo tecum Hinc repetit: 'paucorum hominum et mentis bono

194쪽

1 4 ANTHOLOGIA LATINA.

Nemo dextorius fortuna est usus Habores Magnum adiutorem, OSSet qui serre Secundas. Hunc homin0m velles Si tradere. Dispeream, in Summosses omnis. Non isto vivimus illic Quo tu rore, modo domus hac nec purior ulla est Noe magis his aliena maliso nil mi ossicit inquam mitior hic aut est quia doctior est locus Uni Cuique suus. Magnum narras, vi credibile.

'Atqui Sic habet. Accondis, quare cupiam magis illi

Proximus esse. Velis tantummodo quae tua virtUS,EXpugnabiso et est qui vinci possit, eoque Dissicilis aditus primos habot. Haud mihi

deero: Muneribus servos corrumpam; non hodie si Exclusus fuero, desistumo tempora quaeram ;Occurram in triviis deducam. Nil sine magno Vita laboro odit mortalibus. Has dum agit,

Fuscus Aristius occurrit, mihi carus et illum Qui pulchre nosset Consistimus Unde venis et Quo tondis 3 rogat si respondet. Vellere coepi, Et prensare manu lentissima bracchia, nutanS, Distorquens oculos, ut me eriperet Malo salsus Ridon dissimularos meum iecur urere bilis. Certe nescio quid secroto velle loqui te Aisebas mecum. Memini bono, sed meliori Tompore dicum hodie tricesima sabbata: vin tu

195쪽

NORATIUS. 7s Curtis Iu laseis oppodoro 3 Nulla mihi, inquam Rotigio ost. At mi sum paulo infirmior, unus Multorum ignosces s alias loquar. Huncine Solem Tam nigrum surrexe mihi Fugit inprobus ac me Sub cultro linquit Casu vonit obvius illi Advorsarius et Quo tu turpissimo γ' magna Inclamat voce, et 'Lico antestari 3 ' Ego vero Oppono auriculam. Rapit in ius clamor utrimque Undique concursus Sic me servavit Apollo.

isto I Lib. i. To Albius Tibullus.

LBI, noStrorum sermonum candido iudex,

Quid nunc to dicam facere in regione Podana 3

Scribero quod Cassi Parmensis opuscula incut, An tacitum Silvas inter reptare SalubreS, Curantem quicquid dignum sapient bonoque est Non tu corpus eras in pector di tibi formam, Di tibi divitias odorunt artsemque fruendi. Quid vox sat dulci nutricula malu niuilino, Qui sap0r et sari possit quae Sentiat, set cui Gratia, sum a Valetudo contingat abunde, Et mundus victus, non deficiente crumena γInter Spem curamque timore inter e iras

196쪽

1 6 ANTHOLOGIAE LATINA . Omnum crod diom tibi diluxisse supremum:

Grata suporvenio quae non Sperabitur hora. M pinguom et nitidum bene curata cui ViSeS, Cum ridere voles, Epicuri de grege porcum.

iv. CXXIX.

ERTUMNUM Ianumque liber, pectia videri S, Scilico ut prosto. Sosiorum pumice

mundu S.

Odisti clavis ot grata sigilla pudico, Paucis ostendi gemis et communia laudas, Non ita nutritus. Fuge quo descendere geSus. Non serit omisso seditus tibi. Quid misorigit Quid volui γ' dicos ubi quid to lasserit; et scis

In breve te cogi, cum plenia languet amator. Quodsi non odio peccantis desipit augur, Carus eris Romao, donec te deserat aetas Contrectatus ubi manibus ordoscere Vulgi CopperiS, aut tinea paSee taciturnuS inertes, Aut fugios Uticam aut Vinctus mitteris Ilerdam. Ridobit monitor non eXauditus, ut ille Qui male parentem in rupe protrusit asolium Iratu : quis enim invitum servaro laborollΠOc quoque te manet, Ut puerOSelementa docentem occupet eXtremis in vicis balba Senectus. Cum tibi sol topidus pluris admoverit uureS,

197쪽

TIBULLUS. 77M liburtino natum patro, et in tenui re, Maiores pennas nido extendisse loqueris, Ut quantum generi demas, virtutibus addas Mo primis urbis belli placuisse domique; Corporis Xigui, praecanum, Solibu uptum, Irasci colorem, tamon ut placabili QSSom. Forte molam siquis te percontabitur nevum, Me quater undonos sciat implevisse decembris, Collegam Lepidum quo duXit Lollius anno.

ALBIUS TIBULLUS

Lib. i. Elegia .

QUANTUM os auri pereat potiusque

Smaragdi, Qua micat ob nostras ulla puella vias. To bollar decet terra, MeSSala, marique, Ut domus hostiles praeserat exuvia r Me retinon vinctum Ormosae Vincla puellae, Et sodo duras ianitor ante oreS. Non ogo laudari curo, mea Deliaci tecum Dum modo Sim, quaeSO Segni inerSque Oeer. Te pectem, Suprema mihi cum Venerit hora, Torisneam moriens deficiente manu. Flobis set arsuro positum me, Delia, lecto, Tristibus o lacrimis oscula mixta dabis.

198쪽

1 8 ANTHOLOGIAE LATINA . Flobis : non tua sunt duro praecordia ferro Vincta, nec in tenero stat tibi corde silex. Illo noti iuvenis poterit de funere qui Squam

Lumina, non Virgo, Sicca reserre domum.

Tu Manes ne laede meos, sed parce Solutis Crinibus et teneris, Delia, parce geniS. Interea, dum sata sinunt iungamu umore rIam veniet tenebris Mor adoperta caput.

CXXXI.

Elegia iii.

O utinam memores ipse cohorSque mei: Me teno ignotis aegrum Phaeacia terris :Abstinoas avidas, Mors preeor utra munUS. Abstineas, Mors atra precor: non hic mihi mater Quas legat in maesto OsSa perUS in SinUS, Non Soror, Assyrios cineri quae dedat odores Et float offusis ante sepulchra ComiS, Delia non usquam quae me cum mitteret urbe, Dicitur ante omnes conSuluiSS deOS. Illa Sacras pueri sortes tor sustulit illi Rottulit, triviis omina certa puer. Cuncta dabant roditus tamen est deterrita nunquam, Quin fleret nostras prospiceretque ViaS.IpSe ego Solator, cum iam mandata dedissem. Quaerebam tarda anxius Sque moruS

199쪽

TIBULLUS. 179 Aut ego sum causatus aves aut Omitia dira, Saturnive Sacrum me tenuisse diem.

O quotiens ingressus itor mihi tristia dixi Offensum in porta signa dedisse pedemi Audeat invito ne quis discedere Amore, Aut sciat egressum se prohibente deo.

At tu casta precor maneas, Sanctique pudoris Assideat custos Sedula Semper nuS.

Hado tibi labellas reserat positaque lucerna Doducat plena stamina longa colo, Ac circa gravibus pensis amXaluolla Paulatim somno fessa remittat Opus. Tum Veniam subito, ne quisquam nuntiet ante, Sod videar caelo missus adesse tibi. Tunc mihi, qualis eris, longos turbata capillos, Obvia nudato, Delia, curre sede. Hoc precor, hunc illum nobis Aurora nitentom Luciferum roseis candida portet equis. V. I-22 3 3-94.

200쪽

i8 ANTHOLOGIAE LATINA .

CXXXII.

Lib. i. Elegiari.

Prais of the Guntry. ENTIS Aquitana colobo Messala triumphis

Et magna intonsis gloria victor RViS, Huc ades aspiraque mihi, dum carmine nostro Rodditur agricolis gratia caelitibus. Rura cano rurisque deos. His vita magistrisDesuevit querna pellere glande famen: Illi compositis primum docvors tigillis Exiguam viridi fronde operire domum, Illi setiam tauros primi docuisse feruntur Sorvitium et plaustro SupposuiSSe rotam. Tunc victus abiere feri, tunc consita pomuS,Tuno bibit irriguas sortilis hortus aquaS, Aurea tunc pressos pedibus dedit uva liquoros

Mixtaque securo est Sobria lympha mero. Rura serunt messes, calidi cum sideris aeStu Doponit flavas annua terra OmnS. Rur levis orno flores apis ingerit alveo, Comploat ut dulci 40dula molle favos. Agricola assiduo primum satiatus aratro Cantavit certo rustica Verba pede, Et satur arenti primum est modulatus aVena Carmen, ut ornatos diceret ante deos, Agricolam mini suffusus, Bacche, rubenti Primus inexperta duxit ab arte chorOS. V. 33-56.