장음표시 사용
201쪽
I mihi sorvitium video dominamque
paratum :Iam mihi libertas illa paterna, Vale. Servitium sed tristo datur, teneorque CateniS, Et nunquam misero vincla remittit Amor, Et sui quid merui seu quid peccaVimVS, Urit. Uror o remoVe, Saeva puella, laeeS. ego ne possim tales Sentire dolores, Quam mallem in gulidis montibus esse lapis, Stare vel insani cautes obnoXia Venti S, Naufraga quam vasti tunderet unda maris lNunc et amara die et noctis amarior umbra est: Omnia nam tristi tempora solle madent. Nec prosunt elegi nec carminis auctor Apollo rIlla cava pretium flagitat usque manu. Ite procul, Musae, Si non prodestis amanti: Non ego vos, ut sint bella canenda, colo, Nec reser solisque vias set qualis, ubi orbem Complevit, orsis Luna recurrit equis. Ad dominam faciles aditus se carmina quaero: Ite procul, Musae, Si nihil ista Valent.
202쪽
Sulpicia. ULPICIA ost tibi culta tuis, Mar magne, Kalondis;
Spectatum e caelo, si SapiS, pS Veni. Hoc onus ignoscol ut tu violente enVeto No tibi miranti turpiter arma cadunt. Illius o oculis, cum Vult exurere diVOS, Aecondit geminas lampadas acer Amor. Illam, quicquid agit, quoquo vestigia movit, Componit furtim Subsequiturque Decor. u solvit crinus, fusis docet esse capillis :Seu compsit, comptis est Veneranda comiS. Urit, seu Tyria voluit procedere palla rUrit, seu nivea candida est Venit. Talis in asturno soli Vortumnus Olympo Millo habo ornatus, mille decentor habet. Sola puellarum digna est, cui mollia caris Voltura dot succis bis madefacta TyrOS, Possideatque metit quicquid bene olentibus arvis Cultor odorata divos Arabs egetiS, Et quascunque niger rubro de litore gemmas Proximus sol colligit Indus aquiS. Hanc vos, Ploridos festis cantate kalendis, Et tostudino Phosel, superbe lyra. Hoc Solemne sacrum multos hoc Sume in annos et Dignior est vostro nulla puella choro.
203쪽
UC adesit tonorae morbo eXpelle pu0llae, Hucidos intonsa Phoebo superbo
Credo mihi, propera nec iam to Phoebe, pigebit
Formosae medicas applieui SSe manu S. Emeo ne macies pallentes OCCUPO nrtUS, Nou notet informis candida mombra color, Et quodcunque mali est et quicquid triste timemus, In pelagus rapidis evehat amni aquiS. Sancte, Veni, tecumque seraS, quicunque SaporeS, Quicunque et cantus corpora se SSa levant: Neu iuvenem torque metuit qui fata puellae, Votaque pro domina vix numeranda facit. Interdum vovet, interdum, quod langueat illa, Dicit in aeterno aspera Verba deOS. Pone metum, Corinthe deus non laedit amantos. Tu modo Semper ama: Salva puella tibi est: Nil opus os flotu lacrimis erit aptiu uti, Si quando fuserit tristior illa tibi. At nunc tota tua est, te Solum candida Seeum Cogitat, et frustra credula turba edet. Phoebe, favo laus magna tibi tribuetur in uno Corpore Servato restitui Sse duOS.
204쪽
184 ANTHOLOGIAE LATINA . Iam celeber, iam notus eris, cum dobita reddot Cortatim sanctis laetus uterque socis. Tun to laticem dicet pia turba deorum, Optabunt artes et Sibi quisque tuaS.
E quoque Virgilio comitem non neqUR, Tibulle, Mors iuvenum campos misit in Elysios No foret, aut elegis molles qui fleret amoreS, Aut canoret sorti regia bella pede.
UID iuvat ornato procedere, ita capillo, Et tonuos Coa Veste movere sinus 3
se H Aut quid Oronto crines perfundero
myrrha, Teque peregrinis Vendere muneribus, Naturaeque decus mereat perdere cultU, Noeminere in propriis membra nitor bonisq
205쪽
PROPERTIUS. I 85 Credo mihi, non ulla tuae est medicina figurae Nudus Amor formae non amat artificem. Aspice quos Summittit humus sormosa colores; Ut seniant hederae sponto sua meliuS, Surgatit in solis sormosius arbutus antriS, Et sciat indocilos currere lympha inS. Litora nativis collucent picta lapillis, Et volucres nulla dulcius arte canunt. Non sic Leucippis succendit Castora Phoebo. Polluc0m cultu non Hilaira Soror,
Non, Ida et cupido quondam discordia Phosebo, Evoni patriis filia litoribus,
Noe Phrygium salso traXit candore maritum Avocta eXtornis Hippodamia rotis Sod saetos aderat nullis obnoxia gemmis, Qualis Apollois est color in tabulis. Non illis studium vulgo conquirere amante ;Illis ampla satis forma pudicitia. Non ego nunc Vereor, ne Sim tibi vilior istis: Uni si qua placet, culta puella Sat QSt, Cum tibi pra0sertim Phoebus sua carmina donot Aoniamque libens Calliopea lyram, Unica nec desit iocundis gratia verbis,
Omnia quaeque Venu quaeque Minerva probat. His tu Semper eris nOStrae gratiSSima vitae,
Taudia dum miserae sint tibi luxuriae.
206쪽
Argo Egrossam longo Phasidos isse viam Et iam praut ritis labuntem Athamantidos undis
Mysorum scopulis adplicuiSSe ratem. Hic manus heroum, placidi ut constitit oris, Mollia composita litora fronde togit. At comos invicti iuvenis processerat ultra Raram Sopositi quaerere fontis aquam. Utinc duo sociati fratres Aquilonia proles, Hunc super et Zetes, hune Super et CaIuis, Oscula suspensis inStabant carpere palmis, Oscula et alterna ferre Supina fuga. Illo sub extrema penden Secluditur ala, Et volucres ramo Submovet insidias.
Iam Pandionia cescit genus Orithyia :Ah dolor ibat Hylas, ibat Hamadryasin. Hic orat Arganthi Pege Sub Vertico montis
Grata domus Nymphis humida Thyniasin,
Quam supra nullae pendebant debita curae Roscida desertis poma Sub arboribus, Et circum irriguo surgebant lilia prato Candida purpurei mixta pupuVeribus. Quae modo decerpen tenero pueriliter ungui
Proposito florem praetulit osscio ;
207쪽
PROPERTIUS. 18 Et modo sormosis incumbens noscius undis Errorom blandis tardat imaginibus. Tandem haurire parat demissis flumina palmis Innixus doXtro plena trahens humero: Cuius ut accensae Dryades candore puellae Mirata solitos destituere ChorOS, Prolapsum levitor acili traXoro liquore rTum sonitum rapti corpore fecit Hylas. Cui procul Alcidos tora rosponsa sod illi Nomon ab X tromis sontibus nuru refert. His, o Galle, tuo monitu Servabis umoreSFormosum Nymphis credere Visus Hylan.
Libo iii. O Cupid. UICUMQUE illo fuit, puerum qui pinXit
Amorem νNonne putas miras hunc habuisso manus 3 Hic primum vidit Sine Sensu Vivere amanteS, Et lovibus curis magna perire bona. Idem non frustra ventosas addidit alas, Focit si humano corde volare deum ;Scilicet alterna quoniam iactamur in unda, Nostraque non ulli permanet aura locis. Et merito hamatis manus S armata SagittiS, Et pharetra echumero GnOSi utroque iacet;
208쪽
188 ANTHOLOGI AE LATINA . Anto sorit quoniam, tuti quam cernimus hoStem, Nec quisquam ecillo Vulnere Sanus abit. In me tela manent, manet et puerilis imago Sod certe pennas perdidit ille suas :Evolat heu nostro quoniam de pectore HSquam. Assiduusque meo sanguine bella gerit.
Quid tibi iocundum siccis habitar modullis 3
Si pudor est, alio traiic tela tua. Intactos isto satius tenture veneno : Non ego, Sed tenuis apulat umbra mea;
Quam si perdidoris, quis serit qui talia canisti Has mea Musa levis gloria magna tua eSt, Qua caput o digitos o lumina nigra puellae, Et canit ut solsant molliter ire pedes. Eleg. iii.
Propertius relates his ream to Cynthia.
IDI to in somnis fracta, mea Vitu, carina Ionio lassas ducere rore manuS, Et quaecumque in me fuera mentita, fateri, Noe iam humore gravos tollere OSSe coma ;Qualem purpureis agitatam fluctibus Hollen, Aurea quam molli tergore vexit ovis. Quam timui, ne forte tuum mare nomen haberet, At tu tua labens navita floro aqua Quae tum ego Neptuno, quae tum cum Castore fratri,
209쪽
PROPERTIUN. 89 At tu, vi primas oXtollens gurgite palmaS,
Saepe meum nomen iam peritur VOCRS.
Quod si orto tuos vidisset Glaucus OcelloS, Essus Ionii facta puella mariS, Et tibi ob invidiam Noreides increpitarent, Candida sesaee, caerula Cymothoe. Sod tibi subsidio dolphinum currere Vidi, Qui, puto, Arioniam veXerat ante lyram.
Iamque ego conabar Summo me mittere SaXO,
Cum mihi discussit talia ViSa metuS.
Sol mare per longum mea cogitet ire puella, Hanc Sequar et fidos una aget aura duoS. Unum litus erit sopitis, unaque tecto Arbor, et, una Suppe bibemu aqua, Et tabula una duos poterit componere manteS,
Prora cubilo mihi, seu mihi puppis erit. Omnia perpetiari saevus licet urgeat Eurus, Volaque in incortum frigidus AuSter agat, Quotcumque et Venti miserum veXastis Ulixen, Et Danaum Euboico litoro mille rateS, Et qui movistis duo litora, cum rudis Argus Dio erat ignoto missa columba mari Illa meis tantum non umquam desit ocellis, Incendat navem Iuppiter ipse licet. Certo isdem nudi pariter iactabimur Oris: M licet unda ferat, te modo terra tegat. Sed non Neptunus tanto crudeli amori, Neptunus fratri par in amore IOVi. s. viii. I-204 29-46.
210쪽
Lib0r V. Poetita, Immortal. RPHEA dotinuissessoras ot concita dicunt Flumina Throicia sustinuisse lyra; Saxa Cithaoronis Thebas agitata per
Sponto sua in muri membra coisse serunt; Quin etiam, Polypheme, sora Galato sub Aetna Ad tua rorantes carmina fleXit equOS. Miromur, nobis et Baccho se Apolline dextro, Turba puellarum si mo verba colit 3 Quod non Taunariis domus est mihi fulta columnis, Nec camera auratas inter eburna trabes; Nec mea Phaeacas aequant pomaria SilvaS, Non perosa rigat Martius antra liquor: At Musas comites, et carmina cara legenti, Et dossessa choris Calliopea meiS. Fortunata, meo si qua os colobrata libollo Carmina erunt formae tot monimenta tuae. Nam neque Pyramidum sumptus ad sidera ducti, Noc Iovis Eloi castum imitata domuS,N0o Mausolsi divos sortuna sepulcri Mortis ab Xtrema conditione neant. Aut illis flamma aut imber subducet honoreS, Annorum aut ictu pondera Vieta ruent; At non ingenio quaesitum nomen ab aevo Etaeidet ingenio stat sine morte decuS.