장음표시 사용
241쪽
Consistitque procul neque enim propiora serebat Lumina. Purpurea volatus veste sedebat In solio Phosebus claris lucente muragdis. A dextra laovaquo Dios et Mensis set Annus Saeculaque et posita spatiis aequalibus Horae, Verquo novum Stabat cinctum florente corona, Stabat nuda Aestas et Spicea serta gerebat, Stabat o Autumnus, calcatis sordidUS UViS,
Et glacialis Hiomps, canos hirSuta capillos.
Ca M. AMQUE Ononisero sanguis manare palato Coeperat o virides aspergine tinxerat herba :Sed leve vulnus erat, quia Se retrahebat ab ictu ;Laesaque colla dabat retro, plagamque Sedere Cedendo arcebat, nec longius ire sinebat: Donec Agenorides conisectum in gutture ferrum
Usque Sequen preSSit, dum retro quercu eunti Obstitit, set fixa est pariter cum robore CerViX. Pondere Serpentis curvata Si arbor, et imae
Pario flagollari gemuit sua robora caudae. Dum spatium victor victi considerat hostis, Vox subito audita est neque erat cognoSeere Promptum
242쪽
222 ANTHOLOGIAE LATINI. Undo, sed audita est, Quid, Agenore nate.
peremptum Serpontem specta. et tu Spectaber Serpens. Illo diu pavidus, pariter cum mente colorem Pordiderat gelidoque comae terrore rigebant. Ecco viri fautrix, Supera delapSa per auraS, Pallas adest, motaeque iubet Supponere terrae Vipereos dentes, populi increm0nta futuri. Paret, ut proSSO Sulcum patefecit aratro, Spargit humi iussos, mortalia Semina, denteS.Indo, fido maius glebae co0pere OVeri, Primaque de sulcis acies apparuit hastae, Tegmina mox capitum picto nutantia Ono, Mochumeri poetusquo onorataquo bracchia telis Existunt, crescitque Sege elipeata Virorum. Sic ubi tolluntur ostis aulaea theatris, Surgere Signa Solent, primumque Stendere vultuS,Cetera paulatim : placidoqde ducta tenore Tota patent, imoque pedes in margine OnUnt. v. 85-Il4.
Libor i. The Cave of Sleep. ST prope Cimmerios longo spelunca
Mons cavus, ignavi domus et penetralia Somni: Quo numquam radiis oriens mediusve cadonSV0 Phoebus diro potest Nebulae caligine miXtuo
243쪽
OVIDIUS. 223 Exhalantur humo dubiaequo crepuscula luci S. Non vigil ales ibi cristat cantibus oris
Evocat Auroram, ne voce Silentia rumpunt Sollicitive canes canibusve sagacior unSer. Non sera, non pecudeS, non moti flumine rami, Humanaeve sonum reddunt convicia linguae.
Muta quies habitat. Saxo tam n oxit ab imo
Rivus aquae Lethes, per quem cum murmure labens, Invitat Somnos crepitantibus unda lapillis. Ante fores antri fecunda papavera florent Innumeraeque herbae, quarum de lacte soporem Nox legit, et spargit per opacas humida terras. Ianua, ne VerSo Stridores cardine reddat, Nulla domo tota custos in limine nullus. At m0dio torus est, ebeno sublimis in atra, Plumeus, unicolor, pullo Velamine tectus Quo cubat ipse Deus membris languore Solutis. Hune circa passim Varias imitantia formas Somnia vana iacent totidem, quot meSSi ariStaS, Silva gerit frondes, eiecta litu arenus. v. 592-6l5.
RBE locus medio est inter terraSque fretumque CaeleStesque iugAs, triplicis confinia mundi: Unde quod est usquam, quumVi regionibu ubSit,
244쪽
a24 ANT HOLOGIAE LATINA . Inspicitur, penetratque caVaS VOX Omni ad taures Fama tenet, Summaque domum sibi legit in urceu Innumerosque aditus ac millo foramina toctis Addidit, o nullis inclusit limina portis. Nocto dieque patet. Tota est e aere Sonanti: Tota fremit, vocesque refert, iteratque, quod audit. Nulla quies intus, nullaque Silentia parte.
Nec tamen est clamor, Sed parvae murmura OciS;
Qualia de pelagi, si quis procul audiat, undis
Esse Solent qualemve Sonum, cum Iuppiter atras Increpuit nubes, extrema tonitrua reddunt. Atria turba tonet Veniunt leve VulguS euntque Mixtaque cum Veri paSSim commenta Vagantur Milia rumorum, confusaque Verba Volutant.
E quibus hi vacuas implent sermonibu aureS, Hi narrata erunt alio mensuraque ficti Crescit, et auditis aliquid novus adicit auctor. Illio Crodulitas, illic temerarius Error, Vanaquo Laetitia eSt, conSternatique Timores, Suditioque recens, dubioque auctore SuSurri. Ipsa quid in caelo rerum pelagoque geratur Et tolluro, videt, totumque inquirit in orbem.
245쪽
The Sta es of Lme. UID 3 non in species succedere qUattuor
Aspicis, aetatis peragentem imitaminunOStras iNam tune et lactens puerique simillimus aevo Vere novo est, tune herba recens et robori expers Turget, set insolida est, et spe delectat agresteS. Omnia tunc florent, florumque coloribus ulmus Ludit ager, neque adhuc virtus in frondibus ulla
Transit in aestatem pOSt Ver robuStior annUS, Fitque valens iuvenis. Neque enim ObuStior aetas Ulla, nee uberior, nec quae magis ardeat ulla eSt. Excipit autumnus, posito servore iuventae Maturus mitisque inter iuvenemque SenemqUe Temperie medius, SparSu quoque tempora CaniS. Indo senilis hiemps tremulo venit horrida paSSu, Aut Spoliata uos, aut, quo habet, alba capillos. Nostra quoque ipSorum Semper requieque sine ulla Corpora Vertuntur nec quod fuimuSV SumuSVe, Cras erimus Fuit illa dieS, qua Semina tantum, Spesque hominum primae materna habitavimus alVO. Artificos natura manus admovit, et angi Corpora visceribus distentae condita matris
246쪽
Noluit, equo domo Vacuas emiSit in auraS. Editus in luco iacuit sino viribus infans rMOX quadrupes, rituque tulit Sua membra serarum: Paulatimque tremens se nondum poplito firmo Constitit, adiutis aliquo conamine nerViS. Inde valens veloxque fuit, Spatiumque iuventae Transit, et emeritis modii quoque temporis annis Labitur occidua porciter declive Senectae. Subruit haec aovi domoliturque prioris Robora i Utque Milo senior, cum spectat inanes Illos, qui fuerant solidorum mole tororum Horculeis similes, fluidos pendere lacertOS. Flet quoque, ut in peculo ruga aspeXit anileS, Tyndaris, et Secum, cur Sitii rapta, requirit. Tempus edax rerum, tuque inVidiosa VetuStas, Omnia dostruitis, vitiataque dentibus aevi Paulatim lenta consumitis omnia morte. V. 199-236.
Lucretia. INGITUR intorsa Romanis Ardea SigniS,
Et patitur lentas obsidione moraS. Dum Vacat, et metuunt hoStes committore pugnum,
Luditur in castris, otia miles agit. Tarquinius iuvenis socios dapibusque meroque Accipiis ex illis rege creatus ait:
247쪽
OVIDIUS. 27 Dum nos dissicilis pigro tenet Ardea bello, Noe sinit ad patrios arma referre Deos Ecquid in ossicio torus est socialis 3 ct ecquid
Coniugibus nostris mutua cura sumus 3 Quisque suam laudat studiis certamina crescunt Et servont multo linguaque corque mero. Surgit cui dederat clarum Collatia nomen: Non opus est verbis, credite rebus, ait. Nox superest tollamur equis, Urbemque pet
Dicta placent, Donis impediuntur equi. Portulorant dominos regalia protinus illi Tecta petunt cuStos in Ore nullus erat. Ecce nurum regis fusi per colla coronis Inveniunt posito perVigilare mero. Inde cito passu petitur Lucretia. Nobat Antoriorum calathi lanaque mollis erat. Lumen ad exiguum famulae data pensa trahebant, Inter quas tenui Sic ait ipsa sono: Mittenda est domino, nunc, nunc properate, puellae, Quamprimum nostra saeta lacerna manu. Quid tamon auditis nam plura audire potestis ;Quantum de bello dicitur esse super 3 Postmodo victa eadeso melioribuS, Ardea, reStas, Improba, quae ΠOStro cogi abesS VirOS. Sint tantum reduces Sed enim tomorarius illo Est meus, et Stricto quolibet ense ruit. Mens ubit, et morior, quotien pugnantis imago Me subit, et gelidum pectora frigus habet.'
248쪽
228 ANTHOLOGIAE LATINA . Desinit in lacrimas, intentaque fila omittit,
In gromio Vultum depOSuitque Suum. Hoc ipsum decuit lacrimae decuere pudicae, Et facio animo dignaque parque fuit. Pone metum, Venio, coniunX ait Illa revixit, Doquo viri collo dulce pependit onus. Intersa iuvenis furiales regius ignis Concipit, et caeco raptu amore furit. Forma placet, niveuSque color, flavique capilli, Quique aderat nulla factus ab arto decor:
Verba placent, et VOX, et quod corrumpere non eSt; Quoque minor spes est, hoc magis ille cupit. Iam dodorat cantus lucis praenuntiu aleS, Cum referunt iuvene in sua QRStra pedem. Carpitur attonitos absentis imagitie sensus Illo recordanti plura magisque placent. Sic odit, sic culta fuit, sic Stamina neVit, Noglectae collo sic iacuere omne.
Hos habuit vultus, has illi verba fuerunt, Hic color, haec facies, hic decoriri erat. Ut solet a magno fluctus languescere flatus Sod tamen a vento, qui fuit, unda tumet, Sic, quamvis aberat placitae praesentia formae, Quem dederat praesens forma, manebat umor. V. 721-778.
249쪽
ACTATUR tumidas exul Phoenissa per
undaS, Umidaque opposita lumina Veste tegit. Tunc primum Dido solix os dicta Sorori, Et quaecumque aliquam corpore preSSit humum. Figitur ad Laurons ing0nti flamino litus Puppis, et expositis omnibus hausta perit. Iam pius Aeneas regno nataque Latini Auctu erat, populo miScueratque duOS. Litor dotali solo comitatus Achate Secretum nudo dum pede carpit iter, Aspicit errantem, nec credere sustinet Annam Esso. Quid in Latios illa seniret agros 3 Dum Secum Aeneas, Annaesti exclamat Achates. Ad nomen vultus sustulit illa Suos. Quo fugiat quid agat quos torras quaerat hiatu pAnte oculos miSerae fata Sorori erant. Sensit, ut adloquitur tropidam Cythoroius horos: Flut tamen admonitu motus Eli SSa, tui. Anna, per hanc iuro, quam quondam audire Solebas Tollursem fato prosperiore dari, Perque deos comites, hae nuper Sede locatOS, Saopo mons illos increpuiSSO moraS. Nec timui de mort tamon metus afuit iste.
Hot mihi crodibili fortior illa fuit.
250쪽
aso ANTHOLOGIA LATINA . Nouosor Aspox non illo pectore digna
Volnora, Tartarea nuSus adire domos. At tu, Seu ratio te nostri appulit oris, Sivo deus, regni commoda carpe mei.
Multa tibi momoros, mi non debemus Elissae.
Nomine gratu tuo, grata SororiS eriS. Talia dicenti,-neque enim spe altera reSta Crodidit, errores XpΟSuitque SUOS.
Utquo domum intravit Tyrios induta paratu Inoipit Aseneas cetera turba Silet. Hanc tibi cur tradam, pia causa, Lavinia Conim Est mihi : consumpsi naufraguihuiu OpeS. Orta Tyro est, regnum Libyca possedit in ora :Quam precor ut Carae more Sorori ameS.
Omnia promittit, falsumque Lavinia vulnus Mont pr0mit tacita dissimulatque D0mens. Donaque cum Vident praetor sua lumina serri Multa palam, mitti clam quoque multa putat. Non habet 0Xactum, quid agat Furialitur odit, Et parat insidias, et cupit ulta mori. Nox orat Ante torum visa est adStare Sororis Squalonti Dido sanguinolent Comu, Et Fuge, ne dubita, maestum, fuge dicore tectum. Sub verbum querulas impulit aura sores. Exilit, o velC humili super arva senestra Ss iacit audaeo fecerat ipse timor. Quaque metu rapitur, tunica elata recincta Currit, ut auditis territa dama lupis. Corniger hanc cupidis rapuisse Numicius undis Creditur, et Stagni OcculuiSSe utS.