Anthologia latina, passages from the Latin poets, selected and arranged with notes

251쪽

OVIDIUS. 23 ISidonis intersea magno clamore per agrOSQuaeritur Apparent signa notaeque pedum. Uentum erat ad ripas inerant vestigia ripiS. Sustinuit tacitus conscius amni R JURS.

Ipsa loqui visa est Placidi sum Nympha Numici;

Amne perenne latens Anna Perenna Vocor.'Lib. III. v. 595-654. CLXIII.

Flora loquitur. ERE liuor semper semper nitidiSsimus

Arbor habet frondes, pabula Semper

Est mihi secundus dotalibus hortus in agris ;Aura ovset, liquida sonte rigatur aquae. Hunc meus implevit oneros fore maritus, Atque ait 'Arbitrium tu, dea, floris habe. Saepe ego digestos Volui numerare coloreS, Nec potui numero copia maior erat. Γoscida cum primum soliis eXcuSSa pruina eSt, Et variae radiis intepuere omne, Conveniunt pictis incinctae vestibus Horae, Inque leves calatho munera nostra legunt. Protinus accedunt Churites, nectuntque coronaS, Sertaque caelestes implicitura comas.

252쪽

232 AN 'NOLOGIAE LATINA . Prima per immensas sparsi nova Semina genteS; Unius tollus ante colori erat. Prima Thorapnao socii sanguine florem ;Et manu in solio scripta querela Suo. Tu quoque nomen habes cultOS, NarcisSe per horto :InsoliX, quod non ulter et altor oras Lib. V. V. 207-226.

CLXIV.

Tristium. Lib. iii. Eleg. vii. To his Daughter Perilla.

ADE salutatum, subit perarata, Perillam litora , sermonis fida ministra meit Aut illam invonios dulci cum matre Sedentem, Aut intor libros PieriduSque UuS. Quicquid aget, cum te scierit Venisse, relinquet, Nec mora, quid Venia quidve, requiret, gum. Vivere o dices, sed sic, ut Vivere nolim, Nec mala tam longa nOStra levata mora Et tamen ad MuSas, quamVi HOCuere, reVerti, Aptaque in alternos Oger Verba sedeS. Tu quoque, dic, Studiis communibus ecquid in

Doctaque non patri carmina more canis 3 Nam tibi cum fatis mores natura pudicOS Et raras dotes ingeniumque dedit.

253쪽

OVIDIUS. 233 Hoc ego Pegasidas deduxi primus ad undas,

malo secunda vena periret aquae. Primus id aspeX tonoris in virginis anuiS, Utque pater natae duXque comeSque sui. Ergo si remanent ignes tibi pectoris idem, Sola tuum vates GSbia vincet OPUS. Sed vereor, ne te mea nunc Ortuna retardet, Postque meo caSus Sit tibi pectus iners. Dum licuit, tua saepe mihi, tibi nostra legebam :Saepe tui iudeX, saepe magiSter eram :Aut ego praebebam factis modo VerSibu aureS, Aut ubi CeSSaras, CRUS rubori eram. FOrSitan'Xemplo, quia me laesere libelli, Tu quoque is poenae sueta ruina meae. Pone, Perilla, motum Tantummodo semina non Sit Devia, neu Scriptis di Seat amare tuis. Ergo desidia remove, doctiSSima, CRUSRS, In lus bonas arte et tua Sacra redi. Ista de sens facies longis vitiabitur annis, Rugaque in antiqua fronte senilis erit: Inicietque manum formae damnOS SeneCtUS, Quae trepitum passu non faciente venit.

Cumquo aliquis dicet Fuit hasc formosa, dolebis,

Et poculum menda eSSe querere tuum.

Sunt tibi opes modicas, cum sis dignisSima magnis :Fing sod inmensis cenSibus QSS PureS,Nompo dat id cuicumquo libet fortuna rapitque, Irus si est subito, qui modo CroeSUS erat. Singula quid roferam 8 nil non mortale tenemus Pectoris excepti ingeniique bonis.

254쪽

En ego eum patria caream obiSque domoque, Raptaque sint, adimi quae potuere mihi, Ingenio tamen ipse me comitorque fruorquet Cassar in hoc potuit iuris haboro nihil. Quilibo hanc saevo vitam mihi finiat ense, Moriamo oXtincto sum SuperStes erit, Dumque suis Septem Victri de montibus orbem Prospicio domitum Martia Roma legar. Tu quoque, quam Studii maneat felicior usus, Effuge VenturOS, qua poteS, Sque OgΟSi

Elogia it. Odid in Emile.

RIGORA iam Zephyri minuunt, anno luct

Longior intepuit visa Tomitis hiemps: Inpositamque ibi qui non bono portulit Hollon

Tempora nocturnis aequa diurna facit. Iam violas puerique legunt hilaresque puellae, Rustica quas nullo terra Serente Vehit. Prataque pubescunt variorum flore colorum :Indocilique loquax gutture Vernat RViS. Utque malae crimen matris doponat hirundo, Sub trabibus cunas tectaque parva facit. Herbaque, quae latuit serealibus obruta sulcis, Exsoritis tepida molle cacumen humo.Quoque loco est Vitis de palmit gemma movetur:

Nam procul a Getico litore vitis abeSt.

255쪽

OVIDIUS. 35 Quoque loco est arbor, turgoscit in arbore ramus: Nam procul a Goticis finibus arbor abest. Otia nunc istic, iunctisquo ex ordine ludis Cedunt verbosi garrula bolla sori. LuSUS equi nune est, levibus nunc luditur urmis et Nunc pila, nunc colori volvitur orbe trochus: Nunc ubi perfusa ostile labente iuventUS, Defessos artus Virgine tinguit aqua. Scena viget, studiisque favor distantibus ardet, Cumque tribus resonant torna theatra foris. quater, O quotiens non est numerare, beatum, Non intordicta cui lico Urbo DuilAt mihi sontitur nix Verno Sole Soluta, Quaeque lacu duro non odiuntur aquae: Nee mare concrescit glacie, nec ut ante per Histrum Stridula Sauromates plaustra bubulcus agit . Incipiunt aliqua tamen huc adnare Carinae, Hospitaquo in Ponti litore puppi erit. Sedulus occurram nautae, dictaque Salute, Quid Veniat, quaeram, quiSve quibusV locis. Illo quidem, mirum ni de regione propinquuNon nisi vicinas tutus ararit aquaS. Rarus ab Italia tantum mare navita tranSi Litora rarus in haec portubus Orba Venit. Sive amon Graoca scierit, sivo illo Latina Voce loqui, certe gratior USUS erit. Fas quoquo ab ore freti longaeque Propontidos undis Huc aliquom certo Vela dediSse noto.Quisquis is est, memori rumorem Voce referre Et fiori fama parsque graduSque poteSL

256쪽

236 ANTHOLOGIAE LATINA . IS, precor, audito poSSit narrare triumphos Caesaris otiatio reddita vota Iovi: Teque rebellatriX, tandem, Germania, magni Tristo caput pedibu SupposuiSse duciS. Haec mihi qui reseret, quae non vidisse dolebo, Illo mea domui protinus hoSpes erit. Ho mihi iamno domus Scythico Nasonis in octo est 3 Iamque suum mihi dat pro lare poena locum ΘDi facite, ut Cassar non hic penetrale domumque, Hospitium poenae Sed velit eSse meae l

EMPORIS illius colui fovique Poetas,

Quotque aderant Vates, rebar deSSΘ

Saepe suas volucres legit mihi grandior aevo, Quaeque nece serpens, quae iuVet herba, neer. Saopo suos solitus recitare Propertius ignes, Iuro sodalicio qui mihi iunctu erat. Ponticus heroo, BasSus quoque clarus iambis Dulcia convictus membra fuere mei. Et tonuit nostra numerosus Horatiu aureS, Dum serit Ausonia carmina culta lyra.

Virgilium vidi tantum Nec amara Tibullo Tompus amicitiae fata dedere meae.

257쪽

OVIDIUS. 23 Successor sui hic tibi, Gallo Proportius illi: Quartus ab his serio temporis ipse fui.

Utque ego maiores, Sic me coluere minores, Notaque non tarde facta Thalia mea est. Carmina cum primum populo iuvonilia legi, Barba rossecta mihi bisve semolve fuit. MOvorat ingenium totam cantata per Urbem Nomino non ero dicta Corinna mihi.

Multa quidom scripsi. Sed quae vitiosa putavi, Emondaturis ignibus ipso dodi. Tunc quoque, cum fugerem, quaedam placitura

eremuVi, Iratus studio carminibusque meis.

Mollo Cupidineis nec in0Xpugnabit totis

Cor mihi, quodque leVi caUS moVeret, erat. Cum tamen hic essem, minimoque accenderer igne, Nomino sub nostro sabula nulla fuit. Paen mihi puero nec digna nec utili uXor Est data, quae tempus per breve nupta fuit. Illi successit, quamvis sine crimine coniUna, Non tamen in nostro firma futura toro. Ultima, quae mecum Sero permanSit in annos, Sustinuit coniunX exulis QSS Viri. Fili mo satis prima fecunda iuventa, Sod non se uno coniuge fecit RVum. Et iam complerat genitor sua fata ΠOVemquo Addidorat lustris altera luStrumoVem. M alit0r flevi, quam me fleturu ademtum

Illo fuit atri proxima iusta tuli.

258쪽

a38 ANTHOLOGIAE LATINA . Felices ambo, tempeStiveque SepultOS, in diom poenae quod periere meae; Me quoque felicem, quod non vivontibus illis Sum miser, et de me quod dolusero nihili Lib. iv ELU M

259쪽

ANTHOLOGIA TAT IN A.

BOO III. PHAEDRUS THRAX.

CLXVII.

The Cobbter turnedioctor. ALUS cum sutor inopia deperditUS,

Modicinam ignoto sacere coepisset loco Et onditaro salso antidotum nomine Vorbosis acquisivit sibi famam strophis. Hic cum acoret morbo consectus graVi Re urbis, eius experiendi gratia Scyphum poposcit fusa si simulans aqua Antidoto miscere illius se toxicum, Combiboro iussit ipsum posito praemio. Timore mortis ille tum conseSSuS St, Non artis ulla medicae se prudentia, Verum Stupore vulgi factum nobilem. Rex advocata concion haec edidit

260쪽

24OANTHOLOGIAE LATINA . Quanta putatis esS VOS dementiae, Qui capita vostra non dubitatis credere, Cui calcoandos nemo commisit pedos 3 Hoc pertinera vere ad illos dixerim, Quorum stultitia quaestus impudentia est. Fabularum, Lib. I. iv.

CLXVIII.

The ules and the obbers. ULI gravati sarcinis ibant duor

Unus forobat fiscos cum pecunia, Altor humonte multo Saceo horde Ille onere dives, celsa cervice eminet, Clarumquo collo iactat tintinnabulum Comes quieto sequitur et placido gradu.Subito latronos sex insidiis advolunt, Interque casedem ferro mulum trusitant, Diripiunt nummos, negligunt vile hordeum. Spoliatus igitur casus cum fleret SuOS, Equidem, inquit alter, me contemtum gaudeo Nam nihil amisi, nee Sum laeSu Vulnere. Hoc argumento tuta Si hominum tenuitas, Magnae periclo Sunt ope obnoxiae. u. Vii.