Anthologia latina, passages from the Latin poets, selected and arranged with notes

291쪽

STATIUS. 27 Alligat interius nova saepe adscitaque Serpunt

At logisse iuvat Tonoro sic blandus Achilli

Semiser Haemonium vincebat Polea Chiron. Nec genitor Peleus natum comitatus in arma Troica, sed caro Phoeni haerebat ulumno. Optabat longo reditus Pallantis ovantes Evander, fidus pugnas Spectabat Acoetes. Quumque procul nitidis genitor cessaret ab astris, Fluctivagus volucrem comebat PerSea Dictys.

. . . . .

Soptima lux, set iam frigentia lumina torpent,

Iam compleX manu crinem tenet insera Iuno.

Illo tamon, Parcis fragiles urgentibu unnOS, Te vultu moriente videt, linguaque cadente Murmurat in te omne vacui iam pectoris emat Holliquias, solum meminit Solumque Vocantem Exaudit, tibique ora movet, tibi Verba relinquit, Et prohibet gemitus consolaturque dolentem. Gratum est, Fata, tamen, quod non Or lenta iacentis Exedit puerile decus, manesque SubiVitInteger et nullo temeratu corpora damDO,

Qualis erat. Quid ego exequias, et prodiga flammis Dona loquar maestoque ardentia fun0ra luxu 3 Quod tibi purpureo tristi toru aggere creVit, Quod Cilicum flores, quod munera graminis Indi, Quodque Arabes, Phariique Palaestiniquo liquor Arsuram lavere comam Cupit omni ferre

292쪽

2 2 ANI HOLOGIAE LATINA .

Prodigus se totos Melior Sueeender CenSUS, DeSerta eXOsus ope Sed non capit ignis Invidus, atque arctae desunt in munera flammae.

Horror habet sensus Qualem to funere summo Atquo rogum iuxta, Melior placidissime quondam, Extimuit uno illo hilaris comisquo idori yUnde animi saevaeque manus, et barbarus horror 3Tu modo fusus humi lueem aversaris iniquam ;Nunc torvus pariter Veste et pectora rumpiS Dilectosque premis visus, o frigida lambis Oscula. Erant illic gonitor materque iacentis Maesta sed attoniti te pectuVer parenteS. V. 146-165.

. . . . .

Quid mihi gaudenti proles Cyllenia virga Nuntiat Estno aliquid tam saevo in temporis laseium 3

moverat QTgiem generosique ardua Blaesi Ora puer, dum saepe domi nova forta ligantomTo idoli similes tergentem pectore CuraS. Huno ubi Lothaei lustrantsem gurgitis oras Ausonios inter proceres seriemque Quirini Agnovit, timide primum vestigia iungit Accessu tacito Summosque lacessit amictus, Inde magis Sequituro neque enim magis illo tra

hontem

Spornit se ignota credit de stirpe nepotum. Mox ubi dolicias si rari pignus amici Ssensit et amissi puerum solatia Blaesi, Tollit humo magnaque ligat cervice diuque

293쪽

STATIUS. 273 Ipse manu gaudens Vehit, et quae mun0ra mollis Elysii, steriles ramos mutasque Volueres Porrit et obtus pallentes germine flores. Nec prohibet meminisso tui, sed pectora blandus Miscet et alternum uor partitur umorem. Hi finis rapto Quin tu iam Vulnera Sedas Et tollis morsum luctu caput 3 omnia functa Aut moritura vides, obeunt nocteSque diesque,AStraque, ne Solidis prodeS Sua machina terris. Nam populos, mortale genu S plebisque caducae

Quis fluat intoritus Hos bella, hos equora

His amor sexitio furor his et Saeva cupido; Ut sileam morbos hos ora rigentia Brumae,

Illos inplacido lotalis Sirius igni,

Hos manet imbrifero pallens autumnus hiatu. Quidquid habet ortus, finem timet. Ibimus omnes, Ibimus inmensis urnam quatit Aeacus ulnis. Ast hic, quem gemimus, elix hominesque deosque Et dubios casus et caeca lubrica vitae

Effugit, inmunis fati. Non illo rogavit,

Non timuit meruitve mori No anXia plebeS, Nos miseri, quibus unde dies Suprema, qui aeViEXitus, incertum, quibus instet fulmen ab astris, Quae nubes fatale sonent. Nil socioris istis 3 dioetor libons Ados huc emissus ab atro Limito, cui soli cuncta inpetrare facultuS, Glaucia nam insontes animas nee portitor arcet Noc dira comes illo seras. Tu pectora mulce,

294쪽

a 4 ANTHOLOGIAE LATINA . Tu prohibe manare genas nocteSque beatas Dulcibus alloquiis et vivis vultibus inples

Et periisse nega deSolatumque Sororem, Qui potes, et misero perge inSinuare parentes. V. 189-23

11. The Surrentine illa os Pollius Feliae.

S intor notos Sirenum nomine murOSN Saxaque Tyrrhenae templi ineratas MinerVae Colsa Dicarcho spoculatrix villa profundi, Qua Bromio dilectus ager, collesque per altos Uritur et praelis non invidet uva Falernis.

V. I-5. . . . . .

His favit natura locis, his victa colenti Cossit et ignotos docilis mansuevit in USUS. Mons erat hic, ubi plana vides, et lustra fuerunt, Quae nune tecta subis; ubi nunc nemora ardua cerniS, Hic nec terra fuit Domuit possessor, et illum Formantem rupe eXpugnantemque Secuta Gaudet humus Nunc cerno iugum discentia Saxa Intrantesque domo iusSumque recedere montem. Iam Methymnasi vatis manus et chsely unu Thobais o Gotici codat tibi gloria plectri. Et tu saxa moveS, et te nemora ita SeqUUntUr. Quid reseram veteres ceraeque uerisque figura.

295쪽

STATIUS. 275 Si quid Apollo gaudent animaSS colores, Si quid adhuc vacua, tamon admirabile, Pisa

Phidiacae rasore manus, quod ab arte MyroniS, Aut Polycloteo iussum est quod vivere caelo. Aeraque ab Isthmiacis auro potiora favillis,

ora ducum et vatum Sapientumque Ora priorum, Quos tibi cura Sequi, quos toto pectore SentiS,EXper curarum atque animum virtute quiseta

CompoSitu Semperque tuus. Quid mille revolvam Culmina visundiquo vices Sua cuique VoluptaS, Atque omni proprium thalamo mare, trunSque

iacentem Nero divsersis servit sua terra seneStris.

Haec videt Inarimen, illi Prochyta aspera paret: Armiger hac magni patet Hectoris, inde malignum Aera respirat pelago circumflua Nesis, Indo vagis omen seli Euboea carinis, Quaeque serit curvos exserta Megalia fluctus. Angitur et domino contra recubante proculquo Surrentina tuus Spectat praetoria Limon.

. . . . .

Saepe per autumnum iam pubescente Lyaeo Conscendit scopulos noctisque occulta sub umbra Palmite matur rorantia lumina torsit Noreis ot dulcis rapuit, collibu uvaS. Saepe et vicino Sparsa est vindemia fluctu, Et Satyri cecidere vadis, nudamque per undaSDorida montani cupierunt prendere PuneS.

Sis felix, tellus, dominis ambobus in annos

296쪽

a 6 ANTHOLOGIA LATINA . Mygdonii Pyliique senis, nec nobile mutes

Servitium, ne te cultu Tirynthia vincat Aula Dicarcheique Sinus, nec Saepius istis Blanda Thorapnaei placeant vineta Galest. Hic ubi sidoroas Exercet Pollius artes, Seu volvit monitus, quos dat Gargettius auctor, Seu nostram quatit ille Phelyn seu dissona nectit Carmina, Sive minata ultorem stringit iambon; Huc levis e scopulis meliora ad carmina Siron Advolat, huc motis audit Tritonia cristis. Tunc rapidi ponuntiatus, maria ipSa vetantur Obstrepere, emergunt pelago doctamque trahuntur

Ad cholynit blandi scopulis delphines aderrant. Vivo, ida gagis et Lydo ditior auro, Troicam Euphraten super diadomata felix,

Quem non ambigui faSces, non mobile Vulgus, Non leges, non CaStra tenent, qui pectore magno Spemque metumque domaS, Vitio Sublimior omni, Exomptus satis indignantemque repollis Fortunam dubium quem non in turbine rerum Deprendet suprema dies, Sed ubire paratum Ac plenum vita Nos, vilis turba, caducis Deservire bonis Semperque Optare parati, Spargimur in casus elSa tu mentis ab arco Despicis errantes, humanaque gaudia rides. v. 100-132.

297쪽

STATIUS.CXCIII.

UCANI proprium diom frequentet Quisquis collibus Isthmia Dionos

Docto pectora concitatu OeStro,

Pondontis bibit ungulae liquorem.- Lucanum canimus, favete linguis, Vostra sest ista dies, saVete, MUSae, Dum qui vos geminas tulit per artes Et vincta pode Vocis et Solutae, Romani colitur chori sacerdOS. Folichou nimis et boata tellus, Quae pronos Hyperioni meatus Summis oceani vides in undis, Stridoremquo rota cadenti audis, Qua Tritonido Drtilos Athenas Unctis, Baetica provoca trapetis. Lucanum potes inputare terriS. Hoc plus quam Senecam dediSse mundo Aut dulcomaonorasse Gallionem. Attollat rcfluos in astra sontes Graio nobilior Meloto Baetis. Baetin, Mantua, proVoenre noli. Natum protinus atque humum per ipsum Primo murmure dulce vagientem Blando Calliope in recepit. Tum primum posito omissa luctu Longos Orpheos exuit dolores

298쪽

2 8 ANTHOLOGIAE LATINA . Et dixit Puor o dicat Musis,

Longaevos cito tranSitur Vates, Non tu flumina, nee grege.serarum, Nec plectro Geticas movebis OrnOS, Sed septem iuga Martiumque Tibrim, Et doctos equites et eloquEnte Cantu purpureum trahe Sennium.

MOX coepta generosior iuventa Albos ossibus Italis Philippos Et Pharsalica bsella detonabis, Quod ulmo ducis intor arma divi, Libortato gravem pia Catonem, Et gratum popularitate Magnum. Tu Polusiaci seselus Canopi Doflobis pius et Pharo cruenta Pompoto dabis altius Sepulcrum. Hase primo iuvonis cane Sub aevo Ante annos culicis Maroniani. Cedo Musa rudis forocis Enni Et docti furor arduus Lucreti, Et qui por Dota duxit ArgonautaS, Et qui corpora prima tranSfigurat. Quid maius loquor Ipsario Latinis

Aeneis venerabitur ennsentem. V. 64-80.

. . . . .

O saevas nimium grav0sque Parcaelo numquam data fata longa summis l

299쪽

STATIUS. Cur plus ardua, casibus patetis 3

Cur Saeva te magua non soneseunt 3

Sic natum Nasamonii Tonantis Post ortus obitusque fulminatos Angusto Babylon premit sepulcro. Sic fixum Paridis manu trementi Polido Tholis obruit cadentem. Si ripis ego murmurantis Hobri Non mutum caput Orpheo Sequebar, Sic si tu rabidi nefas tyranni l-IuSSus praecipitem subire Lethon,

Dum pugna canis arduaque Voce

Das solatia grandibus Sepulcris, dirum seclusu o scelus D tacobis. Sic fata est leviterque docidentes

Abrasit lacrimas nitent plectro. At tu, seu rapidum poli per axem Famae curribus arduis levatus, Qua surgunt animae potentiorOS, Torras despicis et sepulcra rides

Seu pacis merito nemus recluSum

Folix Elysiis tenos in OriS, Quo Pharsalica turba congregatur,

Et to nobile carmon insonantem Pompoti comitantur et Catone :- Tu magna Sacer et Superbus umbra Nescis Tartaron, et procul nocentum

Audis verbera, pallidumque Visa Matris lampade respici Neronem,-Adsis lucidus et vocant Polla 279

300쪽

28 ANTHOLOGIAE LATINA . Unum, quaeso, diem deos silonium Exores solet hoc patere limon Ad nuptas redeuntibus maritiS. Haec te non thyasis procax dolosis Falsi numinis induit figura, Ipsum sed colit et sesequentat ipsum Imis altius insitum medullis, Ac solatia vana subministrat Vultus, qui simili notatus auro Stratis praenitet, incubatque Somno curas. Procul hine abite morteS, Haec ita genitalis Stirigo. Codat luctus atrox geniSque manent Iam dulcos lacrimae, dolorque festus Quidquid noverat ante, nune adoret.

CXCIV.

T tu seu membris emissus in ardua tendis Fulgentesque plaga rerumque elementa

Quis deus, Unde ignes, quae ducat Semita Solem, Qua minuat Phoeben quaeque integrare latentem CauSa queat, doctique modos extendis Arati,Mu tu Lothao socroto in gramine campi Concilia horoum iuxta manesque beatOS,

Maeonium Ascraeumque Senem, non Segnior umbra