Anthologia latina, passages from the Latin poets, selected and arranged with notes

41쪽

TERENTIUS. IMe Chremes, tantumno ab re tuast oti tibi, Aliena ut curos Oaquo nil qua ad to attinenti m. Homo sum humani nil a me ulienum puto. Vel me monore hoc vel percontari puta: NoetumSt, ego ut saliam non est, te ut deterream. Me Mihi sic os usus tibi ut opus tactost, suce. G. An quoiquamst usus homini se ut crucio 3Me. Mihi.

XVIII.

Adelphi Act. m. c. iii.

Demea.

RATRIS, quidem Pudet pigetque. . Nimium inter VOS, Demea, Non quia ades pra0sons dico hoc pernimium inter

Tu, quantu quantu S, nil nisi Sapienti os, Illo somnium. num Sinere Vero illum tuom Facere hasco De Sinorem illum aut non octotis mensibus Prius olfecissem, quam ille quicquam coeperet 8Sy. Vigilantiam tuam tu mihi narras 3 De. Sic sistModo ut nune St, quaeSO. Sy. Ut quisque Suom Volt esse, itast.

De. Quid cum vidistin hodioq

42쪽

Tuomno filium 3 Abigam hunc rus. iam dudum aliquid ruri ag0rs

arbitror.

De Satin scis ibi oss0 3 . Oh, qui egomet produXi. De Optumest: Motuit hasereret hic. . Atque iratum admodum. De. Quid auto 3 . Adortus iurgiost ratrem apud forum D psaltria Stae. De Ain vorol . Ah, nil roticuit. Nam ut numorabatur orto argonium, intervenit Homo de inproviso co0pit clamare Aoschine. Hascino flagitia acoro haec te admittoro Indigna gener nostro De Oh, lacrum 3 gaudio. Non tu hoc argentum perdis, sed vitam

De Salvos Sit spero, os Simili maiorum Suom. . Hui. De Syre, praeceptorum plenus istorum illo.

Domi habuit unde disceret. De Fit sodulo: Nil pra0tormitto consuesacio denique InSpicere tamquam in speculum in vitas omnium Iubeo atque ex alii sumere eXemplum Sibi. Hoc facito.

43쪽

TERENTIUS. 23 . Recte uno. De. Hoc fugito.

Callido.

De Hoc laudist. Sy. Sine re OSt. De. Hoc vitio datur. Sy. ProbiSSume. De Porro autem-Sy. Non hercle otiumst Nunc mi auscultandi Piscis e sontentia Nactus sum : ei mihi ne corrumpantur cautioSt: Nam id nobis tam flagitiumst quum illa Demea, Non sacere vobis, quae modo dixti: et quod queo Conservis ad eundem Stunc praecipio modum: 'Hoc salsumst, hoc adustumst, hoc lautumSi pa

rum:

Illud roetu itorum sic memento: V sedulo Moneo, quae OSSum pro mea Sapientia: Postremo tamquam in peculum in patinaS, Demea, Inspicere iubeo et moneo quid aut usus sit. Inopia haec SSe nos quae facimus, Sentio: Vorum quid faciat ut homost, ita morem geras.

Numquid vis 3

De Mentem vobis moliorem dari.

44쪽

a ANTHOLOGIAE LATINA .

XIX. Medea.

ANTA moles labitur

Fremebunda ex alto ingenti sonitu et spiritu. Prae Se undas volvit Vortices vi suscitat: Ruit prolapsa, pelagus respargit, reflat. Ita dum intorruptum credas nimbum Volvier, Dum quod sublimo ventis expulSum rapi Saxum aut procellis vel globosos turbinus Exsister ictos undis concursantibus: Nisi quas torrestris pontia Strage conCiet, Aut fori Triton fuscina everten SpecuSSubter radices ponitus undanti in Doto Molem ex profundo Saxeam ad caelum origit.

Speech of Tarquinius Superbus.

UOM iam quisti corpus nocturno impetu Dodi sopore placans artus languidOS, Visum est in Omnis pastorem ad merus pollere Pecus lanigerum seximia pulcritudine: Duo consanguineos aristos indo eligi Praeclarioremque alterum immolare me: Deinde eius germanum cornibus conitier

45쪽

ATTIUS. 25 In me arietare, eoque ictu me ad casum dari: Exin prostratum terra, graviter Saucium, Resupinum in caelo contueri mnXumum Mirificum lacinus dextrorsum orbem flammeum Radiatum solis liquier curSu OVO. Interpretationis the ream. ReX, quae in vita usurpant homiκes, cogitant curant vident, Quaeque agunt vigilantes agitantque ea si cui in Somno necidunt, Minus mirum est, sed di rem tantam haut temere inproviso offerunt. Proin videto, quem tu eSSe hebetem deputes neque

I sapientia munitum pectu egregium gerat Teque regno eXpellat: nam id, quod de Sole ostentum est tibi, Populo commutationem rerum portendit foro Perpropinquam. Haec bene verruncent populo lNam quod deXtorum Cepit cursum ab laeva Signum praepotenS, Pulcher

rume

Auguratum est rem Romanam publicam Summam fore

Brutus.

46쪽

26 ANTHOLOGIAE LANIFA. C. LUCILII.

XXI.

Vir bonus est quis ' IRTUS, Albino, os pretium persolvere

Verum

Virtus os homini sciro id quo qua0quo hab0at

Virtus cir homini lectum, utilo, quid sit lonestum Quae bona, quae mala item, quid inutile turpe inhonestum; Virtus, quaerendae finem si scire modumquo Virtus, divitiis protium persolvere OSSe; Virtus, id dare, quod re ipsa debetur honori: Hostem esse atque inimicum hominum morumque

malorum, Contra dosensorem hominum morumque bonorum

Hos magni sacere, hi bene velle, his vivere amicum Commoda praeterea patriai prima putare, Deinde parentum, tertia jam poStremaque nostra.

47쪽

T LUCRETII CARI.

XXII.

De Rerum Natura.

LIB. I. - ordium.

que VoluptaS, Alma Venus, caeli subtor labentia signa Quae mare naVigerum, quae terras frugiferentis ConcelebraS, per te quoniam genu Omne animantum Concipitur visitque Xortum lumina Solis. Te, dea, te fugiunt Venti, to nubila caeli Adventumque tuum, tibi suavis daedala tellus Summittit floros, tibi rident aequora ponti Placatumque nitot dictus lumine caelum. Nam simul ne spodios patefactust verna diei Et reserata viget genitabilis aura favoni, Aeriae primum Voluere te diVn tuumque Significant initum perculsae corda Unoi. Inde surae pecudes persultant pabula laeta Et rapidos tranant amni ita capta lepore To sequitur cupide quo quamque inducere pergis. Denique per maria ac monti fluviosque rapacis Frondiferas lues domo avium camposque virentiSOmnibus incutions blandum per pectora umorem Emeis ut cupide generatim Saecla propagent. Quae quoniam rerum naturam Sola gubernas Nec sine te quicquam dias in luminis oras

48쪽

23 ANTHOLOGIAE LATINA . Exoritur noque fit lapium neque amabile quicquam,

Te socium studeo scribendis Versibus esse Quos ego de rerum natura sangere conor Memmiadae nostr quem tu, dea, tempore in omni omnibus ornatum voluisti excellere rebuS.

Quo magis aeternum da dictis, diva, leporem. Eifico ut intersea fora moenora militiai Per maria ac terra Omnis Sopita quieScant. Nam tu sola potes tranquilla pace iuvare Mortalis, quoniam bolli fora moenera Mavors Armipoten regit, in gremium qui Saepe tuum Sis Ruicit aut0rno devictus vulnere umoriS, Atque ita suspiciens tereti cervice repOSta Pascit amore avidos inhians in te, de , ViSUS, Eque tuo pondet resupini Spiritu ore. Hune tu, diva, tuo recubantem corpore an to Circumfusa Super Suavi e ore loquellas Fundo potens placidam Romanis, incluta, pacem. Nam neque nos ager hoc patriai tempore iniquo POSSumus aequo animo ne Memmi clara propago Talibus in rebus communi deSSe Saluti.

XXIII.

Iphigenia.:LLUD in his robus voreor, ne Orte reariSInpia te rationis intro elomenta iamque Indugredi sceleris, quod contra SaepiuS

illa

Religio peperit scelerosa atque impia facta.

49쪽

LUCRETIUS. 29 Aulido quo pacto Triviai virginis aram Iphianassai turparunt sanguino foede

Ductores Danaum delecti, prima Virorum. Cui simul insula virginuos circumdata Comptus Ex utraque pari malarum parte profuSaSt, Et maestum simul ante aras adStare parentem Sonsitis hunc propter serrum colaro miniStros Aspectuque suo lacrimas offundore civis, Muta metu terram gonibu SummisSa petebat. Ne misera prodesse in tali tempor quibat Quod patrio princeps donarat nomine regem ;Nam Sublata virum manibus tremibundaque ad aras Deductast, non ut sollemni moro Sacrorum Persecto posset claro comitari Hymenaeo,

Sod casta incesto nubsendi sempore in ipso

Hostia concidore mactatu maeSta parentiS, Exitus ut classi felix suustusque daretur. Tantum religi potuit suadere malorum. V. 80-I01.

XXIV.

LIB. II. -Philosophy the Solace or Care.

UAVE, mari magno turbantibus aequora

ventiS, E terra magnum alterius Spectare laborem; Non quia voxari quemquam Si iucunda Voluptas, Sod quibus ipse malis careas quin cernere Suave e Suax otiam bolli certamina magna tueri Per campos instructa tua Sine parte pericli.

50쪽

so ANTHOLOGIAE LATINA.S0d nil dulcius ost bono quam munita tenero Edita doctrina sapientum templa Serena, Despicere unde queas alio passimque Videro Erraro atque iam palanti quaerere Vitae, Certar ingenio, contendere nobilitate, Noctes at tu dies niti pra0Stant laboro

Ad summas emergere se rerumque potiri. O miseras hominum mont0S, O pectora caeca

Qualibus in tunebris vita quantisque pericliSDegitur hoc aovi quodcumquest nonne videre Nil aliud sibi naturam latrare, niSi ut, quoi

Corpore Seiunctu dolor absit, mento fruatur Incundo Sensu cur Semotu motuque 3 Ergo corpoream ad naturam pauca idomus ESSempus omnino, quae demunt eumque dolorem, Dolicias quoque uti multa Substerner pOSSint Gratius interdum neque natura ipSa requirit, Si non aurea sunt iuvenum Simulacra per edes Lampadas igniferas manibus retinentia deXtris, Lumina nocturnis epuli ut Suppeditentur, Nec domus argento fulget auroque ronidot Nec cithara reboant laqueat aurataque tecta. Cum tamon inter se prostrati in gramino molli Propter aquae rivum sub ramis arboris altae Non magnis opibus iucunde corpor curant, Praesertim cum sempestas adridet et anni

Tempora conspergunt Viridantis floribus herbas. Nec calida citius decedunt corpore febres, Toxtilibus si in picturis Stroque rubenti laeteris, quam Si in plebe in VeSte cubandum est.