Anthologia latina, passages from the Latin poets, selected and arranged with notes

61쪽

LUCRETIUS. I Constituuntur in hoc caelo qui dicitur aer, Qua multis Ormata modis sublim seruntur

Nec speciem mutare suam liquentia ceSSunt Et cuiusque modi formarum vertere in raS; Ut nubos facito intordum concrescere in alto Cornimus et mundi speciem violare Serenum Aera mulcentos motu Nam saepe Gigantum Ora volare videntur, umbram ducere late, Intordum magni montes avolSaque nXn Montibus antoiro et solem succedere Pruseter, Inde alios trahoro atque inducere belua nimbos. V. 129-I42.

XXXIV.

Allieasoning based on the Truth of the Senses.

.ENIQUE ut in fabrica, si pravast regula prima, Normaque si sallax rectis regionibu8 exit, Et libolla aliqua si x parti claudicat hilum,

Omnia mundos fieri atque Obstipa neceSSe St, Prava cubantia prona supina atqu absona tecta, Iam ruere ut quaedam videantur Velle, ruuntque Prodita iudiciis allacibus omnia primiS, Sic igitur ratio tibi rerum praVa neeeSSeStFalsaque sit, salSi quaecumque ab sensibuS Ortast. V. 13-52l.

62쪽

4 ANTHOLOGIAE LATINA .

XXXV.

Eois. Exotiam aut septem loca vidi reddoro

Unam cum iaceros ita collos collibus ipsi Verba repulsantes iterabant docta reserri. Ha0c loca capripede Satyro nymphasque tenere Finitimi fingunt et saunos esse locuntur, Quorum noctivago stropitu ludoque iocanti Adfirmant volgo taciturna sitontia rumpi Chordarumque sonos fiori dulcisque querellas, Tibi quas fundit digitis pulsata canentum, Et genus agricolum late Sentiscere, quom Pan Pinoa smiseri capitis Velamina quRSSans Unc Saepe labro calamos percurrit hiantis, Fistula silvestrem ne ceSSet fundere muSam. V. 577-589.

LIB. V.-The Imperfectio of the orta. RINCIPIO quantum caeli tegit impetus

ingenS, Indo avido partem montes silvaeque se-

rarum

Possedere, tenent rupes Vastaeque paludes Et mare quod late terrarum distinet oras. Inde duas porro prope partis servidus ardor Adsiduusque geli casus mortalibus aufert.

63쪽

LUCRETIUS. ἄ3 Quod sup0rest arvi, tamen id natura sua vi Sentibus obducat, ni vis humana rosiStat Vita causa valido consueta bidenti

Ingemere et terram preSSis proScindere aratriS.

Si non secundas vortontes Vomere glebaS Terraique solum Subigentes cimus ad ortus, Sponte sua nequeant liquida existere in auras, Et tamen interdum magno quaesita labore Cum iam porriserras frondent atque omnia florent, Aut nimiis torrot servoribus aetherius Sol Aut subiti poromunt imbris gelidaeque pruinae, Flabraquo sentorum violento turbine exant. Praeterea genus horrisorum natura serarum Humana genti infestum terraque marique Cur alit atque auge, cur anni tempora morboSAdportanti quare mors immatura agatur 3Tum porro puer, ut Saevi proiectus ab undis

Navita, nudus humi aest, infans, indigus omni Vitali auxilio, cum primum in luminis oras Nixibus X alvo matris natura profudit, Vagituque locum lugubri complet, ut aecum StCui tantum in vita restet tran Sire malorum. At variae crescunt pecudes armenta seraeque

Nec crepitacillis opus est nec cuiquam adhibendast Alma nutricis blanda atque infracta loquella,

Nec varia quaerunt eSte pro tempore caeli, Denique non armis opus eSt, non moenibu altis,

Qui sua tutontur, quando omnibus Omnia large Tellus ipsa parit naturaque daedala rerum.

64쪽

XXXVII.

The eaSORS. Tior et Venus, et veris praenuntius ante Pennatus graditur Zephyrus, seStigia propter Flora quibus mater praespargens ante Vini Cuncta coloribus egregiis et odoribus opplet. Indo loci soquitur calor aridus et come una Pulverulonia Ceres et etesia flabra aquilonum. Inde autumnus adit, graditur simul Euhius Euan. Indo alia tempestates ventique Secuntur, Altitonans Volturnus ot auster fulmine pollens. Tandem bruma nives adfert pigrumque rigorem, Prodit hiemps, sequitur crepitans hanc dentibus algor. V. 737-747.

NDE casas post quam ac pellis ignemque pararunt, Et mulier coniuncta viro concessit in

unum

Conubium, prolemque ex Se Videre Creatam, Tum genus humanum primum molleScere coepit. Ignis enim curavit ut alsia corpora frigus Non ita iam possent caeli sub tegmine ferre, Et onus inminuit viris puerique parentum

65쪽

LUCRETIUS. 43Blanditiis facito ingenium regere Superbum.

Tunc et amicitiem coeperunt iungere VenteSFinitimi inter se nec laedere nec Violari, Et pueros commendarunt muliebreque Saeclum, Vocibus et gestu cum balbo significarent Imbecillorum esse aecum misererier omniS. v. 1011-1023.

XXXIX.

Superstition. GENUS insolix humanum, talia divis

Cum tribuit facta atque iras adiunxit

acerbas lQuantos tum gemitus ipsi sibi, quantaque nobis

Volnera, quas lacrimas peperere minoribu nostris lNec pietas ullast velatum saepe videri Vortior ad lapidem atque omnis aecedere ad aras Nec procumbere humi prostratum et pandere palmaSAnt deum dolubra nec aras Sanguine multo Spargere quadrupedum ne Voti nectere Ota, Sed mage pacata posse omnia mente tueri. Nam eum Suspicimus magni caelestia mundi Templa, Super Stellisque micantibus aethera fixum, Et venit in montem soli lunaeque iurum, Tune aliis oppressa malis in pectora cura Illa quoque Xpergefactum caput erigere infit, Nequa sorte deum nobis inmensa potestas Sit, Vario motu quae candida Sidera VerSet.

66쪽

46 ANTHOLOGIAE LATINA. mptat onim dubiam mentem rationi egeStas, Ecquaenam fuerit mundi genitalis origo, Et simul secquae sit finis, quoad moonia mundi Solliciti motus hunc possint serre laborem.

An divinitus aeterna donata Salute Perpetuo possint aevi labentia tractu Inm0nsi validas novi contemnere ViriS. Praeterea cui non animus formidino divum Contrahitur, cui non correpunt membra paVOre, Fulminis horribili cum plaga torrida tellus Contremit et magnum pereurrunt murmura caelum 8 Non populi gentesque tremunt, regeSque Superbi Corripiunt divum percussi membra timore, Nequid ob admissum foedo dictumve Superbe Poenarum grave sit solvendi tempus adultum Θv. 1194-1225.

LIB. I. The Plague of Athens.

EC requies erat ulla mali desessa iacebant Corpora. Mussabat tacito medicinarii,

more,

Quippe patentia cum totiens ardentia morbis Lumina versarenticulorum Xpertia Somno. Multaque praeterea mortis tum Signa dabantur, Porturbata animi mens in maerore metuque, Triste supercilium, furiosus voltu et acer, Sollicitae porro plenaeque Sonoribu aureS,

67쪽

CATULLUS. 47 Crobur spiritus aut ingens raroque Coortu S. Sudorisque madens per collum Splendidu umor.

. . . . . . .

Praetere Iam pastor et armentarius mula Et robustus item curvi moderator aratri Languebat, penitusque casa contrusa iacebant Corpora paupertate et morbo dedita morti. Exanimi pueris Super exanimata parentum Corpora nonnumquam poSses retroque Videre Matribus et patribus natos super edere Vitam. Nee minimam partem ex agris is maeror in urbem Confluxit, languens quom contulit agricolarum Copia conveniens ex omni morbida paris.- Consertos ita acervatim mors accumulabat. Multa siti protracta viam per Proque Voluta Corpora silanos ad aquarum strata iacebant. v. 1178-II 87, 1252-1265.

G. VALERII CATULLI.

Et quantum est hominum VenuStiorum. Passer mortuus QSi meae puellae, Passer, deliciae meae puellae, Quem plus illa oculis suis amabat r

68쪽

48 ANTEOLOGIAE LATINA . Nam mollitus erat Suamque norat Ipsam tam bene quam puella matrem, Nec sese a gremio illius movebat, Ssed circumsilion modo huc modo illuc Ad solam dominam usque pipilabat. Qui nunc it per iter tenebricosum Illuc undo negant redire quenquam. At vobis male sit, malae tenebrae Orci, quae omnia bolla devoratis rTam bossum mihi passorem abstulistis. Vas factum males vas misello paSSer,

Tua nune opera mea puellae

Flendo turgiduli rubent ocelli.

Dedicatio of his innace. HASELUS illo, quom videtis, hospites

Ait fuisso navium celerrimUS, Neque ullius natantis impetum trabis NequiSSQ praeterire, sive palmulis opus foret volare sivo linteo. Et hoc negat minacis Adriatici Nogare litus insulasvo Cycladas Rhodumque nobilem horridamque Thraciam, Propontida trucemve Ponticum Sinum, Ubi isto post phaselus antea fuit Comata Silva nam Cytorio in iugo quente saepe sibilum edidit coma.

69쪽

CATULLUS. 49 Amastri Ponticam Cytoro buXiser, Tibi haud fuisso set osso cognitisSim RAit phaselus r ultima ex origine Tu sistisse dicit in cacumine, Tuo imbuisso palmulas in aequore, Et indo tot por impotentia freta Horum tulisso, laeva sive dextera Vocaret nurn, Sive utrunque Iuppiter Simul secundus incidisso in pedem; Noquo ulla Vota litoralibus d0is Sibi osse facta, cum veniret a marei Novissimo hunc ad usquo limpidum lacum. Sed haec prius fuere nunc recondita Senet quiete sequo dedicat tibi, Gemelle Castorio gomello Castoris.

III.

To Lesbia. UAERIS, quot mihi basiationes

Tuae Lesbia, Sint sati Superque. Quam magnuSuumeruS Libyssae harenae Lasarpiciferis iacet Cyrenis, oraclum Iovis inter aestuosi Et Batti veteris sacrum epulerum, Aut quam sidera multa eum tacet noX, Furtivos hominum Vident amore S, Tam to basia multa basiare Vesano satis et Super Catullo est, Quae nec pernumerare curiosi Possint nec mala fascinare lingua.

70쪽

XLIV.

Acme an Septimi .

CMEN Soptimius suo amorea Tonsens in gremio Moa inquit 'Acme, Ni to orditorum atque mare porro

Omnes sum assidue paratu annOSQuantum qui pote plurimum perire, Solus in Lybia Indiaque tosta

Caesio veniam obvius leoni. Hoc ut dixit Amor iniStra ut unte, DeXtram Sternuit approbationem. At Acme loviter caput reflectens, Et dulcis pueri ebrios ocellOSIllo purpureo Ore StaVintn, Sic, inquit 'mo vita optimille, Huic uni domino usque ServiumUS, Ut multo mihi maior acriorque Ignis mollibus ardo in modullis. Hoc ut dixit Amor sinistra ut ante, Dextrum sternuit approbationem. Nunc ab auspicio bono profecti

Mutuis animis amant amantur.

Unam optimius misellus Acmon Mavult quam Syrias BritanniaSqae Uno in optimio fidolis Acme Facit dolicius libidinisque. Quis ullos homines beatiores Vidit, quis Venerem auspicatiorem