장음표시 사용
341쪽
dis Miliora etiam tempora succcsiere, A ei fuit, clargiore manu Megalia Civitatibus aut divendere, aut elargi- ubi exarsere bella inter Sacerdotium
Imperium ob ipsius Regis vitia
quae visa sunt minime diutius toleranda. Ipse, ut nemo nescit, sententia Gregorii VII. Papae anathemate perculsus, atque e solio de jectus, per annos plures tum in Germania tum in Italia , inter bellorum , variaeque fortunae turbines exagitatus, sua jura dubio Marte tutatus , funestissimam Tragoediamnsque ad suum obitum egit. Ut gutem sibi vires belli compararet, Populorumque animos fluctuantes sibi de vinciret, nihil mirandum , si opus
ra , aut etiam usurpata ab aliquibus dissimulare. Prae ceteris vero inter hujusmodi Regnorum perturbationes Mathildis Comitissa, ac Tusciae Ducissa , suam amplificare potentiam non praetermisit. Anno LXXXI. Henrici armis, actione praevalentibus, quae pacta Pisanus Populus cum ipso percusserit, superstes Diploma indicabit, editum quidem ab Ughellio in Catalogo Archiepiscoporum isanorum, sed nunc mihi castigatius exhibendum
Concordia inter Henricum IV. Regem, Populum Pisanum,
nitatis . Henricus diυina favente elementia ex . Notum si omnibus C, si fidelibus tam futuris, Nam presentibus , qualiter nos onfli nostrorum P ine pum , delibus nostris i sanae Urbis Civibus, quod rogaυerunt, contusimus. Siquidem annuimus, ct fr- te statuimus, quemquam hominum , nil eommuni onsensu eorum, nec Masapplebendere, ne assepare, nee Milla-ν insea Civitatem Pisae, neque in Bam
Enimentata nee muros suprafer prae CLvitat; dessνuere , nec optatecare , neque supraseriptam ἰυitatem igne remare,
ne sederare iubebimus . Ei I Usns ne miserimus aliquam super aliquem hominem βυ de terra , sυ de aliquo
εν mine, eum duodee m aeramentalibus absque pugna, excepto de ita, aut mo-νibus, aut honore nostro , si approbare voluινit ille , quibus consitum eum eo inveneris. Ne hannum tollemus, ni per urgens homo capietur a nobis
Allodium iu Ciυitate vel foris non ba-bueν t. Nec hominibus praeparatis ad naυ gandum iter probibemus, nis si di e bo seuerint propte querimoniam de eis factam. Et si culpaυerimus aliquem eorum, qui ob bo se praepararet, ut justitiam possi υitare, permistemus cum sacramento suo se defendere. Et aliquis eorum . itinere fuerit, mulie-νem eius in Hνictionem non mittemus. Et de tenimento , quod aliquis tenuerit per beneficium, quod a nobis tenuerit,etim non diminiemus nisi e Legem Et Consuetudines , quas habent de Mari, se eis Ueν bimus , scut ill νum est onsuetudo. Et illum , super quem reclamatio venerit de teννa , Iguarentem abere potuerit, vel possessionem iurare voluerit, per pugnam sat gari non nemus. Et homἱnibus de alia Cloitate, aut de alio Castello, vel de alia Villa , vel de alio Vnmatico . Legem non faciemus de Pisauis omin T V,
342쪽
eorum Seniores, qui ossensonem fecer ni Leeem faciant prius Pitanis ominibus.
proprietate alis us absque voluntate illius, cuius proprietas est, non faοἰemus. In supraseipta C Gisaie, vel proste eam tisque ad medium milliaritim, terras , a fuere astu vel Paludes, stas. ante raedia illoνiam , vel eclesiarMm
edi communia Pascua . non tamen ocea-β ne Pascuum occupata, eis non telle-mas, nec labora e faelemus, ct te eos laboνare non eootendemus , vel per nos
aliqui , rasque ad illo fines, quos laudaserint homines ab eis electi ad Oeo; sitium , qui iure1urando assWment , e
A emanere. Et nullo amore vel odio pro
N e Marchionem ratique in Tuscia mittemus sine laudatioue hominum res deeἰ- electorum G. colloquio facto δε- nantibus eampanis . . fauce fui usque
343쪽
Anno autem ordinationis omni min iis asarii Regis XXIII Rega XXIIIII. Actum selieite in bri nomine.
Vides ei nullam Comitis mentionem aream sed ari, enis tantur , qui revera ultra unum Saeculum deinceos in Tuscia legem dixit. Atqui ex Pisanorum pactis jam ad dignoscendum perducimur, quid ceteri Italiae Populi sub Henrico U. moliti quisque pro sua virili fuerint Verique videtur simile , ex iis
non paucos , si non idem , certe similia sibi procurasse privilegia Propterea res Italica eo tandem devenit ut Henricus V ejus filius atque successor in Italiam Anno MCX. descendens parum sibi Mequentes Urhes sensurus fuisset, nisi justi exercitus secum venientis terror ejus adventum praecessisset, praesentis majestas venerationem auxisset. Ut
scribit Don: Eo in Vita Mathildis
Lib. 2. Cap. 18. ber uvisas eius parteννuis isa. Novaria in renellionem rapta poenas male concesti consilii luit. Arretini quoque reluctantes eadem detrimenta passi.
Immo Henrico p in rmaniam vix regresso, Laudem Pompejam iidem Mediolanenses obsidione instracta deditionem facere cce erunt. Inter ipsos etiam Mediolanenses Cremonenses, ac Ticinenses instauratum est bellum. Tum Anno in CXII. Papienses 9 ediolanenses a tueνunt Mawνunt sebi foedera, quas nimium quibusdam identur Imperato-ν ae mal f ati vostolicae auctoνixati eo πινaria, eum isti Cives urarent L. bi μνυaν se sua contra quemlibet
rum . Haec Landulphus de Sancto Paulo H storicus synchronus Cap. I. Histor Mediolan Tomo . Rer. Italicarum. Si cardus quoque in Chr nico Tomo VII. Rer Italicar testis est helli antea iniri inter diolanenses Cremonenses. Fn ejus
verba o no Domini X VHI. prian: coepit Merra de Cremona fria orium Cνemonensum . Ab istarum Civitatum grandibus animis vivoque exempIoceteras, quae nulli singulari Princiapi parebant solicitatas fuisse ad pares motu sis ausus , nemo non intelligit Propterea Henricus ipse ex
V. Impera o IV., ut earum devotionem fidemque hi enixius conciti arci confirmaretque petentibus ampliora
344쪽
ampliora privilegia, minime deinceps neganda censuit. Est mihi egregium hujus indulgentiae documentum , quod olim deprom ex Archivo Communis Cremonensis praese-
rebatque authenticas vetustatis notas:
nempe Diploma ab eodem Augusto Ci.ibus Cremonensibus concessum. cujus haec sunt verba.
tatis .meinricus ἰυina faυente et mentia Quartus Romanorum Imperator Augustus suemadmodum ab inimicorum infstatione nullatenus es essandum , se delium se amicorum v luntati e condescendendum , eorumque digne petitioni diligente satisfac endum. suaρropter omnibus Christ, nostri qua Fideliri, tam futtiris quam presentibus notum feri volumus , qualiter rogatu petitione fidelium nostrorum Cremonensium pro fidelissimo servicio erum quecunque quondam nostri νἰυilegii
auctoritate eis oneessemus , eadem nunc pro bonae dei orti perseverant a renovamus , enoυantesque in posserum on-fνmamus videlicet ea, que sue locutionis proprietate Communia vocant , ram que in presenti habent quam ea que in futuro sunt habitur a Buce Addae utque ad Vulpeνula ex u-νraque Padi s minis paνte ' O ut a
Bruna Caneeliarias recognovis. nemἰne eis quAquam moleste inserente eundi oedeundi, O mercandi secundum sum S antiquam eonsuetudinemeeνω ctim navibus ais saeuitatem abeant,' per totum Regnum Urtim Ital e secure vadant. Concessimus etiam eis , ut extra muros Civitatis
eorum , deinceps alatium, hospicium nostrum habeamus . Et bonos sus eorum, o omnia, que e fel eis memorie redecessorum virorum Regum βυ Imperatorum concessu obtinuerint, en νmamus. Si quis vero Episcopus, Dux Maνebio, Comes, Visecomes , --βaldi , -υocatus, Scultatius contra butus nostri recepti paginam ἐν temptaυerit, auri mille ancosos componat, medietatem Camere vir , medietatem
ei, qui dampnum vel iniuriam passus
G. Et M hoe vertas credatur, Oomu aevo inviolab liter eonfervetur, hane Cartam inde conscriptam , o manu νυν a corroboratam , impressione μ
suarti Romanorum Imperatoris Avini vi; . Locus Q Sigilli cerei.
Datum πιννοῦ Nonas Iunἰῶ, anno Domἰnisae Incarnationis Vltismo Centesimo D eimo mari , Indictione VII. Regnante Eeinrico uinto Rege Romanorum, an VIIII. Imperans IIII. Actum vi armauis, in bris selisiter. Amen.
345쪽
Henrico huic nondum Populus Mediolanensis debita obsequii ossicia persolverat, in tritimos quosvis virium suarum periculum . praesertim in Cremonenses , faciebat. Hos contra sibi fideles, peramicos senserat Henricus e quare in eosdem se liberaliorem praebuit. Hei igitur vides
Cremonensi opulo confirmata ea, quae suae locutionis proprietate Communia o ante bona videlicet, quae ad
Universitatem sive Rempublicam spectabant , qualia quoque memorata vidimus nuper in rivilegi s Mantuano Populo datis quae res indicare videtur, longe ante haec tempora fuisse in Civitatibus quamdam Communitatis umbram, qualis adhuc perdurat Mediolani, utinae, Regii, atque in aliis Urbibus, iam Reipublicae forma a jure exutis, Principi dominanti nunc subjectis. ae tamen ita dicta velim , ut simul moneam , vel apud veteres Latinos Bona Communalia fuisse in quae erat ias universo Populo. Frontinus
de Limitibus Agrorum inquit Est
pascuorum rostristas pertinens ad fundos, sed in Commune , νoote quod ea compascua multis in oe s in Italia Communia asty viantur Aggenus grariae rei Scriptor testatur Wipse, jusmodi bona in Etruria appellata fuisse Communalia. Sed illud in primis animadvertendum , Henricum veniam dedisse Cremonensibus , ut Pa- Iarium Imperiale extra Civitatem aedificarent: qui mos postea familiaris evasit in Italicis Urbibus magnam
prae ceteris potentiam praeserentibus. Con: smus etiam, inquit, eis, ut emtra muros C υ ratis eortim, deἰnceps mIisi .m' o di titim nostrum habeamus.
Quibus verbis diserte significatur, polliceri moeratorem , se Cremonensem Vibem minime cum exerci-
t ingressurum sed quum illa transeundum sibi fuerit, se in Palatio tantum suburbano hospitium recepturum. Non licebat ergo sciscitetur aliquis ipsis Augustis Civitates suae dominationi obnoxias ingredi Mirum id certe nostris temporibus videatur. At nulla usta caussa stuporis . Iam enim in Libertatem vindicati Cives nimium verebantur, ne armati Reges intra eorum moenia recepti vetera refricarent jura , cnascenti Reipublicae vulnus inferrent. Accessitis ipsorum Regum indulgenti caritas: nam quum antea exercitus eorum in sinum Civitatum
excepti, pro more militum disciplinae fere semper, sed tunc potissimum , impatientium , sua feritate aut avaritia Cives in plura discrimina , seditionesque adduxissenta e ea de caussa Ticinum , Novaria, amma, Arretium , aliaeque Urbes, vel sub ipso Henrico incendio succubuissent ut in posterum hujusmodi pericula averterentur, placuit Regibus & Augustis , clementiae leges sectantibus, extra Civitates hospitium bi parari ; non quod , ut v to , ipsis interdiceretur in Urbes ingressus, sed ipsis armatis , eorumque militaribus copiis . Longe eliam an te haec tempora Mediolanensis Nuitas hujusmodi privilegium sibi comparasse atque impetrasse videtur cujus rei testem non valvan eum dela Flamma, . qui circiter Annum
ΜCCCXXX id scribit, testem adseram, sed an dulphum seniorem
supra memoratum , ex cujus traditione Lib. a. an. 6. Historiae Mediolanensis , Adelbertus Italiae Rex Seculo Christi Nono Palatium Maκ miani, quo situm et infra o nia Urbis, et Tyrian , Data beν-mas Sancti Gregorii locarum, praeparaia
346쪽
biis aecepit. Tum subdit Historicus: ignorans, ut ipse pinea simulabat, quod nullus Rex a ιmρον Beati Ambrosii, in euius praesdii Cioisas Mediolanensis sve omnes Italiae Urbes ab ingressu Imperator; Libertatem adqui υit , Ur-ιem bane introiυ set. Somni commenta nobis narrat an dulphus , ex tam remotis Saeculis privilegium ejusmodi arcessens attamen hinc re-εte colligimus , circiter Annum
LXXX quo is Historiam suis literis commendabat, hujusmodi privilegio diu antea Mediolanensem Urbem suisse donatam . Quo postea exemplo
aliae potentes Urbes excitatae, pam rem sibi praerogativam conquisivere. Atque inter alias aniciana Ciυiras.
Jam supra dedi nonnulla ad eam spectantia Diplomata. Alia quoque pro tuli in Dissertatione XIII de Homianibus ioeνi . Quid antiquis ejus privilegiis adjecerit prae laudatus Henricus inter Augustos Quartus, subla- ta e medio per mortem Anno CXU. Comitissa Mathil de ibi dominante, subsequens Diploma nobis edisseret, quod ex antiqua membrana Archi. Archiducatis Mantuae ego descripsi.
Henrici IV. Imperatoris Diploma quo Civibus Mantuanis vetera iura
nitatis Henricus divina faυentestem ι. Quartus Romanorum Imperator Augustus Spiν tu Sancti gra-gia . qui tibi uit , pirat me sit in Diplomate Henrici 1 II. Augusti).
nanimite Mantuanos Gram deliter, prout debent, si litatem θνvare, eorum dignis postulationibus dignum duxi
i Burchardi Cancellarii nostri,
omnibus deeeνnimus in cons mamus Statuenses etiam , t nulla magna par
vaque peνsona se PVide laudatum Diploma). Praecipimus quoque , D liceat omnibus predictis Mantuanis δε-
bonam justam habeant, quam que i libet nostra Imperii Civitas optinet Insuper alacii cum toto munimine destruendi extra Civitalem deferendi in Burgo Sancti Johannis E-
vangeliste damus potestatem . Albem gariam quoque nove veteris Ci- vitatis, ut circumdata est muro munimine, eis remittimus, donamus. Dinoetam Ingulam, in Maia- ηνum Ripali situm Dit , eis coηcediamus, sta ut nulltim Caserum, seu ed scium a me , vel meis Dee goribM e
tuariis omnibus, qui nunc sunt, croabue futuri sunt ius m legaliter con cedimus . Si quis j in Dux , Mam
347쪽
mitim Sexto Idus Maji, Indictione IIII Anno Domin e Incarnationi MCAVI. regnante Henrico Farto Rege Romanorum, Anno XI. Imperii autem VI.
Attente considerandes sunt,' quae heles, Imperator , largitur nempe Insupe Palaesi cum toto munimine de fruendi, extra Giυitatem deferendi in Burg Sancti Iobannis Uangelidae damus potesarem. Hactenus igitur Imperiale Palatium intra Urbem Iete-γat ses illud dejicere, movumque in suburbiis condere, exinde Civibus
fas erat. Albergariam quoque novae veteris Civitatis, ut circumdata es mu-ν munimine, eis emittimus O donamus. Ergo ex pacto . sive privilegio, copiis , Regis deinceps interdi-Hum sui hospitari intra Urbis moeria. Quod denique addit Imperator:
in eam consuetudinem onam iussam habeant , quam quaelibet moliri amρινῶ Civitas obtinet, concors est cum Diplomate, ut nuper vidimus, Cremonensibus concesso, rubi haec verba E bonos usus eorum, omnia, sMae
ex felicis memoriae praedecessorum nostro νι- Regum . Ῥυ Imperatorum concissi obtinuerint, eonfirmamus. Maec diligenter memoriae Mandanda: eorum enim usus aecurret quum infra in Dissertatione XLVIII. de Sodietatibus Lombardorum, occurrendi nobis i a
gobardicae Civitates idem expetentes a riderico I. Augusto Ceterum inhaes ipsa antiqui regiminis mutatione . si Mediolanenses, interdum rabossicio resilientes excipias, vix aliam Civitatem Ostendas, quae Regiam aut Imperatoriam majestatem non agnosceret, ac aevereretur Adhuc, rutiveri simile videtur ad comitem P
lati in Oppido Laumello Ticinensis Dioeces Appellationes deferebantur. C Missi etiam Regis Tecundum morem
temporum praecedentium ad Iussistas faciendas se , Italiam 4 dentidem ex Aules Caesarum procedebant. Cujus consuetudinis adhuc , vigentis testem habeo chartam quae' mihi , oblata
est in i vetustissim, Regesto archivi Episcopalis Cremonae, ubi laec leguntur.
Literae Episcopi Constantinensis fortasse Constantiensis Legatione Cou- radi Regis per Italiam iungentis, ad Consules QPopulum Cremensem fortasse Cremonensem', ut Episcopo Cremonensi ustitiam faciant contra quosdam invasores jurium Cremonensis Ecclesiae, circiter Annum II 46. I G Constantinens Episcopus ,
Domni Chonradi Romanorum Regis Legatus, Consulibus Nomitibus, omnique opulo Cremensi salutem. Notum vobis feri volumus, quia Dominus nosse e latere suo nos in paries la dirigens, ocius Italici e-gn nrgolia ad honorem Itium jure ιν Danda nobis commiser, nosque omnibusospressis , o praecipue Ecclinis ULTOm. IX. Di ἰam Deere, reguam να te servare , omnes, qui in Regno isto captivi tenentur, liberare, O quosque rebelles , nos, is , immo omni Regis mandatis repugnantes , ejus banno subjicere,
suo diligente commoneν precepit. Noveriris prete ea, quia vir enerabilis
Fraier nose O. Cremonensis Episcopus nobis conquestus es de Treebo de V , Aonato
348쪽
ne ab eis initiam consequi potest. Insuper idem Mantegatius domines Ecele se infestare non cessat . aia proρtem ex parte omni Regis, Ἀων Universitati vestrae mandamur atque Urecipi-
mras, ut prenominatos viros cremouens
Episcopo ante, adsensum , Domni inegis nos i plenam iussis iam facere oberceatis Ipsum quoque Mantegatium Ἀω infessatione hominum eclesie uessare faciatis, alioquin aurem, sui bis consentitis moiviluis dam uationis ultorum vos imos , participes esse tis ' facientes enim consentienses 'pa i , pena puniendi
sunt. De etero aurem vobis Comitibus,
ωνrent, vel omnia que habe ut in Urim locis elinquere. Si autem ibi borum feoerint, aut in Epitrepo eos in audamento Curi illitis in tiam facere cogatis, aut a vobis eos omnino a te; tis ' alioquin anno omisi Regis subiaeiemini in mille sbras auri. Ego irardus Notarius hu/tis exempli autenrieum vidi, in legi, ct δε- ni lite exemplaυλ. Immo, in ipsa Civitate mediolanensi Anno MCXLVII l. vestigia Imperialis auctoritatis deprehendi videntur. Quum enim controversia intercederet in re Abdatissam monasterii Majoris Mediolanensis arochianos de electione parochi Sanctae Μariae ad Circulum , eaque dirimenda ad Archiepiscopum delata suisset, judicio illi interfuit bis in Jute ac Missus omni Teνtii Lotbarii Impeν
toris. Attamen hoc amrmare non au
deo, quum jam ab aliquot Annis post Lotharium 1 inter Augustos
regnare Conradus Romanorum Rex,
ita ut bilius ille indite potius se iis titulic quod de Notariis fie- bat a Lothario auctum fuisse, non
autem se auctoritate Caesarum ullum exercere jus pro iis in opulo ediolanensi . Chartam exero , quam Collectaneis stis celebris viri I
hannis Petri uricelli descripsi.
Sententia Adelardi Mediolanensis Ecclesiae Diaconi in controversia de electiones Presbyteri rianstae mariae ad circulum agitata inter Abbatissam Monasterii Majoris,o Parochia
nitatis. Recordario sententiae , quam Domnus Oetardus sanctae Mediolanen- :etesiae Diaconus iussone venerabilis oberti Mediolanensis Arhiepiscosi proruit super Ueordi inter Margaritam Monasterii Majoris Abbatisi
iam , es Vidinos Ecclesae 'atae minriae , quae dieitu ad Cirotilam , dit
i us agitata. Di cordia en mi haec erat.
349쪽
ssam Albertum quem in ipsa inceιGaBeatae Mariae o uera o ordinaverat, violenter, injusse expulerant in con-rra praenominati Vicini dicebant, ipsam Ee Iesam Beatae Mariae praescripto Mo- uasterio A ejus abbatissae per ordinarionem seu Dperi aliquam , di postionem nullo modo pertinere. sed , ejusdem Ee-ιlinae Sacerdotis petitionem electionem ad se de iure 9 ex longa con ne- sudine 1 pertineres debere νmiteri asserebant. Inde alia quaestio orta esse silicit quae pars extro is honore, aut quae possessori eommodo in hae causa fungi debeat. Eadem namque Abbarissa 1 scebat, quod in ima celem Beatae Mariae Ioannem Clericum postierat, atque
batissae in ipsam esesam minime in
rissa se ante praefati omni Robalai O iovini Oberti arebi Vcopi praesentiam iussitiam facere pararam saepe suisese i ipsos ver Vicinos iussiliam facere
contemnentes praedictorum Domnorum
νrent. His iraque auditis, o diligenteν inquistis Domnus adelardus, ut dictumast, an promulgaυi sententiam e Pea nominata Abbatissa ipsus Ecesinae e tae Mariae ordinatἰonis in dispostionis . salva quaestione νineipali causae, de cetero plenarie habeat possessionem. Data es hae sententia in Falaris
labiago, is multi adii. Ego Obertus Archiepiscopus
tentiam dedi, subseri . Ego illelmus Diaconus subscripsi. Ego Iordanus Diaconus interfui O
Et obit ius Iu de ac Missus Domni Tertii Lotharii Imperatoris inte
350쪽
' Gald;nus Cancellarius, ' Dia- nus subseνipsi Quod postremo loco Lector animadvertat velim, Italicarum Urbium exemplum, quae sensim e manibus Vatallorum , aut Magistratuum, eos ante Aula Caesarea ad regendos opulos destinabat' dominationem sive regimen abstraxere, sibique imperium asseruerunt, id praestitisse, utin paullatim eosdem animos, idemque consilium sumserint multae ex Germanicis Civitatibus. Quae nunc ibi Libertate fruuntur, atque a suis Magistratibus gubernantur, supremo tantum Caesaris uri obnoxiae variis temporibus & ipsae, conatu omni adhibito, Reipublicae formam ac jura arripuere Dominabantur eis antea Dudes, archiones, Comites , aut
Episcopi. Sed refractarii Populi, eorum jugum dedignati, aut vi aut pactis initis obtinuere, ut habenas imperii ipsi in posterum regerent,
ab uno Caesare suam potestatem gnoscerent. enetravit Min Gallias, atque in Belgium Italicosum exemplum ' sed longe minori audacia regionum illarum incolae suos volatus instituerunt. Satis enim habuerunt, in unum Corpus, sive Universitatem sese conjungere , certisque coetum suum adstringere legibus , publicis fundis ad expensas publicas constitutis quam in rem jus coeundi, agistratus habendi, decernendi quae
opus forent pro necessitate , oecon Ο-mia, regimine Reipublicae, eis datum est a Regibus ac Principibus
ac multa insuper privilegia conlata. Communia , Communitates , sed aenius Communiae appellantur ejusmodi Universitates in monumentis Scriptorum Galliae ac Belgii. Intactum autem in earum institutionibus fuit non
jus duntaxat Regis, ejusque integra
dominatio , sed magistratuum ae Vassallorum, sive ii Dacis , seu Coinmitis , Vicecomitis, aliove titulo Urbibus ac cioidis praeessent. Proinde omnino differebant Commu uiae illae a Ci. itatibus liberis taliae . eamque tantummodo honoris, au--itatis mensuram servabant, quam nunc Urbium Italicarum Communiιa-Bl a servant, suis Principibus subjectae Regalibus ferme omnibus, sive jurisdi Etione is gladii ac dominandi jure carentes Gallicorum Communiis facultas erat eligendi dabinos , Conruisores, ac ejusmodi agistratus, angusta tamen austoritate usuros, quum contra Civitates italicae rincipatu paene autocratia fruerentur . Nonnullae etiam e Siculis Civitatibus Seculo Christi Tertio decimo Communiratem instituerunt, cujus tamen vita per quam re eis
fuit. Notissimum vero est , quantopere in Italia Seculo XII. Populus Romanus , impiis consiliis Arnaldi Brixiani allectus, nihil non tentaverit, ut sese in Libertatem assereret , summorum Pontificum antiquissimam dominationem excuteret Magnus Annalium Ecclesiasticorum pserens pluribus in locis post Ottonem Frisngensem , ac alios ejus temporis Scriptores, conatus in hanc rem , acta Romanorum describit. Tunc institutus fuit, aut restitutus , sed immani usurpatione Pontificiae auctoritatis , Senatus Romanus. Tunc intiam Epocha nova procusa, numerantibus Romanis annos euatus Bella quoque civilia subsequuta sunt, ac deinde ac multis conditionibus intervenientibus ' quae saepe turbata est, succedente bello, prout vires Pontificum aut Romani opuli praevalebant. Anno potissimum CXLV.