Gulielmi Budaei, ... Epistolae

11쪽

4 τα vsvom ut A los γύρ τῖτε λ ρι Gh-II p tuo nomine accessionem magna lactam rationibus meis allaxumo:illis quidem sanctioribus, quas in arce Palladis dovoncre,non in aede Saturni institui. in igitur tam benbgne te mihi in amici oblequilina indulges naentem a me gratiam iniuisti. Sed uide quo iam pede protulerisnuiuenim futurum est.si te non ex stipulatu,sed despontanea pollicitatione appellem i quum mihi pulchre cautum sit

5 teste caduceatore,& Iiteris a te obsi natis: ac ne te cire cumuentum cissi usi sicari tamdem poli si iterum idem

Iromittere, re interuallo longiusculo non dubitasti, quuic se obstringentibus,si postea officium detrectare coeperint, &irrita pacta sacere repetitae pollicitationis pudo

rem, ec conseminatae obligationis nexum obiicere lega constitutiones permittunt . Proinde cum agnosco&anis plector illum animi caciorem simpliciter se promentis ad obsequium: tum uero ita rationem comitatis tuae regenerosienumanitatis habebo, ut hactenus pollicitatione exuram,fidemq; tuam onerem: quatenus α hilariter, re non

magno negocio defungi possis:ac ne id quide primo quoq; tempore, sed quum antiquiora nomina exegero: quae inulta adhuc na ct idonea habeo: &quorum etiam tuo dicium Sc disceptationem c5stituere in meo foro possis,

si inde controuersiae existant. Huiusce autem caledarit no minum rationem ita comparatam habeo, ut bene mecum .agi putem,si syngraphas domi incolumes asseruem:utposte qui in eo sitas facultates meas esse gaudeam, ut nomis

num multorum ac locupletum diem iam cessisse gloriari

. diu possim

12쪽

' TMO AE' .non O.' diu plassina,nec amen uenire uelim: nec si etiam uenerit, exigere sine rubore aut moestitia queam. Audio Legatio

veniamplissimam de negocio dic grandi de pac scatorio

istuc esse propediem ituram et quam uelim tam auspicato esse decretam, ut pax inde in aetatem meam tuamq; coiis firmetur:quo aequiore tecum conditione experiri & age repossim si res ita cesserit)aetione pro amico: qualem ta meo nullam nominatim esse proditam a iure ciuili dem,

rari quiuis possit: qui quidem certe cogitet re animadauertat actionem pro socio latissime in Pandectis iuris patere. Verum in ea Ggatione Episcopus Parisinus aut primas aut secundas partes obtinebit,ut fama est: qui an hae urbe uiam secturus esset, nondum constabat clim haec scriberem, Sc diu iam inter aulicos erat, ubi plurimam partem teporis agit. Vir est doctus inter paucos, ct mulatarum rerum prudentia praeditus, literatorum amplexa

tor de sustragator, ec Erasmi tui studiosus: quo cum mihi

cognatio magis Q uitae consuetudo intercedit,qui urbem colo. Existimo te eum uel huiusce rei commendatione os sciose obseruaturum,pnesertim φ tibi in munere tuo sungendo ut coniicio saepe cum Legatis uerba lacere uel nescesse,uel opportunum erit. Vale, &Tonstallo, Linacro, moro, qui me uerbis tuis uel epistolis salutarunt, centu

Plicato salutem rependito.Pati s Calend. August.

GVLIELMUS BUDAEVS THOMAE MORO S. Ar tanum Britannicorum abs te mihi obtulit Lupselus adolesces utra lingua doeliis, alip apud doctos ut uideo gratiosus. Quod Sc si mihi gratum admodum iucundum donum scit,n P etiam ex eventu amplum

13쪽

sibi instantis diligentiae meae, hoc enim de me aiebam nec se cum famae cistamine ad uulgi captum gratiose po Pulariterque summittentis: quum interim ipse iudicio meo seruiens,ut olim ille discipulus Antiaenidae. mihi de

Musis canerem:& mox secuturae ut sperabaam hominum

opinioni. Verum studiorum tandem profectu, di inges niorum aemulatione factum est, ut nomatium etiam alis iis atque alius sensus este coeperit. Quibus tamen ipsis nondum tantum tribuo, ut eκ eorum statim sententia, aut commode, aut secus de meis soiptis sentiam: ut qui .satis perpenderim,re meminerim quid ipse praestare emacereque possim hac ingenii doctrinaeque mediocritate. Sed nescio quo modo uestris externorum testimonus ita me seni transuersum, re interdum sublimem rapi sem tio: ut uel innificule inter m me Inter amscos, & ues stitis aliorumque epiliolim istarcinatus . quasique per minis elotas fultus re subleuatus . asilaiolum meum attollere uidear. ec ceruices subrinere contra inaenii mei rationem. Quod etsi mihi uidetur ineptum attentius me nonnunquam aestimanti, tamen si uobis, iisque qui me .amare fidem mihi secerunt, ingenium di industriam me. am probasse me considerem, ne momum quidem ut aiunt uel Ligurinum, uel Tuscanicum timendum ma

pnopere ducerem. Quanquam sunt si diis placet) qui id

demum mihi uitio uertant, quod anxie nimis ac religiose uersare scripta mea uidear, re ueluti ad priscae formulae normam exigere commentandi dii igentiam: quasi uero

nostri seculi eloquentia ad praescriptum antiquitatis com,aup esungere une reprehensione non possiit: ponere sese, aut ego nullo magis nomine culparipossim, qae culpa

uacare contenderim.O selice me simulumisci risi omnes

14쪽

laudem tandem cessurum sit. Quis enim hoc crimine ubcare uelit: Miserum,q, tot mea uitia clarius alijs cernens, nec emendare queam, nec de me ita mereri, ut mecu alijs

ipse probem, oc in luculentis meis viiijs conniveam: russ. interdum ut dixi alieno me iudicio aestimo. Quorum duidem certe ingenium re peritiam captui meo ipse ae: nsul prsseram. Enimuero nihil me magis mecum in gratiam reducit. ac me melius ominari subigit re sperare. Φconcordes multorum sentenas uideo in Asse meo pro. Dando. Quas etiam conflatas esse id eo suspicari nequeo, qui ab aliis auctoribus eas emanare scio, quinunt intinum capita contulerunt,nunt inter se cementes audire uidereue potuerunt. Quod si no tam doctrinae quam maligne in me cognosco)cb amicitie tribuitur, nem enim aut opibus, aut potentiae tribui. quat suspicabitura quid re stat quo magis beatus ae diues esse possim et Id adeo ut

uel exilium mihi consciscere tandem ciebeam,uel diuturanam certe peregre absentiam, ut oc externarum amicitia riam, quas propensius colo,sructum aliquado percipsam. Necpuero quum rationes meas calendatim recognosco, prouincialia ista nomina inania esse puto, quae se quotia die perscribenda alia super alia inferunt. Octi non perinde hinc appellare eos possim qui mihi sese obstringere amiscitiae non ueriti sunt literis obsignatis: nec istinc aut alii, de illi mecum eadem actione experiri, quibus stidem me obstrinxi ut interim eos Oinitiam qui mecum coram hae transeuntes contraxerunt amicitiam cpcb utriso nostrii reis Sc actoribus,&dom di Ieregre, idem semper unus Q iudex ius si dichirus, si cotrouersia existat, optimus iile maximus Iuppiter cognomento Philius,iuris amicitiae si asses. Sed mini rursus uereor,ut pronum in posterii esse

possit hoc propositum externas prouincias uel iusta,uel libera

15쪽

mini,quantum per uitae institutum licet &sortunant moudum,lludioso, nec sitis firma ac uiatoria ualetudine:adde etiam,si placet,coniugato:&qui septimo iam filio in familia sectus sim comitatior, uxore uixdum ingressa annum duodetricesimum. mirum quantum me totum tuum literis illis fecisti,in quibus scribis persuasum te habere astesctibus tuis perbelle cum meis conuenire: coiecturam utim ex meis digressionibus factitantem,quibus in ipsis scialaeet animi mei sensus non obscure sese protulisse uidenatur,re indicasse. Equidem mi More,quod mihi das ultro,ia libenter amplector: ut tanquam gensturam physicam communiter habeamus , at* etiam Vtopianis institutisci moribus a natura informati,in luce prodierimus. ItaPDolens hilaris . faciam, ut inter nos contractam naturae sponte imperioin amicitiam, omni deinceps ossicij genes re,obsequii Gurmem, inter absentes usurpabilis,li mos eo te ad amicitiam colendam tuendami comparatu esse sensero.Magnum id solatium di adminiculum erit ad maritam hanc nostram tolerasdam Philologiam: cuius rara exempla nostra auorum memoria tulit,non modo apud nos sed etiam apud uos, ut tu ipse testaris. Nem ego cui opinon usqueadeo uel pertinaciter, uel constanter susceaptum hoc uitae institutum,annis iam se E duodetristinata pertulissem, nisi me uis quaedam maior& satalis ab rei iactitandae cura,flagrantibus o municipum meorum stuadiis ad literaria studia detorsisset:id est ut nunclant mos res Principum ct publici in egestatis ossicinam,patrimos

niorum, internicionem ab census augendi disciplina obtrusisset.Ex quo tempore tanta alacritate operam literar. rum studio dedi:tam prono pectore incubui in eam spem, Tam etiam nunc Bueo: tata omnium sensuum industria, omni externa cura seriatorum,propositum sine studio:

16쪽

rum persecutus sum, ut nihil unquam huic uoto peruet tenduin esse duxerim: nullam rem antiquiorem habue rim:nulli uel spei uel noluptati latum tribuere uisus si duntaxat secundum Dei cultum,&aeterne felicitatis de siderium: non parentum cognatorumm auctoritat mihi si in instituto persisterem, inopiam, ignominiam, corpo ris infirmitatem praedicentium,aim denunciantiummo

curae rei amplificandae, &lastigii familiaris attollendi qae

commune, eruens studium esse uidebam eorum,qui

fiugi homines, prudentes moribus nostris existimanu non coniugis precibus,quae meam Philologiam uelut sumam pellic sibi praeserti dolebat, stemebat: non resim uniuersum uxoriae lenocinus, non proIis numerosae blan dimentis festiue ludibundae: denim non tuendae prospe

rae,non curandae aduersae ualetudini. Quarum rerum in

. curia,quum in haudem luculentam sciens prudens, in oderim bonorum corporis ct externorum:ut saepiuscule animo labefactatus,sic nunquam ita fractus sum quin aliruantum quidem in spe & cogitatione acquiescerem Buaeorum nominis illustrandi : suod nulla re minus olim quam literarum peritia innotuerat. Sed tamen locupletio rem semper ampliorem spem illam esse censebam per tranquillitatem ac securitatem transigendae senectutisrquatenus quidem ferret humana concitis: simul mortis

uius ac placidius obeundae in hoc studioso re medita multae genere, bona. indidem spe in aeternum haustarum concepta. Atq; haec sunt ueluti pignora quaedam ido nea:quibus laetus animum bona fide in iis rebus medita dis commentandis , occupaui,& addixi penitus, quae in uulgus n6 probantur: ad primarios ordines offendebat: in consessu procerum in senatum Digebant: a Regibus Principibus* ne agnoscebantur q uidem. Nunc uero rei dignitas oc auctoritas hactenus sese protulit: ut admira

17쪽

Ebnem sui apud omneis ordines aut plerosque dicendi

facultas rerum scientia instructa, excitasse uideatur: non

etiam ut inde studiosi eius di docti magnopere crescere Essint,aut ab ordinum ductoribus in Ordines cooptari. am demum ob causam ut multi opinantur quod doctis cum imperitis,ut studia, sic mores opinionesq3 non consumtu quaesunt amicitiae glutinum. Sunt uiri aequi Sehoni permulti, qui nostram studiosorum uicem uel de coris potius publici dolentes, palam eos detestantur: eoarumque capitibus, liberis, Brtunis, nomini diros exitus imprecantur: qui a sanctioribus consiliis existentes Principi, dc beneficentiae regiae Publicaeque potentes re arohitri, nomina denomine Gallico, decoreque publico me ritissima supprimunt:ut indignos saepe homines sibi mos

rigerantes, honoribus 5c commodis ornent atque augesant,insigni dispendio Regum, re publica ignominia. At Mero ipse quum haee re huiuscemodi admissa in rempus

Uicam Sc uideam, Sc audiam, nee Diuum fidem nec hos minum imploro: utpote qui Diuos ad haec postulata semis per obsurdescere norim: 5c homines huius culpae uel ausciores uel assines eiuscemodi esse putem,quorum iniquitati doctrinae re eruditionis fasces quantula est in me cunque, labmittere non debeam, si mihi constare uelim:

oc quod reliquum est uitae,congruenter, re consentanee anteactis annis degere. Simul quum eam naturam esse sciam sceleratissimi illius genii, cui Fortunae nomen est, ut optimo cuique uiro ac uirtutis amantissimo libens maxime incommoditet, norum & grauium indignautione& queritatu insolescat: contra iicro ut indignis Sequi Superum Inferum* numinum metum re reuerentisam susque deque faciunt, fautorem se praecipuae Sc ora natorem praebeat: 5c sartas ut ita dicam tectasque eos cum fortunaa ab omnibus tueatur incommodis: anis

18쪽

in GVLIELMVs BVDAE V smum quoad cius iacere possum confirmo: ne indignandore querelis indulgendo improbissimae potestati ludibria

esse possim. Iuuat tecum mi more,uelut cum uiro mihi iafamiliarissimo sermonem conferre: oc uelut aliquot inamhulationes in porticu implicare. Quidenim uetat aut obstat, quo minus utrim nostrum familiaritate complacita ita absentes utamur α fruamur ultro citroq; epistolis coameantibus,ac si coram nobis colloqui mutuo si uidere Itaceret et Multa enim imaginaria pro ueris in uita hominum

cedunt:& pro germanis succidanea subsidiariam subeutet hominibus* perinde fere quidi aut deest,aut adest,ut itili sibi adesse, aut deesse in animum induxerint, re sibi psi persuaserint . Nostri iam Legati istiae traiecisse putabam

tur,cum haec scriberem:in eorum comitatu est Nicolaus

Boaldus utram lingua doctus: quem uelim ita susceptua te esse, oc si res ita tulerit, adiutum, ut uirum mihi amiscum , ae de litetistiteratisq; meritum. Spero iis primors dijs,iis auspicijs,iis Legatis & interpretibus esse iam rem exorsam:ut laetum di facilem foederis pertextum re firmamentum sperare quiuis debeat, eorum quidem certe qui pacis consiliis non insensi sunt.Equidem quod ad me pertinet, libens in eam pacem ominati soleo et quae tum inter me & uos istius prouinciae Iumina, beneuolentiam tuerire uicissitudinem officiorum possit: tum in bellum pium de sacrum Principes erectura sit,& expeditionem quamdam conflatura in omne aeuum memorabilem. Sic enim te

quum sperare haud dubia coniectura uideam: hi quo necesse est ut opinon ut in eande spem incubam: quum pie prae alacritate gestientem, di pio iam bello prope dea

uotum ex literis tuis intellexerim acere ut arbitror non potero ciuin aemula pietate ad idem decus accingara reui pero,ad amictitiae iam contracte necessitudinem accedent

etiam iura commiliiij. Quod si fatu transmarinum Hiruet: nostrum

19쪽

THOMAE LINACRO. Mnostrum manet, optarim editis prius strenuitatis nostrae documentis,uteri in alterius conspectu, dc eodem temqporis momento mortem ut oppetamus illustrem summa animi aequitate. Interim pervelim scire,siquando sorte iis hiscribere huiuscemodi uacabit,ad equestrem ne pugnam pedestrem potius te compares: ut es ego quom tecum Tyrocinium eodem genere iaciam. aeque enim ut spero natura ad utrunq7 me genus accomm auit.Ioannes Bas ista Sangahas literas me scribente, uisendi causa ad me uenitastinc rediens,ut aiebat.Is a me contendit, ut te uer his suis salutarem, a quo multa comitate adiutum se esseno obscure serebat. Quod ei me facturumideo recepi, iquantum ex congressu primore Θc breui colloquio con

licere potui, doctus est ec honestus. Velim uti Paceum tuum meum* uerbis meis salutes,ad quem per Legatos ec per Beraldum scripsi. Vale mi Oxymore, αῖ op Atm*ε- Ο Πατελ .Parisiis,postridie natalis dius Dei

Parae. M.quingentesimo.XVIII.

GVLIELMUS BVDAEVS THOMAE LINACRO S. Eddits sunt mihi literae tuae pridie nonas Iulias beneuolentiae alm humanitatis plenae, ab eo qui mihi annulos tuos obtulerat, ius uene sane docto, at indolem ingenua praese serente.Quibus ut opinor literis imprae sentiarum respondissem, nisi iam ocreat eas uiatoria. indutus accepissem, mox equum admissu aus. Siquidem ab earum lectione tanta sum hilaritate pera fusus, aegre ut mihi temperarim, quin stili ossicio certare tecum Protinus contenderem. tametsi uidebam essulana λ te tam Pleno pectorianec inani manu gratiam, ut em

20쪽

aequiparare, Quis ambitiosa & enixa rescribendiconterietione desperarem. Nam quod ad antidorapertinet, honori munificentiae tuae ccdere nunc necesse est: ut utar ver

ho Maroniano.Cum igitur domum redijssem,nihil anti quius habui quam ut epistolae tuae rescriberem. Id dema autem molestum fuit,quod epistolae tuae gratiae cessurun

etiam me uidebam:qua in re a nemine uinci aequo animo

patior: duntaxat quod ad officii uices exhibendas pertisnet. Veru ex literis tuis intellexi, magnopere te anxium esse de rependenda mihi beneuolentia 5c obsequio: cum ob librum de Asse a me tibi donatum,tum cu tu hic eras in Reginae mariae comitatu, tum uero ob impensam a me operam in recognitione lucubrati a te nuper operis. Hic etsi perdere initam a te gratiam uerum fatendo periclitori cedere tamen conscientis cogoricui nuncb ipsi ita par esis

tui, ut ueritatis consessionem a me non expresserit, cuid quidem tulit ratio ingenuae probitatis. Erras mi Lina cer,erras in am, si tu donum illud gratuitum fuisse pu tas, librumiu meum te tulisse ob salutem datam uicissimct acceptam:cum primum in sermone uenimus una etias congressum primum,& appellandi benignitatem ea in te agnovi,quae amicitiam cuiusuis boni uiri promereri ciitra obsequium ullum possint) hac mercede patrocinium tuum lucubrationibus meis tacita stipulatione surda paciscebar:hoc munusculo auctoritatis tuae suffragium pignerari mihiuidebar: uel liber ipse meus potius in fidem

tuam uerbis meis se conferre. magnopere enim pertines re ad libri a me elaborati indicaturam existimabam,si tantam ei aduocationem in Britannia emererer, clarissima ial rouincia elestantium quom literarum nomine. Proindei iam eum librum acceptum,liberalitati meae ac gratiae tuae tulisti,per me licet in aliam quamuis paginam tabu-ilarum tuarum ut transcribas; n . munerum reposcitor