Gulielmi Budaei, ... Epistolae

41쪽

S ALMONIO MACRINO. a corum meorum eum te lψcum obtinere, possis ut operam mihi quantamuis iniungere, duntaxat quae muαneris mei & opiscij uiriuml este uideatur. quaquam nishil in hoe esse uideo,quod tibi magnopere succenserede. am,si tu obsecrabundus operam meam utendam ad se. mihoram rogasti: quis id pro tuo ipsum more, motibus adeo tuis animaduertam fecisse magis,quam quod meos id mores poscere arbitrarere. Qui si me ipse tuaicasses eo rum esse ordinis,qui grauate re magno operas suas addi, wnt,aut indicat hominibus sibi notis,nedum amicis,nesque hs quibuslibet,sed certi cuiusdam meriti re notae prioinatis cuiusmodi esse te exissimo e set abunde quod tecuexpostularem. Nunc uero cum eo esse te ingenio agnouerim ladiu,ut deduci ab ista comitate ac benignitate appetutandi amici nequeas, haud aegre tibi gratiam ingenuae acriberalis huius culpae faciam:quam ipse id idem admitte, re in offeras multis,ac muneribus agende uitae solitus:mirum est,quod in epistolis scribendis contrariam huic culis Pam non cito:tum quidem praecipue cum ad doctissimos uiros se ibo, reliterarum amantissimos. Est enim nescio

ruid numinis propitii an infensi addubito;quod mihi flaucia pleniorem acc5modat,uel adimit innata uerecundiam,in eo genere Gmercii quod Musis init cociliatricib', interdu inter alienos ac linqua,institutis , discrepitantes. Qua in re immodicu me esse uiri mihi amicissimi epistoli testant ossiciose obiurgatrices, fidEt mihi sacere ia coepe G:apud que in ut apud alios quo inlatissactione cessu ra mihi puto ingen i simplicitat quu iis ipa pernotuerit. Hanc naturae teperatura Graeci ἐυκρόαν appellat,Attici pcia Pue:quae quonia Ua interim stultitia esse credit, eode uoocabulo habitus uteri animi significatur:quu in dictionis etymoncomendatione res significatae praeserat. Veru emquod scribis in transitu, qualit aliud agens, serio me hici v

42쪽

cuidam operi incumbere:amabo te mi Salmoni, cedo ms hi nunc illum qui tibi hoc indicauit. nempe coiectura est haec istius animi, in me ita propensa, ut in hoc ipso octo ad quod ego confusti, mihimet negocium me lacessere certo certius nabeas. At vide qusso, ut ista coniectura tam certa aequus sis mihi satis amicus. Quid autem per Musas sanctissima ubi numina, ud inquam aliud mihi quam inuertiam,desidiam, socordiam exprobras hac tua existimatione tam explorata, si nihil tandem scripssse comperiare Equidem nihil grauius nihil molemus,nihil magis obnoxium esse reor, quam eiusmodi expectatices sustinere hominum nimium de me merentium, Opinatione magnisisca a me sibi semper aliquid spondetium, iam lassi exiturui uo efficitur non modo ut at to perfrui ocio libero. nesqueam,sed etiam ut ad occursus hominum pallea, aut tu, Nam identide tant debitor ηM IOIολdus 4 GH rilia Ap. Ita* ne diutius te frustrer,nihil iam mosior istos efflagitatores, quibus ut obuia ipsis factus sum, salute data statim re accepta,auribus uorare cogor illa tosties inculcata.Satin salue Budarere uid tibi secus accis dit tandiu nihil ediset quousq; nos expectatione suspens

dis r se mox illud paris quod aiunt te parturire et Scilicet

hoc illud est, nescio quid maius aut intractabilius tandiu in incude uersatur. Me miserum quum haec audio, & an3

gore aestum intestino perditum:qui si causificari insistam scilicet renidentes aiunt meludificari: 8c simul hortantustiit primo quo* tempore fidem meam liberem praeclaris illis Annotationibus in Pandectas:quibus etia prςla iam

apparari dictitantaquorum tu unus aliquado suisti,ut meminisse uideor. Quare ne diutius erres, de Annotationi hiis actum iam agunt,' me eo de nomine appellant:quas do eiusce rei absoluende eos expromissores dare possium;

re ipsi accipere, qui ea de re ianitia constituerunt operit

- - editis,

43쪽

editis,ut cautum reip satis esse uideatur.praeclarem mecuactum esse arbitrabor,si impune serre liceat,quod hacten' mihi de enarratione excidit rerum ad ius ciuile pertinentium. Quippe qui iam atroces contumelias intentari milis

hon nescius sim a postica mundi parte,unde minime mihi esse metuendum putabam. Quod uero ad alia pertineti utinam mihi diuina benignitate hae suppeditentur facula rates:unde quoquo pacto decidere queam uobiscum ist*de me enatam expectationem,quasi nomen quoddam puta icum errore hominum contractum:a ceruicet mea ex' cutere tam grauem iunctionem inique mihi impositam Sed etiam etiam*uereor, ut aequas mentes nostrorum

hominum opiniones , iniseniam, queis cum decidere id debitum leui conditione possim, cui soluendo non sum omnino.Qui si dure mecum ipsi agere tande, atm ex opi nione temerariis de causis praesumpta urgere institerint ad opus aliud aliud* faciendum, perii: nili spes aliqua ala fulserst tanquam tabularum nouarum, ansam ut arripere inde possim frustrationum &competendinationum in posterum ac tertium semper annum. Age: quid si solum uera terim,&in Martianum meum migrarim, tamen ne mola siti esse pergerent,re in me lege agere credo,ut est impro hitas existimationis publicae,qui etiam me miserum , cui uni sere ut Erasmo cessare non licebit quum tertium iam mensem hic cum familia habitem, non animi isti causa,sed operis secessisse me autumant.Cui errori tu assinis ut opinor illud in literis tuis addidisti de opere serio tantisper intermittendo.Proinde ne dicas non praedictum, serium mihi hic opus est quiescere re ociu amplecti quam possum arctissime:recreari ab huius anni fatigatione,& egregia ala aloe luculenta expeditione, quae meas sortunas scilicet mirisce auctitauinquam ut susciperem ipse, amicoru iuragia cognatorum s extorunt, Peniq; nugarum curaris

44쪽

dbliuisci hic meditornierum non modo hoc opus, sed cita

hic labor est:usqueadeo recusantes id elidem nugas,ac stulgiles curas comopire nequeo, nec abigere a contubernio

philologiae meae. Cupio,per inquam scire cupio quid la

nus Lascaris agat,uir apud omneis ordines gratiosus,ubi sit,quantussi ualeat. Vt enim neminem esse hominem arahitror, cui melius consultum * mihi ille cupiat, ita officii mei esse duco omnia eius causa uelle: incolumitatemq; ipi Orporis, fortunarum optare Φ uehementissime. Eum uerbis meis salutabis,u istinc adhuc non discessita gratia habere dices obstita admodum epigramata ad me missa. Scribam tamen ad eum nonnihil si sorte adhuc agit in au/la,quod uix mihi persuadeo. Vale uir doctissime, in Martiano nostro postridie diei diuo Martino sesti: qui nobis pithoegia est ad explorada uina, auspicandam uini muste

potione aut certe proludendam.

GVLIELMUS BUDAEUS BAPTISTAE EGNATIO S. Vum apud Franciscum Deloinum iurisco sultorum disertissimum heri ad prandium

ex condicto uenissem, incidi tum primum in sermonem cum Ioanne Grolictio Insus briae quaestore, uiro sane elegant institutione perpolito, literarumq; bonarum amanti ac studioso: quoa rarissimum est apud nos in ea sorte uistae. Is cum de do 'is Italiae uiris excitatus esset sermo, ait de me te ita loqui solitum, at* de eo quem tu amicu haε recuperes et coramm aliquando alloqui, si res ita sorte nata tulisset,ut uel ego istic neqoctu, uel tu hic prouincia beres. Hoc cum mihi iucunau fuit Sc pergratum audi

tu sum em ut qui maxime, istius generis amicitiam cupia

45쪽

n APTISTAE .EGNATI O. ετ lus tum illud aegre tuli quod addidit, abhinc iam serme

hienniu literas te ad me dedisse,abus n5 resipodera. Cui rei ut fide mihi plane Deloino p iaceret, ait penes se earuiiterarii exeptu esse: stipulari. 4 se me uoluit id mihi misesuru iri primo quot tempore,aut certe prima quat occa sione. Velim igit ut uel plidiae,uel incuriae inquiras in cu ii tu literas eas reddidistila ut si id iacere grauabcre, metit supbiae,ut r usticitatis,ut inscitis, ut alius cuiusuis ignominio sae culpae ab Iuas:que nodubito hactenus apud te reu suspectum* suisse ob id, q, non rescripserim. Egon ut Egnatio,aut cuil ista doctrina,ista existimatione prsditorii, officio me prouocanti, 5c huius generis officio, cedes renar& appellanti non respondere t Ego ne si semianimis quide essem:no ita me experti qui ad me ex Germania, a ex Britannia,qui Romaliqui latine,qui graece,qui promisi scite scripserunt.Nihil em mihi n6 uitio dari malim,qj uio,orum doctissimoru neglectum: quoru quide certe inges ritu non im admirer,sea etia probe. Siquide ex quo studii

Profectu altiores quide spirit' , sed placidiores sustuli, ita me coparare institi:eam Gibendi ratii euitanti ut in. sensi aiss animi mei aequitate probare magis doctissimis

hominibus, j aut acume, aut magnitudine contenderim. Apud alios quonam modo uoti copos laetus sim, partim nescio,partim nunc ad re non pertinet. Quod uero ad te attiner,res mihi cessisse ex sententia uidetur,coniecturam Utim ex tuis in Suetoniu comentari js facienti: quibus tu

in ipsis non minus grauiter cli heneuole Budaei meminis si expendens candorem ingenii non minus cp do Jrina. Quod nisi tandem ipsum tibi in mentione senatori j cestis in mente uenisset ut seceres,in eo serinia eram ut copilasse comentarios Leonardi Portia Vincentini credererris scriptos uel abeo,uel ab alio sim fuisse,nctu editos, a nemineun* audire preter* a te potui. Equide no dubito Leonar

46쪽

dum Portium doctum 5c ingeniolum uirum esse: cum ea tu dignum existimaris, quem testimonii tui auctoritate ornares. Veruntamen ita mihi & in praeteritum, Sc in posterum rationem constare laborum scriptorum meora diuina benignitate detur, ut in nullius uni aut uiui aut mortui commentarios uel adnotationes incidi: ne inser, monem quidem: ex quibus uel tantulum adiutus sm alponderum mensurarumve,aut rei nummariae explicatio. ne: praeter eos auctores quos nominatim laudaui ad me.

am lintentiam confirmandam. Id quod tibi ait omnibus facile me persuasurum confido: qui quidem ita me dispu/tationem illam tractasse animaduerterint, ut a primis deo monstrationis elemetis exotius, ac per omneis ut aiunt numeros persecutus,nihil nec mihi nec aliis sortasse dicca dum reliquerim:4 res ea perspectior ac certior esse possit 1oc aeuo.Te autem non oscitanter librum meum legisse, ex commentariis tuis intelligo in Suetonium editis Poristio uero θc mihi ut candide oc grauiter testimonium te aecomodasse mihi credereimperaui hoc enim & aetas tua fota re uitae adhuc actae honestas:eam amplillima in Ure auctoritas,quam te obtinere audio) ita praeclare actum esse mecum inierpretoriquod no unus ipse ut arbitrabar ab omnibus dissentire uiaeor: qui post auorum nostrorum oriam scripserunt de sestertiis,& talentis,& eorum aestimatione:sed Sc Portiana commentatione,& Estnati no calculo inuentum meum comprobatum est,postquam liber meus trans Alpes legi coeptus est. Vestrami amborum auctoritatem obiicere ijs potero,qui rei ut arbitror nouitate perculsi,in antiquis me operibus aestimandis recte ratiocinatum esse no credunt.Id demum dUrecor , ne

libris quin* de Asse Sc partibus eius editis, & quoquo

pentium iam ut audio dilapsis, altera etia editione emen ratiotibus, se aere no meo negociari per prouincias,sed

mutua

47쪽

mutuatitio uidear. Nec enim ante hoc tempus uersuram facere solitus sum,ut famam aucupareret nomen* intercopiosos,& classicos dare possem: quo minus nunc facilein

animum inducerem, ea trans Alpes mutuari,quae no modo in patria, sed etiam in Italiae luce venditarem, dic ubi terrarum. Cupio igitur aliquando commentationem ilia Portianam exire in publicum: ut uideam an isdem uestio ijs ambo rem indagatam persecuti, adeptii saerimus.1nterim uero hoc postulo, ut nihil praeiudicatum sit, quo nus meum totum id esse censeatur,quod nemo sibi,uel iusto sacrameto, uel legitimis uindiciis asserit. alioqui cumuas, uisendas res amplissimi theatri oculis exposue. Em,non ipse longe eas pelijsse, magnoin labore uideborro ueluti institor esse potius hominis Vincentini copiosi, ac locupletisnd quod in hac conscientia praeterire silentio non possem.Nec tamen illi, quod suum est invideo: mo. do id sine ulla mea captione obtineat . Et est res huiusces modi fortasse,qus duorum esse possit. Certe tu hae eadem

de re duos sui aiuno parietes illeuisti: scite certe di selisee quod quidem ad me attinet: a quo nihil hoc iacto, niss

nam.gratiam iniuisti. Quare te oro, atque obtestor mi Egnati.iam enim meum te uocabo fretus testimonio quaestoris grauissimi,quo uelut interuentore, re proxencta in amicitiam ut spero iam coluimus. Verum te obsecro,ato etiam adiuro per numen Philologiae, ut si amico, recandido animo semel ad me scripsisti, iterum uel eodem uel alio potius exemplo scribas: ut obsignatis literis crodere polsim, 5c inteli igere quid habeas animi,& rescribendi arxumentum habeam. Vale uir doctissime: & quod costitume te audio, Brito, rem literariam, ut in dies magis

acmagis illustres. Pati s quinto Calend. Decembris.

48쪽

LA O HERALDo s. Iteras tuas accepi , eum & permolesto negocio districtus essem,ec morbo implicu':quae

causa mihi fuit,ut serius ad te scriberem. me hortaris, ait etiam flagitas, ut instituta illud meum urgeam: id uero ego perci Pio, sed sperare aliquando licuit. Nuncaute que, operi aggrediendo moram mihi diu, ac saepe fecit aduerssa ualetudo, eadem ab opere edito ad huncdiem, nullam diim prope dixerim γ horam remisit: uix ut sperare austri tantum mihi unquam Iaxameti futurum, quo reliqua cin,

quisita iandiu, re uaria lectione regem, coposita quoquo modo , & in annotationum speciem digesta, in publicum aestimanda praebeam. Nem tamen eo nomine angi ut opianpr magnopere debeo:audacior est enim liqc res incepto, quam euentu gloriosior: nunc p demum persentisco Φ arduam, quam, parum gloriosam prouinciam aut sortitus.

sim,aut sumpserim: praesertim inter eos, in quos Se apud quos arma facundie parum ualent. Abunde igitur esse puttabo,si appetente iam ea rerum inclinatione insigni sane in posterum ac maxime memorabili) qua Accursianorum infantia Ciceronianorum eloquentiae,aut certe elegantis cessura uideretur: tatum hoc ego bellum commisisse olim idicar,quod a praestantibus. ingenio uiris,non citra sudore ut aiunt & puluerem profligandum tandem esset. maius . est enim hoc bellum,quam ut uno,aut altero priesio decerni unius hominis auspicris, ductum quantumuis pugnascis nesum cuiussiber, qualem me ella non ignorm consesctum iri sperandum sit. Verum id demum periculum est, ne dum hanc punnam lacessere uolui, incautius inferues in te stilo prouectus,atrocioribus uerbis in uiros magnae

49쪽

GV D. BVD. NICOLA O BERALDo. st sectae,aut auctores,aut uindices uelitatus esse uidear: hausas p magnis ab auctoribus acceptas, in hostes nequi jexhausitIe Accursianae malinatis umbra tectos, quasi scato Aiacis Homerici. Sed praeterita utatunt In tam cor,

rigi, b reprehendi possunt. Proinde id in primis optanda

mi nobis ut siue humanitus quid mihi contigerit,aliquis vox existat, qui ad pro scripta a nobis lineamenta excipe et opus inchoatum non dedignetur, di uelut in demortui iocum se sufficere siue id mihi absoluere licuerit,comptu. res nostrum exemplum aemulati, aut sortasse imitantes id enim gloris nostis non resem in eandem causam descedant:ne ueluti temerario ipse procursu, extra ordines eueictus,a robore atm acie ipsa, nostrorum merito destitutus

esse uidear. Amplum enim mihi erit,me nouum ut ita dissam inter literatos hominem, quasiq; terra ut dicit) ena εtum, literarum humanitatem ab Accursianis oppressam, uel suppressam potius, seruituti eximere atqugnomini et ει in suam dignitatem liberali causa asserere contendisset somplureis etiam clarioris tamae patronos inuenisse, qui in eandem actionem subisibere maioris doctrins fiducia. non dubitarim: causamq3 aduersam a nobis aut affectam, aut missilibus impullam, gladiis comminus consecerint, ct iugularint: in queis te futurum propediem auguror. Quo enim te animo esse sentis,si naulum ad istam, quam Ghibuisse te aiunt in literis, industriam porro etiam adunitere, magnum nobis momentum adiicies trahendis in hanc partem hominum iudiciis . Id quod eo mihi gratius futurum est,quod causam, no hominesequi mihi uideris. Antehac em ne de facie quidem inter nos ipsi nouimus

Agedu incubito in causam ut dicituo dc Φplurimos tui si

es quoad eius scripoteri citra in modu institutae tivluitae in eande causam deducito tia em tua magis, m nostia res agit,quibus alia sors uitie oblata est,uel hec ablata

50쪽

tibus Sic enim fiet, ut quantum nobis uirium accessςrit. tantum illis decedat, non modo nostris, sed etiam huma

olitatis aduersariis: cuiusmodi uenustulus ille Aristarch primarii istic nominis,ut tu ais: qui Budaeum scribend oc praesertim illo in loco Apuleii imitatorem esse censuitet quod unum uerbum eius,quid aliud i meram ignora tiam clamitat Nam de me alii uiderint, mihi certe no peroa, Placeo: uerum Apuleium latinum uix semel legi,idi et isam cotemptim:graecum iterum etiasuauissime Sed quin agastac uiuitutio demum isti recte, ac latine diicta esse arbitrantur,& contendunt,quae intelligere ipi possunt:quorum specime in prima statim charta Bartholi, ac deinceps in omnibus inuenire possumus. quicquid ad nostrorum

avictorum normam,aut obseruatione edideris,nunquam

istis approbaueris improbis .Huiusmodi, at etiam mus

to improbioribus uerbis aures nostrat occalluerunt:quos

nihil aeque premit quam quod Cisalpini at etiam Pamsi s nati,educatii sumus:& absit uerbo inuidia) a nobis,

ipsi edo sti.Id nos inutis lacit. Popularibus latum in oculos inciirrimus:perentinos benignis oculis aspiciunt: auarit tis aequis ignotos audiun &perpurgatis:ciuibus obsstrepunt,& obloquuntur. In caula est ut opinor rei nous inuidia. Atquiquo magis nonulla scriptitando urere me homines sentiam nuc enim primum animaduerti eo montis inuidiam eorum egre seram. Ex quo autem ambitiosne honorum ipse mihi interdixeram, securus omnis ima peritorum iudicra,fagi uelut pondere excussosolam egre g a propositi conscientia fretus, mecum alacriter uiueba, li per ualetudinem comodam licuisset. Atiam serme quasdriennium,ancipiti marte, cum morbo infestissimo depuumo:qui ut corpus extenuar, sicanimi uigore, alacritate Fretundit: a Pe ut despondere literarum mihi studium,prs sertim