Regula B. Augustini, et Constitutiones Canonicorum Congregationis S. Georgii in Alga Venetiarum. Diligenter recognitae, & nuper in vnum corpus redactae ..

11쪽

IN CONSTITUTIONE sCANONICORVΜ CONGREGATIONIs

Sancti Georgiim Alga Venetiarum.

Ι firmum, dc stabile illud propostum, quo religionum conditores mouentur, Cum prima sitorum imstitutorum fundamenta iaciunt, in animis sequentium religiosorum permaneret, perpaucis eisdemque

minime grauibus legibus in Congregationibus opus foret: quinimo quibus sam humilibus, dc simplicibus traditionibus a primis fundatoribus acceptis floreret ubique Religionis pietas.Hoc maxime in nostra Co- gregatione inspici potest,in qua summa perfectio si la inniXa euangelica charitate,suis in primordiis vigebat. Cum scilicet primi illi nobilissimi, cic sanctissimi auctores, Gabriel Codetaerius, Antonius Corarius, Ludovicus Barbus, de alii religiosissimi Viri, tanquacoelesti igne accenis faces, abiectis secularibus pompis , Voluptatibus omnibus recisis, ac terrenis facultatibus derelictis , vitam omnino Apostolicam in patria prope Venetias degebant: qui anno salutis Μ CCCCIIII. a Bonifacio Papa IX. Canonica-Α tus

12쪽

Praesitio. tus honore insigniti, Congregationis suae, & institutionis comprobatione ab eodem obtenta, quandam paruulam disciplinae,persectionisque seruandar, se mulam, quam non regulam, sed memoriale dixerunt, sequebantur: sub quo absque proprio, in Dei timore,& voluntaria obedientia, incredibili profectu virtutis resplendebant. Illam autem maXlmam pietatem seruorum suorum Deus non intra septa claustri tam tum consistere, sed in aperto etiam ab hominibus videri voluit: Cum Bona racio ex hac vita egresso,Gregorius XII. Pont MaX.suffectus Gabrielem sororis, Antonium fratris filios ad se accitos, pluribus dignitatibus ornatos, Cardinatatus honore inligniuit, Ludovico vero Barbo reformationem conuentus, Sc Teligionis sanctς Iustinete de Padua, Iemandauit: Ut priami duo tanquam columnae in templo Dei essent, ac bases sanctae Ecclesiae illis temporibus a multis Oppugnate: Alius vero esset secundus Pater post sanctum Benedictum illius antiquae, & a se instaurat religionis. Qui etiam post reformatione prslibatam ad Episcopatum Tarui sinae Ecclesis vocatus est. Et quamuis hi tres viri ad altiorem statum dignitatum e uesti fuerint,nunquam tamen, Vel in victu, vel in reliquis religionis discipline obliti sunt. Quinimo ipse Gabriel ad summum Pontificatum post Martinum V. sub Eugenii IIII. nomine sublimatus inuiolabile vivendi

instit

13쪽

Praefatio. institutum, quod in monasterio didicerat,enixe seruauit. Quid dicemus de B. Lauretio Iustiniano e praefatato collegio ad reeimen Ecclesiae Castellanensis voca

to,cui inligne Patriarchatus primum clariis imae Uenetiarum ciuitatis delatum est Is fuit tantae Religionis , doctrinae, dc sanctitatis, ut ex odore sanStissimi Viri, Veneto Senatui mos fuerit per multos annos eX eodem sodalitio Pontifices sibi deligere. Adeo vero in ipsa congregatione aemulabantur omnes charismata meliora, ut non solum sibi frugiferi in via Dei, sed aliis religionibus Monasticae sanctitatis forma fuerint , & ciuitatibus nihil esset optatius, quam vi eiu Lmodi seruos Dei ad se asciscerent, Monasteriaq; spo- te illis offerrent, quamquam ipsi ex humilitate multa loca recusarunt. Latinus Ursinus amplissimus Carditanalis sanctitate viroru motus, ad constructam sancti Saluatoris in Lauro Ecclesiam, Monasteriumq, Romae redditibus dotatum iX obtinuit, ut accedCret. In quo ipse etiam semotus a negotiis saepe in paruula cellula sibi construsta cum sanctissimis viris, studio pietatis vacabat. Verum cum temporum curriculo res labefactentur, ita paulatim feruor ille pristinus in dies deferbuit in congregatione, Ut patres Id anImadue tetes pluribus,& diuersis legibus, primam illam disciplinam sustinere conati fuerint. Et cum libertas deponendi habitum religiosum,& egrediendi ut lubet e so A a desitio

14쪽

Praefatio. dalitio quod tamen rarissime, aut nunquam in initio contingebat in posterum facta esset occasio pretiaricationum multi enim quando coercebantur ob aliquod perpetratum scelus, aut ex sese perta si vitae susceptae respicientes retro ad sarculi voluptates,passime monasteriis cum maXimo plurimoru scandalo egrediebantur Beatissimus Pius V. Pont. Max. reformationes Conc1lii Tridentini perficiens anno Domini MDLXVIII. Constitutionem uniuersale emisit, qua non tam nostra Congregatione, qua omnes alias habitus segregatos a presbyteris secularibus habetes, voluit professione regularem emittere, atq; aboleuit omnes Cogregationes viventes sub volutaria obedi tia. Quare paulopost in Comitiis Cogregationis nostre generalibus Romae habitis, Patres Capituli dele- ό a Regula B. Patris Augustini sub ea regularem professione emiserunt, qua deinde Regulam 1n singulis conuelibus Omnes similiter professi sunt. Postea vero ut Fratrum quieti, artimarumq, traquillitati prouideretur, speciali priuilegio impetratu cst a sede Apostolica,ut Regula, & Constitutiones nostrae no obligent ad culpam,sed ad poena,msi propter praeceptu,Vel co- temptu. Si quis enim eX contemptu, vel certa malitia

contrairet, aut ordinationes contemneret,satis claruest non solu poena dignu esse, sed etia culpae no paruae subiectu . Praeceptu vero in Regula nullum contineri suppo-

15쪽

Praefatio. Isupponitur,nis ratione diu ins,aut Ecclesiasticς legis,

vel ratione triu votorum. Idemq; de Costitutionibus intelligitur, eXcepto, ubi ponitur sentetia eXcomuhicationis,vel suspelionis, aut praeceptu eXprimitur per ista verba vel alia aequivalentia, praecipimus,lubemuS, in virtute sanctae obedietite:quod ide similiter in ordinationibus,& litteris, vel verbis superiorum intelligi declaratur.Cum itaq; dano,quod ex mutatione status, aut ex aliis accidetibus in nostra Cogregatione oriri poterat,multis modis Dei summi benignitate prouisum sit, ei de nunc volens opportune manu porrigere Illustriss.& Rerendit s. D. Federicus Cornelius nobilis Patricius Venetus amplissimus Cardinalis,& Episcopus Patauinus a Sanctiss. D. D. Sixto V.Fot. MaX. Protector datus, illico suscepto patrocinio, cognitisq; Cogregationis nostrae necessitat1bus, inter alta re rmatione Constitutionu madauit,&quq ad reparatiOnein conseruatione regularis viis idonea viderentur suppleri iussit:cui rei Patros omm studio opera dates libru hunc Constitutionum ordinauerunt. Vt aute ex

dispositione ordinis aliquod lumen consequeretur, opus in quinq; Distinctiones cocinnatum est totum.

In prima post Regulam B. Patris. Augustini posita

sunt ea instituta,quae ad sacra, diuinumque ossicium, aut aliquam talem functionem spectant.

In secuda subiugiitur Costitutiones de habitu,de No

16쪽

Praefatio. tiis,&nonnulla alia, quae obtinere proXimum locum opportunae visae sunt. In tertia dignitates , dc officia cum eorum onere

tractantur.

In quarta poenae in diuersis Capitulis generalibus transgressionibus decretae continentur. In quinta,&postrema quado, & quomodo Dista, vel Capitulum generale celebrandum, quidq; in eis agendum sit. Verum aliqvs pqnar etiam aliis in Distinctionibus dispersae sunt, quas omnes in eundem locu quartae Distinctionis reducere difficile admodumniasset. Postquam igitur Deo optimo, Maximoque fauente,negocium ad optatum finem ductum est, cohortamur omnes nostrae huiusce societatis Fratres, ut quiLque suo officio fungens in obseruatione legum ita se gerat,Vt eX eorum usia, ct custodia,gloria sit altissimo Deo,& cuiq; bene operanti aeterna remuneratio.

17쪽

BEATI PATRIS AVRELII

AUGUSTINI REGULA.

Agitur de charitate Dei,& proximi. NITE omnia Eratres charisimi dillatur Deus , deinde proximus , quia ista praecepta sunt principaliter nobis data. Hac igitur sunt qua ut observetis pracipimus in Monasterio constituti.

De unitate cordium: quomodo debeant unanimes habitarem domo. Caput I. Rimum propter quodin unum estis congregati, ut unanimes habitetis in domo, re sit vobis animav ,recor unum in Deo Omnia debent esse communia. Cap. ΙLT non dicatis aliquita proprium, sed sint vobis omnia communia, s distribuatur unicuique vestrum a Praposito vestro victus, re tegm

mentum: non aequaliter omnibus , quia non aequauter

letis omnes sed potius icuique sicut cuique opus seu ris . Sic enim legitis in actibus Apostolorum; sinia erant illis omnia communia,bdistribuebatur unicuique sicut

cuique opus erat

18쪽

Regula S. Augustini

Qui in siculo habebant aliquid illud velint esseCap. III.

commune.

Vi aliquid habebant inseculo quando ingresisunt

nasterium libenter velint illud esse commune. -ς- qui autem non habebant,non ea quarant in Monasteris,qua ne oris habere potuerunt.

Nobiles,& ignobiles humiles debent esse.CU.II ILEd tamen eorum infirmitati, quod opus est tri- buatur,oesi paupertas eorum, quando foris erat nec ipsa necessaria poterat inuenire. δε- men non ideo se reputent esse fel ces, quia imuenerunt victum, oe' tegumentum, quale foris inuenire non poterant, nec erigant ceruicem qui oriantur eis, ad quos foris accedere non audebat,st ursum cor habeant, re terrena vana non quaerant, ne incipiant esse monasteria diuitibus itilia non pauperibus ,si diuites illic hum liantur,oe pauperes illic infantur. Caput V. Ursus etiam isti qui aliquid esse videbantur in saeculo, non habeant fastidiofratres suos, qui ad illam sanctam societatem ex paupertate

venerunt. Igagis autem studeant non de parentum

diuitum dignitate , sed de pauperum fratrum societate

19쪽

Regula S. Augustini. ygloriari. Nec extollantur si communi vita aliquid de seis

facultatibus contulerunt, nec desisis diuitiis magississembiant, quia eas in monanterio partiuntur, quams eis inscul ruerentur. Aba quippe quacumque iniquitas in malis operibus exercetur, visant: superbia vero etiam bonis operibus insidiatur, ut pereant. Et qui rodest diastergere dando pauperibus, re pauperem ferie cum anima misera siverbior escitur diuitias contemneri, quam fuerat possidendo Caput V I. Mnes ergo unanimiter, oeconcorditer visite, σhonorate in vobis Deum inuicem, cuius templa D ti estis. De horis,& temporibus orationis.. Cap. VII. iorationibus innate horis, re temporibus coninsutis. jCaput V ΙΙΙ.N oratoris nemo aliquid agat, risiadquod ctum est, de,oenomen accepit, visi forte alia' qui etiam prater horas constitutas eis vacat, orare voluerint, non eis sint impedimento, qui ibi aliquid agendum putauerim.

20쪽

Regula S. Augustini.

De modo orandi,de attentione habenda. Cap. IX. Salmis Sh mnis cum oratis Deum. b. oc . -- in corde, quodprofertur in voce.

De modo psallendi, quae cantanda, dc

quae non. Caput X.

T nolite cantare nisi quod legitis esse cantandum; siuod autem non ita seriptum est ut cantetur, non

cantetur .

De Ieiunio. Caput XI. em vestram domate ieiuniis, ου abstinentia sta,quantum valetudo permittit. Nihil extra horam prandii sumendum. Caput XII. ἀ kl ZMG autem aliquis non potest ιeiunare , non im, ka men extra horam prandii aliquid alimentorum ismat, nscum aegrotat. De resechione animae,& corporis. Cap. XIII.

Asfaucessumat cibum, Naures esuriat Dei verta. De