장음표시 사용
11쪽
Iutam potestatem, neque cum conditione principis, ut superiorem agnoscat, pugnat, nec evincit a nomine des in ria argumentatio. Quare si tales Principes ponamus de iis quod leges. f. de L M. continetur non praedicamus.
Tu. XI. Sed ex ductu rationis videtur L qui principem Iegibus solutum non esie dilegem3 a, Legit. intelligendam non ad literam, sed quod possit ut homo mal Hs negligere, legem eam ad observationem legis non possit compelli; Cujus momenti autem sint haec ex illis quae superius tradita sunt. Patet clarissime, 6c per solutionem in di, Cia lege non denotare pravam licentiam di distblutionem, patet ex dictae legis sequentibus verbis, ubi dicitur An- su tam legibus f tutam non esie sed Principem ei privilegia tribuero. I la privilegia non ecte di sibi utionem quandam colligitur ex ε. g. r. f. ae uri diribi dicitur, quodcunque priviale um si o com tit, hoc idem es ru ratio oe Au sis haberes le . Deinde rectam rationem dictare ut Princeps legibus silutus non sit, recta autem ratio velit unumquem lue id surrare, quod alii prascribit, cum ex sapie his autoritate quisque legem pati debeat, quam tulit. Cui respondet edictum Pratoris, quod quisque uris in alterum statuit eo ipso
utatur. Hoc edictum Amman habet Q itatem, qais enim asse
obitur id inio sibi dici, quoae ipse aliis dixit, vel dici e erit. Lupr . Δασουρώ quei'. Sed hactenus nemo potuit illam rectam rationem quae Principem legibus a se latis obligari dictitet, ostendere. aut d ad edictum iratoris attinet illud ne liquam spectat ad eum qui summam habet potestatem, qu re neque legitima inde aeducitur consecutio. Dicium sapientis eatenus Principem adstrictum vult, quatenus ex eoma a iuRempublicam prosciscitur utilitas ct commodum.
Hinc ex Impi fecto Tegumento legam vel eicommi a Impenu rem vindicare. inet erecundum erit e Decet mim tantas i stati ear, errare lege , qtratus ipse lutus esse videtae las . Us. Et in I gatu Principi datis legem Aa i Ham torum habrae merita Diro Hadriano placuit L . C. a Q. Falci . Items Imperara sir heres in-
pos in solosum dici te mentum, saepissime rescriptum creti. O. a. . d. in . t L. Similiter si quandoque contigerit
12쪽
cuiusdam legis veniam Principes a senatu impetrasse, non eo pertinet ac si legibus obtemperassent, sed hor reserendum Potius ad humanitatem dc voluntariam submissionem, Squandoquidem illi plenum Imperium plenams; potestatem haberent cujuscunq; cximendi legibus, se omnino liberos ab omni legum observatione non potuerunt ignorare; Et ita. hoc factum non ex quadam indigentia dc necessitate, sed ut magis populares v iderentur et omnia agere ex arbitrio Senatus. Cum tamen nil certius quam quod tota rei series penes Principes fuerit; Ejusmodi itaque potestatis moderamen ectemperies, operatur quidem totius populi favorem , tantum vero abest ut et simul nil ectionem producat, ut potius jam partam potentiam confirmet. Ex ejus generis itaque ritidus oc ceremoniis incaute quaedam potentiae diminutio insertur, cum ejusmodi externae operationes plus ficti quam , veri sepius habeant.Quamvis Principibus au benevolentiam conciliandam maximo sint adjumento, nihil tamen juris populo in Principem largiuntur. Tu. XII. Solet ptaeterea obstare , quod quemadmodum populus ipse antea suis legibus tenebatur, ita & Princeps cui S in suem omnis potestas collata est. Hoc ipsum selet concedi oc clarius paulo hunc in modum proponi, Princeps legibus perinde nunc tenetur ut populus olim suis. At populas nunquam tenebatur invitus, ergo nec Princeps quoque tenetur. Minoris veritas inde videtur manifesta, quo a leges non aliam ob causam acceperint vim quam quod populus Romanus eas receperit, dc contra non aliter vim fiam pristinam perderent quam ii postea vel alia lege lata vel tacito consensu populi abrogarentur. Et ita potuit quidem accidero ut leges tenerent invitos de reluctantes quatenus considerantur singuli de multitudine , sed ut omnes simul acceptos di consideratos tanquam nolentes ecinvitos obliget,ideo fieri non potest, quod populus unive sim acceptus leges condat easque infringat, has extendat scampliet,illas lini tet et coarctet. In universum itaque in populum nolentem atque invitum legis non erat vis atque B a testas,
13쪽
testa , sed spontὸ populus quomodo & quamdiu libitum Grat legis potestatem suspiciebat, vel venerabatur. Quare ii populus omnem potestatem Princiet S in Principem con- .tulit simul eiusmodi potestas in Principem est translata . lem populus habuit. Tali autem potestate nixus est pinpulus qua voluntarie eligerent facienda di omittenda. Quare & Princeps non minorem obtinet potestatem, di sie v luntarie non invitus te ibus vivit. Plurima quae hactenus didi i sunt veritati contentanea esse quidem non repugno, ast tamen non potest ejusmodi Regia potestas cum populari omnino comparari: Quia aliud obtinet in populari statu ubi populus universus quidem Leges condit S alio iespectu trulis logibus obligatur, quod posterius in Principe cum non obtineat, dicendum argumentum ex populari statu d sun ptum in regio statis simpliciter non obtinere. Et ita multore ius satisfit argumento proposito. Tu. XLL Quod de voluntaria submissione Principis dictum, de quod non ductus necessitate Legibus vivat ita accipi debet, ut ad virum bonum dc virtute praeditum hoc transferri non posit. Voluntarie quidem Sc virtuosus uae Lex imperat prastat lubentissime, verum nondum colligitur et virum bonum solutum Legibus. asia vir bonus ad ejusmodi per unda potestate Legis obstrictus est, qualis obligatio in Principe neque obtinet, neque locum invenire potest. Princeps itaque quae lex prascribit peragit voluntarie cum possit Legis praescripta negligere: Vir bonus etiam voluntarie secundum leges actiones suas instituit quia obligatus est legibus quibus obniti resormidat. Hi autem duo secundum leges vivendi modi plurimum distant, cum illoqui pro libero suo arbitrio agit, S qui lubens, ad quae praestanda etiam invitus c si posset si reluctaretur, essiciendo subit, minime sint coniundendi. Parum itaque ejusmodi vir bonus ratione voluntariae modo expositae operationis habet commune cum Principe qui legibus obnitens neque compelli potest illis rotinus non obligatus. Postunt itaque in Republica cui Unus cum summa potestate priaeest, multi
14쪽
multi existere qui prorsus non reluxntes praescripta legis suae eos in obsequium astringit, admittunt. Unus tamen olum, qui quod Lex praescribit communis negligere potuit, reperitur, cum aliis subditis propria vi ac potestate ex beneplacito Legis praescripta explens. Tu. XIV. Consideratur Princeps praeterea quibusdam quatenus subesse dicitur vi legis irritanti. Sed tamen
quatenus irritatio eiusmodi omnino in i cenam tendit velu- ti quod Simoniacus contractus nihil operetur illa Principem non concernere statuunt, & licet ita per Simoniam alicui contulerit beneficium non esse illam collationem nullam sed habere.vires. Sic Principis nuptiascum consanguinearia
quadam intra gradum suae legis prohibitum initas subsisterere itidem affirmant. Sed quando vis legis irritans tendit in securitatemJustitiae illa irritatio secundum hos quoq; Principes comprehendit: Cum talis effectus tendat in bonum publicum Sc commune,cujus respei ita ut Princeps cum toto corpore concordet rationem postulare tradunt: Hanc itaque ob causam Testamento imperfecto relicta Principem repellere asserunt. Verum vanam esse hanc distinctionem& nulla ratione Principem suis legibus teneri ex traditis cum sole clarius sit,non placet semel tradita inutiliter repetere, &manet firmum atque stabile Principem Legibus Civilibus a se latis solutum ene. Tu. XV. Itaque satis puto constare quatenus si quibus legibus solutus & quibus comprehendatur, quo ipso tamen neutiquam existimandum ac si perinde esset, sive ob
servetLeges Princeps a se latas sive eas transgrediatur. Cese tum enim est plurima faene licita ese quae tamen minus conducunt. Quare utileaamodum si Legibus suis Princeps se sponte submittat, Squod ab aliis observari vult custodiat, quo ipso facilius subditi continebuntur in ossicio et reddet morigeros ita Princeps, dum imitantur quod Pi inceps facto ipso comproba uxta illud Poetae:
In commune les qui ,censesque tenendum,
15쪽
Antorem parere M. Componitur orbis. Regis ad exemplum. Nersic inflectere sensis
Humanos ricta Palem, ut vita regentis.
Tu. XVI. Quaestione hac mota descendimus cui aliis ad Hypothesin ec utrum Imperator Rom. German. adhuc illa potestate gaudeat. Sunt qui Legum vincula ei innectunt. Non desunt etiali qui eum omnibus legibus eximunt. Posteriori qui opinioni lavent, in eo maxime sunt occupati, ut demonstrent flammam Reipublicae potestatem penes Imperatorem esse, ex quo postea absolutam legibus Potestatem eruunt. Quae quoque vera iunt di supta a nobis traditis repugnant nihil imo concordant: quare paucis utrum M.tjestas ioli Imperatori conveniat, non quidempto dignitate sed breviter evolvendam erit. Ultum autem unus an vero plures Reip. Rom. Germ. siubjectum constituant in hunc usq; diem non satis duli dentes inter est com-.' ' potitum. Inter Omnes certe expeditum, principale illud 1ubjectum Reip. esib, partes vel Majestatis jura penes quod relident: Sed quis ille sit in nostra Republ. hactenus acuti simo riim alias hominum torsit ingenia. Plures sere eorum praestiteta non amplius,quam quod placuerit de lana sere caprina concertasse. Non ac si hujus rei disceptatio omni careret emolumento, certe etenim cum dissimilis essentiae Rei . diversissime debeant conservari S gubernari non magis providebit ille statui quam nauclerus aquilonem notum N Ze-.phytum Eurum statuens suamque juxta opinionem vel
tendens: sed quod sere de subjecto non supponente mei
Tu. XVIL Rationes quibus quidam moti Imperat ' i soli Majestatem tribuunt sunt sequentes: nimirum quolitura Majestatis de summae potestatis sint penes unum dc s
tum imperatorem lege regia in eum translata quae lex nec revocata sit nec revocari potuerit, cum abdicative & ut lo quiantur privative non communicative omne suum imperium oc potestatem pop. Rom. Principi in principem c0ncesserit
16쪽
cesse it s. s. d. i. v σου C. Cum insuper constet primis temporibus Remp. Rom. fuisse simpliciter Monares icam: ecpraeterea quod populus & Princeps communia iura Ma jestatis habere non valeat, cum non detur eiusna. ReipubLmixtura . Quae cum ita sint opinioni ac p esumtioni illi quod Imperator adhuc talis hodie qualis tempore prael
isto ot legis Regiae standum donec probetur contrarium.2. Probari ia omnium populorum consensu, cum omnes Imperatorem nostrum Rom. Germ. Monarcham salutent, exo unum et quidem solum Imperatorem Rom. Germ.: i. nostrae subjectum esse sponte fluit. p. Cum Imperatorius imperio teneatur ec nullum nisi Deum recognoscat
superiorem ad quod probandum Electorum decretum adversus pontificem anno ills. promuleatum allagatur unde Sc caput imperii appelletur. q. Quod omnibus si singulis de plenitustine rotestatis imperet idque sub amissionis privile torum banni ec vitae poena. Eius autem mandatis s. legitime promulgatis omnes ic singuli parere debeant. Quia omnium ordinum Dominus elementissimus appellatur. 6. Quia omnes ordines imiteratori tanquam Dominoeesummo Masistratui obedientiam subjemonemque doriant; idque in subscriptione suarum literarum fateantur. 7. Quia imperatori praestetur homagium quod est iunii
mentum Superioritatis ex parte recipientis, ex parte autena .
prestantis tundamentum subjectionis. s. Quia proceres Imperii sine ulla exceptione fidelitatem ei praestent. Tu. XVIII. Primum iundamentum non placet cum quibusdam legis regiae existentiam inficiantibus infirmare , cum multa ab eruditis veterum scri orum adserantur testi-- . T, origine non regia sed torte imperii nomine Regis populo inviso, Venerit; inde tamen non probatur lege regia potestatem principi Sc in eum non esse collatam maxime cum ec Tacitus 4. HisL Se μι cuncta incipibi solitis Vsa Mo decernit, nihilque essiciunt magis quam ut de nomine disceptent. Cum non minus m
monia, quae figmentum legem regiam non esse citis con probant: et quamvis prima nudus lepis or
17쪽
mne imperium pop. Rom. contule it non placet cmoque dicere principem absolutam potestatem non accepit se,sed tantum una cum populo eam obtinuisse: utut non dissitear callido sepe consilio principum permissum ut Senatus scit conderet, ut sub specie non mutatae Rei p. potestatem nou ter occupatam stabilirent: qua quoque confirmata satis, senatus auctoritas non plane non evanuit. Sed quod regia illa imperatorum Roman. 5c ampla potestas Jamdudum cci lapsa in nostra Republ. vix possit detendi, neque ejus destructionem multis incedo demonstratum: cum prorsias post Henricorum tempora potestas illa diversam induerit faciem. Quare argumento illo nihil praetereaprobant quam similiter ex praecedentiumDanicarum rerum facie modernum statum metiri & Regispotestatem nobilium auctoritate limitatam fingere. Quo a autem ab omnibus simpliciter vocetur Morobat sum- enim quanta insit firmitas est satis notum, neque etiam ab omnibus ita populis secundum saltem realia in Monarcharum serie collocari testis est Bodinus Rempubl. nostram Aristocraticam arbitratus. Nec itidem omnibus pristitia facies mutata perinde perspicua est, adeo ut sacile contingat, nomen remaneat res ubi ipsa dudum modo ne extitit quidem. Neque tertium Monarchiam recte tuetur. Licet enim superiorem non aenoscat, inde tamen hactenus non deducitur. Ergo pene Imperatorem summa potestas in ImperiiRom. Germ. cives. sinus tamen placet cum perionato quodam Aut. Imperatorem Imperii statibus submiti re uti postea detegendum erit. Quη autem quarto loco amseruntur tanti non sunt momenti ut unius imperium evincant, partim cum allata repusnent eis suae tradit dictus Aiaci pari. I. C. II. partim quae a solo nomine dependet Ma-Jestas vere talis non sit. Quae sexto loco adieruntur ex hactenus expositis peripicua sunt, ex nudis ejusm. ceremoniis eum non colligenda ulla submisso vel Imperium. Et una
18쪽
poste tores adhue quae supersunt intangelumus quidem in eorum descendere opti ere conamur. No quidem in eorum descendere opinionem , qui cum ampliorem proceres perii potestatem possidere intuerentur quam quiae communiter in eis qui Magistratuum nomi- ., dc dependentiam tamen im ne venire solent, conspicitura pedire quo minus eosMagistratibus praeserrent ejusmodi dependentiam rapuerunt non tantum in controversiam , sedec omnino r ecerunt, e ne remota Majestatem vel pol statem ei proximam concesserunt: quamvis Assi quod principes ditionibus suis innixi subjecti territorii ratione in C
mitiis starasia ferant immemores ius territoriale principum beneficium laudate esse ab Imperatore dependens,cum quibus quomodo eorum assertio subsistet neque vero concedimns ut quemadmodum Imperatori in universis orbe, tum ma poteuas, sic quoque Imperii proceribus in suis ter itoriis hoc sensi competere, ac si et hi independentem quandam potestatem sibi vendicarent. Sed his non attentis c simur fateri nomen agistrat. Germ. principibus incongruἡ convenire, cum eorum potestas Majestas nil deroset: si
enim contingat ut comiter revereatur solummodo alienam
Majestatem,abs qua beneficio seudati quicquam consecutus est, illi sane multo minus est deneganda summa rei steries quam qui in alterius clientelam se contulit de Mnestat sua nil remittens. Quare Imperii principes ab omni dependentia non libero, quam tamen eos Magistratus coimstituere prorsus inficior. Inde sponte fluit male Magistratum dependere negari uti di omnem in Rep. dependentiam anilibet Leere Masistratum cui est liberum quorumlidet agendo
. XIX. Unum restat nobis propugnaculum occupandum . quo securi videntur, calamum pro sententia ec: sacrae conformi ec etiam ab eadem inculcata seripturaestringere, quare sorte maiori quam in caeteris opera diui candum ne sib hoc sepulti jaceamus. Depromitur autem argumentum illud e somno prophetae Danielis tum etiam Nabuchodonosoris. Verum ex somnio illo multos elicere
19쪽
quae tamen veritati minus videntur assinia, Zc vel prorsus adi omanum Imperium notxpertinere cum S ante Alexandri
tempora Assyriorum, Bibyloniorum, Medorum et Persarum amplissima viguerint Respublicae, imo di nunc vigeat Gallorum S etiam vel minimum viguerit Hispanorum potentia, uti & Turci cum Imperium, Persarum S Tartaro rum , vel minimum ejusdem Imperii aeternitatem non polliceri am dudum eruditiores notarunt, et certe cum tantus sit cirea hoc vaticinium Doctorum dissensus non posse inde fimum argumentam elici, iudico vel Monarchiam Romanam si haec nostra adhuc sit non intelligi eam ubi unitas
L subditorum requiritur, sed augusta Prie ceteris eonem
Tu. XX. Alii remissius sua peragere censentur duno Imperatorem Romanum unicum quidem Reipublicae R mana su ectum trientur, administrationem tamen pluribus inhaerere dc quidem optimatibus ut adeo Aristocratica exsurgat ad ininistratio, quam quidem sententiam probabi- , . Iissimam plerisque visam suo talo stare posse largiuntur ii jus sententiae sectatores , modo Imperii ordines nudi m vinciarum suarum essent praesides, di non haberent potesta- teni ordines aliam quam Magistratus sibi tribuunt , ut ut pelietuam etiam hereditariam; sed cum suo nomine comcecto ossicio sangantur, ec illud Dei gratia nomini suo praei fetant, et in diplomatibus non minus quam nummismatibus circumserant, abhorrendum videtur a solo administra
ti rite nomino e in talia eminentiae notius ciuam subiecti -
20쪽
d. Tu. XXI. In hane sententiam qui irrumpunt sedulaeu libet inculcant nequis rempubl. eiusque administrationesti commisceat, quod quoque necessarium cum hanc sententiam si speciosa verborum dulcedine non esset illita facile quisque aversaretur, admirandum quod etiam viri acutissimi aegre serant quod Bodinus glorietur se primum hujus distinctionis inventorem esse dc hanc laudem atque gloriam quas ipse sibi tribuit a Bodino amovent, Aristotelem diu ante Bodinum id praestantem promadentes in medium, Oppo nunt Bodino expressa Aristotelis verba quae lib. ς. 8at. s. extant; opus autem nobis Ham non esse.muhis locis Uuvenire ut Res- rubi. quaelegibuι consitu a MI non sit fluuiaris e Moribus autem es, institutis vita populariter admini et . Simili autetit modo contra apud lios, rempubl. lexibus constitutam esse magis factam a populi utilitater o Dpitutis vera σ mori bin potius regi Haticis. Ad quem locum Piccarius commentatur: Not
te quam vel improbe vel imperite multis locis Bodinus AH. stoteli objiciat ignorantiam discriminis inter statum Si gubernationem, quam,inquit, ei matrem fuisse multorum viorum errorum. An non enim expresse illa Aristoteles distingvit inter πιλναλ i.e. gubernationem ec inter Rebi bl. mrmam sive statum; Tu. XXII. Ex allatis non poterit cuiquam latere Doctores suorum thesi praecedenti lici mentionem fovere ς bernationem inter & ipsam Rempublicam intercedere dies Grentiam, in eo duntaxat sibi invicem obnituntur, quod ditiun alios sibi debere hujus distinctionis originem velit quam tamen cateri Aristotili tribuunt. Quare non tam .distinctionis hujus quam ejus originis adierunt Aristotelem. Et quamvis ipse non dissitear lubricum maxime esse a mentum administrationem a Republica ipsa diversam, non amplecti quod hujus Arist. non meminerit, quod ta- men eκ Aristotelis allatis verbis deduci possit, quod diversitati illi opitulentur eruditiores ad Z L n potuerunt eru re. Nam certum est multis locis usu venire ut Respubl. quae