Fl. Iustiniani imperatoris Institutionum libri quatuor seu Legitimae scientiae prima elementa Iust. Henningius Boehmer, ictus recensuit et adnotationibus illustrauit ..

발행: 1719년

분량: 900페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

32OLis. Π. TIT. XX. bus peculiaribus auehim fuerit peculiunia. Peculium autem, nisi legatum fuerit, sua- numisso non debetur, quamuis, si vivus manu miserit, sufficit, si non adimatur μ):α ita Diui SE v g Rus & ANTONI vs rescripserunt. Iidem rescripserunt, peculio legato, non videri id retietuin, ut petitionem habeat pecuniae, quam in rationes dominicas impenderit. Iidem rescripserunt , peculium videri legatum, cum, Iationibus redditis, liber esse iussus est, ct ex eo reliqua inserre. si . . De νebus eorporalibus eae incorporalibus. XXI. Tam autem corporales res legari possunt, quam incorporales. Et ideo quod

destincto debetur, potest alicui legati, ut actiones luaa heres legatacio praestet μ', nisi b) Idem quome diei debet de lilio milias emancipato, cui, si pe

Neque enim aliis

unde reliqua inferre vel soluere potest. quam ex peculio, unde etiam do, minus , si viveret, . reliqua petiisset. Ergo per

consequentiam peculi-

tum fuit, quia iuxta ra tionem verborum directorum omnia ad pumctum erant eXprimen

legatarius olim exigere nomina legata non poterat, quae ollibus creditoris, h. e. heredis inhae

rebant. Sed postea per in vinest, vixisses eo niminet

362쪽

DR ab vGAYIL arinisi exegerit vivus tectator pecuniam: nam hoc casu legatum extinguitur. Sed εχ tale legatum valet: Damnas e so heres mein, δε- mum illivi reficere; vel istum are alieno liberare.

De legato generali. XXII. si generaliter co seruus vel res ais Ita legetur, electio legatarii est m , nisi aliud testator dixerit.

nomine actiones move. re legatarius potuerit, i. 13. C. b. t. ita ut sussciat , si simplieiter sc per testamentum legit; met, nulla eeuione interueni

ente.

I) G εN vs legatum dicitur, quando ex pluribus res incerta relicta est, non demonstrato indiuiduo , I J electioni relicto. Si testator rem certam voluit

relinquere, sed non satis determinauit quam ex pluribus relinquero voluerit, minima debetur. Atque hue perti net regula in L q. d. R.

L femper in obscuris, quod minimum es, sequimur , adeoque electio hic locum prOPrie non habet. De

vindicationem res erat

legata: I. 37. De leg. . V L p ι A N. tit. 24.1 . Si formula damna. tionis adhibita, heredi eompetit electio I. 4s.f. . eod. quod verba ad heredem directa sint, de sic satis de voluntate testatoris constet , quod

heredi debeat competere electio. Multum praeterea refert, utrum tales res , unde electici facienda , in hereditate reperiantur nec no Priori casu legatario tantum competere potest electio , non poste riori , quo casu here dabit, quale volet. Vn de saepius contingit, Π legatum magis sit detiat sorium, quam utile. t.

363쪽

32o LI s. II. ΤIT. XX. bis peculiaribus auctiun fuerit peculium .. Peculium autem, nisi legatum fuerit, manumisso non debetur, quamuis, si vivus manuini serit, sufficit, si non adimatur h):α ita Diui SE vs Rus & ANTON vs reseripserunt. Iidein rescripserunt, peculio legato, non videri id relictum, ut petitionem habeat pecuniae, quam in rationes dominicas impenderit. Iidem rescripserunt, peculium videri legatum, cum, ra tionibus redditis, liber esse iussus est, ct ex eo reliqua inferre. si De νebus corporalibus oe incorporalibus. XXI. Tam autem corporales res. legari possunt, quam incorporales. Et ideo quod destincto debetur, potest alicui legari, ut actiones tua heres legata io praeflet μ', nisi b) Idem quoque duri debet de filiosam lias emancipato. cui, si pe-

cultum' non est ademtum a patre, donatum censetur. I. 3i. S. t. d. pee.I.

0 Neque enim ali

unde reliqua inferre vel soluere potest. quam ex peculio, unde etiam do, minus , si viveret, . reliqua pessisset. Ergo per

. Conlequentiam peculi-

rapb. ad h. g. Olim vel ideo de eo dubitatum fuit. quia iuxta rationem verborum dire Ehorum omnia ad punctum erant exprimen

legatarius olim exigerae nomina legata non poterat, quae ollibus credi, toris, h. e. heredis inhaerebant. Sed postea per uritan est, ut miles ea numine

364쪽

nis exegerit vivus tectator pecuniam: nam hoc cam legatum extinguitur. Sed di tale legatum valet: Damnas esto heres metu, do mum ii in reficeretvel illum are alieno tiberare.

De legato generali. XXII. Si generaliter o seritus vel res ais Ita legetur, electio legatarii est m , nisi aliud testator dixerit.

nomine actiones move in re legatarius potuerit, . 18. C. b. t. ita ut sumiat, si simplieiter se per

testamentum lagit iniet, nulla celilione tutorueui

ente.

Ia GεN vs legatum dicitur, quando ex pluribus res incerta relicta est, non demonstra

ctioni relicto. Si testator rem certam voluit relinquere, sed non satis determinauit quam ex pluribus relinquer voluerit, minimo debetur. Atque huc pertinet regula in L q. d. R.

I, semper in obscuris, quod mininium es , fe-

otio hic locum proprie non habet. Da

vindicationem res erat legata: I. 37. De leg. r. Vi Pi AN. tit. 24.i . Si formula damnationis adhibita , heredie ompetit clectio I. 4s.f. . eod. quod verba ad heredem aitecta sint, de

se satis de voluntate testatoris constet , quod heredi debeat competere electι o. Multum praeterea refert, utrum tales res , unde electici facienda , in hereditate repeliantur nee no tPriori casu legatario tantum competere potest electio , non posteriori , quo casu heres dabit, quale volet. Un de saepius contingit, Π legatum magis sit deriis sorium, quam utile. t.

365쪽

De optione legata.

XXIII. Opsionis legatum, id est, ubi

tessator ex seruis suis vel aliis rebus optare legatarium insserat, habebat olim in se eonis

ditionem, n ct ideo, nisi ipse legatarius

vivus optasset, ad heredem legatum non transmittebat. Sed ex constitutione nostradi hoc in meliorem statum reformatum est, ct data est licentia heredi legatarii, optare seruuiri, licet vivus legatarius hoc non secerit. Et diligentiore tractatu habito

7 . pr. d. v. i. I. L LA. de trit. vis. θ ol. leg. . n) Tacitam stilicet, quod particula infe denotat. In hoc differebat allegato generix ,

quod tacitam conditio nem nullam continebat, adeoque statim a tem pore mortis in heredes transmittebatur. I. II. f. 7. quand. dies legat. ced. vid. MERIL LI vs Dbr. a. observ. cap. 8. Ideo autem optio hanc in se conditionem habebat , quod esset actus Iegitimus,adeoque personalis , ut non per ali νm, nequidem beredem, expediri posset. P E T R.

FAEER lib. a. semestri

c. aa. p. 3ol. Inde qumque eius dies demum ce debat a tempore aditae

hereditatis , quia tunc demum purum erat, de optio fieri poterat, quae sua natura, ut actus t ' gitimus, nullam admit-bat conditionem. I. 77. d. R. I.

ο) Post hane con

stitutionem itaque eius dies magis hodie cedit a tempore mortis , quia non amplius optio est actus legitimus , di praheredem legatarii expediri potest , quod olim

secus. Illorum enim legatorum dies demum cedit ab adita hereditaυν

366쪽

BE aEGATI L . 323st De in nostra eonstitutione additum est: sue plures legatarii existant, quibus o prio relicta est, st dissentiant tu corpore eligendo, sue unius legatarii plures he. redea sint, ct inter se circa optandum die. lentiant, alio aliud corpus eligere cupiente: ne pereat legatum, quod plerique pruis dentium eontra beneuolentiam introduiscebant fortunam esse huius optionis tuis dicem, & θνIe hoe esse dirimendum, ut ad quem sors peruenerit, illius sententia in optione praecellat. suibua legari potest.

XXlU. Legari autem illis solum po es, eum quibus te menti factis es. p

Isu antiquum de per nis incertis.

XXV. Incertis vero personis neque legata neque fideicommissa olim relinqui concessum erat. q) Nam ne miles quidem

est, quae non sunt tram-lgen ris mediocre 1 in . missibilia ad heredes. legato vero optionis elio

1 3, quan dies legat.igi possit optimum per t. eod. dure verolὶθ i. g. i. de opt. leg. I. nouo legatum optionisi ι . pr. de leg. i. ad heredes transmitti spo Quales sunt illi. tur , ergo quoque hic qui communionem iu- regulae insistendum , ris Romani habebant tquod eius dies cedat a ab illa exclusi, ad lega- tempore mortis, ut instum admitti non pol legato generis. Ab hoc rant,

tacitum in eo adhue dis- σὶ Qu9d certum stri quod in lagatoiconisium deberet esse 5 s a testa

367쪽

dem ineertae personae poterat relinquere ut Diuus A DRIANus rescripsit. Incerta autem persona videbatur , quam incerta

Opinione animo suo tellator subiiciebat: veluti si quis ita dieat: quieuaque filio meo flliam suam in matrimonium dederis, ei heres meus illum fundum dato. Illud quoque , quod iis relinquebatur, qui pori te Mamentum seriptum primi Consules designati essent , atque incertae personae legari videbatur: ct denique multae aliae huiusmodi species sunt. Libertas quolue i certae personae non videbatur poste dari , quia placebat qq), nominatim seruos liis

berari. Sub certa vero demonstratione, id est, ex certis personis incertae persenae recte legabaturr veluti , ex cognatis meis, qui nunc sunt. si quis filiam meam υ-aorem duxerit, et heres meus 1llam rem δε α

Incertis autem personis legata vel fidei- , commissa relicta, ct per errorem soluta , repeti

testantis, ut ait V pr- I. i4. C. d. Disc. ANVS tit. v. l. 4. V scieris. quod hodie nuru de nec collegiis aut v-ilam amplius dubitandi niuersitatibus quid. te. rationem habet.

gari poterat, nisi ex sqq) Cur hoc plac

privilegio. I. i. C. d. n. erit, dictum est p. 6O. eccl. Inde quoque ra- ad β. a. qui ex quib. tio dubitandi nasceba-,cauf. manum. f. i. quitur: an valeret legatum test. tui. duris p. 't. MPauperibus relictum . t'pr. de bered. insit.

368쪽

cautum erat.

Ius antiquum de posismo alimst. XXVI. Posthumo quoque alieno inuti in 1iter antea legabatur. o Est autem alienus posthumis, qui natus inter suos heredes teis clatori futurus non est. Iden que ex emancipato filio conceptus nepos, extraneus aerat post humus auo. Ius nouum de personis inceriis , spos humo

alieno.

XXVII. Sed nee huiusmodi species penitus es fine iusta emendatione relicta, cum in nostro codice constitutio posita sit,lier quam ct huic parti cs medemur, non olum in heredi alibus, sed etiam in legatis

r Ex antiqua ICt xum philosophia, qna

Partus, nondum editus, inter homines esse ne zabatur , ut obseruauioipra ad 3. 4. de tute-

Iis. ' Quod enim inpos bumis suis extraor

dinem receptum erat,ad consequentiam non esse trahendum credebant. Aliam rationem suppeditat THEOPHixus in

parapbr. ad s. f. quod posthumus illam ineretis personis , quae ruo modo uti Mn admitti potest. s) Η. e. tum illi ἄ-spositioni , qua pers

nae incerta, tum etiam

illi , qua posthumi alieni a legatis exclusi sunt, cum de utroque casu in S. S. anteced. dispo fuerat. Et quin etiam hare correctio legatum, personis ineertis relictum, tangat, vel exceptio de tutore ostendit.& TAE pH LV1 parapbr. h. F. confis

mat.

369쪽

ει fideicommissis quod euidenter ex sp

us constitutionis lectione clarescit. Tutor autem nec per nostram constitutionem

incertus dari debet ri quia certo iudicio debet quis pro tutela suae posteritati cauere. De posthumo alieno herede insituto. XXVIII. Posthumus autem alienus res institui ct ante poterat t , nunc Potin est , nisi in utero eius sit, quae iure nostro

uxor esse non potest. o Eius tamen insti-

sutioneni non valuisse, docet Imp. pr. d. B. P. quin ei nee olim legari potuisse,Imperator asseruit in s. 26. b. e. De ure praetorio quidem Institutus alienus post- humus bonorum posiseirat efiicieb/tur iuxta pr. eit. sed de hoc catasu vix accipi verba possunt, quae ius antiquius supponunt. R. o. BERTus lib. l. recepi. DEI. e. casiam supponit, quo quis alienum posthumuin testamento adoptavit instituitque.

. Sed hic diuinatorius est, quin quod ita non aliisenus sed 'us institutus

sit. Alii textum mutant, Posibu-m non De alienum legendum esse asserunt. Sed huic muintationi resistunt anuis . quissimi codices,&ΤHE. o PH rLI parapis. b. t. i. 28. Non respuenda videtur L R L i I T A v-RELLi ad L Galtas L. Vel i. sententia, Pu tantis,LL.Xll. labb. tam latistiinam potestatem disponendi tributam fuisse, ut quoscunque

posthumos instituero

permissum fuerit ι eam autem demum coangu statam interpretatione prudentum , L aci. d.

V S. et in aliis quoque easibus factum. vid. ν. p. de exhered. liber. Eoam libertatem restituit

p. in Fr. I. de P. B.

- Hoc

370쪽

De errore in nomine legatarii. XXIX. Si quidem in nomine, cognomiane,p anomine, agnomine legatarii testator errauerit, eum de persona constat, nihil minus valet legatum. Idemque in heredibus seritatur. . Et tecte. Nomina u) enim significandorem hominum gyaria repe

M sunt; qui si alio quolibra modo intelliis gantur , nihil interes. Defalsa demonstratione. XXX. Huie proxima est illa iuris gula : falsa demonseratione legatum non

perimi. uJ Iloe de nominiat lare poterit liquido, sibus arbitrariis θ -- ab ula verborum corninridentalibus intelligunt,imuni recesseris ὶ ut Ois quippe quae mutabilialptime philosophatur sunt , quod si erratur

in nominibus , rebus communi hominum consensu impositis, legatum non debetur , quia haec nomina dicum tur immutabilia, I. 4.isam esse scivit. I. U. inf r. d. M. 3. seu non exic insit. beria. Quan- singulorum arbitrio, sedidoque eausam denotat. ex communi usu depen .iquo casis Obseruanda

- dent, L 7. in f de fu-imonita ad g n. De-Fesi. um quem qui non nique quandoque iuseruant,intelligi vix pos- fraudem legis adiicitur, sunt. Est quidem mensiqua probata, legato si potentior verbis ι sedine dubio nocet. quomodo de illa cono

x Quatenus nominis vice fungitur, maxime si testator eam sal .

SEARCH

MENU NAVIGATION