Fl. Iustiniani imperatoris Institutionum libri quatuor seu Legitimae scientiae prima elementa Iust. Henningius Boehmer, ictus recensuit et adnotationibus illustrauit ..

발행: 1719년

분량: 900페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

531쪽

onem, quae Praepostem ratu eupatur, non ense reiiciendam exilli manerit; nobis placu, It , ct huic perfectum m T accommodaro, u) vi non ii luin in dotibus, sed etiam in omnibus valeat huiusmodi conceptio stipulationis. '. Da stipulatione collam is ea in mortis. XIV. Ita tamen stipulatio concepta, v luti si Titius dicat, eum moriar, dare θσudes P vel cum morieris P.& apud veteres v-tilis ix erat, ct nune valet. De sipulatione post mortem alterius.

XV. Item post mortem alterius re ele stipulamur. De promis laue scripta in instrumento. XVI. Si icriptum in instrumento fuerit promisisse aliqncm , perinde habetur, atque

H Homo sanae men lti, id voluisse , quod prooserum est , dici nequit, adeoque id potius accipiendum est . quod rei gerendae aptius' est. I. 6. d. R. I praesertim cum tempore I v-s TiN ANI masis ex consensu valuerint stipulationes. Quod veteres talem stipulationem reprobauerint, nimia verborum subtili-

tati trIbuendum erat. xj In ipso momenisto mortis haec In personis stipulantitati esse ctum habebat , δe ita heredibus prodesse potis erat, quia actio lic obnincipiebat a desundo, sed ab heredibus. νὶ Tale quid contingit iη m. c. captine, qua occasione inoptis alterius quid acquiritur. I. ii. pr. de m. c. GHat. . a αὶ In-

532쪽

si interrogatione pracedente ca) respontuim

XVII. Quoties plures res una stipulatio nec amprehenduntur, si quidem promissor smpl: eiter rei pondeat, re oramdeo, pro

Pi r omnes tenetur. Si vero unam cx his

vel quasdam daturum se spoponderit; ob. ligatio in iis, pro quibus spoponderisit Gntiabitur. sa Ex pluribus enim stipulationibus una, vel quaedam videntur esse perse-

α Interrogatio

praecedere debet, ut va

leat stipulatio ι I. . C. d. Uur id quod ordo πa

essecturum tibi , quod promise , scias, in obsecro hra ele , e pio

promittere. Tum Caliodorus : Dabisne ar.

genti mihi bodie minas8

respondet Pseudolustiabo. Minime ergo Verba : perinde bcoetur, captanda,& asiarendum, fingi interrogatione a. praecediise, si vel maxime non intei Griluia . Utique vera interrogatio praecedere debebat. Interim instrumentu'rua super stipulatione con tectum, iidem de interis rogatione faciebat. ad-eseque pextude habenis dum , leu creuendum erat, interio giui ne a praecessisse. Si c. ntra rium probari poterat , non amplius per nde ha. hebatur , ae si interi

gatio praeceilisset. vid. v. in s. b. t. Deni. que verbum: promisi Ie in h. s. pro substrata materia de solenni pro--Ulaxe intelligi debet. aὶ Nisi sub una voinee collectitia eIlent comprehcruit tunc enim v-na tantum erat stipula-

533쪽

gulas respondere debemus. De poena .r iecta stipulationi. XVIII. Alteii stipulari ut sipra di immiessa nemo potest. Inventae enim liunt huius. modi stipulationes vel obligationes ad hoc, ut unusquisque acquirat sibi P quod sua in- te test: bl ceterum si alii detur , nihil interest stipulatoris. Plane sqius velit hoc

facere, poenam stipulari conueniet, ut nisi ita

Ceterum Laec ratἱρο nouest in abusiam trahenda, ne in iniquitatem dege netet. Si eius applicatio facienda . vix alibi locum sa hie , quam si quis ab altero stipuleis tur, ut tertio quid donet : nihil enim interest stipulatoris , ut talis iadonatio in est ectum dein . ducatur. Ceterum si in rei traditione pa ctum in fauorem tertii adiectum est , hoc ex benigna iuris interpretatione subsistit, ut ter

lius utili actione indoagere possit, L 3. C. de protulisset, quod tamen donat. sub mod. l. 7. pr. necesse erat. Et iam in de distract. pign. Iasopa tis huic regulae locus4pr. depos quamuis ira erat, L 73 g. 4. d. R LJcto iure tertio actio a vi supra iam obseruaui.'quiri non potueris. RA .

quod

tio , de ita nec valebat in iis, pro quibus spoponderat.

4. rationem hanc ex-

plicui, dixique, illam humano generi magis

Noxiam . quam proiicuam elle. Neque enim recta ratio in contractiis bus prohibet, alteri acquirere

t e Neque hoc ad

solam stipulationem re stringebant Romani , quamuis in ea propria esset ratio, quod alter, in cuius fauorem ea e rat facta , verba haud

534쪽

ita factum sit, ut est comprehensum, com mittatur poenae sit pii latio, d etiam ei, cuisius nihil interest. Paeuam enim citui nipulatur quis , non illud inspicitur , quod tutersit eius, sed quae sit quantitas In conditione stipulationis. . Ergo si quis ita sipuletur, Titio dari Z nihil agit: sed si adi

cet it poenam, nisi dederis, tot aureos darestondest tunc committitΗr stipulatio.

Si intest eius, qui alii si3ώtatur. XlX. Se) ct ii quis sit putetiar alii, cinneius interesset. e) plaeuit stipulationem valere. Nain si is, qui pupilli tutelam adminisi rare coeperat, cesserit administrationein conlutori firo, & stipuletur , rem pu

toris fieri, quod stipulatus est, cum Obli.

quod cupe adhuc prΟ-

uocatum in legibus, ut in I. 26, maeaur dot quae ex beuigna tute; pretatione aliter dedidi debui istet. d) Seu ut poena ex. igi possit. Poena haec adiicitur in fati Grem creditoris , adeoque is electionem liabet,virum poenam exigoc, an adimplementum aget . malit, si talis sit con

tractus , ut eiuῖ implementum urgetiquea .

Vnde regula unlgaris quod parua faciat alia

ternatiuam obligationem , cum grano salisaeeipienda. Nam alias in alternatum obligatio ae electio est penes debitorem ; hic autem

penes creditorem, in cuius fauorem poena adlecta . .

ε ὶ Hoc casu laOI amplius opponi potest creditori exceptio: tua non in:eres.

535쪽

gatus futurus esset pupillo, si male res ges.serit, tenet Obligatio. Ergo ct si quis pro ratori suo dari stipulatus sit, habebit viis res stipulatio. Et si creditori suo quis sti. pulatus sit, quod sua interest, ne sorte vel poena committatur , vel ptaedia distrahanis tur , quae pignori data erant, valet stipula

Depoenae adiecta promissioni facti alieni. XX. Versa vice , qui aliuin facturum D promisit, videtur in ea esse causa , ut non teneatur, nisi poenam ipse promiserit. De re stipulantis futura. XXI. Item nemo rem , suam futuram , in eum casum, quo sua sit, utiliter si .

putatur.

Dὸ dissensu. XXII. Si de alia re stipulator senserit,de

alia promissor, perinde nulla contrahitur

ob γ , Factum a IIenum non est in arbitrio βλ

pulatoris positum quod tamen tantum

promitti potest, id quod

supra b. 4. h. t. declara eum est. ΗΗ. e. quae in prae-Ienti adhue aliena, dc sua demum futura est,

veluti si sub eonditione

debeatur, & tamen cre

ditor dicat: promittisne, re Diebum , cum meuν factus erit, daturum Use. Si semel meisus factus est , amplius mihi dari non potest. Facilius ita tolerari ponset iupulatio , si debuto permitteret, se rem, existente condition O , legato adiecta, tradiis turum esse , ut ex duplici sonte teneretur.

536쪽

obligatio. h) ae si ad interrogatum responsum non esset, veluti, si hominem Stichum a te quis stipulatus fuerit. tu de Pamphilo senseris, quem Stichum vocari credideris. ii

XXIII. Quod turpi ex causa pro-hi istum est: veluti, si quis homicidium, vel

saerilegium se factarum promittat, non valet b) Non enim, qui

errant, consentire videntur. I. II 6. d. R. I. I. iis. de iurisd. Quando enim uterqἰ errat , circa rem principaliter in contractum deductam, reuera dissensus adest. Si tantum circa aecessorium erratur subsistit eontractus & interpretatio fit contra eum , qui elatius loqui debuisset, L 3 . pr. de contrab. emi. Uend. h. e. in cuius gratiam pactum adiectum. Si alter sua culpa errat, cuI-pa imputatur erranti.

D Ita ut de ipso compore haud consenserint, . s. pr. de contrab. emi. vend. Quodsi in coriapore conuenierint, stipulator autem poste a Deo animaduertat, se erranse, & credidisse , quod is ipse . de quo contram xit , essiet Pamphilus,sua culpa errauit, cum mentem suam clarius exponere debuisset. kl Eaque, quae moribus Romanis reproba ta erat. Sic Olim non

Valebat stipulatio poenalis sponsalibus adiecta , quia inhonesti m videbatur, vinculo ἴσα

nae matrimonia obia

stringi siue futura flue

iam eontracta. l. iIq. pr. d. V. obL Nee etiatam valet stipulatio, si tantum a parte Ilipulo

toris adsit turpitudo. Id etantum interest, ut si ab utraque parte tur pis causa adsit, solutum repeti nequeat. I. I. C.

537쪽

ερ . LIB. ΠL TIT. XXI. . XXIV. Gun quis sub aliqua conditione stipulatus fuerit, licet ante conditionem deis cessent ; pollea, existente conditione, heia res eius agere potest. Idem est in ex pio missoris parte. uanaeo agi potes ex sipulatione. XX v. Qui hoc anno, aut hoc mens dari stipulatus est , nisi omnibus partibus anni vel mencs praeteritis, non recte petet, Si landum dari stipularis , vel hominem , non poteris conIinoo agerc, lὶ nisi tantum talium praeterierit , quo traditio siet i pos

DE FIDEI vs SORIBVS

Cur accipiantur.

ΡRo eo, qui promittit, solent alii ἀὶ obligari, Ο qui si usseres appellan

ae eond. ob turp. causam. Si tantum a parte stipulatoris, soluenti competit condictio obturpem causam. I. a. D. d.

mo interierit, mox post promissonem, non est periculo promissocis, quia nondum in mora est.

tur: miuis , quae pro aliis se obligant , prospectum est per SCtum Velleianum , ne ex sua interiscellione valide conueniri podint. Imo pro marito prorsus interccdere prohibentur. auth. siqua mulier. C. d. SO. Iezen

latione , quae iure Rciis mano erat necetiari .. Erat

538쪽

tiar : quos homines accipere so 'elit, cum curant, ut diligentius sibi cautum sit. o D cymbis obtigationum I. In omnibus autem obligationibus ac simi possimi, id est, suere, siue νbis, siue lit eris , siue consensu contractae fuerint. Ae nee illud quidem interest, utrum ciuilis, an naturalis sit obligatio, cui adi ieitur side

iussor: adeo quidem , ut pro seruo ρ

grat ergo fidei ustio conistractus Jὸlennis , simul tamen ex natura sua accessorius, quia accede bat oblig itioni principali , ex quibus duobus principiis conclusiones in liae doctrina ubi quo fluunt. Sed primum principium hodie cellat, cum lide iustici sola consensu , etiam inter ab sentes , de per scripturam perficiatur. ον Est ergo FIDE I v x s i ci verbalis con-rractus , quo quis A pro alio obligat ereditori , ut eo diligentius eautumst. Si bona sua pro alio quis obli gat , pignus contrahit. I. s. s. q. loe. Si simpliciter alienum dubiis uni suscipit , liberato

quoia priori debitore, At con sentiente creditore, est delegatio vel expromisinso. S. I. quib. mod. tolLoblii bi quis mandat, alteri suo periculo credi pecuniam , est mandatum, s. manae cuius ratio peruliaris est , ut praecedat, eum fideiusqsio sua natura sit posse, rior.

in quorum persona alias nulla subsit ebat obligatio, fideiussores accipi

possent. ratio commerm

ciorum postulabat, a qui by serui apud Roma

nos non prorsus erant exclusi, quia per eos contrahebant &acquirebant domini. ldi I. uera

539쪽

quoque obligetur , suae extraneus ut . qui fulciussorem a semo aceipiat, siue ipse dominus in id , quod sibi naturaliter debetur. De herede. Il. Fideiussor non

σοι, ab omni commercio exclusos . adeoque nee ii dei ultores, qui pro his interuenerant, obligantur. I. . d. V obf. I. 7o. g. 4. de fideiusf. liquando tamen pupillus etiam valide, e tutoris auctoritate, obligatur , veluti ex aequitate , I. I. pr. commo

I. ν r. in f Ae condita. in leb. quin cliam furiosus de prodigus ex s-mili causis quo calusid iussor etiam obliga auri Las. de ei. ED

Di feribit, s quis pro

pupula, sine tutoris au ctoritate oblirat , t h. e. qui valide obligatur. nulla auctoritate tutia. ris concurrente pro i-goue vel juriose i qui- tenus obligantur: vere

tantum ipse obliga

tu enim suriosus contra

here nequit fidei p.rit, magis esse , τι ei

non βubueniatur,quoniaam bis iurioso scit pr digo de pupillo: fidei usi fori haec vox applicari nequit, quia in plural ἔloquitur IC- mandati actio non competit,lI. e. non voluntate aeper consensium a pupillo & prodigo assumtus est fideiussor ,' qui alias Per mandarum assumi solet , sed eitra man datum pro pupillo,prodigo δι furioso, in quantum obligantur, fideiussit. Si per mandatum pro pupillo & prodigo fidei uilisset, vel ideo Dbligari non posset , quia talis fidei uilio .praesupponeret casum, quosea voluntate prodigus de pupillus se obligare velinter . id quod lieri ne is qui s

540쪽

lli. Fidei illor de praecedere o obligationem st sequi poteli. De pluribus fideiussoribus. IV. Si plures sint fidei ultores, o quotquot erunt numero, suguli in soliduin cla

QEia reι , h. e. principalis. debitoris h.

cum obtinet. l. 4. h. t.

nisi toriani ipsi debitori

succellerit. l. s. eod. 1 Non natura, sed . sempore , ut tamen reuera initium demum ca-Piat , periecta obligatione princ pati.

quoque aeque principaliter obligantur, ac ipse debitor. Erat stipui. tio, qua fide tuis res recipicbantur, contractus principalis, magnae esse fidaetor & virtutis, ut crederent i Cti, eum, qui ex

sipuutu se obligasse , principaliter obligari.

tiquorum interpretatio admodum subtilis, naturae fl deiusonis contraria: inde beneficium ordinis eis datum, quo res ad ordinem uatu; lem est reducta, si modo aeque facile a debitor principali debitum obistineri pollit, quam a fi dei uisore. Non. 4. c. t. Inde ius vetus subhatum, quo cautum , ut cle tofidei uisore , debitor liberaretur. CAius lib. 2. rit. s. s. a.

res debitores pro rata tenentur. Sud in fidei uitione diocria erat raditio: quando plures a Gsumebantur fideiusseres, cum singulis separatim creditor stipulabatur elioe ipso plures fideiussores fiebant correi. pr. d. duob. reis sip. Si aliut ergo actiun, singuli in solidiim non tenentur. I. is. pr b. t. Rrr Inde

SEARCH

MENU NAVIGATION