장음표시 사용
101쪽
midum portio coniungitur. In cartilaginosis piscibus
hujusmodi lis 3osilio clare et evidenter non anima dis vertitur Olphactorius lobus in his a cerebrali productione videtur gigni, adeo ut ejusdem cum pyramidi-hus communicatio indirecto modo et per hemisphaeria cerebralia perficiatur. Semper in piscibus cartilaginosis obus olphactorius a caeteris eucephali partibus plus minusve distat, eidemque adhaeret per pedunculum, perinde ac iste cavitate donatum, cum illa hemisphaeriorum communicante. In amphibiis, servata proportione cum piscibus, multo minor est, ct iam.
quam cerebralis lobi appendix semper apparet, et Olummodo habendus est tamquam ejusdem pedunculus levis depressio plus minusve perspicua in speciebus diversis. Et iam in hujusmodi classe olphactorius Obus cavus est, et cum hemisphaerii cavi late communicat. In avibus arctioribus etiam limitibus oborumolptiactoriorum dimensio circumscribitur, qui ad iu- seriorem hemisphaerii basin deseruntur. In nobilioribus alituum speciebus hoc peculiare auimadvertendum est, quod irradiationes, in liunc lotium concurrentes, albam taeniolam constituunt, quae in arcum progrediens a posticis partibus ad anticas circumscriptum patium comprehendit, quod posterius a nervo rum opticorum chiasmale prae simitur, olphactoriusque campus appellatur in mammiseris campi istius internum latus circumscribitur a medullari fasciola, quae propter albedinem manifesta sit, aeque ac illa externi lateris, quae alteram praestat magnitudine I autummo
do tu homine tertia alia taeniola deprehenditur, quae in anteriorem ejusdem campi partem inseritur. ae- γ
102쪽
niola sive radix externa cum hippocampi lobo constam te proportionem servat, atque hujus ad instar augetur in progressione successiva ab homine ad roden-lia Eamdem progressionem radix interna persequitur; sed proportione inferiori. Connexione magis directa videtur eadem conjungi cum pyramidum, in strato pedunculorum radiatione. Nonnullo cerebralis adsectionis in casu cum partium destructione, hujusmodi connexio etiam in homine manifeste deprehensa suit Be
clard Hl, sicuti etiam in hemicephalis Burdach .
Duae illae radices in pedunculum conveniunt, qui cum ipsis proportionem servat, cuius una tantum exstat exceptio in phoca, ubi radicibus crassissimis ex iis guus pedunculus respondet. Cum pedunculo continuus est iobus olphactorius, qui suas dimensiones eo magis imminuit, quo propius animal ad humanam persectionem accedit. Idem maximus est in rodentibus, in quorum inferioribus lobos et pedunculus olphactoriusque campus una simul in iobum bippocampi landuntur, qui maximam occupat basis cerebralis partem Permanens haec conditio in aviis et vespertilionibus primus est embryonalis status horum organorum in main
miseris superioribus atque adeo in homine ipso. In
mammiserorum ultimis, item ac in superiorum embryonibus, olphactorius lobus corumque pedunculus praediti sunt avitate cum illa ventriculorum lateralium communicante Solum in mammiseris, quae persectiora sunt, integramque adepta sunt evolutionem, deleta est haec cavitas atque ista communicatio, quum scit,
103쪽
cet peculiarhs morbosae causae non impediant illarum partium evolutionem, quemadmodum nonnunquam
in Metibus ipsis humanis livdrocephalis accidit Ser. res, Geosseo S. Hillaire et in dementibus Mala-
Tandem per anatomiam pathologicam ratio item redditur, quamobrem singularis exceptio habeatur in celaceis, quae ex integro destituuntur olphactorio apparatu, idest carent radicibus pedunculo campo et lobo olpbactorio Serres . In lucem edita sunt humana monstra, quae nasali carebant avitate eo quod singularem loci mutationem pertulerat os heimoidale monstra proboscidata , in iisque, item ac in celaceis,olphactorius apparatus omnino deerat Be quidem vera etacea nullo peculiari organo praedita sunt, quo odores percipiant.
Pedunculi olpliactorii radiationes arctissima conis Dexione junguntur cum magni momenti expansione fibro , quae quum inter pedunculoriam stratum stratumque externum extendatur, in magnum reducitur fasciculum medianam versus lineam quumque striatum corpus proprii lateris transversim praetergrediatum, cum lateris oppositi socio concurrit, anterioremque commissuram constituit. Εjusdem praesentia tarda quidem est in classium superiorum embryonibus, sed striatorum corporum evolutionem praecedit. In Pluribus solummodo piscibus eadem deest in aliqua tamen ossuosorum specie manifestatur. In ipsis innotescit quaenam rationes eamdem arcte devinciant cum
104쪽
illis pyramidum fascibus, qui ad lobum olphaetorium
concurrunt. In amphibiis eadem majorem obtinet v lutionem, et transversim per tuberculium hemisphaericum, sive per striatum corpus viam sibi sternit. Id etiam in alitibus evenit, in quibus manifestius innot scunt ejusdem connexiones et cum corpore ipso striato et cum ob olphactorii radiationibus. In hac classe anterior commissura transit ante crura fornicis, sius eorumdem laminae radiatae. In mammiseris contra post eadem crura transit, tandemque ad maximam pervenit evolutionem. Huiusmodi tamen evolutio non augetur a rodentium ultimo ad hominem magis perspicua sortasse illa est Ornitorinci qui ad novam cla se mediar inter duas superiores monotrema peditinet Generatim in tota mammiserorum classe haec commissura easdem proportionales dimensiones conservat. In hac vero classe striatum corpus imminuitur
ab homine ad ordines inferiores usque ad rodentia:
Contra vero eadem progressione lobus olphactorius increscit. Quapropter anterior commissura dimensiones
proportionales illi immulans in omnibus mammiseris, nullam ipsa proportionem servat nec cum striatis corporibus, nec cum olphactoriis obis; sed cum duabus hisce partibus simul consideratis, quarum conne xioni videtur inservire. Haec tamen ratio minime necessaria videri potest, propterea quod in celaceis monstrisque, Olphactorio apparatu carentibus, nullam mutationem patitur haec cominissura, eademque adhue existit in piscibus ossuosis, in quibus contra, oIphactorio ob ad maximam evolutionem pervento, deest
105쪽
so IPosterior commissura etiam tardius praesentiam suam ostendit, atque hac de causa deest non solum in tota piscium classe, verum etiam in maximo numero reptilium Ipsa constanter est in eadem proportione cum posteriore thalamorum opticorum parte, atque hinc incrementum accipit ab amphibiis ad volucres, et ad mammiserorum ultima: in rodentibus vero et ruminantibus maximam evolutionem adipiscitur, in ratione exolutionis posterioris partis thalamorum eorumdem animalium, quorum cerebrum ad triangularem sormam magis accedit. In iisdem vero non raro accidit, ut in
plures fasciculos resolvatur Vicq d'Αur, reviranusin. Tandem tertia alia commissura, quae mollis aut cinere appellatur a substantiae suae natura, simul devincit duorum thalamorum centra Plurimis varietatibus subjecta est in speciebus singulis, generatim tamen crescit in mammiseris eadem progressione cum commissura posteriore In alitibus, proportione instituta, minus evolvitur, et inserius sita est in tertio ventriculo, eoque magis in reptilibus, in quibus augetura persectioribus ad inferiora, a testudinibus ad ophidiana in piscibus vero cartilaginosis eo pervenit, ut totum tertium ventriculum repleat. Tantummodo in piscibus ossu is deest, ut ex thalamorum desectu i esse est conjicere.
S. 5. Mutuae rationes pariarum
encephali ραrtium. Si igitur in praefiniendis variis partibus centralibus nervosi systematis eamdem persequamur methodum, quam anatomicae philosophiae auctor acquutus
106쪽
esi in cranii variis pariibus ossumis vertebratorum omnium determinandis, videlicet si tamquam distincla Perpendamus centra, unde primitus medullares sibrae irradiantur in medio fluido primordiali perinde ac Geosseo S. Hillaire tamquam distincta ossa consideravit varia centra, unde ossuosae fibrae irradiantur in medio textu cartilaginoso primitivo ita prosecto seri poterit, ut distincte statuantur organa prae cipua et communia omnium vertebratorum classibus,
eorumdemque mutuae et constantes rationes innotescant.
Unumquodque encephali laterale dimidium primi. tus repetit alterum dimidium cujusque dimidii partes pari et harmonica consormatione donatae sunt; tantummodo tardius, quando scilicet nonnullae ad medianam lineam adpropinquant, impares sunt, et plus vel minus distincte primitivae harmoniae vestigia retinent. In axis cephalo-spinalis sormatione prae caeteris quibuscumque partibus, hoc universale factum, sive haec lex organica manifestatur, per quam e manens singularum animalium classium conditio repetit successivam conditionem mutabilem in embryonalibus periodis classium superiorum. Quae quidemniajor constantia in axe cephalo, spinali, quam in caeteris partibus, congruit cum altero secto vel lege organica generatim admittenda, videlicet periphericam esse omni uin partium, praecipue nervosi systematis, evolutionem quumque prius periphericae, tardius vero centrales partes evolvantur perficianturque, hinc sit, ut majores varietates occurrant in peripheria, major vero coustantia servetur in centro, hoc est in li-
107쪽
ne mediana, quam adamussim aris cephalo-spinalis
Si nulla haberetur circumstantia, quae hanc pro gressionem turbaret in gradatione successiva et in constant organica evolutione, quae quum in animalium gerie tum in successivis embryonalibus periodis animadvertitur; si classium inferiorum animalia volutionem suam sisterent exacte in diversis mutabilibus conditionibus superiorum; si humanus embryo primitus piscem reapse simularet, ut postea amphiliai formam indueret; deinde ab ave ad mammiserum transieret; tandemque, omnes formas permanentes omnium ordinum huiusce mammiserorum classis successive praetergressus, ultimam experiretur mel hamorphosin, idest humanum ens constitueret; si haec omelia ordine hoc maxime simplici perscerentur, tum vitae ipsius manifestationes iacili negotio nodum dissolverent, qui occurrit in apice organicae persectionis, id est in homine Cunctorum animalium persectissimo satis enim esset ad illam progressionem descendere, ut omnia singillatim secernerentur elementa. Verum quidem est, generales leges nullis exceptionibus subjici nihilominus innumera sunt sacta, quae iisdem legibus videntur adversari, quando scilicet separalae, solae et disiunctae perpendantur a caeteris, quae simul intendunt ad miranda naturae phoenomena. Nulla exstat dubitatio quoad successivam evolutionem, repraesentationemque status permanentis variarum classium in mutabilibus periodis persectiorum id enim clare aperteque a lactis comprobatur. Verumtamen omnis classis atque omne animal praeditum est proprio organico
108쪽
modificationibus subjicit generalem universamque legem, omnium organicorum entium propriam . Odificationes vero ejusmodi praecipue eveniunt in peripheria. Nullo modo varietates systematis nervos animalium, vertebris carentium, conferri possunt cum varietatibus, quas nobis exhibent vertebrata Specierum disserentiae saepe circumscribuntur a partibus lateralibus, dum nulla centralium partium sit immutatio Tardius tantummodo et consequenter centra
istis modificationibus obnoxia sunt. Quamquam vero tardus et subsequens sit hujusmodi influxus, tamen
perspicuus et constans est, omnibusque in classibus deprehenditur In maximo monstrorum numero omnium classium animadvertitur evolutionis suspensio, propter quam vel organum unum, vel totum organorum Systema alicujus animalis superioris simulat, ac praese-ser flatum permanentem inserioris, vel statum suum
mutabilem periodi valde anterioris. Numquam fit, ut pars aliqua reperiatur, quae propria sit animalis superioris, vel posterioris periodi Modificationes, quas natura in suis operibus experitur, in causa sunt cur ipsa retrogrediatur, progrediatur vero numquam. Ille igitur influxus, quem peripheriae modificationes asserunt conditionibus centralium partium, poterit quidem evolutionem suspendere, dimensiones, massam volumenque
modificare, numquam tamen efficiet, ut major organicae persectionis gradus directe obtineatur. Hac de causa profecto fit, ut in progressiva animalium serie successivisque evolutionis periodis, modificationes, quas axis cephalo-spinalis subit, nihil aliud
109쪽
nis evolutionis denotent suspensionem imperfectionesque, quibus tantum perpensis suspicari posset, aliquod animal ore recensendum in classe, illi inseriore, ad quam reapse pertinet. assa contra, dimenSiones,
positio, omnesque alii essectus, qui mechanici appellari
possent, tot varietatibus in variis a miliis speciebusque easdem constituentibus subjiciuntur, ut dissicile summopere et incertum sit animantium omnium progreS-sivam catenam detegere, dum persaepe accidit, ut animal quodpiam propter unam lautum praevalentem conditionem in aliqua superiore classe locum obtinere videatur, quod, ratione habita pluribus magisque animadvertendis conditionibus, ad inferiorem classem rejici debet. Quapropter evenit, ut inter praestitutos limites in eadem classe tum maximae tum minimae
evolutionis alicujus organi reperiantur extrema. Ou- nullae vero partes rudimentares apparent et imperfectae in superioribus classibus, maximamque implicationem in inferioribus adipiscuntur tantummodo propter proximarum partium impersectionem, quae contra quum perfecte in superioribus evolvantur, illius peculiaris organi evolutionem impediunt. Quum in piscium, tum in amphibiorum classe cerebellum ad duo evolutionis extrema pervenit, quam
alites consequuntur. Praevalens oborum opticorum
hemisphaeriorumque evolutio atrophiam inducit in amphibiorum cerebellum Ea persectio, quam hemisphaeria cerebellumque in mammiseris adipiscutitur, tu causa est, cur atrophia ob optici allicia utur qui quidem lobi vicissim ad maximum exolutionis gradum perveniunt in piscibus propter evolutionem maxiuio
110쪽
Io 6 imperfectam aliarum partium encephalicarum. Hae leges tamquam factorum consequentiae habendae sunt, sed omnes simul animadvertendae, ne in salebrosum exceptionum scopulum incidamus. His igitur varietatibus consideratis, quae intra limite cujusque singularum classium et in earum universitale occurrunt organicarum causarum investigatione relicta, quae eisdem originem dederunt, potius juvat positivas rationes perquirere circa organorum encephalicorum lanctiones. Quod quidem studium
tunc poterit conferre ad inductiones habendas circa unumquodque peculiare organum, quando non solum ad omnes classes extendatur, sed etiam ad varias sa-
milias in quibus hoc aut illud organum ad majorem
persectionem evolutionemque pervenit ad organtiationem magis implicatam, ad magis praevalentem mas-Sam. Quemadmodum vero massae praevalentia nihil
interdum ab organica implicatione pendet, ita ex hoe examine etiam deduci sortasse posset, quid illi, quid
huic tribuendum sit. Tandem connexiones variorum centrorum medullarium inter se atque inter alias partes, utilium inductionum sontem asserunt, universalesque expressiones et facta, quae in omnibus animalibus, analogis conditionibus devinctis, repetita sunt. Inter illa medullaria centra, quae suis radiationibus conserunt ad massam encephalicam perficiendam, nonnulla directe innectunt atque implicant suas si bras cum variorum laniculorum medullarium radiationibus, alia easdem innectunt cum ibris alicujus nervi ad externa sensolia pertincntis, alia tum cum illis tum cum istis innectuntur, alia denique connexionem statuunt tan-