장음표시 사용
41쪽
anaglypho, quod exhiberi videtur alia ab
Ia marmorea apud Authorem. 3. Lehordum, ex eodem anaglypho Di chordum nominat Sopater, apud Coelium Rhodiginum lib., cap. 4 QP ctissim, seu Gegidem vocat . Retulit Athenaeus lib. . cap. 24. Diphor o Assyriis tribuitur a Clemente Alexandrino Stromat. lib. I. pag. O . . Lora trictandis Apollini Clame in ana glypho relato a poni Misceli pag. g' tri- chordis Lyra tribuitur. A Polluce, dicitur Pandin a. Vide Glossar med. infimae Lai nitatis. Figuram Lyrae desumpsimus ex I yra Amphionis, in antiqua sculptura Dirces, as1ervata in Palatio Farnesiano Chorda ibi desunt. Tres ex Lyra Αpol Iinis latrae apud Sponium adstistimus Lyram trichordem . etiam Mercurio tribum AEgyptii Videatur Caesius, in Coclo Astronomico pag. 87. DioAor lib. r. collectanea Lyrarum Aquitis Petri Leon Ghezzi ab ipso delineata in suo
Muta,. 3. Tetrachondum Citharae species, quale Anacreontis in Barbylon Lyra tetrachorda Mercurio tribuitur a Macrobio Saturnalium lib. I. aB I9. Nicomachus Gerasenus apud
42쪽
Boetium lib. s. Musices, assirmat Mercurii Tetrachordum usque ad Orphea retentum,
cui traditum a Mercurio ferunt Lyram Phoeniciam tetrachordem fuisse, narrant Auctores relati a Caesii in celo Astronomico Poetico, in Asterismo Lyrae, a Coelio Rhodin loco in icato, aliisque pust Bochartum,
de lit. serm. Phoenicum lib. 2. cap. I. On firmant a Phoenicibus inventum posteris illius Chanaan, ex quo Mercurium suum procu- .derunt Graeci fabulatores Orphei Lyram tetrachordem ex antiqua pictura Coemeterii S. Callisti Pont ab Aringes editam Romae Subt. Tom. I. pag. s63. hic expressimus, in dem Tom pag. orpheus cum Lyra pentachorda Ahibetur. Cum asserant mythmlogi, Apollinis beneficio auctum fuisse vetus Mereuritis Orphei tetrachordum ad se ptem chordas, quintam, reperiin Choraehus Lydiae Regis filius, sextam, addidit Hyagnis Phryx Videatur Caesius pag. 186. Aliud anaglyphum Villae Matth orum reddit Po
tam canentem Lyra pentachorda, ad hujus imaginem efformata.
6. Dram acutam septe1 Iidibus haee figura exprimit, juxta exempla Globi coelestis Fadi
43쪽
nesiani antiquitus inseulpti omnibus Asterismis aetate Antonini Lyram Apollinis aliqui dicunt, ex Macrobio Saturnal lih. I. Vide Aleandrum in expositione anaglyphi Solis pag. 36. Alii appellant Lyram Mercurii, ut Scaliger a vertit ex ejus Hymno in Comment ad Sphaeram anilii pag. 38o. Septuchordem suis ste Lyram Orphei, canit Virgi lius lib. 6. Eneid. Vide Caesium in explicatione Asterismi Lyrae. Lir e posterioris, quam scilicet, adjectae testudine Mercurii posteriores aetates usu pavere, figura desumpta est ex antiqua I
cerna artoli, pari 2 num. 4 exhibente
Apollinem hae Lyra ludentem, quae citharaedici potest, ut num 8 9. O. . Chebs seu Lyra Mercurii resormata. retenta testudine, cimtractis cornibus in manubrium, excipiens magades complures ad sonos ejusdem chordae variandos. Figura visebatur in veteri anaglypho Noso comitia. teranensis hodie spectanda in Edibus Justi nianaeis, edito per Boi Tardum om. . P. I.is.&in editione nova Gruteri pag. 819. Et plectro digitis tangebatur . Vide Scalig. in Manil pag. 38 . Plectri figuram vide posi
44쪽
numerum 8. Et A. Cithara etiam dieitur. Nde Scalig. pag. 383. 8. Haec figura desumpta est ex anaglypho in Edibus Emi Cardinalis Spadar, exhi- dente Amphionem cum hac Cithara. p. stam figuram in anaglypho Solis apud T s. U. missi os explicavit Commentario eruditissimo Aleander Pag. T. Io. Haec quoque figura expressa videtur in elegant anaglypho Excell. D. Alexandri Albani modo Amplia Cardinatis,cum coeteris symbolis Apollinis. Has vero Citharas appellari, adeoque distinctas esse a Lyra testudine Mercurii, colliges ex caligero a Manilium, pag. 38o Pollet Milla appellari
cithara, quam num. s. exhibebam, cum c
reat testudine operosior cithara visitur ita veteri sarcophago Matthadorum Musas enhibente edito a Sponio Misceli sect 2 art. 9.pag. M. de qua infra, numerosequenti. C, tharam, ut in figura s. pluribus tamen cho dis instructam Chiron tenet, Achillem inostituens, apud Fabrectum in addit ad Tab. IIiac pag. 3s .in a Sirenae manu tractatam resert ejusdem formae, ibid. pag. 379. II. Tripta Lora Pythagorae rasutia, com
45쪽
psit Athenaeus lib. I . cap. s. cum triplici modo harmoniae Dorieo, Lydio Phrygio Versatilem tripodem fuisse, ut melos variaretur mira facilitate, tradit Athenarus. In anaglypho sarcophagi atth orum . citha- ΓΔ, qaamnum. s. in manu Euterpis exhibet Sponius licet in exigua mole figurae, apud eundem non satis dignosci possit artificium Organi, ut in marmore visitur tres modos compendiosius statui potuisse facile deprehendi. Nam sinistra manus Muci, longiores chordas tractans, Doricum canere potuiti interea dum dextra manus plectrum tenens, percutere chordas reviores supra magadem e calamis superne junctis ad jugum citharae facile extensiles,4 supra parem merum sidium mediocrium, quae ex eadem
mag de introrsum duci numero fidium posse plerisque respondere eompertum erit,
praesertim cum eadem retenta meminerimus apud D populos, qui restincti abundantes
chordas, igistratuum Edicto jusserant.
de chordem Lyram Timotheo adinvem tam memorat Scaliger pag. 38 . in Manilium , cui par ignomnia, ac Phrynidi conib
46쪽
st, ex Ephororum decreto quo recitat acceptum a Boetio in I. de Μusica Productus scilieet in Comitium, jussiis est manibus propriis quatuor superstuas chordas amputare, ut septem pristae tantum eadem in Lyra superessent DOLO Ordon. Nabaium , hoc est Psali rium describimus infra pag. s. ex Iosepho
Antiquit Iud lib. I. cap. I Neutrum organum a Davidi eo Psalteris decachordo separamus genere ex placito Emphorionis, complex unicam speciem et, αλυ χορ . variis hisce nominibus exiga,cho darum numero discrepantium a eorum usum esse antiquissimum statuentes, asserimus cum Strabone esse ab Asia repetendum. Confirmat sententiam nacreon, qui ludo se canit magade chordis 2o instructa. quas Athenaeus 2I. fuisse contendit Cho das decem a Davide numeratas suo in Psali
rio Fuigentius in Apollinea etiam describiti
quo humanae vocis decem esse modulamina dicat ut animactvertit Aleander in Expositione Tabula Solari pag. T. Coeterum excrevisse numerum fidium, supra ter septenas Anacreontis, ad triginta,
47쪽
vel etiam plures, quae ab aliquibus Scriptoribus memorantur, mirum non est cum tria octavis repeterentur divisiones diatonicae, Menharmonicae praecedentium
Quin ex ea animadversione, quam Athenaeus adhibuit ad magadem Anacreontis explican. dam, una & viginti chordis instructam tria in hepta chorda ordinatis, si conseratur eum figura organi adhue superstite in anagIypho Μatth ano ad Montem Coelium, edita per Sponium pag. 4 a me diligentius ex pro totypo expressan. LI. conciliatur mirifice se tentia Athenasi de triplici hepta ordo, unicum in organum, aut citharam, seu barhyton compacto ιδε intelligitur Psalterii, magadis. ac Lyrae figura. triangulorum mustaliam,
ab Athenaeo ex Apollodori epistola ad Aristoclem memoratorum, & affinitas hujusmodi instrumentorum. In eo anaglypho usia, num s. distincta apud ponium, e respis nomine ab ipso donata, harbylon ita tenet,ut, sinistro braehi organum illud quasi complexa mansis laevae digitis carpat chordarum longiorum ordinem in postica organi parte extensilium t dextra vero manus plectro a malae, ita applicatur interioribus fidibus har.
48쪽
biti, ut Ordinem duplicem pulsare velle ubdeatur, alterum superne extensilem in hori. gontali superficie magadum, alterum inde pensilem, & ad internam sim, seu βατηρα, protensum, licet chordae in ea sculptura non sint expressae organi conlarmatio. ma nuum positus, aciem satis institat. Porro Euterpe uste trihui arbiton. Sponius a guit ex Avieni carmi he. terpe dulei concentu barbita movit. Attamen Lyricorum Poetarum organo istmisse, Horatius osten it non uno in loco , ut in Ode 1. 32. libri primi, Musae Lyri rum Polyhymniae ab hymnis concinendis ita denominatae , esse tribuendum demonis strat Euterpe vero tibias assignandas oderi. neque tibias Euterpe cohibet, nee Tobbmnia Lesboum refugit tendere barbiton
Ledoum appellat barbitori, ea in Aldaei LPricorum Principis, in Lesbo insula nati, ut exode et ad lyram suam t Age , die Latinum
Lesbio primum modulare civi M. Interpretes veteres, recentes docent si attem
49쪽
attente ponsi eretur dispositio partium in hujuste Musae at thoessanae Iyra cithara, seu harbito, tria heptaphorda admittente, partim tentanda digitis, partim plectro pulsanda, intelliget unusquisque Anacreontis mugadem triplici heptachordo, fidibus una
viginti instructam nec non caeteras species hujusce generis instrumentorum ευχορδῶν descendere ex heptachordo filiorum Chanaani, Apollinis habiti a Poetis necnon ex octa chom do decachordo Psalterio Davidis. Ho- decachordo Ioseph . Siquidem hepta horadon, ωοctachordon est diatonicum systema septem Vocum, cum adjectione octavae primam inordam repetentis in auctioribus amnachordon Theophili duas addit chordas diatoni o. totidem voces, quarta, sexta destitutis in Systemate Guidonis, quo ut, mur,essent F. a. nisii assumerentur Bh.6 F. ut in diatonico justi diatessaron proportio visi etur. Inde vero fit Davidis decacho non perficiens octavam hujusmodi chorda
rum assumptione at duodenarius chorda
rum numerus in Nahlio Josephi expressus, refert easdem serme ei rgas XII. latonici systematis , quae bis duci poterant ad inser-
50쪽
num βατηρα, seu scamillum . in illis, Lydium in his, Phrygium modum redditurae; aut certe Diatonicum. Enharmonicum, Chromaticum systema commisceri in eademeithara expedite poterat, non secus ac in suo tripode versatili iecit Pythagoras ille Zaeva thicus , quem retulimus ex Athenaeo. I 2. Psalterium de achordon , Hebraeis
de Graeci derivarunt Nάμον. Latini m. blsum, seu Naublium,is Nabiam, organi genus est, quod a Sidoniis acceptum serunt ex Sopatre apud Athenariam lib. q. cap. 26. . - . Neque Sidonis mobili Croestans hordis ense es forma oe. Adjectam missi Nabii unam, Walteram . chordam, stria decem illas a Davide num ratas in suo Psalterio, cognoscimus ex J-pho Hebraeo lib. . Antiquit cap. IV. Citha no admodum dissimile luisse Psalterium do eemur ex observatione S. Basilii relata a Iambo Benigno Bossii et Episcopo Meldensi in notis ad Psalinos, ut in ejus prauatione n. 3 Citharam Latinorum . se Κινυραν Graeco rum ab Hebraeorum rim Cimeto omnes de