Francisci Blanchini Veronensis utriusque signaturæ referendarii, & prælati domestici, De tribus generibus instrumentorum musicæ veterum organicæ dissertatio

발행: 1742년

분량: 95페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

blium is Cinyram . Iura decem ebor intenditur . e pulsetur plectro Nabu , duodecim βnos continet, sed digitis carpitur. Quadratam P uterii formam hoc Ia chordarum numero expressimus ex simili in aeneo vase antiquo apud Bellorium edito per Nicolaum CavLseum in Mucio Romano seres art. I. num 3 ubi decem tantum chordas caelator incidit.

Vel organi ejusdem figura iit, vel syllam , cum primus quadratus inter numeros, hoc est quaternarius de arium contineat totius harmoniae, oinniumque numerorum arcana complexum, ut passim notant Arithm

sius in Denario Pythag. rapeZii figura prinditum 1isse Natilium , a se Pialterium

vicit Selii te apud eundem 4 redii. 9. lib.2. Praeter salterium Decachordam Interpretes complures in Davidis musice reperiunt octa chordam, quan o in Psalmis occur xit equens ille titulus, pro octava Verba Episcopi eidensis dabo, num 34. Praefationis in Psalmos. Psalterium usi decachor, , dum patet sal. 2. Veria in Heri deeranis horsari- aliis illi aliisque in locis, ut illud

52쪽

- - ς I. v. . in Decachordo si teris, quod iuis Hebrae legitur non ad distinguenda org, na, sed ut ad unum, idemque organum deserbis hendum pertinere intelligatur. Nam tria is ram, quae in eodem versu memoratur, octo-- hordam fuisse tradunt. Certe reperitur ia, titulis Psalmorum Η hemmisti . . quo nostri pro octava Vertunt Chaldaeus,

is eumque sequuta gravissimi Authares dictaehor etthara interpretantur; quamquam alii, ad tonos magis quam ad numerum chorda. rum reserunt is Species igitur citharie habemda sunt organa indicata Psalterii, seu Nabiit.& Ciay . Sunt qui NahIium a salteriodistinguant ex usu tantum, quo scilicet Nabterium sacris tantummodo hymnis peragem dis adhiberetur . Nasilium verti etiam Prosaianis cantionibus praeter sacros usus praesto esset. Videndus ea ere Caesius in Asterismo Lyra pag. 89. seq. ubi etiam Harpete no

strati, ac veteri a Venantio memoratae aequi parandum putat. Caeterum octochorda, De

caehorda, an decachorda instrumenta ab antiquis memorata hi sice figuris inchidimus, cuini pro arbitrio Muscorum plum, aut pau clares, nervi eisdem aptarentur. Emeatam

53쪽

don etiam Orpheo tribuit Avienus pro mlarii in numero sortis chordas lyrae suae aptanti is Caesius interpretatur loco indi

cato et inenam Fabi rei docta in modulamina movit.

Musdem uius quoque, inquit, tribuitur Phrynidi, cui duos amputavit nervos bipennissime. reps Lacedaemoniorum Ephorus, cujus centa. rae universa olim Graecia acquiescebat Phil lis quoque Delius apud Athenaeum lib. XIV.

cap. g. memorat Enneachordon. Ibi etiam

additii Apollodorus in responso Epistolae ad Aristoclem, o Quod nunc salterium voca. mus, illud inquit esse magailem, vocatus -- resole ambus est Trigonus, ac EIymus ac novem habens chordas, quae rariori sunt in usu. Psalterium igitur cum magade compo, nendum hic liquet magadem rursus cum barbito Terpandri, cum Pecti de Sapphus, Reiles Ilises ex auctoritatibus ibidem res, iis ab Athenae, Sive igitur hepta hordem lyram sive octochordam sive salterium enneachordon, ac decachordo Davidis sive organa horstis pluribus instructa memore tur omnia ad citharae, plasterii. harbita, Urie genus esse restrenda cognovimus. Qua

54쪽

re figurae a n. 3 ad n ret variant in illis, qui hus hodie utimur in eo uni systemate Gubilonis. Nam in singulis heptaehordis diato nieis cum inserantur quinque hordae chro macteae, resultat numerus duodecun fidium unicuique chordae suas legitimas consonantias tribuentium. At Schille apua Nirine. rum Musurgiae lib. 2. pag. st dicitur Trape Uina, propter adjectam stilicet hasim, quae trigono fidium, quartum latus inferne addit, ut expendensi figuram satis liqueti ni se erat trigonam lyram pressius interpretari. quam harpam etiam dictam antiquitus duc,

mn ex verit n. Fortunati,

Romanusque ima laurit tibi barbarus αμ. Liemit earundem figuras intueri numeris I 3.

sumpta est ex anaglypho AEgyptio in Hortis Medicet a uinem edita tomo 4. Oedipi

16. Figurae q. I . editae ab eodem, Musurg Tom. I pag. 9 ex antiquo Codice Vaticano Figura dicitur rara cium H hraus Graecis Κ-ρα, d Latinis Cinyra aut

cithara. Is . In

55쪽

elis numeravi chordas duodecim marmori incisab, licet nonnihil detrita marmoris su perficies injuria temporum easdem oblite nari alicubi ostendat . Quapropter accedit proxime o instrumentum ad Josephim, Uium duodecim chordis instructum, Madfiguram trigonam eidem organo, cithara . seu salterio tributam ab Auctore Epistola

de generibus Μusicorum . quae sub Hieronymi nomine circumlartur, indicante etiamta Sponio Misceli. Oct. I.art. . Pag.23. in ah. 8.qua in Epistola dicitur Teliae litterae id or ganum assimilari. Inde etiam eonficitur re M omparari a Venantio Fortunato Roma nam Lyram cum Harpa barbarica in carmine recitato n. I et visitur etiam in Tabula Isiaca

ante ovem apim. quidpiam simile huic Prae, seu cithara trigonae impositum tripodi. Kircherius loco citato aliam profert ico nem Psalterii quadrati sub A simplicioris, ac limili se ae figura nostrae, quam ex vase aeneo Bellorii exhibuimus supra num I 2. I6. 47. Figuram 'mireherius dicta

Pag. 40 Tom. I. Musum, inscribit nomine

56쪽

dis primo disti tum aucti fidium numero majori,unde etiam Harpi chordi nostratis

ma suborta est num I 6 sive jacentis, sive erecto situ, qualia organa Romae quoque essio mari vidimus.18. Numero autem I 8 exprimen umcuravi Mercurii Caducaeum, cum Cithara

expressiim in tabula Solari atthasiorum e plicata per Aleandrum , qui scite observat Pag. II exarundine compactum ostendi, ut fistula arunstinea indicari possit Merpurio ab tributa ab Apollodoro Isidoro, aliisque Αωctoribus . Rursus apponendam duximus hanc Mercurii virgam Musicae artis antiquissimis

Instrumentis ut haculum cantorium, a Cabvor in Caducaeo cognitum, indicaremus, sive artem Μusices, ast harmoniae leges, iacem revocantis vocum diversarum sonos serpentinis gyris sibi propemodum adversantes, ut Praettictus Author observat Rituat par. 2.ωαs cap. i. pag 699. deduci posse autumat ex carmine Virgiliano

58쪽

Instrumentorum Muscorum genua passatiis.

panum recte definivit As. vll. Scaliger in Manilium Pag. 382. scribens Omne

caetum, ab una parte r tutatim, ν unum dicitur.

Remitti Plinius a pleris Obst altis lib.9.ωρ. S. Mi asserit tympani nomen inde tributum margaritis eam figuram retinentibus quiabus una tantum est facies m ab ea rotum stilas . aversae ero , planicies v reum ejusmodi tympanum bacillo pulsatile exhibe- a mus

59쪽

mus ex antiqua pictura edita per Petrum Sametem artolum ab XII. Passim occurrunt tympana inter symbolamatris Deum inisnummis, anaglyphis , aliisque monumentis

Graecorum. Latinorum.

2. intinnabulam, seu Crepitaculum ad genus tympani referri potest ex figura, quam praefert. In antiquo anaglypho per Boissardum edito Tom. 3 pag. Cybeles tympanum manu gestat , thyde pariter aliud tympanum elevante ex arbore autem pinu pendent gemina tintinnabula, seu crepitacula in eorum Sacris adhibita quae omissia sunt in nova editione ejus abulae cumGrmieri Inseriptionibus nuper vulgata Tom. I.

Pag. I. At ex prototypo marmoreo Romae

assiervato in adibus olim Cardinalis de mximis ad quatuor Fontes heic damus . Tam Tympana quam intinnabula, quae entium superstitio ad inanium Deorum cultum adhibuit, multo praestantiori, antiquiori instituto fuerant aetate Mosis in Dei Iaudem concussa Maria soror osis, post demersum Pharaonem, carmine epinicio Dei heneficia celebrans, tympanum sumpsit in manu sua: egressaeque sunt omnes multare post eam

60쪽

eum tympanis,&choris,ut legimus Exogicis. Aurea vero tintinnabula limbo vestis Raron Moyses divino monita aptavit, ut, eo ingrediente Sanc uarium, sonum ederent, quemadmodum eodem libro Exodi contignaturi. 39. Tympanum ibi vocatur pri Ub, Exodi cap. s. v. 2o. 13. Tertia figura Tympanum ostendit crepitaculis instructum, cum pedo pastorali ejus pulsandi causa apposito Inter antiquas picturas ita exhibetur Tab.Xx a Petro Sancte Bam toto cautographo delineatum Cymbala crepitaculis instructa mox subjiciam. 4. Θmbaeum Sacrum Armeniorum. ympani genus est cymbalum, a concava figura cymbae nomen deducens. Alii tamen malunt etiam pateris metallicis orbiculari forma praeditis cymbali nomen commune facere: praesertim, si appensis crepitaculis, concussione tinnitum edant, ut Armeniorum in Saeris etiam in Urbe pretestatur. Etate Apostolica eodem nomine appellabantur hujusmodi imstrumenta mine , ut constat ex Epistolata. B. Pauli I. ad Cori cap. I 3. Facitissium elutas sonans , aut embalum tinniens Laurentius Pisgnorius de Semis pag.8 . pluribus Auctorum

SEARCH

MENU NAVIGATION