장음표시 사용
41쪽
16 PARs I. de Ti TVLis Praecedentia
milianum I. de II. quorum hic diccbat, quia me vestigiatorem. Ferdinandum I. Rudolphum II. & Matthiam Imperat. hanc coronationem neglexisse, & statim l gitime expedita electione plenum jus obtinuisse ii torium cst a vi de Paciant tab. 2. de probat. cap. 13. um. d.
7. Dcnique Liguri ni illud est
sacrare coranamomi es, vi vero nomise risiis Non dator Imperis, sed confirmator biberi.
. S. Simili modo etiam ex Pontificiis nonnulli Reguincoronationem nihil aliud csse quam externas ccremOnias , proque legitimis Regibus habendos esse persuasum habent, planeque nihil novum electo Imperatoriis pcr talem coronationem accedere, Imperatore inque ante coronationem verum Imperatorem esse,non mi-n is quὶm legitimum dc verum matrimonium consc-tur, etiam si solemnia nuptiarum non sint celebrata. 9. Quia sicut matrimonium mutuo consensu perficitur l. Σ .ssis R. I. qui consensus ex atactione maritalioe sic animi destinatione aestimatur, ut docet t. d. donation. l. penuti. de concab. l. I6. de bu quae τι indign. ita. ' mutuo consensu cligentium Sc electi acceptantis debet dici perfectum. Coronationis , autem usus magis ad ostentationem, quam ad necessitatem usurpatur:
Marsill .Patauin. mi. o I 2. 26. indefens ubi disertE. ait, diadematis impositionem Pontificis Romani non plus auctoritatis tribuere super Romanum Principem quam Remensis Archiepiscopi super Regem Franciae.. Commissio quippe regni iam translata certis symbolis insignita dicitur inauguratio vel coronatio. Vnde apparet, coronationem hanc non esse causam,sed adjut i ctum symbolum Regni translati. Majestati namque sacrae Imperatori per Impcrium electione collatae inest tanquam matcriali visibili, de declarat, de velut signum praedicans ad mirandam illam Majestatem, adhibetur:
42쪽
C Ap. I. de Subctantia Dignitatis. αγ
hibetur: Neque ideo Rex est, quia coronatur ; sed coronatur , quia Rex est. Io. Quod etia in confirmat c-xemplum Maximiliani I. Imperat. qui cum apud Ordines Imperaj orationem haberet, coronam Imperialem a Romano Pontifice accipere minime nece si rium sibi videri dixit, cum Imperij Majestate ni in ipsis Ordinibus inesse intelligeret, Bodin. de Repubi. L. ca8.6. Hanc sententiam satis confidenter Δ peculiari quadam religione multi oppugnant, quorum numero ii intoldradus co l.9o. num.7. sin quem vide quae scribit Balbus lib. de cordinat. pag. 4o.ὶ Lancellor. in templo om
nium Iudio. i. cap. I. g. l . quae L . per cap.veuerabilem, extride electione. Salicet. in l.bene a Ze M 3.num. 7. C.deq.
him. praesicripi. dc Bellai minus idque XXxi I. Historicorum testimoniis X II . Principum confessionibus, v ii . Pontificum Roman auctoritatibus approbauit. Atigust. Vischer de Euctione Imperat. ο*m. Ic6. Sigisnundus Fl remontanus in acie sua Politica, discur de caro r. h. pom.
III. SscvNDA circa Consessa tam & notoriam Majoritatem quaestio est, Vtrum fluccesso sola in defuncti locum, sive jure haereditario, suta jure electionis, veluti no Vorum Electorum , Principum dc Episcoporum, in praemortuorum locum successio, ante petitam & impetratam a Caesare in Vestuuram in Comitiis
Imperi j ut jus suffragij, ita & sessionis seu
praecedentiae tribuati Id quod indubitantest
43쪽
18 PARs I. de Tiae vcis Praecedentiae
Haec quidem status controversia mota fuit A . D . 16 o g. in Comitiis Ratis bonensibus,'Ioanni Friderico Duci Virtembergico. Verum contrariam sententiam δίtextu Aureae Bullae cap.7. D prisc. Hr carixo. 6c rationibus invictis,M observantia Imperi j recte tuentur contra Ningelium de con ,ου mas. L. num 7. Buxtortius in A.reum BulgaM Carali I V. thesi s s. liv. H. ubi de Gam etiam Masti illam adducit in decisiou.Sacri Consili, siciliae, deci i S. per tot. pag. l. dc post eum Bernardus Bertramus de Com:Dis Imperar Romas Germanici membro t. th. 4. In- uestitura scilicet Imperialis hac parte non est de Libstantia dignitatis, seu vim radicalem non continet,sed tantum confirmationem rei iam per se subsistentis de de utilis, quae utique nil noui confert. Et rationes scuargumenta haec inter alia adieruntur. Primo, ab c-xemplo vasalli, ad quem statim ut in defuncti locum successit, omnes fi uctus seudi pertinent, Sc cum his
honoris praerogativa. Secundo,argumento conncxorum ; quia cum Principatus ad eos thatim spectet, utique δί connexum , quod cst sessionis jus, pertinere oportet. Etsi Goldastus comm .de regno Sohemia, lib . cap.6. m. v, pag. e. 9. ita distinguere malit, utrum in- uestituram quis iam imore ac tempore solito peti crit, an ver , nondum petierit : quasi priore casu debitam ordini suo dignitatem habeat, utpote cum per cum non stet, licet nondum actualiter investitus sit : alias vix admittendum, si investituram petere neglexerit. In Regno Bohemiae sane cxerte Goldastus lib. 3. cap. l . num. Lo. definit, Eum pro Rege non habendum, nisi prius ab imperatore sive indultum ac perit, sive inuestituram , adductis quarundam Constitutionumvcrbis.
44쪽
C, p. I. de Subctantia Dignitatis. 29
Spes nuda Majoritatis, seu maioris dignitatis , vel potioris loci & processus olim capessendi, vel etiam expectantia seu spes suc
cessionis, num praecedentiam inter pares dignitate seu titulo, veluti inter Reges, Duces, tribuat, non minus vexata est quaestio ZSane, si spes maiori tatis non de praesenti naturae iure radicata & formata sit, praecedentiae titulum inter pares ea non tribuit. Aliud
fuerit, si spes haec sanguinis oc suitatis sic, naturalisque dc legitimae successionis ex peculiari quadam Regni lege : Item, si spes sit,
potentiae proxima, quae in actum deduci possit arbitrio nostro.
a Huc pertinet controversia illa de Rege Romanorinn, destinato Imperii succe re dc electo in R. Alemanniae, M in futurum Imper. ut loquitur Monachus S.Iustinae Paduanae de reb. insul. num ideo Christianissimo
Regi Franciae sit praeserendus ' Quae quidem quaestio
A. D. Is 3. in Comitiis mota fuit teste Bellato emiremo. εἰ Negativae haec fundamenta sunt inter alia. I. Quod nullum actuale regnum Rex Romanorum habeat, sed subsidiarium tantum vicarium,adjutorium ', alieni Regni sit eius Regnum : Absentis enim vel 1- pediti tantum Imperatoris vicem & locum sustinet, ut ex quinque rationibus, Regis Roman. eligendi arparet , quas cumulat Antonius Colerus de jure Imper. Germinum. 3. Et suo nomine nullam potestatem habero
45쪽
videatur in Imperio, num.'. ut proinde Imperatoris juvam recte dixeris. Vt non omnino errent qui L gato-Proconsulis hac ratione Regem Romanorum exaequant. Et huc etiam pertinent Capitulationes Imperatorum & Regum Romanorum : veluti Rudo hielecti R. Romanorum in vita parentis Maximiliani II ubi pollicetur nuncupatis verbis, Se in Imperi' administratione nil vora ausurum,quam quod i ab Imperi concessum serit, neque Imperatori vagum impediment m algum rum. Huc conventio seu transactio ann. Is 32. Schuein- serti cum Caesare, ut non suo, sed Caesaris tantum n mine administraret,neque de ulla fide tencrciatur Imperi j ordines. Hinc neque toto tempore quo Carolus V. Imperium tenuit, frater Fordinandus R. Roma io rum in administratione Reipubl. quid suo iure habuit, ut patet cx commistione a Carolo V. ex Germania in Hispaniam abeuntu relicta ann. I J J α quae resertur, Goldasto tomo I. consis.I .pag. I T. de clarius adtal
ex epistola ad Praesidem de Adsessores Camerae Spserensis apud Goldastum Arcto loco par. 3 6. vide de Carp-Zovium de Capituι. Cas ea it. nam. I. Item, qudd Rex Romanor. Imperatorem DOMIN VM suum vocet: dc Majestatem ei tribuat in literis de diplomatis suis. Contrariae sententiae quam tuetur Anton. Que ita consili. I. alnq; quos alligat Goldastu senseniore lib. i. cip. I 6. numer. S. fundamenta haec contra obtenduntur. I. Argumentum Canonis in nomine aestinct. ι3 oc Clemcnt m. de jureiurando. 2. Item argumentum l. vltim .de acceptilat. o ι.vu.C.de indicta viduri. 3. Argume
tum a filIo Regis. 4. Axioma illud apud Quetiam aecon l. i. Quoties duo sic se habent, quod do uno ad aliud pervenitur, in uno dispositum ccnseri dispositum
in alio: cx tali enim cohaerentia alterum alterius assum cre naturam : Adversus quod alioquin axioma v
46쪽
C p. I. de Sub Zantia Dignitatis. 3i
arg. cap. Diacos , se capseq. distin I. 9s. cfr i consiulia diu se C de tefamemu. s. Rursium quae Gellius sis. . cap. io. scribit, de Consulibus designaris. 6. Item unam esse Regis Romanorum personam, cum Imper. Vnum idemque Tribunal cum eo habere. Sicuti dicitur vicarium facere idem Tribunal de codsistorium cum Episcopo, cap. 2. de consuersae in s. o cap.Romaua, is princ. de ave o. in s. Et ideb digniorem M praeserendum
Regem Romanorum nihil disserte ab Imper. nisi ambitu minoris circuli, sicut Scapha differt a naui. Oct uti, quod R. Romanor. mandatum cum libera habere
cxistimetur. , Nono, quod Imperat. adhuc vivo caput
Imperii audiat. Decimo, qudd passim in diplomatis
occurrant haec, Im namen threr Κais Maiestat. sed furori siost. Item, Vnser sed des Gelligo Reichs . Vndecimo, quod in Regem Romanor.statim defuncto imperat. ipso jure Imperii potestas ac titulus transeat:
Seldus in consid ad Imperat. Ferim' Arum. tomo I. PH.
Dr. dig. . , s. Colerus de jure Imp. Germ.seri .g. Postremo, quod in ordine Regum & Principum Christian rum sub Pontifice Iulio II. ann. Iso . Rex Roman rum post Imperatorem statim ante Regem Franciae ponatur. φ Contra regeritur I. ut non sunt duo vnius Imperii capita, non magis quam unius Corporis, aut unius Ecclesiae duo Episcopi fac ut alternatiud tantum non copulatiuὰ Imperij caput sit Rex Romanorumὶ ita Majestatem Imperij realem, ut loquuntur, ac proinde Impeiij dignitati cohaerentem praecedemtiam incommunicabiliter & indivisὰ non ni fi unum sustinere posse; cuius ossibus inhaeret. 2. Item, quod Rex Romanorum alienam jurisdictionem habere,non principaliter demandatam videatur, de quo alia moxios 3. Et privjudicio etiam id juvatur, puta solemni
47쪽
PΑks I. de T 1 TVLIs Praecedentiae.
illo congressu Caroli IV. Imperat. de Caroli V. Regis Franciae, de Wencesses Regis Romanorum Parisiis A. D. I 37 8. Cuius acta odidit frater meus. 4. Quin huic sententiae subscribunt Hispani aliquot 1: Ic suitae de Itali : Mariana Iesulta tib. 1 . de re, ι His .ca'l L. Suritatib.LO.Annal. Arragon.cap.7 8. Thomas Campegius Episcopus Felirensis de auctoritate Sacrorum Conciliorum cap.
16. s. Qui & ita in Concilio Tridentino observatum ait, nempe prius ibi recitatas Concilii mittendas Regi Franciae,quam alias ad Romanorum Regem. 6. Huc quoque arcessi potest, quod exprcssic tradunt, Regi Christianissimo proximam Imperatoriae ante omnes alios Reges deberi sedem. Thomas Campegius δε--cto u sacronesi cap. i5. Adriani lib. i7.Historiae soae . videx quae notantur th. l6. sit.a, in D. 7. item ea, lux de R. Romanorum, quomodo nomine, sigillo, gradu disterat ab Imperatore scribit Arumaeus ad Auream Busiam, dist.2. o. xl. Reinhing. de regimscia m. I. d. ca . . που.16. o seqq. Rumcl. aurea b agae , disic. l. tb.7. disic. t. th. s. pq .3. Tandem cxtraordinarium Regem Romanorum csse, non inter ordinarios certi stimuin est. Non absimiles ab hoc de Spe tractatu sunt observationes
de Capitulo, quod spem habet vacante sede Episc po succedere, de quo Chasianaeus pari. . consid , i. et biquarto. Item illa, ae Praeposito, qui in Ecclesia Taurinensi, Archidiacono praesertur , cisi Archidiaconus mortuo Episcopo gerat vices Episcopi : de quo ibidem Chasianaeus. Huc etiam referri potest, quod notabitur infra lubi de promotionis prioritate ih. 18.6s.c. de filio, in quem transsata vivo patre spes dignitatis , postponendo ci qui actu dignitatem eandem
prius gerere coepit., v. Gadastum senior. Lbliv I 6. . Io.' I. Hac ration ,
Delphinum Franciae caeteris Franciae Principibus nisi de ipsi Reges sint,vt factum in Ludovico II. R.Siciliae,
48쪽
CAp. I. de Suἴ Bantia Dignitatis.
ut memorat Tilletus e des Saxons: Et hoc nisi Reges illi ossicium aliquod in alieno regno gerant, de quo viduo inst. λαε. θ 34ὶ aliisque saepe de quo expresse Rupanus tib de Partamentu T. cap. . . praest mi notorium est, de caeteris extra Franciam Principibus, quia spe suitatis ad successionem Regiam proxima ac indubitata propriis iam radiis coruscat : de quo vide icontra quam inmit Tilletus, rari des Grandi de France Chasianaeum parte I. consid. l. oc Goldastum risco. Vide de Englebrechium Me succis .in Esec . r. nom. t 8.vbi de praerogatiua primogeniti in Repub. Iudaeorum: qui ci
tra unctionem lcgitimus erat successor, quis pc particeps paternae de auitae unctionis: nisi dissensio aut bel lum exinde existeret. Rambam Ital. Mol. V A. rei, Ddem Ital. Kel iram. i. i6. idem in Imperio Constantino politano observatum, ut docet Codinus tib. E. de offlata . cap. L. de Cantacti acnus lib. . cap. 9 Scilicet usque ad Alexium Comnenum Caesar filius Imp. sempcr omni bus praelatus : Alexius cnim Coinuenias fratrem suum natu maiorcua dignitate auctu in cupiens, noua Seba-stocratoris eunt auxit δc sic Caesari praetulit: Et idem Caesar tamen si Desipolae nomine ornatus finisci , Aefratribus de generis imperatoris praescrebatur. Hac pariter ratione Principes Regij sanguinis in Gali aomncs alios praecedunt, quocunque titulo aut ossicio fungantur; sic ctiam ut silccedundi ordo inter hos servetur: felon leur Hyrede con anguiniterquam in rem cst expressa Henrici III. constitutio in Comitiis Ble sensibus, ann. i 176. Vide Thuanum lib. V7. non. I s 6 r. de lib.6 i. de Goldastum fib. I. βου- c . L . num. q. Quare 3d inter Parcs Frmciae,qui Rcgij sanguinis sunt licci posterilis in cum ordinem cooptati,alirs prius c,
optatis praeseruntur. Exemplum in Mumpenseri qui solemni placito Curiae Parisiensis, A. D. l I. praelatus suit Nivernensi; sic ut Mψmpcnscrius rosas , quas
49쪽
Pares Senatoribus Parisiensibus otiarre solent, obtulerit : de quo vide Lb. 29. Historia, quae sub L lcar, Episse Mocnsis nomine prodiit, & auctorem libelli qui inscribitur Antiguis a id, au premier ume des memoires de la Ligue pag. Π, Et de facto tamen in sacris Hemici II. ann is 7. & Francisci II. ann. 1 19 Claudius Guis anus priorem locum occupauit, quod prior inter
Pares numeratus sui sic t. Sed de ann. issi. Gui sanus filius eius se inter Navarrae Reg. de Mompeia rium interiecit : ut idem memorat pag. 961. Ergo in Callia ex illa constitutione Henrici I II. inter P sincipes fanguinis nullo Dominiariun rc spectu, nullo Patriciatus
antiquio is, nullo Oiscij, sed secundum praerogativam. sanguinis praecedentia iudicatur. Adeo quidem , ut Cardinales Principes sanguinis Regij praecedaiat alios Cardinales , cuius quique dignitatis fini, cx eadcin
semper constitutione. Clim tamen ante eam constitutioncm aliter observaretur t qua de re Rupanus des
cepto si actus talis sit, ubi offici j ratio tantum habea-
ce, lib. 7. cap.d ι rog des Princis dus d. p. sos. De filio quoque Electoris an agnatum ciusdem prosapiae natu maiorem praecedcre debeat, cundemque lincae suae caput, hoc cit in regimine Principatus constitutum, v. Lelmaannum Chronιci virensis, lib. L. cap . & Goldastum, tis A. Senioris cap. l6. num.7. Ita tanti ni porrbspes haec δί expectantia sita cccstionis attenditur in Gal- . lia inter Principes sanguinis Regij, ut repraesentationi locus semper siit, de iic ex propiore ad spem succcssi ius linea natus aliis quantumvis gradu vel aetate propioribus S familiae suae capitibus praeferatur. De quo cum antea dubitatum fuisset, & extarent exempla in utramque partem, quae Tilletus du rari des Gransside France. Veses Barons 9 Dirs de France,&c. des Princ
50쪽
C, p. I. de Sumantia Dignitatis. 33
du suri dc quo inst. thoi 6. profert, i cs tandem ita dc- finita fuit constitutionc Henrici III. de qua sur. Idque ipsum obtinci etiam inter nudos Nobiles: de quo Rupanus des Pariemens ib 7. cap. . pag. ios. Imo de filius secundo genitus Regis, vel frater Regis palmis suis praesertur ex praedicta constitutione R. Henrici III. cum antea patrui praeterrentur ex constitutione Philippi Longi ann. I 3l6. & exemplis comprobat Tilletus des EaronMo Patra,fi 3 3. dc Rupanus des Pariemens lib. ' cap. rang des sis pulsines cysteres des Rose de France. l. 1o9. In Gcrmania vero an S quando is es seu expectantia propter succcssonis legitimae inter eiusdem
familia , scd diversae lineae Principes attondatur, quando majoritas,id cit aetatis praerogatiua, cXpresso opere disquisivit Goldastiis , quod Senior siue de Maioratu ita- scribitur: Videatur cum primi S cius lib. i. ca . II. ππ. lo. o cap. io. H. 23. 24. o lib. 3 cap. .6.7. SI alia vota aulica de praecedentia senioris in familia Saxonica : in his Matthaeus Vach rus afla: S. ad 36. dc quo ctiam . . ib. i . vide & Colerum de jure Imper. Germ. num. 69. Et hactenus de duobus titulis verisque radicibus praece-dcntiae. Sequitur icrtia.
III. Praestens 'forma, politeuma, seu pari
Reipubi praesens, o qua: hodie num durat, spectanda est, Vt inde Veteres Causae,
merita & tituli pra cedentiae Principum de
Rerum publicarum arcessantur: &hactenus antiquitati standum ; neque ad Vetulliorcii L. formam & statum ultra assurgendum Veni