Legum delectus ex libris digestorum & codicis. Ad usum scholae & fori. Accedunt Singulis legibus suae summae earum sententiam brevi complexae. Opera d. Joannis Domat, qui easdem leges methodo genuina disposuit

651쪽

LE a DL DE 'e Tvs LIB.L.πiet. XVII. . Inse dubia benimiorem interpretationem sequi, non mi nus instius est, quia tutius. L 192, 3. I .. εχ γίου u- CXLVII. Quod sectum est, cum in obscuro sit, ex etiajusque inηρ ψ sectione citiusque capit interpretationem. l. I 68. I. '' . CXLVIII. Is damnum dat , qui iubet darer eius velo esistim dat qui nulla culpa est, cui parere necessest. l. I 69. V. s. l. Us7. f. r. sub t mnes ' CXLIX. od pendet non est pro eo, uas sit. l. M s.f. l. ,Gἡῖ- . CL. . Factum a judice, quod ad ossicium ejus non pert1net,

ratum non est. l. 17 ..

Mn stat , CLI. Nemo ideo obligatur, quia recepturus est ab alio, qtiod praestiteriri l. i7Iι . in contrahenda venditione ambiguum pactum

CLV. Cim verbum t, lege invehitur, eis non specialiter de fructibus additum est, tamen etiam fructus sunt testituendi. l. IT . I. CLVI. Unicuique sua mota nocet. & in duobusteis promittendi observatur. l. 17 .f. 2. imis nitu νrsN CLVII. Dolo facit, qui petit, quod redditurus est. ruendum. I. I73. f. s. Non rounamus CLVIII. Quod quis, si velit, habere hon potest, id

post repudiare non potest. l. I7q. f. I. t . . . ' CLIX. Non debeo melioris conditionis esse, quam auia

QVt zr z -ὲ in me transit. l. I7s. 3. I. V. s. . , 32Ο. Qui in jus dominiumve alterius succedit, jure ejus uti

CLX. Non est singulis concidendum, quod per magistratum dubi ce possit fieri r ne occasio sit majoris tumultus faetendi. I. I75. CLXI. Nemo videtur dolo exsequi, qui ignorat cau-

Mi m. id tam lI. od Lalteriu5 solvitur, pro eo est, quasi ἰpsi selutum esset l. i8o. CLXIII. Si

fiunt, relinquitur ne Ueant. Perbo, restituas . veniunt c,fructus. Sua mora cuique

652쪽

CLXIV. Etsi nihil facilὶ mutandum est ex Elcnnibus: Ex re tibi tamen, ubi aequitas evidens poscit, subveniendum est. l. I 8 ue. CLXV. Vani timoris iusta excusatio non est. l. I 8 . ramia timor non ex- CLXVI. Impossibilium nulla obligatio. l. I 86. - Qua: rerum natura prohibentur, nulla jege confirmata '

. CLXVII. Nihil peti potest ante id tempus, quo perre- Ante te uiteti rum naturam persolvi pessit. Et cum solvendi tempus obligationi additur, nisi eo praeterito, peti non potest. l. i 86. CLXVli I. Si quis preonantem uxorem reliquit, non re νδ vidcturiinpliberis decisiis . l. 18 . . l. ' CLXIX. Ubi pugnantia inter se in testamento juberentur, Pugnantia in testa

neutrum ratum est. l. I 88. memosimul ruunt.

CLXX. Quod evincitur, in bonis non est. l. Iso. ΣVicta in bonis non. CLXXI. Neratius consultus, an, quod bencficium da ,, re se, quasi viventi, . Caesar rescripserat, . Iam defuncto det apris s. ι n. disse existimaretur ' respondit, non videri sibi Principem, quod ei, quem vivere existimabat, concessisset, desuncto conccssisse: quem tamen modum esse bencficii sui vellet, ipsius a stimationem esse. l. I9 I. CLXXII. Ea quae in partes dividi non possitnt, solida sngulis hercdibus debentur. l. 191. ιρ η πιυota ura. . CLXXIlI. Qui pcr successionem, quamvis longissimam, Heredesh-Llum desuncto heredes constiterunt, non minus heredes intelli-itere i μην. guntur, qu m qui principaliter heredes existunt. l. I94. V. f. de verb. sign. l. 66. CLXXIV. Expressa nocent,non expressa non nocent.l. I9s. προ- , πρηCLXXV. Privilegia quadam causae sunt, quaedam peris Vitigia aua νεinae: & ideo quaedam ad heredem transmittuntur, quae cauta coharent, ia heredem sunt: quae personae sunt, ad heredem non transeunt. l. I96. tra eunt, non qua

CLXXVI. Semper in conjunctionibus non soliam, quid i liceat, considerandum est: sed & quid honestum sit. l. I97. hstim Ilia L 'V. s. l. 44. spectari debes. CLXXVII. Neque in interdicto, neque in caeteris cau- Dolus tutoris ivisiosis pupillo nocere oportet dolum tutoris: sive solvendo est, sive non est. l. I98.

653쪽

mmu Gquitata recedit. In ιestamentis ab mirio 1 tilia murmvalesviri. Regula omnlrperieuiosa. Sibi imputet qui fua eulpa damnum sntit. Minus actio quam

In nostris qua obligamimus domisnam

exercemus.

Non desiit habere M uunquam habuis.

si 8 tanυM DELvcTus, LIB. L. TIT. XVII. CLXXVIII. Quoties nihil sine captione investigari po test, eligendum est, quod minimum habeat iniquitatis.

CLXXIX. Omnia, quae ex testamento proficiscuntur, ita statum eventus capiunt, si initium quoque sine vino ceperint. l. 2OI.

Quae ab initio inutilis suit institutio, ex post facto com

valescere non potest. l. 2IO.

CLXXX. Omnis definitio in iure civili periculosa est. Parum est enim, ut non subverti posset. l. 2o2. CLXXXI. Quod quis ex culpa sua damnum sentit, non intelligitur damnum sentire. l. Lo . CLXXXII. Minus est actionem habere,quam rem. l. 2Ο4. CLXXXIII. Plerumque fit, ut etiam ea, quae nobis abire possint, proinde in eo statu sint, atque si non essene ejus conditionis, ut abire possent, & ideo, quod fisco obligamus, & vindicare interdum, & alienare, & servitutem in praedio imponere possumus. I. 2os. CLXXXIV. Jure naturae aequum est, neminem cum alterius detrimento & iniuria fieri locupletiorem. l. 2o6. CLXXXV. Res judicata pro veritate accipitur. l. 2o7. CLXXXVI. Non potest videri desisse habere, qui numquam habuit. l. 2o .

FINIS.