Lilium francicum, veritate historica, botanica, et heraldica illustratum. Auctore Ioanne Iacobo Chifletio, equite, regio archiatrorum comite, & serenissimi principis d. Ioannis Austriaci medico cubiculi primario

발행: 1658년

분량: 158페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

Flos Laeta rubeus in area argentea, quem Florentini hodis ferunt pro publiso Insigni facit ut cogitetur eos scutum Lud habere a Carolo Magnoires ego dubito, an ipsemetii L. II 4 O- Raa genarit. Sed de origine scuti Francici alia loco agemus. Lib.d. Ioannes Hollandem priori assentitur Capaci sententiae:

sei: i. Florentia in Thusia habes pro Armis Insignibus uis, NuM

Lietis Mai quibus Armis donat s honestata fuit anno Domini M. C. LX v. a arias Comite Andegavisa Prouincia, ce nomanis, fratre D. Ludovici Regis Francorum. tum quia Carolus benignouerat a Florentinis receptusi tum quia ab tydem auxilium acceperat s fauorem, cum ad Sicilia expeditionem proscisceretur. Sed neque illa sententia de Carolo Andega Lib. 1.e. iovensi vera est quia diu ante illum Florent cudebantur Flo-

An. D a rentiae. Villanius anno M. C. LXXXII. gora correa amo

netis argento in Firen , che si chlamauam Fii Rama, di di-Lib ι - 14 nari citctum. Anno deinde M. C. L. I mercadanti di Hren 'Τ' per onore dei commune, ordinarono colpopolo e comune, quesitates moneta soro , he prima si balteua moneta Sargento di, D. inari tino. Ed aliora si comiscio a baltere a suo moneta de ne oro di xxiv. canatii, e chlamosi io Ri NiD'o Ro Signa deicide illius monetae sic describit Villanius: Di et parie S. Id ANNI s . e delastra, det lato det gigno, Lib. 3.de FLORENTIA Gerardus Ioannes Vosmus FLORENus, nummus aureus, PRIMI T v s a Florentinis cinus, ac piosa s

hiso. Annuatim debent praesentare ad Cameram Papa unum Mari motinum, hoc est denarium aureum, qui bene noscitur a Curia, est minoris, quam paruulus FLORENvsia Florentia. Addo insuper, Lilium Florentinum non conuenire cum Francico istud enim aureum est in arca caerulea , illud coccineum in solo argenteo. Francicum praeterea nudum est

atque simplex Florentinum est apertum es novi cum suis iudiculis, clauulis, qui in Francico non apparent.

112쪽

Ioannes Pierius, qui de Carolo Magno plane silet, sic lo Li I quitur: metit ira non immerito mire Imbeas viri ' ' 'ses a Flore FLORENTI A nuncupata ut re qua tam forma, quam situ incomparabili rerum omnium amoenitate, FLos si tortu Iralia. Eodem sensu Iulius Caesar Capacius, perpe Lib.:tic. iram adductus a Tristano LilciGLi, ymbolo dentilleebeta, operticolor opertiformae se percio Susis Persia, alligia mento et Re erada Persiani Alamata CIGUO. Di modo uenon fenca, ione daquesto more,edella piOREN per u is in . Me igitur sententia, Florentinorum parma cum Flore,Vocalis est ex nomine Ciuitatis exortari ut ex Regnorum Ca- steli. e Legionis ranatae appellationibus prodiere scuta Castello, Leone, & Malo granato in lignita. Alterum Tristant argumentum a meipso desumptum Q. 34

est Choetiin, ait insua Anastasi Capite nono, nobis exhibes, A γ' mistum Principem C, Mois M sedentem in secreto Ustori , cui Licii flos admotus ectatur in summitatex mctatbris distincti, ac tessenti elut praecipuum illius aut1 bolum. Siccine imponi plebi, Tristane vernaculis tuis paralogisimis, ensem meum de illo Caroli Magni consistorio aperui meis hisce verbis, quae tu reticeias tempore Pal. i o.

delineata fuerit hac et ij taberi Andicat rhos i Lii in

summis cancelgis depictus, qui Hendii auum Philippi Mugusti

Regis, quo LILIA, vin cfunt, carpere a Rancis imparido existimem, abellam hanc e vetustiore, Carolin acuuaba expictam, sed a pictore adiectum tabum, quod eius a te

apud Francos iam receptum erat.

Exhibet tertio loco Tristanus, ex Gazophylacio Diony P. ssano, sceptrum aureum Caroli Magni,quod insigne Liliis est, Ic inscriptum sannis varolusi magnin ytalia. roma galia germania Characterum sorma ostendit si quioris aeui opus esse: nam aetate Caroli Magni, Ludovici Pij 8 Caroli Calui, hoc est octauo nono saeculo, qua-

dratis

113쪽

98 LILIUM FRANCICUM

ratis litteris more Romano adhuc cribebatur. Insuper, Lib. vi Petres jin L ectanter conuicit eos,qui KAROL.M,Pipiniflium, ' ιό usurpasse Magni cognomentum arbitrabantur Neque Carolus S marib, Sancti dignatione donatus est priusquam in Diuorum ca-

ctum est ergo a Dionysianis Caroli Magni sceptrum, non quod eo usus esset Carolus sed qubd imaginem praeserret Caroli in Diuos iam relati iaculo duodecimo inclinante; qtio Liliorum decusa Francorum Regibus Capetianis iam

usurpatum fuerat. Ceterum, ut alium quoque nodum gratis exoluam Ni p. ii colaus Alemannus, in Dissertatione de parietinis Laterar nensibus ab Eminentissimo Francisco Cardinale Barberino restitutis imaginem exhibet, quam Caroli Magni esse existimat, ab Ingoberto quodam cius Scriba,Bibliis marsu exaratis praefixam Sedentis Regis effigies est, cum SCEPTRO LILIATO, M CORONA item L PLI Is ornata Vertim quadrati ceptri forma longe diuersia est ab aurea virga, quam Carolus Magnus pro sceptro gestare solebat. Nec picti Regis vul-

C p tus, habitus,vi corona, respondent musiuis Lateranensi-R buc, &S. Sulannae, in quibus Carolus Magnus sua aetate expressus cernitur cum corona radiata. Imago illa ab Alemanno edita, meo iudicio, est Caro-Ah. iis, lici AndegavensiS, Siciliae Regis anno M. C. Lxv. cuius statuam diu iacentem dc saxis obrutam, ac postmodum anno M. CCCC. LX XXI. a Matthaeo Tuscano erectam acuta In sicilia stitutam, profert Philippus Paruta, una cum eiusdem Ca- toli nummis liliatis, qui sunt inscripti: CAROLvs REX, SENATOR URBIS.

Opponi potest, in Vitari actibus Ludovici Pii mentio-

114쪽

EXERCIT us praeclarum ac militare munus, ab officio Scribae, seu amanuensis, quae fuit Ingoberti, qui iussu Caroli Andegavensis heri sui Biblia manu sua pinxit re exarauit, seque natione Gallum, ob nitorem aequalitatemque scriptionis laudauit hisce versibus: IN GOBERTus eram referens e SCRIBAMelu, Graphidas Aufio mos quanssuperansi tenore. Errori aequivocatio causam dedit. Facile est in antiquis labi, Scinum Ingobertum antiquiorem semere pro alio recentiore Ingoberto rac similiter unum Carolum pro alio Carolo; praesertim ubi nullum nomen , Consul nullus est adscriptus , qui tempora despersonas distinguant. Vnde est,qub multa sceptra , gladij, S coronae in Germaniarac Gallia dicantur esse Caroli Magni, dc Caroli Calui, quaesierunt Caroli IV. N. Imperatorum , vel certe Carolorum de stirpe Capetina Franciae Regum. Ad extremum respicit quoque Carolum Magiam isthaec obseruatio Rudolphus abs purgi Comes qui postea fuit Imperator a Carolo Magno linea seminina o tum ducebat cumque videret, Ludovicum IX. Franciae Re rem , cuius empore florebat, Liliis uti ipse quoque sparsis Liliis sigillum decorauit ac si Lilia apud Frgiacos Regalis Maiestatis symbola suissent iam a temporibus Caroli Magni.

115쪽

ignorationis S uporis. pQ D. . De RiMA Tristant obiectio generalis est neque ne- cessarium duco verba eius ad seire,quae desumpsit ex Ioanne Tilleto Λ quae Papirius Massonus sic L; , Latine vertit: i Li nostris Regibus ab Regno

condito placuisse,argumento erunt, e gies CLOTARIII. Clo- doueogeniti, qua in eius tumulo Suessione visitur, calceum LI-Liis astersa CDiLpERi Ciflij effigies ad Lutetiam in templo Germani, sceptrum manu tenens, in quo est Lia is Mura I-GEBER Tvs in templo Medardi, amictus tunica LiLIATA: CAROLI SIMPLICis tumulus Perona in de Furse Udem consti- Lib. r.e. acuur. Ad illa vero sic Saninarthani fratres suta sepultana illa non identur se alia antiqua, Fauchetus illudis dubium vocat. Haec sunt autem Faucheti verba Errasse tuit Tillitus in ULLI FLORigvs , quos se vidisse dicit in imaginibis Regum Merouingorum quos enim in Regis C UOT ARis cal

sione sepulit, molusis calcarium confuse perstersa est. De Caroli Simplicis tumulo posthaec agemus. pie. 1. Altera Tristant obiectio est Superesse in S. Dion si ni grum marmor, quodclaudit tumulum s arcam sepulchralem DAGOBERT i cui modo antiquissimo insculpti sunt triginta duo

LILII FLOREs i u marmorfelicite eruatum ex veteribus ruinis admotum huic monumento per Sugerium Abbalem, huius partis Eccis uinctauratorem. Quihus scripturis probas, Tristane Sugerium Abbatem admouisse marmor illud lilia-An. ia , tum sepulchrali arcae Regis Dagobertiὶ Sugerius enim libro toto, quem reliquit de rebus in administratione sua gestis,

116쪽

recenset opera quae struxit, vel ea quae reparauit in templo S. Dionysij, de nullo Regum epulchro a se vel instaurato vel ornato verbum fecit. Et quod ad Dagobertum. Regem attinet, solum ait Nobilem Cathedram eius antiqua Lib. r. mm disruptam reficiscimus. De tumulo eius nulla men 'S'i' 'tio ut ego non credam facile Dagoberium,statim postquam mortiuis est, iuxta Martyrum reliquias sepultum fuisse. Vulsonius Colomberius: Inter Chrisianos elapsisunt anniplus Cap. s. quam misi ducenti, antequam stus intra Scclesiam adiquam fueriisepultus Philippus Morelliis Burdegalens : Longo Cap. D. tempore nutas sepebebatur in templis: Sancti eo honore primi sunt assecti Petrus Beccanus in Aquisgrano Obm non in .s. Ecclesiis sed in armeteridis sepultura donabantur fideles cau- . Iumi eras, ne in Ecclesia mortui septarentur. Imperatoribus tamen, Tegibus Principibus datum est CuRs TEMPORIS, et intra Ecclesiam sepelirentur e nam ipsi principis extra templa humari solebant. Exempla in Oriente Chrysostomus Homilia, Qubd Christus sit Deus constantinopolinis Us NOSTRI magnamgnatiam putant, nensi prope Apostolos sed

si vel extra eorum EsTIBvLA, corpo suasepeliantur,mnis Piscarorum Osfflari, Sanctus idem alio loco Isiis DConstan suon. tinopoli CONsTANTiNvM MAGNvM filius eius ita de-rii'

mum ingenti honores a secturum existimauit, si eum in Piscatorisv EsTI Lo conderet Exempla Romae Paulus Diac

nus de Honorio Augusto, Arcadij fratre Apud urbem R Ubε mam vita exemptus en corpussi eius iuxta B. Petri Apostoli in Mausu epultum est Nicephorus de Theodosio Iunio Lib. i . re e do in paterno monumento Romani lapidis repositus in, P. in dextruubsimi sanctorum Apostolorum templi porticu in qua porticu, eodem lapide, pater quoque ARCADIvs. mater

EvDOXIA , nec non auu THEODos ivssi sunt Atrium Basilicae porticibus instructum erat. Baronius ad an 'num D. LXm Velis obstrues, hactenusperseuerasse veterem An. .

117쪽

mfumi ne in Ecclesiis corpora defunctorumsepelisentur. sanam rum tantummod Martyrum vel Confesoru epultura Ecclesia tunc temporis seruaratur. Hinc pluribus Gregorius Papaepinosis admones summopere cauendum esse, ne in ea qua dedicandasores Ecclesia, aliquod corpus hominis cuiusliber lices

Chrisiliani humatum esu. Alia exempla Rorrue Leo Mar-Lib.,.e. s. sicanus in Chronico Cassinensi, de Othone II. Imperato 're Romam rediens, eodem tempore defunctus est atque in labro porph etico sepultuae, i ATRlo Ecclesia beati Petri Apostoli, introeuntibus in Scclesii ipsius paradisum ad ea

Lib, 3 uam Dithmarus Episeopus de eodem Terra commendatus ad N TRoi TvM Orientalis paradisi domus S. PeIri, cunctis paterfidelibus. Sic etiam de Elgaita Roberti Ducis X re idem Marsicanus. In Ecclesia paradiso, ante Bassicam Petrio soli, tumulari orauit Paradisus, Francis dicitur Paruis templi propylixum est, vel subdiale, vel opertum. Baxo Exempla in Galliisci Ludovicus Pius Imp. ad Hildui- Κι. num S. Dionysi Abbatem , de Pipino Rege Francorurta, auo sitiori uanta se lumilitate ANTE Liui N Basilica SS.Mart rum, defundo ipsius vita curriculo sepeliri praeceperit, tituti uiam ipsius conditori pinnotescit. Cilesius Vrbanus II Papa, qui sedit ad finem seculi undecimi, : in is ad Guillelmum Comitem Tolosanum: Quia te sancta, anum i φ ia apud Tolosam omnino Ecclesiam diligere, honorare accepimus, tuis assenseum precibus, tua religionis deuotione concedismus, quatenus tibi tuas progeniet illo Cimeterium combuas, benedic acias. Eodem Laeculo Vesontione, liberae Burgundiae Metropoli, coeptum est Coemeterium in ima naui Ecclesiae S. Stephani, ubi sub lumbis humilibus octo Comites Burgundiae sepulti iacent. In vestibulo templi Cister- ciensis in Ducat Burgundiae,sepulti sunt tres Duces seculi duodecimi nempe Odo Primus, Hugo Secundus, Scodo Secundus. Iam

118쪽

Iam reuertamur ad sepultiiram Dagoberti Regis de illa S. Audocntis in Vitari. Eligij se ortuus er Rex magnus, inclytus DAGOBERTus, sepustus in eadem S. DionysijB Asini GA, sub arcu in latere dextro Audocnus sepultur locum singulariter non designat , de quo etiam late Her-

moritur, insuburbano Parisiaco P M o AsTERio S. Dio-vsij sepelitur Albericus quoque indefinite Obj Rex DA AR co BER Tvs qui multa bona contulit Ecclesia sepultus est Apuo S. Dio NYsivM Parisiis Basilica antiquitus tribus constabat partibus; nempe Atrio, seu vestibtilo, quod arcubus Sc porticibus instructii crat, Aula deinde , quae nauis erat; tum Sacrario, seu adyto, ubi Altare, Ciborium,ac Sanctae, sanctorum Basilicam S. Dionysi a Dagoberto constructam, suum habuisse atrium constat ex ipsius agoberti praxepto, ubi Has quasdam confert Matricularidis Ba Ches Anca Domni Dionysij, qui in prafata BAsi LICA, EATRlO Gala. eius deseruiunt. Aimoinus Floriacensis, apud quem legitur,' - MDVoberti Regis corpus, conditum aromatibus, sepultum fuisse in Ecclesia S. Dionysi, in dextro latere sepulchri illius Martinris; multis locis librariorum Culpa interpolatus est ut fuse demonstrauit D. Ioannes Lannesus, Theologus Parisiensi, vir felicis ingenij, &έξmentorum euersor accura tus, in Disquisitione, qNam reccns edidit, de charta immunitatis S. Germani Monachus Dionysianus , qui scripsit gesta Dagoberti I. Regis, quem Andreas Chesiaeus Dago Tomo'. berti Regis aequalem existimat, longe posterior fuit laudat'i' 'quippe chartam vETvSTI SsIMAM, quam B. Audoenus scrimen, Audocnus ipsius Dagobeii Regis fuerat Reserenda C p 63 rius , priusquam fieret Rhotomagensis Episcopus anno C. Lui. Vnde charta eius verustissina saeculorum An . o.

aliquot antiquitatem superabat. Si erius, S. Dionysij Abbas, libro de Consecratione Ecclesiae a se aedilicatae,& translationa

119쪽

pit. ιι, latione corporum S. Dionysi ac sociorum eius qua assi ut 337 sus seco mota non fuerant 2 facta anno M. XL. in quo meminit primi Ecclesiae sundatoris Dagoberti; de illius tumulo, iuxta Sanc torum Corpora Constituto, nullam mentioneni Lib. ii fecit. Villelmus Armoricus denique afflirmat,corpus philippi Augusti, iuxta Dagobertum fuisse humatum cisthaee

sunt eius carmina:

Inde iterum tenduntsancto cum corpore susum

Giaudeas ot sanctus Dionysius hostile tanto

Fulges in Angesea, ductore receptu eodem. Doublet. Atqui Philippus Augustus sepultus sui retro altare S.Tri-hb' ς ' nitatis, ubi erat principale Regum coemeterium , postquam intra Basilicam sepeliendi corpora mos inoleuit.

Ea sunt, quae me inducunt , ut credam, Dagobertum Re-Au. c. . em re iis fato sunctum, in atrio Ecclesiae Dionysianae,u ' quam sundauerat, sepultum suisse, Lusii in Ecclesia tunc An. 113. recepto transtata dein Bisse eius ossa, Sc humata retro

Doubire altare S. Trinitatis, ubi adhuc iacebant tempore Philippi::ζάι, Augusti ultimoque sub ipso maiore altari recondita fuissemio S. Ludovici, tumuloque Liliato cum aliis decorata. Tertia Tristant obiectio est, de tumulo Ludoviciiij, P g. s. Regis N Imperatoris, Qui Metis extas, ait, cum arca epunc ali, ex marmore pario, constersa Di Lars nec non incubantestatua, cuiussceptri ac terium Aquili Libo bipartitum Lib. i. est. Nithardus de Imperatore illo In insula quadam iuxta R ες untiacum, xii GL Iuli obuia quem rogo state eius. Episcopus, atque Uschicapellanus eius, Metis, cimmtesua, apud S. Arnu bum congruo honore sepultura traddis Marti-L: 'ius Meurissitas, Madaurensis Episcopus, de Ludovico eo- Fg dem ex S. Arnulphi schedis fiorpus eius Tistis ciuimtem,

in Busirica S. . tilphi confessoris honorifice sepultum es im

120쪽

CApivvLo. Postea cum Ecclesiasitfabricata de novo, tune a monachis fuit positum in plaga innas iuxta astare B D phani Protomartyris Cis in qui locus est proximus sepultura ligardis Regina. Loquitur Scriptoralis de corpore Ludovici Pij, primum sepulto in Aula Capitulari, ac deinde

in alium locum transsato; de extante monumento in iacente statua, nullum verbum. Facta est autem illa Ecclesiae

S. Arnulphi noua fabricatio anno M. CC. XXXIX. ut ne imi as,.

probat laudatus curissius. Qia' saeculo, vel proxime se L h quenti, erectum existimo Imperatori Ludovico tumulum Liliatum is quod vehementer urget Aquila illa biceps dimidiata in summitate sceptri. Namque in Imperatorum Occidentalium fgillis authenticis visi non est Aquila, vel uniceps , vel biceps, ante saxulum decimumtertium Clypeusiriderici I. Imperatoris, qui obiit anno M. Coedi v. P ' μ'

visitur in Ecclesia Vestmonasteriensi, murali lapidi inci-zzi sus cum Aquila simplici, non bicipite. In sigillo Caroli IV.

Imp. apud illesium , a dextris est scutum cum unius capitis Aquila a sinistris scutum aliud cum Leone Bohemico pactum est postea, ut uniceps Aquila esset Romanorum Regis biceps, Imperatoris, ut in si illis Caesarum Αustriacorum videre sit. Quarto loco producitur a Tristano ramulus Caroli Cal PQ Mui Regis' Imperatoris, qui situs est iri medio choro Ecclesiae S. Dionysij Statua eius incurva, aquit, iacet ismato aereo, quod LILII LOII 5v s res sum est riuatunica, chlamys corona, foribus ijsdem ricori ant Excessit e tuis anno DCC Lxxv II transtatus Hercessis ad istud regase M

nasterium, septennio DRquam viuere desisse Hospitem in Francica historia se ostendit Tristanus, m dicit Carolum Caluum a vi be Vercellensi ad Monasterium S. Dionysii

fuisse transsatum. Mortuus est enim Carolus, transito mon Antales

SEARCH

MENU NAVIGATION