M. Antonii Mureti Scripta selecta ed. Johann Joseph Frey

발행: 1873년

분량: 231페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

quae dam id ora poterat. Hae amat videm et a se mirifie homines onarum artium serentia xeultos; sed in m omitas damno est. Dum enim omnes blande excipit, eum ommbus humano colloquatur, iacilem so atquct obrium ommbus praebet exedas quidem admarabiles amoros sui; sed a tam multis gratia Ipsin ium sntibus perpetuo obsidetur, ut ei a ad curandum orpus satis temporis rupersit.

PM quaeris Ego qui quotlilio eum illo ut Erostri taurus sermoaribus h M aliquos rana1gsis eoi, Minerain mino in Inim iustinati m lini tisi H d latus vado or Sina e mussanda sunt; mu tamen semel in tuum hominis amicissinu sinum effindisevi , uians in o aliquid levatiora fore. Nunc in ana venio. Quod tam stepe in m mstolistius tianque honorifico Upollas gratiam habeo, is

rideo, is multo plus amori quam iudicio obuore. Sed hoc ipsum non minus iueundum est, sentire meis te unae MEM. Quod umo prael re scribam, ndulo eo, nisi foris uni seu V1s, me ho mino, si Deus volet. xpligaturum publieo libros Politi- eorum Aristotelis in quibus deor Oh navatum operam et multa ab aliis intὐrpretibus non animadversae dieturus. oe se puto malle quam quid i bello aut paea digatur e quae erus generis vulgo

72쪽

IST. LV. LVI. LV.

DEI GRATIA POL ME REMIN. M. ANTONIUS MURMI

S. P. D.

Nihil in vita aut optabili in au honorifiesistitis mihi contingor potuit, serenissime Rex, quam ut homo sique ingenio sque do in praetor coteros praesinus, amplissima et honestissima otidico proposita, α Maiestate sua in Gloniam vorarer . Quo Di ii reo: Vorale

73쪽

equidem orire cupiebam, non tam privati ommodi spe, quam mirifico quodam studio incensus vid findiae venerandi ominus eum vineipem, qui solas hodio eonfirmia ustus dictum hominis sapiantissimi i): tum denuo beratas cisituras fore, --t 1 osophi regnormi resyes hi ci risitur. Sed id eum ita estpersm ut nihil unquam cupierim ardentius, cur siue s non potuerim, Regia Maiestas tua ex Ioanno Zamoscio Secretario suo intelligat ); a qua supplex peto, ut ne proptorea odignetur m in suorum numerum adaeribere, neque iniquo antino ferat mo, dum vivam, quibus unquo modis potero, si loquendo et geri hendo, quantum Regiae ipsius lila rati ixti debeam, profiteri a praedieare. Deus Opt. Max Regiam Maelestatem tuum rebus ominus fiorsutissimam quam diutissime serves Romae Kal Decembr. MD XVII.

Praeter spem sit piationem meam Meldit, ut, cum inter me et Iost uem amoscium, spreuissimi Regis seretarium, omnibus propo de rebus convenisset, iamque me ad iter accingerem inua is uelanimo et emitatione totus essem, subito osse 1 desii ut sorius motissio inaesimus proieetionem mestin

, Platonis. De republ. V pag. 473.

74쪽

prMditos monendum euraverit, ne cures discederem; in curas sors, ut o in urbe deteriori ondbtione es som, quam quae mihi in Polonia deferretur. Quin etiam ad quingeniorem a. areOrim numorum stipendium, quod mihi iam pridem eonstituim erat, statim daeonios adsies iussit, mandavitque Datario suo ), primo quoquo tempore quoquo modo effieoret, ut aliundo mihi reeonti aurei numi quotannia penderentur. Ea r laetum est, ut eoaetus sim s- ponere onsilium, quod ceperam, veniendi ad vos: a quo, ne vivam, si me aliae ulla res quam summi Pontifidis voluntas atque auctoritas abduere potuisse Interea, etiam Manio ma laedo omnes vident quantum serenissimo ac potetitissimo eo Stephano, quantum tibi, Zamosei larissime, daboam. Vobis enim, nisi plane ingratus sim, hine tam iugulentam sertisaerum mearum accessionem Meeptam seram neeess est. Quare, dum vivam, me ut mus tam tum debere rutear oportet, quantum ab homine de-

ri homini plurimum potisti os etiam Muru etiam peto, ut mihi eruam a semisissimo Rege -- pedish tibique persuadeas, is ullum erupus inquam eveniat, ut me vitam id in vel pro Maiis in ipsius, vel pro tua, et ruris o Minosci, dimisi iti Ise in

me exponere op teat, nemini me concessuruin,

etsi id promptius aut maiori animo iaciat. Vale.

75쪽

et pra Matione aliorum aere mus, neminem in M, que hae in arte eo arrere, nedum anteferre debeamus. Quod uaque ae de dignis' minibus iam pridem infelie Me- , non te senibus consilium N eoisse redwundi in hae lae et in iis, quod vitae reliquum est tm Uendie rum te, ' vis senarum M scinati uti nostri, eae omnibus nominare et a Triumviris eo in re sis ueras a Menon dubita rimus no fuerim δε--.que se ad μα- V --, qui Romae rei, cris heros eique, ut de hae re tecum mi nem in durus .

76쪽

oersi quum primim nobis signimare ne graveris Nam illud humanitas inquiaris tua et Inimit tilla vitavi praeclara niNiri commmius in rogare quidem nos patim , - e deriderio nos, tam honesso et

in tam liuerorum caussae vel audi deniquo et moriae uae deesse Quam ut summam iam Ustus es, uilendesore in magis amen novae in dignitalis quasi κε eis Eustratu, sturae ad omnisi Dis eum 4 uni tibi diuina riadum sorte des Ma

e conse rus, sed umeri communis ot wdummodo cum doctis inis μιλ- - viris. Me vero latis, quae minus to et p----- furinore te ma-bit, uti ire a rebique m siesoriae tum imsimis tris hi omnes dia Auntiis. Sed inde re De mus, qui ad era e incitemus, ad pura . se te inflammatio esse nouimus. Studium profecto sti--- et desiderium fui nostri his uteris p rapicies. Cui destiario si mentus evo erit, iugue emista 'stissimi adsentus ad nos tui nobis em maneris osti apud Trium os muro non sumus dem uri es, Metri niationis nostrae preces, si quia titilitus reii , tua se lae Murina apud iros prudentissimos e litterarum oemantissimos poteruns, novi mom- illvin

77쪽

OOLENTIM M. ANTONIUS MURETUR Tortio Idus lamini, eo lium advesparascere accepi liueras sistras, hoc es eo ipso die, quoia bini publici, qui istis diabus lune Venetias mini iter ingressuri omni quo Gotum est, ut si iam respcmores non potuerim. Postii dis autem eius diei eo en i Muin ensima, ct ex eo emau, seerem, num iu in mandatis habuisse in do de qua vos ad in aruantis rus echoauu Mentissimo seripseratis. Navi quidquam ad sociale M Triumviris ut a quoquam alio seriptum esse. Ex quo facilla intolligore potestis non tantam h inhonestissimae voluntatis vestrae raetionem, quantam par sera omnino auto video rationam illam tradendae vera sto solidae Iurisprudentiae, quae hodie in Galli viget, Itwli non plaeera etsi ego quidem in hae urbs, eum libro Digestorum interI retarer, multorum studia omino eram ianiqu illud con-R utus eram, ut Iorique istorum, qui magno fastu illas, quae vos morito versamini, ineptias Oeent,

soli in Golis relinquerentur. Itaque quidam exris dierunt Pontificeri ae eum eo egmini, ut ne me invi docendi iuris rationem tenere Me reo ;D iij o by orale

78쪽

AHATOLA La alioqui sors, ut iuventus orationis suaudato apta praeelaram Bistoli si talium doeti inarti repudiarent; so quidem, si ego ulteriu pergero rasstituros potiusquo so docendi munere abdiecturos. Quid plura2 et ipsi facile orsuaserunt quod volebant, et egotio δεgre a me obtineri passus sum, ut Minuo quingentorum numorum aureorum stipendio proposita, loquentiae Potius o poli eos ras phat raderem. Nuper etiam, eum se Stephanus Poloniae rex tantis propositis praemiis, quanta vix euiquam alii cuiusquae artis professori ho io oro proposita fuisse scimus, in oloniam evomaget, Pontilax, ut me in uis retineret, uvis sponte ad vetus illa stipendium quin tito in ducentos praeterea numos a sos aennuos addidit porro sse multa lacturum polliretur, quo nuigis in urbe ossa libeat. Quo igitur in statu resisti, viboetis mclem quid in dis eurini, ut ipso Pontilax per orat em regis Galliae, qui De est, do esuam diendi mei Middilato ortior fieret. Qui eum e libenter Mevisas visus esset, Cur non νή- qudi, μι- λε veni t Moptentre ratim a nobis isti omera --labis, neque itineri e diem , quominus meretus credi natu suo illo χι-- ι vis tur Corto Pontifex ipso propensistima est in Vm tem vestram volunt nequo vobis notum est, quantam vim pseuniae quo inia attici ori et Mώ-gnaverit Germania aliquot adolescentibus olueandis. Ego oro, nobilissimi et ornatissim viri, sempεe fido animo erga Geminosum, motus ingenua quad- implieiixto et indigestato ab omni faeos fallaesis remotissima, quam in eorum plerisqucti ha Ognoveram, ut eam laudem gentis vestrae propriam esse statuorem. Quindo igitur isti una Esssnon est videte, num rationibus vestris expediathue venire me in una ommuni studio ad vi

79쪽

Mihi erodiis si vobis Me vetuis libeat, aliquid fiet

Quaeso autem obtost que vos, ut, quidquid haedo si consilii apietis, ad me scribere ne gravemini v laetus ita plane persuadeatis, quidquid in vestriu caussa aut rei es aut privo in steri ρο- iseri f. id emps eupidissime Moim xx se. o e. Kalend. Februarii, xxv .

M. ANTONIUS URETUA

PAULO AGRATO RUOΤandomodo remitto epistolas tuas: neque enim per assiduas oeupsitiones et per molestis immioeulorum dolorem, quo dies aliquo laboravi, itius leuit. Eae si ouquerentur, se a me paullo Θverius ageeptas esso, reeordari shahis, hoe ipsum a te mihi mandat uni ossa ut si mollius ae lenius eas ustelare voluissem, verendum mihi suffit, ne

tibi non Mis obgoquous id oror. Sed de his satis Nun suo an tibi totum illud negotium Poloni, cum quindo litteras, quas in te, re adhue redinti, scripseram, perierunt. Stephanus, olonias rex, qui ei aliis regiis uirtutibus omatissimus est et hoc suprae ceteros omnes V, qui multis abhinc in culis vixerunt, inimium habet, quod et amat unico homines eruditos ει ipsa omni logantis doctrinaeo gensim mirisco excultus at, misera in Italiam unum o dome, is suis, qui quati deIechum quemdam habere praes tantium doctrina virorum eosque opimis admodum in opositis conditionibus in Polomam inritares a Mademiam novam, quam aemia instituere parabis. In mandatis autemo , quod ad istos quidem attines, Aeta erat

80쪽

mo A LX. potestas ei, ni Me venerat, optimum quemque et in docondo exet itatissimum deligendi de tribus nominatam perseriptum orat, de mo, da Carolo Sibgoni o do Fuluio Ursino. A mihi frees proposita mill quingenti quotannis aures numi Addo dat rex, si sacris initiari vellom, nondum oti selehat, me sacerdotem esse, perfecturum se, quo mihi aegi libaret anoro in olonia, ut intra Movo in us honesto aliquo sacerdotio, ex quo non

minus quingentos annuo Rum S umos capere

cohonestaror. ae de re unus o prisoribus illi is regni, Joannes Zamoscius, qui nune aemu ni Caneellarius si litteras ad ma peramniet psimus honorifice eripias dedit. Commotus sum non tam ipsius prasmii mwgnitudine, ossi his quidem temporibus inusitata, quam tanti regis tam propissa ac benefie erga omnes litisrarum studiis dedi ἀvoluntato. sqne me commoveba istinctis imuluias: qui exploratum' erram, cum lectim, una eum filiolo ham mes, puero sex annos naeto, quem me eum illud ducor cogitabam, ad fanum Laeuretanum, oo iam oligioni a pistatis aussa iter Orouecreveram, gestatus assom, posso me cisio cinem iam usque commodissime vehi. Et iam convon

ras, ut militon: is nomino ad tor eonfiei indum

doenis tredinia aurei numi, ad quos ego ducem to do meo praeserea addere eo tabam. Iam mihi illud sanetitatis e doctrina sp imen, Stanislaus,

Cardinalis armiongis gratintam 1 bitati aem in palatio, quod Craeovia habet uiiplis iiivit l, star bat. Multae a summis viri litterae eomnieii laetitiae in Germaniam et in Poloniam promissae erant ut, cum eo venissem, nunquam fere in diversoria publiea ingredi noesisse haberem. Nequo prebar illam, quae in Polonia esse dicitur, inelementiam caesi

SEARCH

MENU NAVIGATION