장음표시 사용
101쪽
Supplices Neges Serves. di similia. Duit Creduis Supplicassis Negassis Seruassis Quidam etiam desectivis adjciunt
Amabo. Alij tamen interie mones esse malunt. Phocas addit Ouat,qua uocem solam arbitratur iuueniri. Vnde ouans, ouatio,ouatus, ouatis 5c Ovandi dicu tur.Gell. lib.f. cap.σ. Explicit addit ab Alexadro,apud doctos no lego.Mart. tame explicitu pro absolutu posuit. Ait ei in apophoretis: Versibus explicitum est omne duobus opus. Notabunt praeterea pueri, dor, suro, sider oc se a sor plicia non reperiri. Notabunt etiam quaedam esse oce solum ut inde citra Eemrim efferuntur,ut sace,duce. Et compositae iacto,quoties mutant a in i, ut confice,perfice,&c. Admonedi sunt et hoc loco σαυκοςθFois qualia sura quae tame apud Poetas suba
102쪽
Porro ουνωριαλώω illam uerboru Eo oc queo, notiorem esse inor,quam ut admonendam crediderim: Quae etiam in Praeterito impersecto habent pro oram ἄγ'vis
Iebam Ibam utebam Quibam. Vt 5c futurum quoq; duplex,nempe Eam Ibo. eam inibo.
Quomodo & caetera huius coniugationis uerba olim soromasse in consesso est,ut
Audibo scibo Hauribo Nescibo. εω.
N Hoc uersificandi methodo, operam dediamus pro uirili nostra, ut ubiq; breuitatis pariterre perspicuitatis haberetur ratio: omnia ita pro iudicii nostri modulo temperantes, ut aequus laetor neq; multum aut deesse aut superesse merito causareatur. Siquidem ita ubiq; loquacitatis uitiu euitare laborauismus, ut interim tamen non adeo multum notatu dignum praetermissium opinamur: rursum ita pueris consulere aniamus erat, ut ne prouectioribus quidem essemus fastidienudi. Et quod in hoc exercitationis genere praecipuum puta Mimus, omnia quam potuimus maxime ad Graecorusonates Βαῖνἱῖντό, ωασερ κυσον - utis δώιμαοθντα diligena ter quidem explorauimus, atq; ῶρεπίγειοτειν, ἐυ scrinia .
Constat enim Graecos poetas in hac palsstra tantum sibi licentiae permisisse, ut Martialis rideat illis nihil negatu esse
103쪽
utpote quibus licet μαψον &-ου in carmine sotrare. At nobis inquit de Latinis loquens non licet esse tam dissertis,qui Musas colimus seueriores. Audent tamen interedum Latini etiam,& inter primos Vergilius, sed ut multo parcius quam Graeci,ita certe,si quid ego in hac re uideo,illis nihilo infelicius: interim tamen diligenter cauentes, ne Graecorum uestigia aut deserat aut praeteruolent. Nos itasque in his annotationibus nostris, omnia ad ipsum archetypum reuocare studuimus,indicatis ubiq; sontibus ipsis,unde homines nostri hauserunt, quicquid in hoc genere ausi sint ut certis argumetis ob oculos positis perspicue uideas quam nihil agant,quamin foede hallucinen qui citra graescanicae literaturae praesidium se Latinos poetas intellectoros sperent, aut de uersi scandi ratione posse pro dignitate praecepta dare:quam non sit satis,ut quicquid ipse nescias, licentiae poeticae imputes. Quod unum suae inscitiae pallius ortiter praetexunt isti, qui nihil minus callent, quam unde haec licentia,quam uocant, proficiscat. Proinde ne semper in eodem haereat luto,ne semper relicta lympidioris aquae scaturigine, ad limosas illas oc putres catur lacunas, nos paucissimis fieri licuit ad sontem ipsum iter demdstrare conati sumus, tantumlaut praestitimus, aut certe praestare uoluimus, ut pueris industriis uia aperiretur, qua ponent a 'μοσῶν ωοαέμβω συν-γμαωρ ad penitiora illaru in steria intromitti. Bene uale.
104쪽
cANDI, S E V Σr Nonor, A, EODEM THOMA ROBERTsON o Eboracense autore,as ditis ab eodem annota
X LITER IS quinque sunt uocales, a e i o u. Reliquus numerus con a
nantes appellantur, ut b c d f g quibus accedunt etiam i-u, quoties in eadem syllaba uel sibi, uel aliqs uocalibus connesctuntur, ut Iuno, Venus. Sed ex his duae interim liquidae dici solent, r 8c I. duae item duplices, πεc z: sic dietie, quod utrach duas comprehendae consonates: x, c 8c s : et uero geminu se. Ex uocalib. uarie coglutinatis quatuor emergut diphathongi, au eu ar Ce, ut aula,eurus,coetu, aestimo. H non est literased aspirationis polsus nota,licet quida aliquado uim consonatis obtinere putent,ut apud Vergil. Ille latus niveum molli fultus hyacintho. Et alibi: Grauis homo insectos linques profugus hymen s. Idem: Terga fatigamus hasta,nec tarda senectus. Hinc Brian persuas,quod cernant densum spiritu,qui graecis dictionibus a ρ 5c inchoantib.semst,reliquissuocalibus aliquoties praefigit,nonun* a Latinis in consos nantem veru,ut in istis quae subiunximus uidere licet. ὐπερ Super υe Sus Sex
105쪽
DE ARTEυλη Sylva Eretris Serpo εα α Vespera. Alii tamen,& rectius meo quidem iudicio,has syllabas eae sui a longas fieri uolunt. Quantum uero firmitatis ac uigoaris quibusdam uocibus adserat hic spiritus,uide Geli libro secundo,capite tertio. τμον ec κ nun nisi in grscis dictionib.locu habent,ut ναυνθω Hyacinthus νίγ ια Hydria
Hymnus iv κοτre Hypocrita. Pro κ Latini e literam possident,ut καθεδ α . Cathedra MeraiνLe Cacoethes ψυδομμων Cacodaemon κεπαλν Caput. ec similia.
Sunt ex diphthongi quaedam, graecis dictionibus peculi res,ut in ec ι quod genus sunt
Verullaec posterior olim etiam Latinis increbro usu fuit,
nunc uero pene exoleuit,autore Prisc.& Diomede. DE c ARMINE HEROIco.
Carmen heroicum,quod idem hexametrii dicio tur, constat pedibua numero quidem sex, genere
106쪽
uero duobus, dactylo Sc spondeo. Quintus locus dactylu,sextus spondeu peculiariter sibi uindicat. Reliqui huc uel illu prout uolumus. Dactylus constat e prima longa et duabus breuibus seque lib. ut
carmina: spondeus uero e duabus longis ut uirtus. Reperitur aliquoties spondeus etiam in quinto loco, ad imitationem graecoru, qualis est Ennianus ille uersiculus e solis spondeis: Cives Romani tunc facti sunt Campani. Et acclamatio illa apud Athenaeu,ι. etrata tu πα- u πα-. Persius: Sic costam longo subduximus Apennino.
Sic etiam in dactylus aliquando sextu Iocum occupat, sed proximo uersu a uocali inchoante. Verg. Inseritur uero ex istu nucis arbutus horrida. Et steriles platani malos gessere ualentes. Et alibi: Et spumas miscent argenti,uiuacp sulphura, Idaeas pices. Interserunt 8c alios pedes interdaheorico carminised parcius,qualia sunt illa Vergiliana: Tenuia nec Ianae per coelum uellera ferri. Hic primus pes est. In illo uero
Fluvioru rex Eridanus,campos per omnes, o απουτος primum occupat locum. Graecis etiam no raro iambus pro spondeo in sexto loco usurpas,quos uersus illi μshre appellant, ηατο Homerus: τριοερ οσἐθίγεῖν onme noρ ραρυμ οφ p. Quem Uergil. ut alias n5 semeI, in illo uersiculo ausus est sequi: Mortem contemnunt laudato uulnere Getae. Decorti huius carminis obseruata optimoru poetarii imitatio facile suppcditabit, plenissimu tamen uolunt esse, qd ex omnibus costat dachiis, ultimo excepto,ut apud Homer.
107쪽
Sic Ennius: At tuba terribili sonitu tarantara dixit. Vergil. Stat sua cuim dies,breue oc irreparabile tempus. Vltimam cuius q3 uersus syllabam pro longa haberi,noauus est,quam ut admonere sit opus.
Carmen elegiacu, quod N pentametri nomen habet e duplici costat penthemimeri, quaru prior duos pedes dactylicos,spondescos,uel alternos coprehendit,cum syllaba longa: altera etiam duos pedes, sed omnino dactylicos, cum syllaba item lonaga. Est interim penthemimeris ut id obiter dica . ea carminis portio,qus duos pedes continet, & syllabam,partem orationis claudente,ut Omnia uinacit amor. Ν Elegi, χὶα το ελεῖν - τεἔν umest,uel ut adii το ελεῖ nomen sortiuntur,quod defundioru neniae, lamentationesi hoc carminis genere decantari solebant. No temere adamonuimus, priore huius carminis partem, penthemimera
claudenda, quod nisi feceris, erit uersus multo durissimus, quales inuenies aliquot apud Catullum, ut ibi Illam affligit odore,ipse perit podagra. ec alibi: Nec desistere amare,omnia si facias. Sed hic locus admonet,ut de caesuris,quas Graecinunc π-,nuc appellant,aliquid paulo altius repetamus, quibus oc Latini interim utuntur,Grscos ut solent imitati, quarum quae ex pede di syllaba conflatur, uis appullant. Homerus: , ,
108쪽
vERsIFIcANDI. 4'Verg. Pectoribus inhians spirantia consulit exta. Quae uero ex duobus pedibus 5c syllaba coinit,
μεραρ dicitur. Homerus: AMα τάγ ι ταρδα I κρα ἀνήροτα π α φυοβα. Verg. Omnia uincit amor i di nos cedamus amori.
Sed hic locus cogit nos optimi simul & eruditissimi uiri meminisse,nimiru Ioannis Claymondi nostri, que si memoriano fallar, olim audiui hssc uersiculu ita inter prςlegendu recitasse. Omnia uincit amor,nos oc cedamus amori. Sive id usius offensus fecerit, siue ueteris cuiuspiam exemplaris fidem sequutus,nobis non perinde liquet,at pro exploratissimo habetur,nihil esse eo uiro eruditius,nia hil pertinacioris diligentiae, nihil exactioris iudicij nihil denim maioris sanctimonis. Qui uir ut in maximis illis &abis strusissimis philosophoruarchanis eruendis est absolutis limus quida artifex: ita ne istas quidem grammaticoru minutias interim aut contemnit,aut praeterit intactas. Sed nunc ad caesuras redeo.
usuras 'e' ex tribus pedibus costat,& syllaba. Homeri At mre ἐπέ- νει ἰαχή- bor M. Verg. Ostentans artem pariter I arcum P sonantem. Est denique oc ν, μiμερὼ quoties post quatuor pedes syl
Ille latus niveum molli fultus I hyacintho. Vides igitur in caesuris omnibus syllabam breuem, longae uice usurpari. DE Q VANTITATE primaru syllabarae
primarum syllabarum quantitatem octo modis
cognosci uolunt: . Positione Praepositione :xa
109쪽
Vocali ante uocalem Diphthongo Deriuatione Regula Compositione Exemplo. '
Vocalis ante duplicem aut duas consonantes in eadem di mone,positura longa est,ut uentus,ariS, patrieto: in diuersa dictione rarius.
Vocalem breuem a duabus cosonantibus in diuersa dic tione longam fieri, etsi Terenuanus neque recens,neque ignobilis autor, etiam Latinis permittit, usu tame compertum est id rarissime euenire, idi ut alias euasolet ad Graeocorum imitationem. Hesiodus: i Δι 'Fvirm σψἐπιον πια τψ'υμνωλι. Sillius. , immane stridens agitur,crebrom coacta. Hesiod.
Occulta spolia,& plures de pace triumphos. Liberum est & Graecis hanc quom syllabam corripere ridquod diximus Latinis poetis multo receptius esse. Homerus. δρ-ενὶ se, et Abum'AGA πλία δομοου -ἀΓματα κsq. Ouid. Spes bona dat uires animu quo spes bona firmati. l.V, Uiuere spe uidi,qui moriturus erat. Homeri
. Ignoscent si quid peccauero stultus amici. Idem Linquimus insani ridentes praemia scribae. Homer.
110쪽
Euri zephyri di tument. Latini tamen usitatiushreuem faciunt. Lucatu Talem fama canit tumidu super aequora Xerxen. Vergilius: Iam medio apparet fluctu nemorosa Z cynthos. Homerus: om ζακιωθον σαμον ἀμφεν ονb. Nonnus in eadem dictione idem facere ausus est,quu ait: Heλώ biwaτοα καλον εαιδεου; ποιαίω A.
Vocalis breuis ante consonante sequente Iiquis da communis redditur,ut patris, uolucris. Longa
uero non mutatur,ut aratrum,simulacrum aEx literis non plures quam I & r liquidas supra recenosuimus. Obseruabis tamen etiam μ α ν Graecis interduliquescere,ut est illud Theocriti: Iωμώ-λογω πινοράμι ουτ Callimaci Nῶς μεγαρεων - λο--αριθμος. Cratin. ιν ακμων-σφυρα νεώνα ὀύπιχι Martiat. Delectat Mariu si perniciosus ichneumon. Idem . Quae capta est alio nupta Lacaena cycno. Ouid.: Debuit illius misereri,ec ignoscere nostri. Sic enim pleri codiceshabent, Baptista tamen Egnatius particulam,ex ,deleti - - ' QPraeterea μν οῦ-aliquoties breue uocalem nihil uariat, . quod graece scientibus facile liquet,alijs uelutisurdis se m. νον κρουεα τας-ας. HesiQdu. . , a Hτε ί ειτα riniamst ομωρ G Idem: Theoc. i