Gulielmi Lilii ... De Latinorum nominum generibus, de uerborum præteritis& supinis, regulæ non minus utiles, quàm compendiosæ, cum annotationibus Thomae Robertsoni Eboracensis ..

111쪽

DE ARTE 'oωρ-u3-ουγνα 'M. Sillsus: Ecce inter primos Theramneo a sanguine clausi. Est quo Nubi ν etiam ante consonante liquescit. Hesiod. ει γαρηκμχημα μήνον ανο γνου M. Et in diuersa item dictione,ut apud eundem: '

Nisi uelis hic primum pedem per σαν tφωνης ν spondsum fieri,quod alibi in Phocylide non licet,ubi ait: Πλαθμύινον - θροπιν-αλιποπην μν rHanc graecoru licentia licet alicubi rideat Martialis,alibidimen non ueretur sequi,ut ibi: Sardonicas,smaragdos,adamantas,iaspidas,uno Portat in articulo, Stella,Seuere meus.

Haec positio Graecis etiam in diuersis dictionibus non ramulm habet. Hesiodus: a Quos 5c Vergilius non semel ausus est sequi,ut ibi: Terras; tractus* maris coetu prosunda. Idem Fontes fluuiosi uoco. Et idem: Lapparin tribuliq;. Et rursum. sati. Tribula traheae. Nisi malis haec per caesura excuEst 5c ubi Graecis sola liquida syllabam breuem extendit, tam in eadem quam in diuersa dictione. Homerus: iμερω-Me a vπο μελορε ri. Idem:

Quam licentia nostri quoq; nonunib usurpare uidentur. Vergil. Liminaq3 laurusta dei. Vbi Seruius multa quidem Θc uera, ο ααδ. που orae. Nam etd ait,monosyllaba interdu negligi ac uelut superuacanea interspergi, uera

112쪽

κρομια Mevi, pii F γαλίν,-δίχατ εχ M. Idemia δ ν εργάζη τάχα M-κ . 'IN. Vbi nisi particulas ist' oc κ transiliamus, uersus ratae ne siqua constiterit. At istis nihil conuenit locus Vergilianus ubi nulla syllaba omittitur, sed tantum longa breuis fit. Idem ausus est 5c Persius in choliambo illo: Cantare credas pegaseium melos. Polluan. nectar legit, motus tum ueteris codicis fide, tum ratione syllabae: quum tamen syllaba, ut ex his quae iam diximus liquere puto,nihil impedit. Voc ALII ANTE ALTERAM.

Vocalis ante alteram in eadem dictione ubique breuis est, ut deus. Excipias genitivos in ius,ut illius,unius,&c. ubi i comunis reperitur, praetero in alius, ubi semper longa est, ut con i in alterius semper breuis. Excipiendi sunt etiam genitivi Mdatiui quintae, ubi e inter geminu i longa fit, ut faciet,quod alioqui non contingit, ut spei, rei, sdei: licet Lucretius audeat id aliquando usurpare. Fi item in fio longa est, nisi post e sequatur r, ut fierem fieri. Iuvenal. Sic fiunt octo mariti.

Idem: Quod fieri non posse putes. Ohe interiectio priorem syllaba ancipite habet.

Terentianus citra exemptu produxit ri, in alterius,& Priscianus annotauit. Lucretius priorem syllabam in rei producit aliquoties,ut ibi: in terea rei quae corpora mittere posset. Et riirsum: Cuius uti memoro rei simulacrum N imago. Idem autor priorem eua in Et pronomine produxisse d

113쪽

Scilicet & fluuius,qui uisus maximus ec Et in Graiib. Et manibus nitidum teneris opus emuit eL . Priscianus ait esse natura uocem monosyllaba, sed καταδιωρ-ι, disiungi,ne uideatur esse interiectio. At ita usus, est Catullus ad Quintium,quum ait: lEripere ei noli,mulio quod charius illi Est oculis.

Vocalis ante alteram in gucis dictionibus sub/inde toga sit,ut Dicite Pierides : Respice Laerten. Et in possessuis , ut Aeneia nutrix. Rhodopeius

Orpheus. Huius negoch ratio a Graecis petenda est interim tameobseruabit puer,que in Latinis poetis crebriora occurruti, Vergil. Dicite Pierides. Hesiodus: Mολι M. Idem: Dia camilla. Homerus: αγ-- αλα estis . Cuiusmodi sunt Sc alia multa,quod genus sunt Aer Nais ἀIapetus Iapetionides Laodamia

Laertes . i

Pierus. & similia sexcenta. Est tamen interdum apud Graecos ubi in eadem dic tione uocalis longa uel breuis ante alteram c6munis fit. Hesiod.

I consonans inter duas uocales duplex fit,etiasi uocalem sequente amittat,ut Gaius Gaq,cuius cui. In ci

114쪽

m dictionibus, dii diis, iidem iisdem, deinde dein

ceps, semianimis,semihomo, semiustus et huiusnodi: Item in uocibus a uerbo sum a uocali incipientibus,& cum de praepositione, ut deest, deerat, deo erit, plerun* uocalis prior inter numerandu abitacitur. Postremo uocalis ante altera in diuersis diactionibus,praeter o & heu, alteri tur: ut Phillida amo ante alias

Haec uocalis Graecis non colliditur: liberum tamen ests breuis fuerit, uel tollere per apostrophon,uel minus. Hesiod. Tοπρίον τι τε βροτυ ἰάαπποναγοα- . EUMG R γαυῶκα ἀπ G οἶκρν ἀγελα. Hio hanc collidendi formam tum alibi, tum etiam in Plautinis ac Terentianis fabulis seruatam uides. Quod stlonga fuerit uocalis,deleri neutiquam potest, pro comuni tamen usurpatur. Homerus :A θ α μι ν τεμπσα πιλυποχ se μάλα Πλωθη,επέ πο- ἱουον π9Mεθορ επιρα. Idem: hμά-ω ἐνὶ οἴκω ν OH τνυθι et προειQuam ueniam et nostri poetae,ut Vergil in primis,non uno tantum loco sibi permittere solet,dummodo uocalem longam non tollit quidem,sed breuem eisicit,ut in istis qus subiunximus cernere licet:. Credimus,an qui amant,ipsi sibi somnia fingunte. Te Corydon o Alexi,trahit sua quent uoluptas. Insulae Ionio in magno,quas dira Celaeno. Victor apud rapidum Simoenta sub Ilio alto. 'Modo iursus longa manet,ut

i Siant oc iuniperi oc casianeae hirsutae.

115쪽

DE A Rra Et succus pecori,& lac subducitur agnis. Tu ne ille Aeneas quem Dardanio Anchise.

M quo colliditur, si priori dictioni adhrreat,ut

Monstrum horrendu,inserine,ingens,cui lumen ademptum. Haec collisio aliquando apud ueteres negligebat,ut Ennius apud Priscianum: Insignita sere tum millia militum octo. Lucreti Corporu officiu est,quonia premere omia deorsum. Idem in s quoq; aliquoties fit,proxima dictione uel a conasonante uel a vocali incipiente,ut Ennius apud Geli. Doctus, fidelis, suauis homo, facundus, suos Contentus,ati beatus,scitus,secunda loquens in Tempore,comodus,& uerboru uir paucoru. Vergil. Aut ouiu foetus,aut urentes culta capellas. Catuli. Affixus nostris tu dabis supplicium.

DE DERIVATIONE. .

Deriuata eandem cum primitivis quantitate sortiuntur,ut amator,amicus tamabilis prima breui ab amo. Excipiuntur tamen pauca, quae a breuibus deducta,primam producunt : cuius generis sunt VOX uocis,auoco. Iucundus a iuuo. Lex legis, a lego. Iunior a iuuenis. Rex regis,a rego. NIobilis a moueo. Sedes a sedeo. Humanus ab homo. Iumentum a iuuo. Vomer auomo.

mesasoueo. . Pedor a pede. Sunt rursus quae contraa longis deducta corripisuntur.

116쪽

untur. qualia sunt, Dux ducis,a duco. Genuia gigno. Dicax,maledicus, Sc Fragor M o. id genus a dico. Fragilis o 'g'

Fides aso. Noto,as,a notu, Arena Nato,aS,a natu.

Ahista 5 -b δyς0' Disertus a dissero. Posui a pono. Sopora sopio. Et alia nonulla ex utroq; genere,quae relinquo madiosis inter legendum obseruanda: nam nos non omnia,sed praecipua colligere instituimus.

Composita simplicium quantitatem sequuntur,eacp accentu potissimum demonstratur,ut Potens Impotens Solor Cosolor Lego,is Perlego Lego,as Allego Excipiunt tame haec breuia a longis enata,nempe Innuba & Insio ocPronuba,anubo. Sussio,a fio.

Deiero Sc . & si qua sunt alia id ge

Peiero,a iuro. nus. Sunt rursus quae a breuibus conflata,prioris sylla, bar naturam immutant,ut Ambitus,partieipium abitum. 'Comitium,acon itum. Conuitium,acon 8c uitium.

Notatur Sc semisopita ap id Ouid.a sopitus.

117쪽

Ex praepositionibus hae in primis producuturia,e,de, prae,se: nisi uocali sequente, ut, da dehiscens,Sudibusue praeustis,apud Vergiliu. Pro, quo ν longa est,nisi in istis: Procella Proser Profugus Proficiscor Protervus Properos Pronepos Profiteor Propago pro stirpe Profugio Prophanus Proseito

Profundus. Nam procuro, profundo,propello,propulso,propago,as, prima syllabam ancipitem habent. 1 oastremo ατος oe & ατο-ο, graeca sunt. Di,quoq=longa est,praeterqua in dirimo Sc disertus. Relis quae praepositiones,si positio sinit,corripiuntur.

Omnis diphthongus longa est,ut aurum euge, nisi uocali sequente,ut praeire. In graecis dictionibus diphthongus a sequenti uocali ali

118쪽

Aeneadast meo nomen de nomine fingo.

Huc pertinet & illa siue u σιwauiqv, qties ex duabus syllabis conglutinatis una fit,sive prior uocalis bre

Qualia sunt multa,& passim apud Graecos, unde & nostri

didicerunt idem aliquando audere. Vergilius: Seu lento fuerint alvearia vimine texta. Idem:

Bis patriae cecidere manus,quin protinus Omnia.

Rursu: Ferreit Eumenidu thalami,oc discordia demens. Ouid. Notus amor Phedrae,nota est iniuria Thesei. I iis hult. Rure leuis uerno flores apis ingerit alueo. Properi Eosdem habuit secum,quibus est elata capillos. Eosdem oculos,lateri uestis adusta fuit. Verg. Vna eademi uia,sanguisV animus p sequuntur. idem:Vno eodemque tulit partu, paribus P revinxit. Qualia sunt di alia nonulla,quae latinos grammaticos non leuiter torserunt. Est rursum ubi ex dissectis uocabulis duae syllabae ex una fiant Catullus: Condita quin ueri pectoris euoluam. Ouidius: Debuerant sulas euoluisse suos. Statius: Imo agite,& positis quas nox inopina suasit. Horati Qtiu mihi non tantu furesq3 serael suetae. Lucam Fundat ab extremo flavos aquilone Sueuos. Vergil. Aulai in medio. Et alibi: Diues pictai vestis ξcauri. Quod & Lucretio in uocibus primae declinationis, non tam familiare est,ch p erpetuu. Caeterv hoc ut oc alia

119쪽

Omne praeteritum dissyllabum,priorem habet longam, ut legi, cini: Excipias bibi,dedi,scidi, ste, ti,tuli. Praeteritu item geminantia, primam itidem breuem habent,ut cecidi a cado,cecidi a cardo: pe Pendi, tetendi,totondi, momordi pepedi,seselliiturudi, te tegi, pupugi, didici,& similia.

Catullus duriuscule tuerit, pro iuuerit per syncopa dixit, prima breui. Et Ennius licenter coludit penultima longa.

Quin & supinum disiyllabum, priorem quoque

Producit,ut motum,latum, cretum. Excipe quitu, situm, litum, itum, rutum, ratum,datum, satum, Sccitum a cico,es. Porro citum, a cio, is, quartae,priorem habet longam. Hic obiter notabis, id quanta fuerit prima prs sentis,praeteriti aut supini, tanta erit & eorum,qus ab his enascentur. Adnciunt gramatici dissyllabis istis supinis,quae penulumam contrahunt, etiam statum. Priscian .tamen longa esse contendit,quod oc staturus participium, oc stator satis indicant,

120쪽

vEns I FIc Mn I. seant,quemadmodu θί composita item,ut Constatum Obstatum Praestatum. Si tamen a in i mutauerint, id quod mulio usitatius iasciunt,penultimam corripere nulli ignotu est,ut Constitum obstitum Praestitumi Verum nomina a statum, a corripiut,ut hic status, tus, sui status,a,um, di stabilis.

DE EXEMPLO.

Vt exemplo quantitatem syllabaru cognoscas, non est aliud pram piendiaria, quam ut habeas optimos quosq; poetas familiares, a quibus sicubi haesitaveris, consilium tutissimum petas.

DE MEDII s s YLLABI s.

Mediae syllab ae partim eadem ratione qua pri

ms,partim etiam coniugationis analogia,accentu,

& penultima genitivi cognosci possunt.

Accentus nisi in hyperdis Ilabis nihil certi indicat:at in illis,modὀ recte legeris, semper cuiuscum dictionis penulatimam ad unguem explorat, longa ne suerit an contracta. Penultima genitivi subinde cognoscitur ea syllaba,quae inat is casibus antepenultima est, ut in dictione Lapidibus, syllaba di,quandoquidem penult. est accentu deprehenditur esse breuis: pi uero quae hic antepenultimae loco ponitur; penultima genitivi lapidis ostenditur etiam corripi de here. Eadem ratio ub Q sele: excutiet mediar u syllabarum quantitatem, tam in nominibus quam in uerbis siue smp Iicibus siue compositis: si modo eam syllabam de qua dubiatas,reseeia,aut composita dieiione, ad penultima redigere Poteris,ubi accentus indici uti Paulo ante diximus,facile