Anacreontis Teii quae vocantur Symposiaka hēmiamvia ex Anthologiae palatinae volumine altero nunc Parisiensi post Henricum Stephanum et Josephum Spalletti

11쪽

Henrici manu scripta non nisi haec verba vides δοσιάδα βωμος, quae semandas sic Arae in Anth PalJXV, 26 adscribimtur nec tamen ultra quidquam ex libro Cle-inentis Stepluinus videtur notasse nam hoc quidem comparanti certum est, Ani logiae carmina illa quae acreontem praeceduri figurata, utpote quae ian-

dudum una cum Theocrit et Iuntino et Calliergi Romano 1516 edita esse sciret, ea iterum eum non descripsisse vulgatos enim textus Theocrito auctori una eum Syringe attributos ipse postea mi repetivit in mei Gr princ her. 566 i. II, 282 sqq. , ita quidem ut propter Hephaestioliis testimonium ad Stamiam Rhodium auctorem omnes primus transse rei priorem Aram, quam non habuerat Calliergus, eam et ipse misit, primus autem ex heocriteo quodam ui patet eodice, velut qui est apud Ahrensium vidita e Midii addiditqu0 Similae mini R Monim si veri quidem est simile, immo si manalestum est et Murata illa armina et epigrammata Theocriti ad unum omnia ex ipsa qualem in codice Palatino auctam legimus Cephalae Anthologia postmodum collecta esse neque ante saecula XIV et XV ex hoe uno primoque fonte per varia exemplaria iterum dispersa fuisse seorsim scripta atque Τheocriteis addita ' hoc simul utraque seriptura collata constat non ex ipso codicelalatino sed ex alio quodam Anthologiae exemplari haec manasse nec tituli quidem illius quem ipse lim ex libro Clementis notaverat arae Doriadis memor fuisse Stephanus intelligitur , cum a. 1566 ad arae inscriptionem haec notaret Annos. p. in ad II 28M Σιμμίου Suspectum esse hunc iuvivm βωμου nonion se contra quosdam esse scio qui hunc illum

12쪽

esse δωσιάδου βωμον suspicentur cuius a Luciano facta est mentio: eo quoestioriem hunc in medio relinquens, scholis in hoo id litis in libro ab annis non adeo multis scripto inventa censui, qualiacunque sunt, lectori in calce His libri esse ea benda haec autem uis adstipulantur qui Iosiadae adscribunt et sic factum est ut postea in titulo hoocriti a. 1579 editi siue dubitation poneret Iosiaris aram. Iam vero si quaeris quomodo venerandum illud atque unicum veteris Anthologiae exemplar quod iuitinere Stephanus inspexit ovanti, in Clementis

Britanni manus venerit, in tanta Anglorum' en-ric VIII regnante apud Italos ut litteris Graecis Latinisque peram darent Marii frequentia, multa iitque diversa fingi possunt quae probabiliter respondeas erat enim Clemens Joh Clement Thomae Mori olim mer ' et inde a puero ad martyrium 1b3b usque familiaris, amicus idem Reginaldi Poli nobilissimi iuvenis et postea cardinalis qui postquam moniae egit una cum Clemente sis enim

Graecas ibi littora professus est audisorio tanto quanto non ante quisquam i c. a. 1519 in collegio cardinalis

linei, postea succedente Thomai seto), in B liam studiorum causa profectus est a. 1520-1525). circa idem tempus scit inde a Ianuario a. 1522 usque ad Octobr. 1525 in Italia modo Minas modo

apud Vonetos o noratus est Erasmi amicissimus

Ilicharsis Paceus' regis Angliae orator, circa idem tempus 152 25 Thomas L seius, qui cum post mortem Chr. Longotii 1522 III.idus Sept. in contu-bemlaicii vixisset Patavii in comitatu mayn vici Poli

per Constantiam in ut videtur octobri a. 1525 rediit.

13쪽

atque hoc idem unum est quod certum proferre possum, et ipsum tunc clementem in Italia fuisso codicis Palatini postea possessorem, scilicet a vere 1522 usque ad finem 1525, Patavii partim ubi tune De bant eum Baptista Leoni et Nicola Leonico Rommius Amasaeus et Lagarus Bonamicus 3 medicus autem Veronae arebat Hieronymus rimast us), partim notiis apud librarios Aldinos constat praeterea eum qui iandudum se totum addisit rei medicae in Italia modicum philolagum libros graece scriptos collegisse magnasque eius apud Andream Asulanum in operibus Galani edendis Ven. m. April. et August. 1525 paries fuisse num Roma fuerit ignoratur.

sed hoc scimus eum ante ver sequenti anni 1526 in patria fuisse ex itinere reversum tunc enim ' in m trimomum duxit alteram illam minaretam Gyge quae inter Mori filias cognata' ab ipso primum Clemento educata fuit verisimi igitur est Clemento ex Italia codicem ala vi admorum suum detulisse, qui iuvenis cum Guil Lilio sodali verte=iclis G 'aecis Pla- nudeae epistra altibus olim colluserat: ' O siue magis quod etiam Clemens qui tunc mos erat philologorum Anglorum, velut IO Lelandi l. scripsit ipse epi- ammouum et alior cominum librum uni teste

Nihilominus si altum posto Stephani silentium tibi qui hominis meritissimi mores noveris mirum minime ridebitur, unus tamen hic scrupulus animo residet quomodo in tanto viroriam eruditorum e tamine studiorumque summa iam aemulatione codex

illo vel clementis Mais 1522 in Italia Italos

tuerit Graecosque in Italia degentes docentesque, M.

14쪽

msurum praesectim eiusque gentilem Zachariam Calliergum Cretensem δ' ipsumque Ianum ascarim qui aniliologiam Planudeam Florentiae primus I494 ediderat altera iam vice Venetiis ab Aldi socero 152l)recusam neque magis hoc, cuius eadem causa ea

intelligitur, cur si illum ex Graecia allatum in m nibus tenuisset Nicolaus Sophianus Corcyraeus i vidisssetque Franciscus ortus δ' Sigoni praeceptor vel

in celeberrimis Angeli Colotii ' 154 b0 aedibus

Romae iuvenis vidisset Fulvius Ursinus Romanus n. 1630), Id longo post tenipore incertoque et confuSO rumore R traderetur attamen quod mirim fuit Clementis tempore, hoc si etiam Stephani aetate post triginta Minos 1552-54 et 155 55 atque 1 ipsama me iam philologiae luce Robortello coram et Si- ni Victorioque fieri potuisse statuas, absurdus eris.

Eviiii Elpei igitii Vulo aris illa de Anacreonte in

Italia reperto fama, quae Stephano dedita opera silente in ancipitibus eius verbis et velatis Schedi in Var. VI p. 273 sumitur apparet simul agas fuisse quae de famosissim invento suo non solum absona sed inter so diversa et de antiqui libri semune nunc, nune de cortice codice mitiqtiissinio gloriatus Italis ipso narrabatque eo quidem consilio ut cuius rei veram naturam rationemque celare apud se constituerat, eius suspectam ipso silentio auctoritatem aliquo Diodo LMmaret nunc autem comparatis et inter se collatis et odio Palatino et editione Stephani, repographo insuper Stephari quod editionis per phare annos Omparatae fundamentum fuit, manifestum est nullum v quam inde a Stephani aetates acreontis codicem e titisse praeter Palatinum quod autem de tertio aliquo

15쪽

exemplari Henricus subdidit, cuius vana eum spes tenuerit editionem morata, hoc non est cur fictum

aeque esse aestimes, est cur Verum nam qui amicus

fuit Gulielmi Stricti postea cardinalis Hebraicae

Graecae Latinaeque nouae peritissimi et multum cum eo litterarum causa Romae versatus 1553 54), hunc verisimile est vidisso Sophronium Sirleti si Matranga apud Mai. Spic Rom. t. IV p. XIX sqq. postea ar- herinianum saec. I XII), in quo secundum indicem antiquum qui praemittitur cf. h. Bero in ed. III. Poet lyr Gr. p. 1079 eorundem An acre snteo 'lιm veterum plane similis collecti sinulique ordine pro- .posita lis extiterat, quae tamen mutila codice, ut Leonis Allatiariam tempore ita sine dubio etiam irieti

peritSSet. Vetera esse Anacreonte i. e. ea quae neque ad imitatoruit illud quod ostendit codex Barberin Christianorum genus saec. non florens neque ad aucto

res Sophronii saec. VII aequales poetasque e quibus

Ioam1em novimus Gaetaeos pertineant sed Gregorii in1 et antecedant et Synesium et saeculum quartiun, hoc vel ea re quodammodo significatur quod, cum in recontibus illis plana sint omnia et perspicua, Palatina sunt corruptissima num autem ad ipsum Anacreontem eium ex his veteribus vel unum quosdam merito referatur, hoc et ignoramus et ignorabi-m . num eiusdem Anacreontis aut omnia aut plurima revera fuerint quae sub eo nomine ab Alexandrinis accepta atque collecta et quinque libris edita a grammaticis postea oratoribusque et sophistis citantur, hoc aeque ignorantes ignorabimus dubitabamus i me de utroque, unum hoc pro certo statuentes

16쪽

eadem uisis quasi Anacreontis carmina nommissa

et in collectione Alexandrina et in elogis meta linis cum Anthologia editis, his autem ab editore admixta fuisse carmina recenti a etiam recen rima in sinisse partim argumenium scripta. Beroliniis. Februarii 1868.

17쪽

Λnnotatione S.

Scilicet si solius seripturae genus spectas, codex Pal. potest esse saeculi vel X vel I vel etiam XII, argumenta vero si recolas ex rebus petita, Iacobsi fere sententiae nccesseris statuesque supparem fuisse librarium auctorum quorum eariniata informit recentissimorum constantini Siculi atquo

Theophanis in μα-ρων, Arethas archiepiscopi Iae sapp. er 832 et Constantini Rhodii XV, 15. app. 817 es. πι- tranga Anecd. p. 627 , ipsius etiam qui sub Constantino P

phyrogonnota 959 egerit collectoris Constantini Cephalas, Michaelis denique του μακαρυου , cuius cum POgrRPh ex ipsius Cephala libro sumpto suum contillii Iae App. 326.

328 qui Cephalas opus additamentis auxit editor codicis Palatini. α βίβλος των ἐπιγραμμάτων sec. indicem vel Anth. Pal.). ex cod. Pal. γριφωδη ea alibi nusquam reperta sumpta esso domonstrant ipsius codicis lectiones apud Iac app. 800 sq. cum Stephan comparistae. cuius rei famam quandam servavit da laionnote in notissima illa apud Baylium Diet. s. Anacreon epistola. filios filiasque Piis p. 768 ex quibus pars nupsi Christo pars altera mundo. Ios Scaliger epist. 430. - ignotus sui Friderico Syl-hureio ' 1596 nec extat in catalogo quom is consecerate odicum Graecorum os Wilhen Gesch. d. II eid. uellers. 127. 203). do quo catalogo notissimo cf. IOR. Se aliger epist. 415-Is 421. 432--34 et a. 170 typis edito ridiculus est

18쪽

qui muneriis antiquus est nam in charta quam ab initio heso ut ceteris odicibus adlevit bibliothecarius Romanus legitur Cocleon Palati nis N. 23. Anthoisgiae altera mi lecti . . . mox finito indice post tituliam Illino reontis I 14 additur ba primae partis est finis vide eodem umero portem Secundam in

alio codue praeterea in tegmine haec: In nouo Pal. XXII Indise

in extrema autem pag. 614 cuius duae tertia paries vacuae sunt ita scriptum est: - λοιπα γε ἐν κωδ λγ. atque similiter in charta eiusdem hi h lio ille cari codici Parisino praefixa legitur Codiei Palatini Num'. 23 est auteν secunda pars alterius codicis eodem Numer . . . deinde in ipsa pag. 615:

πληρωμα του κωδ. ιν in utroque volumine nota illa extabinscriptio Sum de bibliotheca eic ceterum ante pag. 1 cum initio codicis notum est nunc abesse Nonni ecphrasin. vel se tIndum veterem Romani manum sol. 615 - 660 sqq. In statuam Palladis 1 . . . Cometa Therine 660. alia epigrammata in urioas fessis ultimis addui . ex catalogo manu seripto facile repertum in eo enim prostant haec sub numero CCCLXXXIV. Coclea membr. ivs

19쪽

XIII

Pars oricis Palatini m. 23, quo cominensur L In statuam Palladis etc. in paginis XVI, vel sec. num Rom. f. 45 ubi errore scriptum est 445 - 652 in foliis octo. os codicis pag. 343 apud mite actioni guririseli. Paraeogr. ab. 5. v. Catia bibl. Lugd. Bat. 1716 p. 396. s. eertha - . Acti soc Rhe-- Trai. I, 121 insunt in hoo codico

ipsius Stephani maii. a. 155 Florentiae, os Anded. ori et oraeeolat L 1 sqq. descripta et certamen Homeri et Veierum heroum ex Peplo epitaphia, atque hae quidem plane

eonspirant cum apographo Petri de Furia, quod in minore rac mentorum geudaristoteli Omni oditiona m. Iulio 1867 typis absoluta nuper adhibui. OI Sentiunt, ut hoe unum exemplum proferam, in scriptura coom a Schnoidewino demum

per coniecturam restituta, ad quam in margine purapbi postea de suo adscripsit Stephanus quod in textum editum recepit κωμ ar vid. Arist. opp. gr. ex ed. aead Beres p. 1576h

quaeque, in latinis quidem, modo cursiva vulgarique seriptura ex medio aevo et saec. XV tradita utitur, modo nova illa et ab Italis resormata saec. TvΙ, quam monstrat Henries epistola apud Renouar Annales de imprim dos Estienne ed. II p. 368 qualemque in scriptura speciminibus ab illius saeculi magistris publice propositis identidem conspexeris es. e. gr. Ioli. Newdors e Biirger undine henmoister in lirmher An weisuno iner stemeine Nandgc I ristis'. 1538 . eiusdem autem hominis scripturas has diversas esse ex ipsis rebus sequitur: nam sive hac utitur scriptor sive illa, ea

seribit quae Stophani propria esse et ab hoc primo prolata editio a. 155 saeta doceat in ipso textus Moerapho quod odio eum titulo soliis constabat ad imam primae paginae

marginem manus eadem alligraphica quas versiones darum latinas adiecit in soliis aquontibus, haec verba scripsit Ex libris testor te per deum viva quicunqia r pereris mihi reddendu eures ubi inscriptum olim Henrici Stephani nomen abscissum esse manifestum est.

20쪽

sequebantur enim in Anth. post Syringem Theocrito diserte tributam, sine nomino Securis et Alae et Arae, nec

nisi in principio ad fine alterius arae Dosiadis nomen erat ante Besantini Simmia vel Dosiadis Rhodiorum Ovmn. item licet non primus edidit Manuelis Holoholi rhetoris id est ipsius Maxiiii ira a nudis Ilii alter uni illud epigrammatum Iorilegium ex Cephalae opere aliisque conscripsit scholia in Aram secundam quae ex alio exemplari

tria habuitos. Vossius Obs admeiam p. 114 quasi nova edidit Valescenarius in matr in Eurip. perd. r. rel. p. 130: nam hae iam in ed. Ven. 15o post Seholia in h. impressa suere, cum corrupto διαδου τινος nomine pro Dosiads. do Mediol o Ambr. Bo snp. vid. Mons in Buces Lap. XXVII, Ziegle in heu r. d. Tub. 186 p. VII. ' eiusmodi Theocriteus sine dubio fuit Vetus codex Παυ- λου του Βουκαρου sec. Schol. - Musuri in Anth. Pl. p. 43ed Wechel. qui idem si Παο -Bo- νά- d. Theocritantinae, L Ahrens Bue gr. t. p. LIII sq. id est Pauli Capi vadii nobilis Patavini et Musuri olim diseipuli qui

nos natis D et amplius a. 155 mortuus est vid. ore. Se ardeonius Patav. de antiq. urbis atavii Bas. 156 p. 3133. Captu accei Caput Vaccae, de Capitibus Vaccae Capodi- vacca frequentes sunt in omasini Urbis Patav. Inscr. Pal. 1649. ceterum codex isto Capivaci vel idem vel similis

suerit Mediol. . Ambros. 222 apud Ahron p. XXVIII in eo ut in deteris eo . Theocritola id est in eo Anthologiae exemplari quod habuit qui Theocrui epigrammata primus selegit, uni Theocrito multa diserto tribuebantur quae Theocriti rise

Leonidae, mox unius Leonidae sunt in cod. Pal. VII, 658-64). ex quibus tamen qua in Anth. Planude a Leonidae tributa videbant VII, 662 Theocriti sec. Sch. Wechel.), item re 435 - 436), ea miserunt editores Iuni Call. , iidem cum codicibus VII, 534 Automedontis neglexerunt contra Ἀ-- deam. et etiam Schol. Pal. περὶ του πε1έκεως et περὶ τουπzερυγιο eum ei ademispud tali tergunt scholiis partim omittendo deminutis partim transpositis. - codicibus vi et Securis qui diminiae Araeque qui Dosiadis nomen servant