Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

발행: 1871년

분량: 984페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

601쪽

Lib. IX. Cap. I.

admiratur; vellem etiam secutus esset, adhibito libero et prudenti delectu; nunc cum sibi proposuisset praes. p. IV libr0rum manuscript0rum imaginem, ubicunque aliquarenus saltem liceret, exprimere, dum timidissime, quid scribae permittant, audacter et licenter, quid sententia et oratio, iudicat permulta retinuit revocavitque prorsus incredibilia, quae Gr0novius aliique certissima ratione et lacili apertaque

via, ut erroris causa appareret. emendarant, interdum alia

parum feliciter mutavit. Sed ea neque singillatim attingere nostri consilii est neque universe acerbe reprehendere aequum e8t, qu0niam ex Specimine maioris editionis, quod a. 1868 in indies seli0l. Vratistav. evulgavit Lib. IV. c. 1-4) satis apparet l0nge aliam nunc eum rationem, prudentiorem liberioremque, sequi 3; in iis me continebo, quae

t Ne tamen haec temere dixisse et exagger se videar, ponam aliquot, ut sese obtulerint, ex variis operis partibus exempla huiusmodi mendorum, appositis inter parenthesis notas certis aliorum emendationibus, in quarum plerasque ipse nondum inspectis superiorum commentariis incidi: Praef. φ 3 eru' ditionibus ex auditionibusὶ, I 1 convertebant se onverrebant), i5 et quid ecquid); lib. I, 4, 8 delectitaban tilectitabant , 7, 17 sed rationem die tu certam et probam, addita prava coniectura iratione dictum certa et proba); II, 28. 6 lumine . . . obstiterit lumini); III, 3, 1 qui . . . lectitarunt lectitarit; erratum est ob homines), 7, 19 post illam, operam spost illa operam , I 3, 2 populos concurrentes se populo con- eurrentes); VI VII 3, 32 necessitatibus conscripta n. ei reum scripta), 11, 4 hoc vitio hoc convicio), i 2. 3 diffusam in decere decere; error ex min, 17, 8 novius in otius); IX, 12, 6 de alicuius de cuius , 14, 3 in ordinem seriptum sin ordine scriptum; ad eundem litteraem scopulum, vitatum in VI, 1, 8, VI, 2, 1, offensum est XI, 2. 4 et 8, 4): X, 18, 2 provinciae Graeciae prae se eius provinciae praefectus , 20, 7 sive quod ad universos Diuiti Corale

602쪽

ab ' aliis occupata saltem non n0vi; nam adeo multa, in quae Sponte incideram, postea intellexi ab aliis aut olim aut nuper praecepta esse, ut miraturus non sim si ex iis qumne, quae etiamnunc mea numer0, quaedam postmodum ab aliis quoque pr0posita reperiantur. y Ceterum apud Gellium interdum mendorum convictio dissicilis est, quod qu0usque inepte l0quendo progressus sit, non satis tuto definias, quamquam, ubi sententia indicium facit nec ulla orationis detorquendae causa ratiove exe0gitari potest. frustra incredibilia finguntur, maxime quidem in syntaxi sententiarum, in qua Gellius pr0rsus regulam sequitur. Reperto quoque mendo perspicue tamen non semper facile est reperire, quid contortis inusitatisque et obscuris verbis exprimi voluerit. Praes. 18: sed enim, quae aliter apud alium scripta legerint, ne iam statim tempore obstrepant. Neque per se tempore quid hoc l0co agat, video

neque enim tempestius hoc Gellius fieri significat), neque quid statim tempore. Videtur suisse temere, in qu0d

p ert in et sive quod ad singulos sive q. a. u. pertinet);XI, I, 1 bucetaque s buceraque . 9 in lenim. de legatis Milesia ae de legatis Milesi is et), 13, 10 deformitate ad laetenda ridie ut a sdeformitate ae saeie deridicula): XII, 13, 22 oecasionem . . . me hanc rem impertire non putare so sensionem . . . me hane

rempublicam n. p. . Sed desino. Quid diem de huiusmodi scripturis hic primum in textum illatis, qualis est v. c.

VI, 3. 16: unusquisque nostrum, Si qui S . . . Rrbitrantur, summa vi contra nititur p

Usus sum praeter illud maioris editionis specimen ex quo inter alia didiei alios ante me IV, 1. 5 scripsisse si modo non et 2, 5 se que pro neque Hertzii ramentorum Gellianorum mantissis; vindicias Gellianas Gryphisualdiae a. 1858 editas non vidi. Κlotrii quaestiones Gellianas Lips. 1857 inspexi. Diuiti oste

603쪽

Lib. IX. Cap I.

etiam Falsterus nostras incidit; sest enim in bibliotheea

universitatis nostrae Gr0n0vianae editi0nis exemplum, quo is usus est et in cuius marginibus nonnulla annotavit .

Do lib. I e. 3, 29 dictum est vol. I p. 91. quo tem-p0re nesciebam. vocabuli ignorantes. qu0d tolli volebam. in codice palimpsesto nullum vestigium esse. Sed praeterea, quod Theophrastus quaedam cum discernendi magis disceptandique diligentia quam cum decernendi sententia scripsisse dicitur, p0nendum est: cum disserendi magis disceptandique diligentia. De discernendo non agitur. Sic edd. ante Gronov.JIbd. 4, 1 sic scribitur de Antonio Iuliano rhetore: Doctrina quoque ista utiliore ac delectabili

veterumque elegantiarum cura et memoria multa

fuit. Nihil hie agitur de utilitate doctrinae, praesertim

quae comparativo significetur, mireque ea laus cum reliquis coniungitur. Ostilius posuerat: Doctrina ista subtili ore. Totum caput est de tenui hoc est subtili) quadam et curiosa exploratione argutiae alicuius Ciceronianae ut cum Gellio singulari numero id nomen dicam . Frequentis vocum c0nsusionis Iv0l. I p. 2b, exemplum supra monstratum est in Taciti Germ. c. 44.

Eodem eapite si 8 sin illa explicatione argutiae haec

leguntur: Immutavit ergo, inquit, et hoc non recte omittitur apud Hengium; si in codicibus deest, excidit post iti subdidit verbum ei verbo, quod omiserat. finitimum, ut videretur et sensum debitionis

conlatae non reliquisse et concinnitatem sententiae retinuisse, Nullum Cicero verbum omiserat, sed exspectationem alius verbi moverat, ac subdidit satque ideo consequens quidem fuerat sic dicere. cet. . Itaque scribendum est: quod promiserat. Ibd. 5. J: Et hinc et τα κορο θα illa . . . ab aemulis adversariisque pr0bro data stet. C0deIR0ttendorfianus. omnium fere optimus, pro hinc et tu

604쪽

Gellius.

habet hinc e ita, Paris. incerta. Essicitur: Et hi ne ei etia κο/ιχνα illa . . . probro data. li 2 pro maledictis compellationibusque probrosis Hengius e eod. palimps. dedit compellationibusque probris. Ferri posset compellationibusque et probris, si compellatio per se in malam partem diceretur; sed nihil nisi error est. Extremo capite, sublata perversa geminatione, scribendum: Dionysia. inquit, malo

equidem esse, cet.

Ibd. i,. 6: De molestia igitur cunctis hominibus notissima confessus eaque consessione fidem sedulitatis veritatisque commeritus, tum denique facile et procliviter, quod fuit rerum omnium . . . Veris Simum, per Suasit, civitatem salvam esse sine matrimoniorum frequentia non posse.

Neque ex illa c0nsessione Sedulum esse Metellum intelligebatur, neque sedulitatis opinio quicquam ad persuadendum pertinebat. Scribendum: simplieitatis veritati s qu s. Quod deinde Herigius post civitatem e cod. palimpsesto addidit autem, eX eodem genere est, qu0 illud in c. b. 2 probris, adeo perversum, ut mirer virum egregium non animadvertisse, ortam geminando particulam ex litteris extremis vocis praecedentis atem , neque h0cqu0que exemplo admonitum, ne palimpsesti n0men vulgaribus librarii erroribus obtentui esse sineret. )'ὶ Contra, nisi saliunt, quae e Dressieri schedis a. 1846 prolata sunt, e cod. palimpsesto restituenda erant Ι, 2, 13 ipsum pro eum et 3, 1 die vitae suae postro mo pro in vitae s. p., Verum non Virum pro unum quod H. Deit , non 4. 3is retinet alienum pro aes ret. al. , non 6, 8 isdem pro iis demum, non II, 6, 5 rapsatur pro raptatur. De virum et isdem Κlotetius quoque monuit. Diuiti Corale

605쪽

Lib. IX. Cap. I.

Ibd. 9. l: Ordo atque ratio Pythagorae aede ine eps familiae successionis eius recipiendi . . . discipul0S huius cena odi fuisse traditur. Scrib. familiae et successionis. De et post in omisso saepius dixi. I bd. l0, 2: Tu autem, proinde quasi cum matre Euandri nunc loquare, sermone abhine multis annis iam desito uteris, quod se ire atque intelligere neminem Vis, quae dicas. Nonne homo inepte. ut qu0d vis, abunde c0nsequaris, taces 3 Perverse illud qu0d Scire ... neminem vis simpliciter affirmatur. Scrib. uteris; si, quod scire

... neminem Vi S, quae dicas, nonne homo inepte . . . taces 3 Etsi aptius erat: cur non . . . taces 3 In

abhinc nulla est causa, cur Gellium a perpetua lege. de qua admonui vol. I p. 166 n , descivisse putemus imultos annos iam). I bd. 13. b: Alii existimaverunt. incommoda prius, quae metuenda essent, si res gesta aliter foret, quam imperatum est, ... pensitanda esse. Et hic imperatum eas et scribendum est in oratione

e0ndicionali et generali a verbo praeteriti temporis pendente spraesertim praecedente si foret , et g 8: nihil

faciendum esse monuerunt aliter, quam praeceptum esset. Non p0terat indicativi perfectum ulla similitudine transitu ve animo occurrere. Pravius etiam

est pro esset nuper positum est XV, 22. 8 squod opus est facto . fAd Sueton. Iul. Caes. 31. si It inerρdibiliter dubitatur de Salmasii emendatione: ad magistratum et deinde magistratus codd. magg.), quam res et Sermo cum codicum vestigiis consentiens certissimam efficit, quamque ipse sp0nte reppereram. De nomine urbis dubitari potest, etsi ipse quoque in Mylassen-s i u in incideram.

606쪽

Ιbd. 22. 16: Sed invenimus ... in hoc ver Su: Inde sibi memorat unum superesse laborem, id est, reliquum esse et restare, quod, quia id est divise pronuntiandum est . ut non unR pars orationis esse videatur. sed duae. Sensu

carere illud quia id est, confitentur. Scribendum: quod dem divise pronuntiandum est. Sic edd. ante Gmn0V. Lib. II, 2, 7: Absque praeiudieio, inquit

Taurus, tu interea sede dum cum conspicimus quaerimusque, utrum conveniat, tene potius Sedere . . . an filium. Pravum sede dum neque enim ab agedum. iteradum haec sorma transferri ad ceteros imperativos potest, addito praesertim interea, quocum necessario coniungitur dum , pravum cum pro dum, pravum conspicere in hac re. Superiores edebant: sede, dum inspicimus; e codicum vestigiis efficitur: sede, dum circumspicimus quaerimusque. Id proprium rei verbum est. Saepius animadverti haec verba a circum mposita scircumspicio, circumcido, circumscribo) errori

obnoxia fuisse: cst. VI, 3, 32 eonaeripta) et XII, l3, 20

Ibd. b in lemmate pro lepide designateque detracta prava sFllabae geminatione seribendum esse lepido signateque sid est proprie significanterque, ut Gellius proximo cap. 6 6 scribit sit Macrobius) iam Fal-sterum annotasse video.

Ιbd. 6 in lemmate. ubi editur: et quid his, qui improbe id dicunt, respondeatur, scribi debet qui improbandum id di eunt. In ipsius capitis g3 prorsus ridicule Busiris dignus esse dicitur detrectatione generis humani, tanquam hanc habiturus immanis crudelitatis poenam, ut de eius laudibus invide aliquid detrahatur. E codi eum vestigiis id e retractione, detracti 0 ne)esticitur non tam quod alii ediderunt detestatione

607쪽

Lib. IX. Cap. I.

quam deprecatione exsecrationeque . ut intelligantur dirae, quas Plinius appellat. deprecati0nes. Ibd. l2 l: qui in . . eo casu civilis discordiae non alterutra parte sad alterutram partem Gron. sese adiunxerit, sed solitarius separatusque a communi malo civitatis secesserit, is dom0. patria, fortunisque omnibus careto. Non a mal0 communi cives secedere vetantur, sed a communis salutis contra malum defensione. Valde suspicor malo aliena manu additum esse, cum Gellius seripsisset tantum: a communi civitatis, από του κοινου πόλεως.

Ibd. 20, 6 in fragmento ex Scipionis oratione : in his regionibus excelsissimo loco murum statuere aiebat; inde corrigere viam, aliis per vineas medias, aliis per roborarium atque piscinam, aliis per villam. Inepta muri subito statutiet viae, quae inde corrigatur, mentio est. Codices loc0rummu statuere. Subest: excelsissimo loco statuere aiebat, inde corrigere viam cet. Agitur de agr0rum divis0re et mensore superbe nulli rei parcente sed ita viam corrigente, ut ali0rum vineas medias secet, aliorum villam, cet. Fortasse luit: inde derigere v.

I bd. 2I, 9: hoc sidus quod a figura posituraque ipsa, quia simile plaustri videatur, antiqui Graecorum a/ιαζαν dixerunt. Si eΗerigius e codicibus pro videtur. Debebat fieri

ei de batur.

Ibd. 22, 2I ubi agitur de ventorum nominibus incertis locis usurpatis, codices optimi Rottendoreanus et Parisiensis, sic seriptum habent: Iapigia sR Iapiga ipsius ore proficiscente quasi finibus Apuliae0dem, quo ipsi sunt, nomine iapygem dicunt. Ρrimum scribendum: Eae praecedit vertigine) Iapygiae ipsius ora proficiscentem . . . APuli e0dem, qu0 ipsi sunt, nomine Iapygem dicunt. Et Apuli iam

608쪽

Gellius.

autem prorsus perversum eSt. Sed subesse videtur, qu0d peraptum sit: Ex Iapygiae ipsius ora proficiscentem Egnatim finibus. Magis etiam circumscribitur locus, unde 0riri Iapyx 80leat. Ibd. 23, 9 in fragmento e Menandri Plocio v. li sqq. e vestigiis codicum perspicue efficitur:

Supplevi γενοιτ αν Ουκ. Ν0cuit bis posita syllaba αν. Quae alii effecerint, apud Meinehium e0gn0sci p0test. Tum k l0 in Caeciliani fragmenti v. 7, ubi in e0d. palimps. scribitur: privatu' uin' me servatum . scribendum videtur: Quae mihi quicquid placet, e0 privatum me it; me

servat auum.

Deinde g 14 in altero Menandri si agmento v. 2 sqq. seribendum put0: κυρίαν τῆς οἰκίας

In codicibus ob των αγρων primum scriptum est ηuὲ Παντων, tum additum άνε Postremo k 20 in tertii fragmenti v. 8 e codicum vestigiis efficitur:

Lib. III. 2, 10. Codices, si recte interpretor, quae obseure Iac. Oronovius tradidit Hersetiusque notavit: post mediam noctem auspicantur et post meridiem 40lem agnunt auspicatique esse et egisse eodem dicuntur. Videtur Gellius scripsisse: et post

609쪽

Lib. IX. cap. I.

medium solem agunt, interpretando natum post meridiem. retento solem. Sol masnua nihil ρsL

Ibd. 3. 4: qui versus, quoniam sunt. ut de illius Plauti more dicam. Plautinissimi. propterea et meminimus eos et ascripsimus. Sie Hengius e codicibus: superiores Plauti omittebant. Beetum est: ut de illi a Plauti more dicam. Ibd. 7. 8: Consul tribuno respondit. consilium quidem istud aeque providens sibi videri er, sed cet. Sic Hertzius, secutus. Gronovio suadente. c0dicem regium; Rottendorsianus atque. Ferri nequitaeque nusquam relatum. Excidit ante istud alterum

adiectivum ad litteras particulae quidem similitudine accedens: consilium quidem fidele istud atque providens sibi viderier. s Vulgo iam olim edebatur: consilium sibi fidum atque pro v. non recte omiSS0 istud.) Certior tamen est emendatio infra g 19. ubi editur: Leonidas Laco qui scodd. boni lacu qui simile apud Thermopylas fecit, propter eius virtutes omnis Graecia gloriam atque gratiam praecipuam claritudinis inclytissimae decora

vere monumentis cet. Oratio prorsus non cohaeret

in quo genere nihil omnino negligentiae libertatisque propriae Gellius habet), pendetque nominativus Leonidas L . mireque deinde infertur propter eius. Prave virtutes plurali numero) pro virtute appellantur, praVepropter virtutes gloria decorata dicitur. Scribendum: Leonidas Laco quia simile apud Thermopylas sedit, propter ea eius eirtutis omnis Graecia vel potius omnea Grinci) gloriam atque gratiam praecipuam claritudinis inelytissimae decoravere monumentis monumentis claritudinis incl. Extremo capite si 2 l) errore apud Herigium scriptum put0: Claudius autem Quadrigarius annalis tertio. qu0niam superiores Gronovit qu0que) recte annali nee

610쪽

Gellius.

quicquam in discrepantia scripturae notatur. Certe, quod apud Ciceronem semel legitur sBrut. 583 et apud Quintilianum VI, 3, 86 in ioco , frequentissimum est apud Gellium, in primo. in secundo, in tertio annali et sic porro; alioquin in tertio annalium, quomodo non minus frequenter loquitur, dicendum erat. Unius annalis libri plures nee Quadrigarii nec aliorum erant. Ibd. 10, I 4: Discrimina etiam periculorum M. Varro in morbis maiore vi fieri putat in

diebus. qui conficiuntur ex numero septenario, eosque dies omnium maxime, ita ut medici appellant, κρισί/ιους cui videri primam hebdomadam et secundam et tertiam. Sic codices boni. Exciderunt quaedam, cum ad hanc sere sententiam scriptum esset: κρι si ριους fe33e, item infantibua esse

κρισίμουςJ videri primam hebdomadam ecl. Sed in eui quid lateat, nescio.

Lib. IV 6, 2 quoniam de 1, b et 2, 5 otium mihi

ab aliis factum video) in senatus consulto, ubi sic Berlatus edidit: uti M. Antonius consul hostiis maioribus Iovi et Marti procuraret et ceteris dis, quibus videretur, placand fisJ. Ibus uti pro-

, Ηertrius rament. Gell. III i 1808ὶ p. 13 et 14 eni simpliciter delet, reliquas dissieultates non attingit. C. 16, 1 olim, cum

solo exemplo Bipontino uterer, annotaveram seribendum esse: eptimo rarenter, nonnunquam t pro nunquam, octavo, saepe nono, saep ius numero decimo mense.

Praeceptnm video a Meursio. sed spretum. Qui potest tandem quemquam admonitum sallere apertus per gradus ascensus et ipsa rei necessitas 3 Nam quod Iac. Gronorius, praestantis viri filius parum similis, opinionem hanc inunquam octavo mense hominem nascii refelli putat, neque refelluntur haec postea, sedeonfirmantur, neque fuit unquam tam stulta opinio, quae septimo quidem mense hominem nasci putaret, sed octavo nunquam.

SEARCH

MENU NAVIGATION