장음표시 사용
1쪽
a par of the Foundations os ester Civiligatio Preservatio Project
NATIONAL ENDORMENT FOR TIM HUMANITIES
Reproduction may not be made Without permission hom
2쪽
States Code' concerna in makins os photocopios orother reproductions of copyrisnted materiai. Unde certain conditions specifieri in the lain librarios and archives ars authorigessito furnis a photocopy orminor reproduction one of these specifieri conditions is inat insphotocopus other reproduction is no toto used for anupurposestne inan private studu, Scholarshio, orrosearon. rasis use mave a requestrior, or laterisses, apnotocopys reproduction for purposes in excessis Ulairuse,' that user may h liabis formopyrisnt infrinsement. Tnis institution reserves in ris lituo refuse to accepi acopy orde is, in iis judsement fulsi liment of the ordorinould involve violationis in copyrisnt lain.
3쪽
4쪽
COLUMBIA UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATIO DEPARI MENT
BIBLIOGRAPHIC MICROFOR TARC FT
Origina Materia a Filmeris Existin Bibliographic Record
5쪽
illis filiis iis stilissilissilis illis siliis sis sistis silissilissilissilis istis silis filii filu
7쪽
ARGUMENTO ET RATIONEUMOLE PRIMAE O. ΗOMITII FL
8쪽
iscrepant anter se mirum quantum larim triri ;.,
ad rationem a viam id, quod edis eiu et III ' P
tionem vero et viam docet, meque hunc nequo alio Ho
9쪽
tiarum non esse eam, ut Elia ex alia apta et omnes inter se nexae colligataeque videantur sed si non licenter tamen libere vagari singulas, et insisti in aliis, alias praetermitti vel animi voluptatisque caussa, longis deni, qua degressionibus factis orationem vel ad exitum aliquem perduci, vel eodem unde egressa sit, aeverti. Haec ille Deinde A. Aug. Wolfris 3 ,
quaestioni introitu sermonis propositae vim tribuens maiorem id censet Horatium esse secutum, ut cauSSiam aegritudinis hominum sorte sua non contentorum ex eorum avariti repetendam esse exponeret idque moni sine circuitione neque Ita artificiose, satis tamen recta rationes fecisse. Tummindorsus rationem se firmam ac stabilem in isto sermone invenire negat potuisse; Poetam enim a proporito susceptoque consilio, inquirendi in caussas, quam ob rem Plerique homines sua sorte non essent contenti, maximam partem aberrasse, eique solum institisse animi ossectioni, quae tantum abest, mi parto velit uti et frui, ut rebus tantum conquirendis et compa.randis det operam, cuius quanta sit stultitia eaque quam perniciosa docuisso maxime Urchneru denique, vir doctus et de Horatii satiris meritus optimo si hanc sibi prae aliis comparavit Iaudem, ut poetam cum in aliis tum
in hoc sermone strenue viam suam Xsecutum esse confirmaret, eamque tuis
diosa conaretur describere. Argumento autem desiniendo postquam Multa docte, accurate, Iraeclare est Praefatus, Ioetam haec fere facit docentem: homines plerosque, suum in earum rerum, quae ad bene beateque vivendum pertineant, ignoratione versentur, in Xtraneis potissimum rehus, quo sint omnia beate vivendi consilia referenda, Ponere honum, o Eumque eris
Berlin i 8IS. V Indicat tantum, huius animi aegritudinis caussam esse avaritiam, Iate, ut ego quidem arbitror, accepto avaritiae vocabulo. Torrent.
rorem tradere sese libidinibus cupiditatibusque constringendos ; quae quum insatiabiles sint et immensae, inter seque ipse dissideant atque discordent
neque sinant vel in maxima rerum copia atque affluentia vivere eate, eorum animos Cura, angore, taedio sollicitari omnemque perturbari vitam, itaque accidere, ut maxima pars hominum ProPter suam ipsius perversitatem et animi tranquillitate et vita prorsus beata privetur, neque id, quod propositum vitas humanae sit, consequatur. Addit vero, id ipsum ab Horatio non tam expressum esse aperte planeque quam adumbratum unoque hominis avari exemplo prohatum. Dicta tandem in unum coarctans, id quod quaerimus, ita desinit sorte sua non contentum esse, maximo vitae beatae est impedimento. Tam igitur discrepantes tamque variae sunt doctissimorum hominum dare, quae quaerimus, sententiae. Neque tamen, Profiteor, earum ulla est, cui, ut possimus acquiescere, ita Prorsus faveamus. Quamquam enim adadairchnorum primas ex Ceteris non dubitamus deferre, tamen vereor, ne doctius subtiliusque quam ad mentem sententiamque Horatii accomodatius definierit argumentum. Unum vero illud rectissime nobis dicere videtur hominem avarum positum esse exempli caussa, neque ulla alia ratione id, quod de avaritia dictum sit, sumendum. Cetera autem quum nondum satis explorate percepta esse et cognita arbitremur, nostram quoque sententiam in medio ponemus, et quantum in nobis est, statuemus, quid si illud, quod hoc sermone Horatius voluerit, et qua tandem ratione id ipsum sit consecutus Id vero alii videbunt, satisne ea commode possint dici. Nostro autem iudicio voluit Horatius docere, pravam illam hominum consuetudinem, qua fit, ut nunquam sua sorte sint conistonis, proficisci iterumque ab invidia Principio AEnim proponens quaeis et Perspicue vero expressam legimus eandem fere sententiam in Cleanthis, qui Zenonis auditor erat, praeclaro illo Smno apud Stohaeum. Eclog. II. .
10쪽
stionem ,quirat, ut nemo Sua Sorte vitiat contenitis hanc adhibet accessionemri v. S. Iavdet ditiersa Sequentis digitumque, ut dici solet, ad fontem
intendit. Deinde hominem avarum, quem, ut ante dictum est, exempli caussa ante oculos ponit, non posse dicit a re facienda desistere, dum ne sit ditior alter v. o. . Denique rem quum ad exitum adducit, quaestionem, quam principio Proposuit, non sine illa, quam diximus, accessione repetit v. ioo. , et tum veteri Proverbio apud Romanos atque nostros homines satis trito tum disertissimis planissimisque verbis declarat, invidiam fontem esse atque caussam, Cur tot homines miserrimam amarissimamque agant vitam rvv. ito illo Haec strictimi sed copiosius Tem tractemus, persequamur, explanemus.
Primum docet poeta, homines illos, quos suae poeniteat fortunae, non tam molestiis dolere atque incommodis suis, quam aliorum Commodis voluptatihusque Producit enim nonnullos in scenam quasi publicam, qui dissimilia sequentes suum quisque conqueaeantur vitae institutum. Isti quidvim molestiis incommodisque implicantur et constringuntur ea vero ipsa cum ipso vitae instituto nexa sunt naturali quodam vinculo. Sic vitae nauticaeos advorsa conflictari tempestate militaris, multos magnosque suhira Iauhoros, quibus vires corporis debilitari Possunt a frangi jurisconsultorum squales Romae erant aetate Horatiana , facere civibus omnihus et opportuno et importuno tempore consilii sui coPiam, multoque mane, etiam de noctu vigilare, ut consultoribus respondeant hominum denique ruri degentium, vadimonii sistendi affici molestiis. Insunt sane tum in his et eiusmodi cum in unoquoque vivendi genere molestiae, incommoda, angores; sed oblectamenta etiam, commoda, solatia. Quodsi quis id sibi genus aetatis degendae constituit, quod aut maxime adamavit aut ad quod casu aliquo fuerit dolatus recta suadet ratio, ut studeat molestias, quascunque ex eo Capiat, compensare hiectamentis incommoda commodis, solatiis angores Sed qua
est hominum perversitas , adducuntur plerique, ut obliti suorum 1 aliena
nimis intueantur commoda, et quum alios, qui dissimile vitae genus sequuntur, iisdem, quibus se ipsi premi sentiunt, molestiis conspexerunt liheratos, illis se infeliciores putent esse, eorUmque sortem admirentur, optent, expetant. Sin vero eis faciendae cum alio commutationis detur potestas s), nunquam certe sibi poterunt persuadere, ut suo relicto in illud, quod modo Iaudarunt vivendi genus, velint transmigrare. Quod si ita est, nonne satis videntur declarare, plus se in suo quam in alieno vitae instituto invenisso iucundi, neque ullam aliam esse Caussam, cur suae se fortunae poeniteat, nisi invidiam Invidia enim, quod eae hum, ut ait Cicero Io , ductum est animis intuendo fortunam alterius, aegritudo est ex alterius rebus secundis.
Et, ut cum Horatio II Ioquamur, Cui Iacet alteriuS, Sua nimirum est odio OrS.
Doinde, quod caput est, docet Horatius, homines plerumque ipsos et eas molestias, quas suum cuique Vitae institutum invehere soleat, augere novis iisque maioribus et gravioribus, et suis se voluptatibus privare, impellente maxime atque incitante illa inbidiae assectione. Quod ut demonstret, exemplum affert hominis avari poterat etiam hominis vel gloriae cupidi vel ad voluptatem Propensioris, eadem enim in eos, quae in pecuniae cupidum cadit invidia; sed docendi Caussa Praetulit avarum , eumque ostendit commoveri invidia, ut quaestu nunquam satiari vel Contentus potius esses 8 HIta plerique ingenio summus omnes: nostri nosmet poenitet. M Terent.
s Hanc sententiam inventori modo Herodoto VII, 6 a , modo Socrati(ap. Plutarch in consolat ad Apollon. modo Soloni ap. Valerium Max. VII, 2. Exter. R. adscribi, Eademque sum esse Choricium Sophistam in Orat. Funeb in Procopium Gaetri docet Dan. Ottenta-ehius Animadvers. in Plutarch. Oper. mor Tom. IVPag. g. so Ciceronis Tuscul. Disput III, , o. f. IV, 8, II.